ინსტიქტი

                                                   ინსტიქტი
                       
ახალი გამოჩეკილი კუ ღია ოკეაში მიდის დაბადებიდან ინსტიქტი, A baby leatherback turtle makes its way to the open ocean.

თანდაყოლილი მიდრეკილებებისა და მისწრაფებების ერთობლიობა, რაც გამოიხატება რთული ავტომატური ქცევის ფორმით (გამარტივებული - ქცევის თანდაყოლილი ფორმა). ვიწრო გაგებით, კომპლექსური მემკვიდრეობითი აქტების ერთობლიობა გარკვეული სახეობის პირობებში მოცემული სახეობის ინდივიდებისთვის დამახასიათებელია. ინსტინქტები ქმნიან ცხოველების ქცევის საფუძველს. უმაღლეს ცხოველებში ინსტინქტები ცვლილებები ხდება ინდივიდუალური გამოცდილების გავლენის ქვეშ. ზოგადად მიღებული ინსტინქტის განმარტება ჯერ არ შემუშავებულა. ზოგიერთი პრობლემა, მათ შორის ტერმინი "ინსტინქტის" გამოყენებადობაზე, სადავოა.
იხ. ვიდეო

კონრად ლორენცი თვლიდა, რომ ადამიანები თავიანთი ცხოველების წინაპრებისგან სრულად მემკვიდრეობდნენ ინსტინქტების სრული სიმრავლე, კერძოდ - აგრესია და შთამომავლობის მოვლა. ადამიანის ქცევაში ინსტინქტისა და სწავლების კომბინაცია ქმნის რთულ სტრუქტურას, რომელიც დიდწილად უბრალოდ იდენტურია იმავე ცხოველების იგივე სტრუქტურაში, განსხვავდება მხოლოდ იქ, სადაც ადამიანის ნასწავლი ქცევა მოიცავს კულტურულ ტრადიციას. ლორენზმა ზნეობრიობაში დაინახა კომპენსატორული მექანიზმი, რომელიც აუცილებელია პიროვნების ინსტინქტური მისწრაფებების ცხოვრებაზე საზოგადოებაში მისი განვითარებადი კულტურით. რეფლექსები ზოგჯერ შეიძლება ჩაითვალოს ინსტინქტებად, თუმცა, როგორც წესი, რეაქციების ფორმა პრინციპულად განსხვავდება ინსტიქტებისგან. მაგალითად, ახალდაბადებულ ბავშვს აქვს ჩხრეკისა და წოვის რეფლექსები, რაც დედის მკერდის პოვნაში ეხმარება. 

an  instinctive behavior of shaking water from wet fur - სველი ბეწვიდან წყლის მოშორების ინსტიქტური ქცევა

მედიტაცია

                                      მედიტაცია

                         
                                                                    მედიტირებული შივა
ლათ. meditatio - ჩაფიქრება - მთელი რიგი ფსიქოლოგიური ვარჯიშები, გამოიყენება სასულიერო-რელიგიური ან გამაჯანსაღებელი პრქტიკაში, ან გასაკუთრებული ფსიქოლოგიური მდგომარებაში, აღმოცენებული ვარჯისების შედეგად (ან სხვა მიზეზით).
                                                 
                                                რკინის ქანდაკება მედირიტებული ბუდის
მედიტაციური მეთოდები დაფუძნებულია კოცენტრაციის დახმარებით ფუნქციური ფსიქიკით (პასიური მედიტაცია) ან ნება (აქტიური მედიტაცია).გასხვავდება არა მარტო მეთოდებით არამედ მედიტაციის გზებითაც.
                                                          
                                                                    ადამიანი, მედიტირებული ბაღში
რსებობს მრავალი მედიტაციის ტეხნიკა. მედიტაციის დროს პრაქტიკას გადის ჩველებრივი მოთხოვნა მიღება გარკვეული პოზის. ობიექტი კონცეტრაციის როგორც ჩველებრივ შეგრძნება შიგნით ორგანიზმის, შინაგანი წარმოსახვით, ნაკლებად ემოცია. ხანდახან ობიექტი კონცეტრაციის შეიძლება იყოს შინაგანი ფიზიკური საგანი. მედიტაციას ასევე მიეკუთვნება ასევე სუნთქვითი ვარჯიშებიც.
იხ. ვიდეო

მედიტაციის ისტორია მჭიდროდ არის დაკავშირებული რეგიული კონტექსტს სადაც არსებობდა პრაქტიკა. ისტორულამდე პერიოადში ცივილიზაციებში გამოიყენებოდა განმეორებადი რითმული მელოდიები. განმეორებადი ფრაზები მოხსენიენა ღმერთების.
რადემნიემ ავტორებმა იქმადე წამოაყენეს ჰიპოთეზა , რომ გამოვლინება შესაძლებლობის კონცეტრაციის ყურადღების, წარმოადგენს ელემენტების მრავალი მეთოდების ,ედიტაციის, შესაძლოა ხელი შეუწყო გავითარებას ბილოგიური ფაზების ევოლუციის ადამიანის.
ვედებში შედგება ერთერთი უფრო ადრეული ნახსენები მედიტაცია. მოგვიანებით (დაახლ. VI- დან V სს. ჩვვ. წ. აღ.) თავისი ფორმები მედიტაციის იყო შრქმნილი დაოსიზმში ჩინეთში და ბუდიზმში იდოეთში.

                                             რეკლამა

იხ. ბმულზე . . .   ⇲⇲⇲⇲⇲

https://shotashota75.blogspot.com/2020/06/blog-post_3.html

Delta IV Heavy

                            Delta IV Heavy

                                                      

მძიმე რაკეტა მატარებელი დელტა ოთხის ოჯახიდან უდიდესი მსოფლიოში მოქედი რაკეა მატარებლებიდან. სფეიიქსისი ფალკონ ჰევიზე.  აგებულია United Launch Alliance-ის მიერ  პირველად 2014წ-ს გაუშვეს.

იხ. ვიდეო ტრასნლიაცია  გაყვანა  აშშ-ს დასაზერვო სატელიტის

ზებუნებრივი

                             ზებუნებრივი

                             
                წმინდა პეტრე წყალზე სიარულის მცდელობა (1766), ფრანსუა ბუშერის ნახატი

მსოფლმხედველობის კატეგორია, რომელიც განსაზღვრავს, თუ რა არის ფიზიკური სამყაროს "ზემოთ" და მოქმედებს ბუნების კანონების გავლენის მიღმა, გამოდინარეობს  მიზეზობრივი კავშირისა და დამოკიდებულების ჯაჭვიდან, რაც მთავარია რეალობასთან მიმართებაში და მასზე გავლენას ახდენს.

რელიგიური გაგებით ზებუნებრივი ვლიდნება გაგების გავლით ზემგრძნობიერეს, არასხეულებრივი არსებობა კენცეფცია რომლის დადგენა შეუძლებელია ადამიანი გარეგანი გრძნობების და მწყობილობების მიერ.  უფრო ვიწრო გაგებით, ზებუნებრივი ასევე შეიძლება განვიხილოთ, როგორც სხვა, მეტაფიზიკური სივრცის ერთგვარი განზომილება - შემდგომი სიცოცხლე, რომელშიც მორწმუნეების აზრით, სულს ფიზიკური სხეულის გარეშე შეუძლია ცხოვრება.
იხ. ვიდეო

სუპრანატურტარილიზმი - ლათ. suprа  -  ყველაზე და naturalis  - ბუნება, ბუნებრივი, - მსოფლხედველობრივი კონცფცია, ამტკიცებს არსებობას განსაკუთრებულ სულიერ სამყაროს, რწმენა სულიერი სამყაროსი.

ანთროპატიზმისა და ანტროპომორფინიზმის, საგნების გასულიერება და ბუნების გამოვლინება, სუპრანატურალიზმი წარმოგვინდგენს ფანტასტიკურ სამყაროს ზებუნებრივი სურათს, გონივრული სამყაროს გარეთ მცხოვრები. მაგალითად, მზე ან მდინარე, როგორც ცოცხალი, ინტელექტუალური და მიზანშეწონილი მოქმედებები, ანიმიზმის ნამდვილი ობიექტებია; ღმერთები ჰელიოსი ან ვარუნა, როგორც პიროვნებები, რომლებიც მაღლა დგანან ადამიანზე, როგორც ღვთაებები არსებობს სუპრანტურალიზმის მითიური გამოსახულებები.

                                       

დავით აბესაძე

           დავით აბესაძე - ვოკალური ანსაბლი                          ცისფერი ტრიო

ქართველი მომღერალი (ტენორი). საქართველოს სახალხო არტისტი (1988).1973 წელს დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის არქიტექტურის ფაკულტეტი, ხოლო 1980 წელს თბილისის ილია ჭავჭავაძის უცხო ენათა პედაგოგიური ინსტიტუტის ინგლისური ენის ფაკულტეტი. 1973–1984 წლებში მუშაობდა 
იხ. ვიდეო

„საქქალაქმშენპროექტის“ არქიტექტორად, 1984 წლიდან „საქკოოპრეკლამის“ კომბინატის მთავარი მხატვარია. დავით აბესაძემ 1970 წელს ჯერ კიდევ სტუდენტობის დროს — თ. სეფერთელაძესა და მ. თავართქილაძესთან ერთად პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში ჩამოაყალიბა ვოკალური ანსამბლი „ცისფერი ტრიო“, რომელიც 1973 წლიდან გამოდის როგორც საქართველოს სახელმწიფო ფილარმონიის პროფესიონალური კოლექტივი. აბესაძის შესრულება გამოირჩევა უშუალობით, ემოციურობით. აქვს ლამაზი ტემბრის ხმა. ოსტატურად ფლობს ფალცეტს, ასევე ოსტატურად ასრულებს აკომპანემენტს გიტარასა და ფანდურზე. დავით აბესაძე ანსამბლთან ერთად გასტროლებზე იყო არაერთ ქვეყანაში. 1979 წლიდან საქართველოს ტელერადიოს სოლისტია.
იხ. ვიდეო ციფერი ტრიო გადამრიე 🤟🤟🤟🤟🏩🏩💌

მითოლოგიური დრო

                      მითოლოგიური დრო
                         
ავსრალიურში კლდეზე გამოსახული ნახატები.  სავარაუდოდ, ტოტემური წინაპრებზე მოხსეინება ან ზღაპრების დროზე აიზმარით. კორნოვის ხეობაში
მითოლოგიაში ,, საწყისი'', ,,ადრეული'' დრო ,, დროწინადრო'' გერმ. Ur-Zeit) დრო გაჩენისა სამყაროსი, საკრალური დრო, ჩვეულებრივზე ადრე,რელურზე, ემპირიული (ისტორიულზე).
იხ. ვიდეო

მოთოლოგიური დრო ტოტემური ტომები პირველი ადამინები, დემიურგები, კელტური გმირები შემქნელები მსოფიოს. რელიეფი, ზეციური სხეულები, ცხოველები და მცენარეები, ხალხი, მოდელები (პარადიგმები) და ეკონომიკური, რელიგიური-რიტუალური სოციალური ქცევის სანქციები და ა.შ. იდეები ამ პერიოდის შესახებ პირველ რიგში აისახება შექმნის მითებში - კოსმოგონიური, ანთროპონიული, ეტიოლოგიური. მითიური დრო წარმოდგენილია არქეტიპული პროტოტიპების პირველადი წყაროს, ნიმუშებად .

მითიური დროის იდეა, ძირითადად, არქაული მითოლოგიისთვის დამახასიათებელია. შვედური ეთნოლოგი Åke Hultkrantz ხედავს მითიური დროის წარსულს გადაქცევას, როგორც ნებისმიერი მითოლოგიის მთავარ მახასიათებელს, განასხვავებს მას რელიგიისგან, სადაც მთავარი აქცენტი გაკეთებულია აწმყოს გამოცდილებაზე, მომავალთან კავშირში.

მითოლოგიური აზროვნების მრავალი მახასიათებლის (მიზეზ-შედეგობრივი პროცესის მატერიალურ მეტამორფოზაზე შემცირება ინდივიდუალური მოვლენის ფარგლებში, ნივთის არსი - მისი წარმოშობის) მითოლოგიურ ცნობიერებაში, ნივთის სტრუქტურის ახსნა იდენტურია იმ ამბის შესახებ, თუ როგორ შეიქმნა იგი, და ემპირიული სამყაროს აღწერა მისი პირველი შექმნის ისტორიაა. ... მითიური „პირველყოფილი მოვლენები“ არის მითიური მოდელის სამყაროს პირველი აგური.

დრო

                              დრო

                          

                                                                              მზის ამოსვლა

მატერიის არსებობის ერთ-ერთი ძირითადი ფორმაა, რომელიც მოვლენების კანონზომიერი მონაცვლეობით გამოიხატება.

სივრცე და დრო განუყოფელადაა ერთმანეთთან დაკავშირებული — ყველაფერი სადღაც და ოდესღაც ხდება.

კლასიკური მექანიკის კანონების მიხედვით, დრო არასდროს ჩერდება — ის ყოველთვის უცვლელი სიჩქარით მიდის, კვანტურ მექანიკაში კი — დროის მსვლელობა დამოკიდებულია სხეულის სიჩქარეზე, ათვლის სისტემის მიმართ.
                                                    
               დროისთვის მიდევნებისთვის იყენებენ ქრონომეტრს (მაგ., მაღვიძარას)

    სიგრძე შეიძლება მეტრებითა და კილომეტრებით გავზომოთ, წონა - ტონებით, კილოგრამებით, გრამებით... ყველა ეს საზომი პირობითია და ისინი მოფიქრებულია ადამიანის მიერ, დროის ძირითადი საზომი კი ბუნებამ თვითონ მოგვცა.

კერძოდ, დროის აღრიცხვას საფუძვლად დაედო ციურ სხეულთა მოძრაობით განპირობებული ისეთი მოვლენები, რომლებთაც მეტ-ნაკლებად თანაბარი პერიოდულობით მეორდება. ეს არის დედამიწის ღერძული ბრუნვა, მთვარის ფაზათა ცვლა, რაც დედამიწის ირგვლივ მთვარის გარემოქცევას უკავშირდება, და დედამიწის წლიური სრბოლა მზის ირგვლივ.
   იხ. ვიდეო

                                    

დროის ხანგრძლივი შუალედის საზომად იქცა მზის გარშემო დედამიწის ერთი სრული გარემოქცევის დრო - წელიწადი, რომელთანაც დაკავშირებულია წლიური სეზონური ცვლილებების ციკლი.

მთვარის ფაზების ცვალებადობის პერიოდი - სინოდური თვე და მისგან მომდინარე, ახლანდელი კალენდარული თვე, ემსახურება დროის ათვლას წელიწადის ფარგლებში.

დროის ძირითადი საზომი ერთეულია დედამიწის ღერძული ბრუნვის პერიოდი - დღე-ღამე. ეს პერიოდი იყოფა ორ ნაწილად - დღედ და ღამედ (მათი ხანგრძლივობა იცვლება წლის განმავლობაში). თავდაპირველად თითოეულ მათგანს ყოფდნენ 12 თანაბარ ნაწილად - დღის საათებად და ღამის საათებად. შემდეგ მთელი დღე-ღამე დაყვეს 24 სტაბილურ საათად, საათი - წუთებად (საათის 1/60 ნაწილი) და წამებად (წუთის 1/60 ნაწილი).
                                                            
შუშის ქვიშის საათი ნალადის გამოყენების საშუალებით დროის გასვლის შემდეგ. იგი ასევე წარმოადგენს კონკრეტულად  აწყმოს, როგორც წარსულსა და მომავალს

თუ დროის აღრიცხვა ემყარება დედამიწის ბრუნვას ვარსკვლავების მიმართ, საქმე გვაქვს ვარსკვლავიერ დროსთან, ხოლო თუ მზის მიმართ ბრუნვაზეა დამყარებული, მაშინ - ჭეშმარიტ მზისიერ დროსთან.

ვარსკვლავიერ დროს ასტრონომები გეოდეზიურ სამუშაოებისა და ასტრონომიული დაკვირვებისათვის იყენებენ, მაგრამ ყოველდღიური საქმიანობისთვის მისი გამოყენება არ არის მიზანშეწონილი. ამისთვის არც ჭეშმარიტი მზისიერი დრო ვარგა არასტაბილურობის გამო. ამიტომ შემოღებულია თანაბრად მიმდინარე საშუალო მზისიერი დრო.

იხ. ვიდეო

• დედამიწა მზის ირგვლივ ტრიალებს. პლანეტის იმ მხარეს, რომელიც მზისკენ არის მიმართული - დღეა, მეორე მხარეს - ღამე.
• ერთი წლის განმავლობაში დედამიწა ერთხელ შემოტრიალდება მზის ირგვლივ. დედამიწის სხვადასხვა ადგილებს მზე არათანაბრად ანათებს.
• მარტიდან სექტემბრამდე დედამიწის ჩრდილოეთი ნახევარსფეროა მზისკენ გადახრილი. ამ დროს აქ გაზაფხულს ზაფხული მოსდევს.
• სექტემბრიდან მარტამდე მზისკენ უფრო გადახრილია სამხრეთი ნახევარსფერო და ამიტომ აქ ზაფხულს შემოდგომა ცვლის. ამ დროს ჩრდილოეთ ნახევარფსეროში შემოდგომას ზამთარი მოსდევს.

                                                  

               ჯეინის ტექსტებში დროის მაშტატებები ნაჩვენებია ლოგარითმულად

მოცულობითი სამყაროში ვცხოვრობთ, ყოველდღე ვხედავთ და ვგრძნობთ ობიექტებს, რომლებსაც აქვთ სიგრძე, სიგანე და სიმაღლე - სამი აშკარა განზომილება. მაგრამ მეოთხე გვავიწყდება - არც ისე აშკარა, მაგრამ არანაკლებ მნიშვნელოვანია. მართლაც, მის გარეშე ჩვენი სამყარო ვერ იარსებებს.
დრო ...
რამდენი საიდუმლო იმალება მეტრიკის ამ საიდუმლოებით მოცულ მეოთხე განზომილებაში !
დაწყებული იმ მომენტიდან, როდესაც ხალხის თავში მიზეზების ცეცხლი წარმოიშვა, მათ დაიწყეს ფიქრი "უფრო ადრე" და "მოგვიანებით", "საწყისიდან" და "დან" კონცეფციებზე ...
არ არსებობს მარტივი და ამავე დროს უფრო რთული კითხვა, ვიდრე "რა არის დრო?"
დრო ფიზიკისა და ფილოსოფიის ერთ – ერთი ძირითადი კონცეფციაა, სივრცე – დროის ერთ – ერთი კოორდინატი, რომლის გასწვრივ არის გაჭიმული ფიზიკური სხეულების მსოფლიო ხაზები, ისევე როგორც ცნობიერება.
ფილოსოფიაში - შეუქცევადი ნაკადი (მიედინება მხოლოდ ერთი მიმართულებით - წარსულიდან, აწმყოდან მომავლისკენ), რომლის ფარგლებშიც ხდება მიმდინარე პროცესებში არსებული ყველა პროცესი, რაც არის ფაქტები.
დიალექტიკური მატერიალიზმის დროს დრო მოძრავი მატერიის არსებობის ობიექტურად რეალური ფორმაა, რომელიც ახასიათებს მატერიალური პროცესების განვითარების თანმიმდევრობას, ერთმანეთისაგან განცალკევებას ამ პროცესების სხვადასხვა ეტაპზე, მათ ხანგრძლივობასა და განვითარებაზე.
რაოდენობრივი (მეტროლოგიური) გაგებით, დროის ცნებას ორი ასპექტი აქვს:
1. ღონისძიების კოორდინატები დროის ღერძზე (მიმდინარე დრო). პრაქტიკაში, ეს არის მიმდინარე დრო: კალენდარული დრო, კალენდრის წესებით განსაზღვრული და დღის დრო, რომელიც განისაზღვრება დროის რიგითი სისტემით (მასშტაბით) (მაგალითები: ადგილობრივი დრო, უნივერსალური დრო);
2. ნათესავი დრო, დროის ინტერვალი ორ მოვლენას შორის.