ჰიპერბორეა

                             ჰიპერბორეა

                                                  

ძველბერძნულ მითოლოგიასა და შემდგომ ტრადიციებში ლეგენდარული ჩრდილოეთის ქვეყანა, სადაც ნეტარი ჰიპერბორეელები სახლობდნენ. ქვეყნის დასახელება ასე ითარგმნება: „ბორეას იქით“ — „ჩრდილოეთს იქით“. ფერენიკის მიხედვით, ჰიპერბორეები ძველი ტიტანების სისხლზე იყვნენ ამოზრდილნი.ანტიკურ  წყაროებში მოცემულია ჰიპერბორელთა წარმოშობის სხვადასხვა ვერსიები. ფერენკის  თანახმად, ჰიპერბორეა გაიზარდა უძველესი ტიტანების სისხლიდან . ფანოდემის  თანახმად მათ თავიანთი სახელი მიიღეს გარკვეული ათენელი ჰიპერბორულიდან. Philostefan  ამბობს, რომ ჰიპერბორეა იყო თესალიანი, ზოგი კი მათ წარმოქმნის ჰიპერბორეას, ფორეოსისა და პერომელის შვილის პელაზგისაგან. ამის შესახებ ჰიპერბორეაზე იყო ნათქვამი ლექსი სიმიუს როდოსის "აპოლონისგან" . პატრას მნაისის  თანახმად, მათ ახლა დელფს უწოდებენ. 

იხ. ვიდეო

ისტორიულ მეცნიერებაში ჰიპერბორეის მითი განიხილება, როგორც კრძო სხვადახვა  ხალხების უტოპიური ცნებების განსაკუთრებული შემთხვევა, ყველაზე მრავალფეროვანი კულტურისათვის დამახასიათებელი, კონკრეტული ისტორიული კონკრეტული პერსინაჟები.

ჰიპერბორეას ეძღვნება უამრავ ლიტერატურა, ძირითადად პარასამეცნიერო ან ოკულტურ მიმართულება. სხვადასხვა ავტორებმა ჰიპერბორეა განასახიერეს გრენლანდიაში, ურალის მთებიდან არც ისე შორს, კოლის ნახევარკუნძულზე, კარელიაში , ტაიმირის ნახევარკუნძულზე; გამოითქვა ვარაუდი, რომ ჰიპერბორეა მდებარეობდა არქტიკის ოკეანის ახლანდელ ჩაძირულ კუნძულზე (ან მატერიკზე).

ნარცენები ჰიპერბორეას (ლურჯი მონახაზი ჩრდ. ) და ლემურია (წითლად) - ჩრდ. ფონზე კონტიმეტზე (სერი ხაზები), ეიგნიდან უალიან სკოტ-ელიოტის ლემრია განქრალი კონტინეტი

ჰიპერბორეას ნაწილი შედგენილია ლემურიის რუქაზე წიგნში "Lemuria - დაკარგული კონტინენტი" უილიამ სკოტ-ელიოტის (დაიბადა უილიამ სკოტ-ელიოტი; დ. 1930). . C. Ginarajadasa- ს (1875-1953) თანახმად, ლემურიასა და ატლანტიდის გეოგრაფიული რუქები, რომლებიც სკოტ-ელიოტმა გამოაქვეყნა წიგნებში Lemuria - გაუჩინარებული კონტინენტი და ატლანტიდის ისტორია , გადაწერილი იყო ჩარლზ ლიდბეტერის მიერ, მაჰატმასის ტიბეტური ოკულტური მუზეუმიდან .

ჰიპერბორეას მითიური მიწისქვეშეთი  კოლის  ნახევარკუნძულის მკვიდრთა ზღაპრებში და ტრადიციებში მოხსენიებული.

1920-იან და 1930-იან წლებში საბჭოთა ოკულტისტი და მწერალი ა. ბარჩენკო, სავარაუდოდ, კოლის ნახევარკუნძულზე ექსპედიციის დროს, Seydozer- ის მიმდებარე ტერიტორიაზე აღმოაჩინა ადამიანის მიერ შექმნილი ძეგლები.

Barchenko– ს მოღვაწეობა უკვე 90-იან წლებში განაგრძო ვ. ნ. დემინმა და მისმა მიმდევრებმა; მოეწყო ჰიპერბორეა -97 და ჰიპერბორეა-98 ექსპედიციები. როგორც ბარჩენკოს, ისე დემინის მიხედვით - ჰიპერბორეა მდებარეობდა რუსეთის შორეულ ჩრდილოეთში .

თებერვალში, ჰიპერბორეას ზამთრის საერთაშორისო ფესტივალი პეტროზავოდსკში ტარდება.

ბორეა იტაცებს ორიფიას. ფრაგმენტი ნახატის 360წ. ჩვ. წ. აღ.

 (ბერძნ. Βορέας) — ძველბერძნულ მითოლოგიაში ჩრდილოეთის ქარის ღვთაება. მის ადგილსამყოფელად თრაკია მიაჩნდათ. გამოსახავდნენ ძლიერი, ფრთოსანი მამაკაცის სახით. ბორეა, იგივე იტალიური ბორა, გადატანით ეწოდება ცივ, სუსხიან ქარს (შდრ. ქართული ბორიო, ბორიაყი). ბორაე იყო შვილი ასტრეის.(ვარსკლავიერი ცის ღმერთი) და ეოსის. 

                                                   

                                                      ასტრეი - ვარსკლვავიერი ცის ღვთაება

                                                                                

                                                     ეოსი განთიადის ქალღმერთი და ტიტანიდა 

ჰიპერბორეა - ლემურიამდელი ცივილიზაცია, რომელზეც კიდევ უფრო ნაკლები ცნობები მოიპოვება, ვიდრე ლემურია-ატლანტიდა-არიელებზე.

ჰიპერბორეა - ძველი ბერძნული მითების მიხედვით

ჰიპერბორეა არის ზღაპრული ქვეყანა, სადაც მარად გაზაფხულია, მზე ექვს თვეს არ ჩადის. მდებარეობს შორეულ ჩრდილოეთში ზამთრის მიწების გადაღმა. ჰიპერბორეელები ბედნიერები და უზრუნველები იყვნენ, ცხოვრობდნენ ხანგრძლივად, არ იცოდნენ შუღლი და ომები, მძიმე შრომა, სიბერე და დაავადებები.
ჰიპერბორეას ჩრდილოეთით ესაზღვრებოდა ოკეანოსი - მდინარე, რომელიც გარს ერტყმის დედამიწას; სამხრეთით - მითიური რიფეის მთები. მთავარი მდინარე იყო ერიდანოსი, რომელიც ოკეანიდან სამხრეთით მიედინებოდა. მდინარე ერიდანოსის სანაპიროებზე ალვები ქარვას ისხამდა, მის წყლებში თეთი გედების გუნდები ცხოვრობდნენ. მარადიული ზაფხულის პირობებში მარცვლეული წელიწადში ორჯერ იძლეოდა მოსავალს. მაგრამ ყველაზე მშვენიერი ადგილი იყო მდიდარი, ლამაზი ტყით დაფარული "აპოლონის ბაღი".
ჰიპერბორეას სამხრეთით იცავდა რიფეის მთების გადაულახავი თოვლიანი მწვერვალები. ეს იყო ქარის ღმერთის - ბორეასის სამფლობელო, რომელსაც გრილი სუნთქვა მოჰქონდა ზამთრის მიწებიდან სამხრეთში. მთის მწვერვალებზე ცხოვრობდნენ გრიფონები - არწივის თავიანი და ლომის ტანიანი მტაცებელი ფრინველები, ხოლო ხეობები დასახლებული იყო სასტიკი, ცალთვალა არიმასპების ტომებით. 
ჰიპერბორეა თეოკრატული ქვეყანა იყო. მას მართავდა აპოლონის სამი ქურუმი, გიგანტი მეფეები - ბორეადები, ძენი ან შთამომავლები ღმერთ ბორეასისა. დედაქალაქში იყო მრავალი მრგვალი ტაძარი და ჰეკატომბები, სადაც მსხვერპლს სწირავდნენ ღმერთებს. ჰიპერბორეელები მუსიკალური ხალხი იყო, საღვთო დღესასწაულებზე მართავდნენ სიმღერისა და ცეკვის ფესტივალებს. 
ჰიპერბორეა რამდენიმე მითში მოიხსენიება. ერთ-ერთია მითი ფაეტონზე, ბიჭზე, რომელმაც სცადა მზის ეტლის მართვა, რაც ვერ შეძლო და ზევსმა ელვით განგმირა. ფაეთონის ალმოდებული სხეული ჩავარდა ჰიპერბორიის მდინარე ერიდანოსში. მის ნაპირთან შეკრებილი მწუხარე დები - ჰელიადები გადაიქცნენ ქარვამდინარე ალვის ხეებად. ფაეტონის მეგობარი კიკნოსი თავადაც გადახტა მდინარეში, მეგობრის დაღუპვის ადგილას, ღმერთებმა იგი გედად აქციეს. შემდეგში ჰიპერბორეელები, როცა დაიღლებოდნენ სიცოცხლით, ხტებოდნენ მდინარეში და გედებად იქცეოდნენ.
ჰიპერბორეაში იმოგზაურა გმირმა პერსევსმა, რომელიც ეძებდა ღმერთების საგანძურის მცველ ნიმფებს, ან გრაიებს, რომლებმაც გოგრონების ადგილსამყოფელი მიასწავლეს. ასევე ამ მხარეში ორჯერ მოხვდა ჰერაკლე. პირველად როცა არტემიდეს ოქროს ირემს მისდევდა, ხოლო მეორედ ატლასის ასულებისთვის ოქროს ვაშლები რომ მოეპარა. 

ეზოთერული ხედვით ჰიპერბორეა იყო ცივილიზაცია უკიდურეს ჩრდილოეთში, ცისა და მიწის შესაყართან. ეს იყო სამოთხე დედამიწაზე, სადაც მიწიერი და ზეციერი განზომილებების საზღვარი გადიოდა. ამბობენ, რომ ჰიპერბორეელებმა დაარღვიეს ღვთიური კანონები, რის გამოც გამოძევებული იქნენ გარესამყაროში. ამის შემდეგ მათ ახალი ცივილიზაცია გაავრცელეს დედამიწაზე და ამით დასრულდა ოქროს ასაკიც.
ოქროს ხანის ხსოვნა დედამიწაზე შემონახულია თითქმის ყველა ხალხის კულტურაში ინდოეთიდან ჩრდილოეთ ევროპამდე, პოლარული რეგიონების ჩათვლით. აღმოსავლური წყაროები ასახელებენ ედემს, სადაც ადამიანი ღმერთთან დადიოდა. ეგვიპტელები გადმოგვცემენ, რომ ოდესღაც ღმერთი თავად მართავდა ქვეყანას. ბაბილონურ მითოლოგიაში მოთხრობილია დედამიწის სამი ასაკის შესახებ, პირველი იყო ცის ღმერთის - ანუს მართვის ხანა, ოქროს ასაკი, რომელიც დასრულდა წარღვნის შედეგად. ირანულ ტექსტებში მოთხრობილია 1000 წლოვან ოქროს ხანაზე, პირველი მეფისა და ადამიანების შესახებ, რომელთათვისაც უცხო იყო სიცხე და სიცივე, სიბერე, ავადმყოფობა და სიკვდილი. ყველაზე სრულყოფილი ვერსია და ალბათ ყველაზე ძველიც არის ინდუიზმის სწავლება ოთხი იუგას შესახებ. პირველი იყო ოქროს ასაკი, უკანასკნელი კალი იუგა შეესაბამება ჩვენს თანამედროვეობას.
ყველა გადმოცემა საუბრობს, რომ ამ მითიურ ოქროს ასაკში ღმერთები ურთიერთობდნენ ადამიანებთან, იყო ჰარმონიული, დაბალანსებული გარემო ზეციერ და მიწიურ სამყაროებს შორის. არ არსებობდა ტანჯვა და სიკვდილი. ცოდით დაცემის შემდეგ კი ადამიანი ჩაერთო დროის ციკლში, ჩამოერთვა უკვდავება და გაიწირა სხვადასხვა უბედურებებისგან სატანჯველად.
ბლავატსკაიას ცნობით, პირველი ადამიანური რასა დედამიწაზე იყვნენ ჰიპერბორეელები, ისინი წინ უსწრებდნენ ლემურიისა და ატლანტიდის ცივილიზაციებს. რუსი მეტაფიზიკოსი ალექსანდრ დუგინი ამბობს, რომ ეს იყო მზიური ხალხის სამშობლო და უკავშირებს ახლანდელ ჩრდილოეთ რუსეთის მხარეს. მისი განმარტებით "მზის ხალხი" იყვნენ შემოქმედებითი, ენერგიული და სულიერების მქონენი; ხოლო მათ საპირისპიროდ "მთვარის ხალხი" იყვნენ მატერიალურიები, კონსერვატულები და ფრთხილი ცვლილებებში.
ჰიპერბორეას ცივილიზაციის განადგურების მიზეზად დედამიწის ღერძის ცვლილება სახელდება. ადამიანთა მიერ ღვთაებრივი სამართლის დარღვევამ გამოიწვია მეტაფიზიკური ბალანსის ცვლილებება, რაც დედამიწის პლანზე კატასტროფით აისახა. 
იტალიელი მეტაფიზიკოსი იულიუს ევოლა თვლის, რომ ამ ჰიპერბორეას განადგურებით იხურება ისტორიის პირველი ციკლი და იწყება მეორე - ატლანტიდელთა ხანა.
ისტორიას ოქროს ხანის შესახებ მხოლოდ მითებიდან ვიგებთ, ამიტომ მისი ფიზიკური არსებობის მტკიცება შეუძლებელია. თუმცა ცნობილია, რომ მითებს ისტორიული საფუძვლები აქვს. მითები გადმოგვცემს ცოდნას თუ ვინა ვართ და რა მისია გვაკისრია. სამწუხაროდ დღევანდელ კალი იუგას პერიოდში მათი გაგების და სიმართლის დადგენის უნარი დაკარგული გვაქვს.
ჰიპერბორეას ლეგენდები პოპულარული გახდა მე-18, მე-19 საუკუნეებში, როცა უამრავი წიგნი იწერებოდა იდეით, რომ კაცობრიობა ახლო აღმოსავლეთში კი არა, სადღაც სხვაგან წარმოიშვა.
გაბატონდა აზრი, რომ არიელები (ევროპელები) გაცილებით მაღალი განვითარების ხალხები იყვნენ, ვიდრე სემიტები. აქედან გამომდინარემ ცივილიზაცია ვერ წარმოიქმნებოდა ახლო აღმოსავლეთში და ებრაულიც არ შეიძლებოდა პირველი ენა ყოფილიყო. 
ფრანგი, გერმანელი, ბრიტანელი სწავლულები სწავლობდნენ ვედებს, ეგვიპტურ, ჩინურ წყაროებს და მათზე დაყრდნობით ეჭვქვეშ აყენებდნენ ადამიანის წარმოშობის ებრაულ ვერსიას. მათ შეიმუშავეს თეორია ადამიანის ჩრდილოეთში წარმოშობის შესახებ.

                                                                               

                                                                          

TRAPPIST-1

                                 TRAPPIST-1                 

ჩვენ ვეძებთ სიცოცხლეს დედამიწის გარეთ 

(ცნობილია როგორც 2MASS J23062928-0502285) — 40 სინათლის წლის დაშორებით მდებარე ვარსკვლავური სისტემა, რომლის გარშემოც 7 კლდოვანი პლანეტა ბრუნავს. ვარსკვლავური სისტემა მდებარეობს მერწყულის თანავარსკვლავედში. ნასამ აღმოჩენის შესახებ ინფორმაცია 22 თებერვალს, თბილისის დროით 22:00 საათზე გამოაცხადა სპეციალურ პრესკონფერენციაზე. NASA-მ აღნიშნული აღმოჩენა გააკეთა სპიცერის კოსმოსური ტელესკოპის გამოყენებით. სპიცერის კოსმოსურმა ტელესკოპმა აღმოჩენისთვის ტრანზიტული მეთოდი გამოიყენა.
                   
                     მხატვრის კონცეფცია TRAPPIST-1 პლანეტარული მოდელი

მეცნიერთა შეფასებით, სამი პლანეტა სასიცოცხლო ზონაში იმყოფება და შესაბამისად, თხევადი წყალიც არსებობს, რაც სიცოცხლის არსებობის წინაპირობაა. აქედან გამომდინარე სანტერესო იქნება არის თუ არა სიცოცხლე და რა სახის და ფორმის. მომავალი კვლევები ამ კითხვებს და საიდუმლოებას ფარდას ახდის.

იხ. ვიდეო 

სისტემაში მდებარე ერთ-ერთი პლანეტა გრავიტაციულადაა ჩაჭერილი თავის დედა-ვარსკვლავთან, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის სულ ერთი სახით უყურებს ვარსკვლავს.

სამი პატარა პლანეტა წითელ ჯუჯასთან ძალიან ახლოს მოძრაობს (მზესა და დედამიწის მანძილის 1%-ით, 1,5%-ით და 5%-ით). წელიწადი უახლოეს პლანეტაზე მხოლოდ დედამიწის 1,5 დღე გრძელდება, მეორეზე 2,4 დედამიწის დღე. რაც შეეხება მესამე პლანეტას, მისი ორბიტა ცოტა გაურკვეველია. მეცნიერთა შეფასებით, მისი ორბიტალური პერიოდი 4,5-7,3 დედამიწის დღეა. რაც შეეხება დედა-ვარსკვლავს, იგი წითელი ჯუჯაა.                                

შედარება ზომების მზისა და ვაეკლავ TRAPPIST-1. რადენადაც ტემპერატურის ეფექტურობა პატარა ვარსკლვავის რადენჯერმე დაბალია ვიდრე მზის, ის გამოყურება წითლად

მისი მასა მზის მასის 8%-ია, ხოლო რადიუსი 11%. მისი ზედაპირის ტემპერატურა 2277 გრადუსი ცელსიუსია და დაახლოებით 500 მილიონი წლისაა. შედარებისთვის, ჩვენი მზე 4,6 მილიარდი წლისაა და ზედაპირის ტემპერატურა დაახლოებით 5727 გრადუსი ცელსიუსია. ასეთი მასის გამო, წითელ ჯუჯებს 4-5 ტრილიონ წელიწადს შეუძლიათ არსებობა. თავდაპირველად, აღნიშნულ სისტემაში ორი პლანეტა იყო აღმოჩენილი.

                                                         

შედარება ზომების, სიმკვრივის და განათება პლანეტების TRAPPIST-1 სისტემაში მზის სისტემის პლანეტების. მწვანე ფერით გამოყოფოლია დასახლებული ზონა.

                                                                   

                                       რეკლამა

იხ. ბმულზე .. ➣➣➣➣

https://shotashota75.blogspot.com/2020/06/blog-post_3.html

რადიაციული სატყელი

                       რადიაციული სატყელი

                      
                                 ვიდეოილუსტრაცია რადიაციული სარტყელის აქტიურობა

პლანეტის  მაგნიტოსფეროს ნაწილი, სადაც თვმოყრა და შეკავება ხდება შემაღწეველი მაგნიტოსფეროში მაღალენერგეტიკული დამუხტული ნაწილაკები (ძირითადად პროტონები და ელექტრონები).

2012წ-ის 30 აგვისტოს კოსმოსდრომ მისე კენევარალიდან რაკეტა Atlas V 410  მაღალელიპტიკური ორიბატაზე აპოგეას სიმაღლე 30 000 კმ იყო გაყვანილი ორი იდენტური ზოდები RBSP (Radiation Belt Storm Probes), მათი დანიშნულება იყო რადიაციული სარტყელის კვლევა. ერთერთი მთავარი აღმოჩენა ამ მისიის იყო აღმოჩენა მესამე რადიაციული სარტყელის, რ-იც აღცენდება ხოლმე რამდენიმე კვირა.
იხ. ვიდეო

სხვა პლანეტებსაც აქვს მაგნიტური ველი იუპიტერი, სატურნი, ურანი და ნეპტუნი ასევე ძლიერი რადიაციული სარტყელი, რ-ეიც გვაგონებს დედამიწის რადიაციულ სარტყელს.

                                              
რადიაციული სარტყელი იუპიტერის ნათელი ნაწილი (თეთრი) - რადიოგამოსხივების რადიაციის სარტყელი
სსრკ და აშშ-ს კოპსმოსური ზონდებმა აჩვენეს, რომ ვენერას, მარსს, მთვარესა და მერკურს რადიაციული სარტყელი არ გააჩნიათ.
კოსმოსური ხომალდები, რომელიც მოძრაობს დედამიწის დაბალი ორბიტის სიმაღლეზე, ხვდება რადიაციული სარტყლების ზონაში.რადიაციული  სარტყელის მიღმა მას კოსმოსური სხივებისგან და მზის-პროტონის ქარიშხლისგან დამატებითირადიაციია  გამოსხივების საფრთხე ემუქრება. შიდა და გარე სხივების სარტყლებს შორის მდებარე ტერიტორია, რომელიც მდებარეობს  ორიდან სამ რადიუსამდე დედმიწის დაშორებით, ზოგჯერ უწოდებენ "უსაფრთხო ზონას" .
რადიაციას შეუძლია დააზიანოს მზის პანელები, ინტეგრირებული სქემები და სენსორები. ასევე, კოსმოსური ხომალდის ელექტრონული კომპონენტები ზოგჯერ დაზიანება გეომეტრიული ქარიშხალით ხდება. თანამგზავრებზე საიმედო უზრუნველყოფისთვის  აუცილებელია რადიაციის მდგრადი ელექტრონიკის გამოყენება. მაგრამ ელექტრონიკა რომც არ გამოვიდე მწყობრიდან , სენსიტიურ სენსორებზე სხივების მომატებული დონის გავლენა არასწორ კითხვას იწვევს. ამის გამო, კერძოდ, შეუძლებელია დაკვირვებების ჩატარება ჰაბლის ორბიტალურ ტელესკოპთან ბრაზილიის მაგნიტური ანომალიის რეგიონში გადასვლის დროს . 3 მმ სისქის ფენისგან დაცული სატელიტი ელიფსურ ორბიტაში, 320 × 32,000 კმ-ზე, რომელიც გადის რადიაციული სარტყელს, მიიღებს წელიწადში დაახლოებით 2500 ბერს (25 ევ) (შედარებისთვის, მთლიანი სხეულისთვის 5 ევ დოზა ფატალურია). უფრო მეტიც, თითქმის ყველა გამოსხივება მიიღება შიდა სარტყლის გავლისას.

პირველად ადამიანები~მა  აპოლონის ფრენების დროს გადალახეს რადიაციული სარტყელი. ეს იყო რამოდენიმე გამოსხივების საშიშროება, რომელიც ფრენის მომზადების დროს იყო ცნობილი . ასტრონავტებმა მიიღეს დასხივება მცირე დოზები რადიაციული სარტყლებში მათში ფრენის მოკლე დროის გამო. აპოლონის ფრენის ტრაექტორიისას ყველაზე ინტენსიური გამოსხივების რეგიონის გარეთ მდებარეობს.


ასტრონავტების დასხივებაში უმთავრესი წვლილი შეიტანეს მზის ნაწილაკებმა, როდესაც ისინი დედამიწის მაგნიტური ველის გარეთ იყვნენ. ასტრონავტების მიერ მიღებული მთლიანი შთანთქმული დოზა განსხვავდებოდა ფრენიდან ფრენამდე და მერყეობდა 0.16 – დან 1.14 რადიამდე (1.6 – დან 11.4 mSv), რაც გაცილებით ნაკლებია, ვიდრე სტანდარტული 5 ბერი (50 მევ) სტანდარტული დოზა წელიწადში, შეიქმნა აშშ-ს ატომური ენერგიის კომისიის მიერ რადიაციით მომუშავე პირებისთვის.

ემპათია

                                 ემპათია

                                             

                                                      ჩახუტება ვინმეს დააზარალებს

უნარი იმისა, რომ გაგებულ იქნეს სხვა ადამიანთა ქცევა და დამოკიდებულება, რამდენადაც ისინი საკუთარ გამოცდილებაში შეიძლება არსებობდეს. სიმბოლისტ-ინტერაქციონისტები (ჯორჯ მიდი და სხვ.) ემპათიას განიხილავენ, როგორც სხვათა როლების ათვისების პროცესს, რაც სოციალიზაციის არსს შეადგენს. ემპათიის შინაარსი ვებერთან მოიაზრება ცნებაში „ფერშტეენ“ (verstehen), რომელიც ნიშნავს გაგებას და თანაგანცდის მეშვეობით უზრუნველყოფს სხვათა ემოციური (არარაციონალური) ქმედებების საზრისთა ადეკვატურ წვდომას. ინტერაქციონისტებს სჯერათ, რომ ემპათიის განხორციელება თვისობრივი კვლევის მეთოდების გამოყენებითაა შესაძლებელი. თუმცა, ოპონენტები ამტკიცებენ, რომ ემპათია სხვათა ქმედებებზე ობიექტური დაკვირვების შესაძლებლობას ამცირებს. 

იხ. ვიდეო

სიტყვა ეპათია არ არის კავშირში რაიემე წარმოადგენსათან გარკვეული ემოცისთან (როგორც, მაგალითად, სიტყვის "თანაგრძნობის" შემთხვევაში) და თანაბრად გამოიყენება ნებისმიერი ემოციური მდგომარეობის თანაგრძნობის მისაღწევად.

ტერმინის მნიშვნელობა შეიძლება ოდნავ განსხვავდებოდეს კონტექსტის მიხედვით. ასე რომ, მედიცინაში, თანაგრძნობას ხშირად უწოდებენ ფსიქოლოგიაში "ემპათიურ მოსმენას" - სხვისი ემოციური მდგომარეობის გაგებას და ამ გაგების დემონსტრირებას. მაგალითად, ექიმთან პაციენტთან გასაუბრებისას, თანაგრძნობის გამოვლინება ნიშნავს, პირველ რიგში, პაციენტის სიტყვების, გრძნობებისა და ჟესტების გაგებას, და მეორეც, ამ გაგების ასეთი გამოვლინება, რომ პაციენტისთვის ცხადი ხდება, რომ ექიმმა იცის თავისი გამოცდილება . ამრიგად, აქცენტი კეთდება პროცესის ობიექტურ მხარეზე, ხოლო თანაგრძნობის უნარის ფლობა გულისხმობს პაციენტის აზრებისა და გრძნობების შესახებ ინფორმაციის შეგროვების უნარს. ასეთი ემპათიური მოსმენის მიზანია პაციენტისთვის ცხადყოფს, რომ ისინი მას უსმენენ, და ხელი შეუწყონ მას უფრო სრულად გამოხატონ გრძნობები, რაც ექიმს საშუალებას აძლევს, თავის მხრივ, შექმნას სიუჟეტის უფრო სრულყოფილი სურათი....

                                                                   

ფსიქოლოგიური თვალსაზრისით, თანაგრძნობა ნორმად ითვლება. არსებობს ადამიანებში თანაგრძნობის უნარის დონის გამოვლენის ტექნიკა და ამ უნარის ინდივიდუალური ასპექტებიც კი . თანაგრძნობის მანიფესტაციების სპექტრი საკმაოდ განსხვავდება: მსუბუქი ემოციური პასუხიდან დაწყებული კომუნიკაციის პარტნიორის გრძნობების სამყაროში სრულად ჩასვლამდე . ითვლება, რომ თანაგრძნობა ხდება ემოციური პასუხის გამო სხვისი ემოციური მდგომარეობის აღქმის გარე, ხშირად თითქმის იმპერიული ხასიათის გამოვლინებებზე - ქმედებები, მეტყველება, სახის გამომეტყველება, ჟესტები და ა.შ.

თეირანის ინციდენტი

                   თეირანის ინციდენტი

               

თეირანის ინციდდენტი ამო კონტაქტი 1976წ-ს - შემთხვევა დაკვირვება ამოცნობი ფრონავი ობოექტის (ამო), ვიზუალური და რადაის მეშებითაც ირანის დედაქალაქი თეორანში 1976წ-ის 19 სექტემბერი. ინციდენტი აღსანიშანავია ის, რომ  ობიექტის სიახლოვეს რადიოელექტრონული ხარვეზიები შეიმჩნეოდა. კერძოდ  როცა ობიექტის მიმართულებით   F-4 Phantom II მიუახლოვდა კავშირი გაწყდა და აპარატურა მწყობიდან გამოვიდა კიდევ ერთი თვითმფრინავი დროებით მწყობრიდან გამოვიდა იარაღის სისტემა.

იხ. ვიდეო

ინციდენტს ფართოდ განიხილავდნენ ოთხმხრივი მოხსებეაში სადაზვერო სამართველოში აშშ-ს გადაცემული თეთრ სახლში, სახელწიფო მდივანთან, გაერთიანებული კომიტეტის  შტატების ხელმძრვანელი აშშ, სახელწიფო უაფრთხოების სააგენტოსა და ცენტრანული სადაზვერო სააგენტო. წარმოაგდენს ერთერთი კარგად დოკუმენტირებული ანომანული ფენომენი. ამავე დროს დაკვირვებისას ირანის სამხედრო ხელმძღვანელობა არ გამორიცხავს რომ ობიექტი უნდა შესაძლოა არამიწიერი წარმოშობის ყოფილიყო.

თვითმფრინავი F-4D სამხედო-საჰაერო ძალების ირანის

1976 წლის 19 სექტემბერს, ადგილობრივი დროით დაახლოებით 00:30 საათზე, თეირანის ირანის საჰაერო ძალების სარდლობის განყოფილებამ მიიღეს ოთხი სატელეფონო მესიჯი შერირანის საქალაქო უბნის მაცხოვრებლების შესახებ ღამის ცაში უჩვეულო საქმიანობის შესახებ. ზოგი დამრეკელის შესახებ საუბრობდა ფრინველის მსგავსი ობიექტის შესახებ, ზოგი კი ნათელმფრენოვანი ვერტმფრენის შესახებ.

როდესაც აღმოჩნდა, რომ ჰაერში ვერტმფრენები არ ყოფილა, გენერალ იოსეფი, უბნის საჰაერო ძალების მეთაური, გამოიძახეს. გენერალმა თავდაპირველად ჩათვალა, რომ დაფიქსირებული სიკაშკაშე ჩვეულებრივი ვარსკვლავი იყო, მაგრამ მეჰრაბადის საერთაშორისო აეროპორტის საკონტროლო დარბაზთან შეხვედრის შემდეგ და პირადად დააკვირდა ძალიან კაშკაშა ობიექტს, რომელიც უფრო დიდი იყო ვიდრე დედამიწიდან შესამჩნევი ვარსკვლავები, მან გადაწყვიტა ერთი F-4 Phantom II ჩამორთმეული ჰაერი საჰაეროდან გაეყვანა სამხედრო ბაზიდან. შაჰროჰის საჰაერო ძალები ჰამადანში, თეირანის დასავლეთით 282 კმ-ში (175 მილი).

დილის 1:30 სთ-ზე F-4, რომელსაც აკონტროლებდა კაპიტანი მოჰამედ რეზა აზიზაყიანი, აფრინდა და მიდიოდა თეირანის ჩრდილოეთით 64 კილომეტრზე. ობიექტი იმდენად ნათელი იყო, რომ ის 112 კილომეტრში ჩანდა. როდესაც თვითმფრინავი ობიექტს დაახლოებით 40 კილომეტრს მიუახლოვდა, ყველა მოწყობილობა გაითიშა და დაიკარგა კომუნიკაცია, რამაც აიზიზაანი აიძულა კურსი შეეცვლა და ბაზაში დაბრუნება. უკან დაბრუნების გზაზე ყველა სისტემა კარგად მუშაობდა.

1:40 საათზე მეორე F-4 ჰაერში აფრინდა, რომელსაც ლეიტენანტი პარვიზ ჯაფარი ხელმძღვანელობდა. ჯაფარი შემდგომში პენსიაზე გავიდა, როგორც გენერალი და 2007 წლის 12 ნოემბერს მონაწილეობა მიიღო პრეს-კლუბის კონფერენციაში, რომელიც ეძღვნება მთელ მსოფლიოში უცხოპლანეტელების ფენომენის შესწავლას . ჯაფარმა მისი თვითმფრინავის სარადაროზე ობიექტი 43 კილომეტრის მანძილზე აღმოაჩინა. სარადაროზე ობიექტი Boeing 747- ს მსგავსი იყო. როდესაც ობიექტიდან მანძილი 40 კილომეტრს მიუახლოვდა,  მოძრაობისას შეუდგა და F-4– ისგან მუდმივი დისტანცია შეინარჩუნა, რომელიც სიჩქარით გაფრინდა (საათში 150 მილი). ბრიწყინვალება  ობიექტის სიკაშკაშე მისი ზომის განსაზღვრა. უცხოპლანეტელიდან წარმოქმნილი სინათლე მონაცვლეობდა ლურჯი, მწვანე, წითელი და ნარინჯისფერი. შუქები მონაცვლეობით ანათებდა, მაგრამ ისე სწრაფად, რომ ჩანდა ერთდროულად დაწვა.

როცა  F-4 ჯერ კიდევ  ფრენას ახორციელებდა სამხრეთით, პატარა მეორე ობიექტი დაშორდა პირველს მთავარს და მაღალი სიჩქარით გაემგზავრა F-4-კენ. პოლკოვნიკი ჯაფარი, ფიქრობდა, რომ მას თავს დაესხნენ, შეეცადა Sidewinder- ის რაკეტის გაშვებას, მაგრამ მოულოდნელად ყველა მოწყობილობა, მათ შორის იარაღის სისტემებით, კომუნიკაციებით გათიშული იყო. მათი გადატვირთვის მცდელობები წარუმატებელი აღმოჩნდა. ობიექტი გაფრინდა მის ქვეშ და მოკლე დროში გადადგა 4 ან 5 კილომეტრი, შემდეგ კი დაუბრუნდა პირველ ობიექტს.

როგორც კი F-4 გადატრიალდა, ყველა ტექნიკურმა მუშაობამ განაახლა. მფრინავმა დაინახა კიდევ ერთი პრიალა ობიექტი, რომელიც დაშორდა პირველს და დიდი სისწრაფით მიფრინავდა მიწას. იგი მოსალოდნელი იყო მიწის დაპირისპირებას და აფეთქებას, მაგრამ დაშვება რბილი იყო. მოგვიანებით, F-4- მა ეს ადგილი დაბალ სიმაღლეზე შემოაბრუნა და აღნიშნა ადგილი, სადაც მნათობი ობიექტი დაეცა. მოგვიანებით ჯაფარმა თქვა, რომ ობიექტი ისეთი ნათელი იყო, რომ მის გარშემო კლდეები ჩანდა. ობიექტი ირანის საზღვარზე რეი ნავთობგადამამუშავებელ ქარხნის მახლობლად დაეშვა.

მეჰრაბადთან მისასვლელ სამოქალაქო სამგზავრო თვითმფრინავმაც დაკარგა კონტაქტი, იმავე ადგილას დაფრინავდა. F-4– ის მსგავსად, მათ დაინახეს კიდევ ერთი ცილინდრული ობიექტი, რომელიც ბოლოში მუდმივი ნათელი შუქებითაა და შუაში ვითო. ახლოვდება, ობიექტი F-4- ის გარშემო დაფრინდა. მეჰრაბადის საკონტროლო ოთახის ცნობით, ჰაერში არაფერი იყო, მაგრამ კოშკის თანამშრომლებმა ნახეს ობიექტი ჯაფარის მიერ მითითებული მიმართულებით. წლების შემდეგ, მთავარი სადისპეტჩერო და გენერალი აღიარებდნენ, რომ დაწესებულებამ შემოარტყა კოშკი, იქ გაწყვეტა ყველა ტექნიკა.

მეორე დღეს F-4- ს ეკიპაჟმა ვერტმფრენით გაფრინდა პატარა ობიექტის სადესანტო ადგილზე. დღის შუქზე კვალი არ აღმოაჩინეს. შემდეგ ისინი გაფრინდნენ გარშემო და დასავლეთით დაიჭირეს [რა?] შესამჩნევი "კრეფა" სიგნალი. ყველაზე ხმამაღალი სიგნალი პატარა სახლის მახლობლად იყო, ასე რომ, ისინი დაეშვნენ და ინტერვიუს გაეცნენ სახლის მაცხოვრებლები წინა ღამის უჩვეულო მოვლენების შესახებ. მათ უპასუხეს, რომ მოისმინეს ხმამაღალი ხმაური და დაინახეს ისეთი ელვარება, როგორიც ელვისებურია.

აშკარად ჩატარდა სადესანტო ადგილის შემდგომი კვლევები, მათ შორის რადიაციის გაზომვები, მაგრამ მათი შედეგები არასოდეს გამოქვეყნებულა. ეს მოვლენები მოხდა ფეჰლევისნბის  დინასტიის დაცემამდე (1979), და თეირანში ჩანაწერები შესაძლოა არ გადარჩეს.

სამხედრო ჯაშუშმა თანამგზავრმა ასევე დააფიქსირა ეს შემთხვევა: ამერიკულმა თანამგზავრმა DSP-1 დააკვირდა ინფრაწითელი ანომალიით ინციდენტის დროს და მას შემდეგ, ერთ საათში

                                                      

                                  რეკლამა

იხ. ბმულზე ⇉⇉⇉

https://shotashota75.blogspot.com/2020/06/blog-post_3.html

მექსიკის რევოლუცია

                         მექსიკის რევოლუცია

                                               

                                    რევულუციისას ერთ-ერთი ბრძოლაში დაღუპული ცხედრები

 (ესპ. Revolución mexicana) – მექსიკის ისტორიის ყველაზე სისხლიანი პერიოდი. ამ დროს ქვეყანაში მიმდინარეობდა სამოქალაქო ომი, რომლის შედეგად დაღუპულთა რიცხვი 300 ათასიდან 2 მლნ-მდე მერყეობს. რევოლუცია დაიწყო პორფირიო დიასის ხელისუფლების წინააღმდეგ აჯანყებით. მას შემდეგ რაც დიასმა მორიგ არჩევნებში თავი გამოცხადებულად გამოაცხადა დემოკრატიული ოპოზიციის ლიდერმა ფრანსისკო მადერომ მოსახლეობას მოუწოდა შეიარაღებული აჯანყებისაკენ დიასის ხელისუფლების დასამხობად. აჯანყება დაიწყო 1910 წლის 20 ნოემბერს. 1911 წლის მაისში დიასის დიქტატურა დაემხო, თვით დიქტატორი კი საფრანგეთში გაიქცა. დროებითი პრეზიდენტი გახდა ფრანსისკო ლეონ დე-ლა-ბარა. ოქტომბერში მექსიკის პრეზიდენტად აირჩიეს ფ. მადერო. თუმცა რევოლუცია ამით არ დასრულებულა. იგი რამდენიმე ეტაპისაგან შედგებოდა.

იხ. ვიდეო

• რევოლუციის პირველი ეტაპი (1910 ნოემბერი – 1911 მაისი) – ამ პერიოდში რევოლუციის მთავარი მიზანი იყო პორფირიო დიასის დიქტატურის დამხობა. ამ ეტაპზე რევოლუციური ძალები ერთიანი ფრონტით მოქმედებდნენ.
• რევოლუციის მეორე ეტაპი (1911 მაისი – 1913 თებერვალი) – ამ პერიოდში ხელისუფლებაში აღმოჩდნენ ლიბერალ დემოკრატები. ამ ეტაპზე ერთიანი რევოლუციური ფრონტი დაიშალა.
• რევოლუციის მესამე ეტაპი (1913 თებერვალი – 1914 ივლისი) ამ პერიოდში მთავარი მიზანი იყო კონსტიტუციური რეჟიმის აღდგენა. რევოლუციური ძალები კვლავ ერთიანი ფრონტით მოქმედებდნენ.
• რევოლუციის მეოთხე ეტაპი (1914 ივლისი – 1917 თებერვალი) – რევოლუციის ბოლო და გარდამავალი ეტაპი კონსტიტუციურ მმართველობაზე.

                                                                   

                           პორფირიო დიასი

                                                      

 (ესპ. José de la Cruz Porfirio Díaz Mori, დ. 15 სექტემბერი, 1830, ოახაკა-დე-ხუარესი, მექსიკა — გ. 2 ივლისი, 1915, პარიზი, საფრანგეთი) — მექსიკელი სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე. მექსიკის 3-გზის პრეზიდენტი. დიქტატორი. მექსიკას მართავდა 30 წლის განმავლობაში. მისი მმართველობის პერიოდს მექსიკის ისტორიაში პორფირიატო (ესპ. Porfiriato) უწოდეს.

1910 წელს, მას შემდეგ, რაც საპრეზიდენტო არჩევნებში თავი გამოცხადებულად გამოაცხადა მისმა ოპონენტმა ფრანსისკო მადერომ უარი თქვა შედეგების აღიარებაზე და მოუწოდა მექსიკელებს დიასის წინააღმდეგ ბრძოლისათვის. ასე დაიწყო მექსიკის რევოლუცია, რომელიც 1911 წელს დიასის ჩამოგდებით დამთავრდა. დიასი საფრანგეთში გაიქცა სადაც გარდაიცვალა 1915 წელს 84 წლის ასაკში.                 

                                         

                                                  ტერიტორიების დაყოფა მექსიკის 1902 - დან 1917 წ

ამბროს გვინეტ ბირსი

                      ამბროს გვინეტ ბირსი

                       

(ინგლ. Ambrose Gwinnett Bierce 1845წ 24 ივლისი - შესაძლოა 1913წ-ის 26 დეკემბერი.) ამრიკელი მწერალი,ჟურნალისტი, ავტორი იუმორული და ,, საშინელებათა'' მოთხრობების. 

მონაწილებას იღებდა აშშ სამქალაქო ომში  (1861 - 1865), ამბროზ ბისრსი, იყო თავისებური რეპორტიორი სიხისტით, შეუთავსებელი და პირდაპირი, რ-იც გამოვლინდა  მისი ლექსებსა და სტატიებში ესეებში მისი მხატრული პროზა და პოეზია. ამ თვისების გამო მან ზედმეტსახელი დამისახურა ,, შეუწყნარებელი ბირსი'' (ინგლ. Bitter Bierce) ხანდაზმულ ასაკში მან მხარი დაუჭირა და წაახალისა ახალგაზრდა მწერლები, მაგალითად, პოეტი ჯორჯ სტერლინგი (ინგლისელი) რუსი (1869-1926) და "საშინელი" მოთხრობების ავტორი, უილიამ მორჟ   (1854-1923).

სიცოცხლის ბოლოს, ამბროსი ბირსი, გატეხილი პირადი ტრაგედიით (ორი ვაჟის ნაადრევად გარდაცვალება, მეუღლისგან განქორწინება, დამსაქმებელთა პრობლემები), გაემგზავრა მექსიკაში, სადაც მოხდა სამოქალაქო ომი. მისი ბოლო წერილის წერილი დათარიღდა 1913 წლის 26 დეკემბერს, რის შემდეგაც მწერალი კვალის გარეშე გაქრა. ამბროსი ბიერსის გარდაცვალების ადგილი და დრო ჯერ კიდევ არ არის ცნობილი.

ამბროსი ბირსის  სალიტერატურო მემკვიდრეობა დიდად აფასებდა თანამედროვეთა და მიმდევართა. ამბროსი ბირსი ითვლება მოკლემეტრაჟიული პროზის სამაგალითო ოსტატად და მისი მოთხრობა "საქმე ბუზის ნაკადის ხიდზე", ამერიკული ლიტერატურის კლასიკად ითვლება.

იხ. ვიდეო

            An Occurrence at Owl Creek Bridge

                                                       

(Eng. A Ownance at Owl Creek Bridge) - ყველაზე ცნობილი  ამბავი ამერიკელი მწერლის ამბროსი ბირსისა. ის პირველად გამოიცა გაზეთ The San Francisco Examiner- ში 1890 წელს და იგი შესულია კრებულში The Thick of Life (ჯარისკაცების და სამოქალაქო პირების სამოქალაქო ფორმაში).

  სიუჟეტი  

იხ. ვიდეო