რას წერენ რუსები სამხედრო თვალსაზრისით საქართველოზე
როგორც მოგეხსენებათ საქართველოს მთავრობა ეფექტურ ნაბიჯებს დგამს საქართველო და დასავლეთის სახედრო კუთხით დაახლოებისა განსაკუთრებით საინტერესოა ვაზიანში აეროდრომის განახლების შესახებ.
იხ.ვიდეოები
საინტერესოა მტრულისახემლწიფოს მედია როგორ აშუქებს და როგორი რეაქცია აქვთ იხ. ლინკი
ანუ აშკარად პანიკა შეინიშნება რუსულ ხელისუფლებაში საქართველოს გაძლიერება და დაახლოება დასავლეთან იმდენად უსურია რომ ჟენევის მოლაპარაკებაზე აპირებენ დააყენონ აეროდრომის საკითხი პირველი ის.რომ არც რუსეთის საქმეა მითუმეტეს არც მაგ ფორმატის თუ რას ავაშენებთ და რამდენს, მეორე ის რომ რუსეთი რომ საუბრობს რამეზე მთელი მისი სახედრო აგრესიით და ოკუპაციით არა მარტო საქართველოს მიმართ.საბოლოოდ ანალიზი რომ გავაკეთოთ ესეიგი სწორი მიმართულება გვაქს აღებული და კიდევ უფრო უნდა გავაძლიეროთ ტექსტში აღნიშნულია რომ ქართულ ჯარს შეუძლია ფსოუზე გასვლა ეს აღიარება მტრისგან ნადვილად საამაყოა. დიახ შიშს დიდი თვალები აქვს და რაც უფრო ძლიარი იქნება მით უფრო კარგია. ქვემოთ თარგმანს შემოგთავაზებთ
США ГОТОВЯТ ГРУЗИНСКУЮ АРМИЮ К БРОСКУ НА СУХУМ?
ეს დასტურდება იმის შესახებ, რომ ქართველები ბოლო დროს ათი წლის განმავლობაში ჟენევის დისკუსიების მუშაობას სისტემატურად უშლიდნენ ხელს კავკასიაში უსაფრთხოებისა და სტაბილურობის შესახებ.შეგახსენოთ, რომ ამ ფორმატში კომუნიკაცია და აზრების გაცვლა დაიწყო და მიმდინარეობს 2008 წლის ოქტომბრიდან - სამხრეთ ოსეთის მიმართულებით თბილისის კატასტროფული ბლიცკრიგის შემდეგ. ამ ფორუმის ავტორების აზრით, აფხაზეთის, საქართველოს, სამხრეთ ოსეთის, რუსეთის, ამერიკის, ევროკავშირის, გაეროსა და ეუთოს თანათავმჯდომარეების წარმომადგენლები მონაწილეობენ.
დაბრკოლება არის სამხედრო ძალის არ გამოყენების შესახებ განცხადება, რომელიც ქართველებს არ აწერენ ხელს ათი წლის განმავლობაში.
უნდა აღინიშნოს, რომ ეს არ არის მხოლოდ თბილისის მთავრობის დერეფნის კადრები - ეს არის ქართული საზოგადოების მოთხოვნა.
იხ. ვიდეო
მაგალითად, ამ წლის მარტში ოფიციალური თბილისის დელეგაციის უბრალოდ მცდელობა, უბრალოდ, ამ საკითხის განხილვისას, მთელი ქართული საზოგადოების მკვეთრი რეაქცია გამოიწვია. ქართულმა ოპოზიციამ დაუყოვნებლივ განაცხადა, რომ დეკლარაციის ხელმოწერა "ქვეყნის ფუნდამენტური ინტერესის ღალატია" და პირობა დადო, რომ მთავრობის გადადგომის საკითხი დააყენებს.
გასაკვირი არ არის, რომ ჟენევის მოლაპარაკებების 45 ოქტომბრის რაუნდი უშედეგოდ დასრულდა.
აფხაზეთის, სამხრეთ ოსეთისა და რუსეთის ფედერაციის წარმომადგენლებმა განაცხადეს, რომ კვლავაც განიხილავს ამიერკავკასიაში ძალის გამოუყენებლობის საკითხის განხილვას ჟენევაში ერთობლივი მუშაობისთვის მნიშვნელოვანი ამოცანა და ქართული დელეგაცია კიდევ ერთხელ გაუქმდა კოორდინაცია.
უფრო მეტიც, არა მხოლოდ ჩარჩო დოკუმენტში, არამედ ზეპირი განცხადების კომპრომისული ვერსიაც.
ქართული მხარის ამგვარი შეურიგებელი და უკომპრომისო პოზიცია მხოლოდ ერთ რამეს იძლევა: თბილისი არასოდეს წაიშლება დღის წესრიგიდან "დაკარგული ტერიტორიების" დაბრუნების საკითხი ნებისმიერი საშუალებით.
არ არის რთული, რომ გამოიცნოს "დაბრუნების" მეთოდები ჩვენი დაუღალავი ამიერკავკასიის მეზობლებმა - როგორც ჩანს, ძირითადად სამხედროები.
წინააღმდეგ შემთხვევაში, რატომ იცავდნენ ამერიკელები ქართველებს ყოველწლიურად ერთობლივ მანევრებს? ეს არ არის იმისთვის, რომ გაატაროს ადგილობრივი არმია, რომელიც იძინებს და ხედავს, როგორ უნდა გაიაროს აფხაზეთი, ისევე, როგორც კარაქით, კარაქით რუსეთთან საზღვართან და ჭურჭელიდან "ფსოუ" ჭამა?
უფრო მეტიც, ექსპერტთა აზრით, ყოველ ჯერზე მანევრები უფრო გულწრფელი, ცინიკური ხდება. მაგრამ შემთხვევით რამდენიმე წლის წინ, 2016 წელს მოსკოვმა მოუწოდა აშშ-ს მომავალი სამხედრო წვრთნებს, დიდებული პარტნიორი 2016, პროვოკაცია, რომელიც მიზნად ისახავდა ამიერკავკასიის რეგიონში სამხედრო-პოლიტიკური სიტუაციის განმუხტვას.
რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრო იძულებული გახდა "ვაშინგტონისა და მისი მოკავშირეების მიერ თბილისის შურისძიებისკენ სწრაფვისკენ სწრაფვა" გამოეხატა.
სმოლენსკის მოედანზე ყურადღება გამახვილდა პარლამენტის თავმჯდომარის, დავით უსუფაშვილის განცხადებებზეც.
"მიუხედავად იმისა, რომ ქვეყნის ტერიტორიის ნაწილი ოკუპირებულია, საქართველოს შეიარაღებული ძალების მისია შეუსრულებელი რჩება. მისი შესრულების გარანტია არა მხოლოდ ქართველი ჯარისკაცებისა და ოფიცრების გმირობა, არამედ პარტნიორების - ნატო-ს წევრი ქვეყნების დახმარებით ", - განაცხადა დავით უსუფაშვილმა.
აღსანიშნავია, რომ ამ დროს საკმაოდ მკაცრი განცხადება გაკეთდა რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს მიერ, რომელიც, თითქოს თბილისსა და ვაშინგტონში, გარკვეულწილად დამთავრდება. მაგრამ დღეს, ვაზიანის სამხედრო ბაზის აშენების გადაწყვეტილებით, შეუძლებელია დასკვნის გაკეთება არ მოხდეს: ამ ხელმძღვანელებში ტვინში და ცხელებაა.
და ამ ფაქტების გააზრება, ამ ქართულ-ამერიკული მილიტარისტული მისწრაფებებს არ შეუძლია