ავსტრია-უნგრეთის იმპერია

                                       

(გერმ. Österreich-Ungarn, ოფიციალურად (14 ნოემბერი 1868) — გერმ. Die im Reichsrat vertretenen Königreiche und Länder und die Länder der heiligen ungarischen Stephanskrone (სამეფო და მიწები, წარმოდგენილი რეიჰსტრატში, და წმინდა სტეფანეს უნგრული გვირგვინის მიწები), არაოფიციალური მთლიანი სახელი — გერმ. Österreichisch-Ungarische Monarchie (ავსტრია-უნგრეთის მონარქია), უნგრ. Osztrák-Magyar Monarchia, ჩეხ. Rakousko-Uhersko) — გაერთიანებული მონარქია და მრავალეროვანი სახელმწიფო ცენტრალურ ევროპაში. არსებობდა 1867—1918 წლებში. თავის დროზე, სიდიდით მესამე სახელმწიფო ევროპაში და ერთადერთი სახელმწიფო, რომელიც მთლიანად მდებარეობდა ევროპის ტერიტორიაზე. იხ ვიდეო

ავსტრიის იმპერია 1850 - 60წწ. 

1848წ ავსტრიის იმპერია შენარჩუნებული იყო ფედერარული ხასიათს რევულუცია 1848 - 49წწ იყო რ-იც გარდაიქმნა უნიტარული სახელწიფოდ. 

რეჟიმი იმპერიის იყო უმაღლესი დონის ბიუროკრატია და ადმინიტრაციული მართველობა პირდაპირ ვენიდან იყო. შეიქმნა ეწ. ბახის სისტემა (შინაგან მინისტრის ელქსანდრე ბახის სახეწოდება) ლიკვიდირებული რეგიონული სპეციდიკა და შინა ავტონომიები.

უმგრეთში ოყო გამაგრებული  სამხედრო ვენის წარმოამდგენლობა, პოლიციური ფორმირება ცენზურა.

 მუხედევად ნეოაბსულიტიზმისა 

ჩახშობის შემდეგ 

       გერმანიის რევოლუცია (1848-1849)

                                                      

                                                                   გერმანია, ავტორი ფილიპ პიატი

 1848 წლის რევოლუციების ნაწილი, რომელთაც თითქმის მთელი ევროპა ჰქონდათ მოცული. ის იყო გერმანიის კავშირისა და ავსტრიის იმპერიის ქალაქებში ფართოდ გაშლილი, არა ორგანიზებული გამოსვლები და აჯანყებები. ამ მოძრაობამ ხელი შეუწყო პანგერმანიზმის ჩამოყალიბებას, ასევე წარმოაჩინა მოძველებული ავტოკრატული მმართველობა კონფედერაციის 33 დამოუკიდებელ სახელმწიფოში, რომლებიც შეადგენდნენ ყოფილ საღვთო რომის იმპერიას.

იხ. ვიდეო

აჯანყებულები მოითხოვდნენ უფრო მეტ პოლიტიკურ თავისუფებას, სახელმწიფო პოლისების ლიბერალიზაციას, დემოკრატიას და ნაციონალიზმს. საშუალო კლასი მოითხოვდა ლიბერალიზმს, ხოლო მუშათა კლასი საცხოვრებელი და სამუშაო პირობების რადიკალური ცვლილებებს. მიუხედავად ამისა მუშთა კლასი და საშუალო ფენა გაერთიანებული იყო, საბოლოოდ ისინი მაინც დაამარცხა კონსერვატიულმა არისტოკრატიამ, რამაც ბევრი ლიბერალის დევნილობაში წასვლა გამოიწვია.