ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ანა კალანდაძე
(დ. 15 დეკემბერი, 1924, ხიდისთავი, ოზურგეთის მაზრა — გ. 11 მარტი, 2008, თბილისი) — ქართველი პოეტი.
ბიოგრაფია
ანა კალანდაძე დაიბადა ოზურგეთის მაზრის სოფელ ხიდისთავში 1924 წლის 15 დეკემბერს გლეხის, პავლე კალანდაძის ოჯახში. საშუალო სკოლა ქუთაისში დაამთავრა 1941 წელს. ლექსების წერა დაიწყო 11 წლის ასაკში. 1941 წელს სწავლა განაგრძო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტზე, რომელიც დაამთავრა კავკასიური ენების სპეციალობით 1946 წელს. პირველი ლექსები გამოაქვეყნა იმავე წელს გაზეთ „ლიტერატურა და ხელოვნებასა“ და ჟურნალ „მნათობში“. 1952 წლიდან მუშაობდა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის არნოლდ ჩიქობავას სახელობის ენათმეცნიერების ინსტიტუტის ლექსიკოლოგიის განყოფილებაში უფროსი მეცნიერ თანამშრომლის თანამდებობაზე. ლექსების პირველი კრებული გამოსცა 1953 წელს ანა კალანდაძის შემდგომი პოეტური კრებულები გამოიცა 1958, 1960, 1967, 1976 და სხვ. წლების განმავლობაში მუშაობდა საქართველოს სახელმწიფო ენის მუდმივი კომისიის წევრად, მწერალთა კავშირის გამგეობის პრეზიდიუმისა და ენათმეცნიერების ინსტიტუტის სამეცნიერო საბჭოს წევრად. საბჭოთა პერიოდში დაჯილდოებული იყო „საპატიო ნიშნის“ ორი ორდენით და ღირსების ორდენით. 1983 წელს მიენიჭა თბილისის საპატიო მოქალაქის წოდება. 1985 წელს ციკლისათვის „თავაწეული ქართული დროშები“ მიენიჭა შოთა რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო პრემია. იმავე წელს გახდა გალაკტიონ ტაბიძის სახელობის პრემიის ლაურეატი.
იხ. ვიდეო - ჰოპლა ჩვენ ვცოცხლობთ! ანა კალანდაძე
1993 წელს აირჩიეს საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსად. 1997 წელს მიენიჭა საქართველოს სახელმწიფო პრემია პუბლიცისტიკის დარგში – თხზულებათა მეორე ტომში შესული პუბლიცისტურ-ესეისტური წერილებისათვის. 2006 წელს მიიღო ლიტერატურული პრემია „საბა“ ლიტერატურაში შეტანილი განსაკუთრებული ღვაწლისთვის. გარდაიცვალა 2008 წლის 11 მარტს, ინსულტის შედეგად. დაკრძალულია მთაწმინდის პანთეონში.
შემოქმედება
ანა კალანდაძის პოეტური სტილი სისადავითა და ჰარმონიული ფორმით გამოირჩევა. კალანდაძის პოეზიამ იმთავითვე მიიპყრო ყურადღება ლექსის სინატიფითა და პოეტური აზროვნების მაღალი კულტურით. მისი შემოქმედების ყველა თემა თუ მოტივი ლირიკული თვითგამოხატვით ცხადდება და უაღრესი ინტიმურობის ელფერს იძენს. მის ლექსებში გვხვდება შემდეგი თემები: მშვიდობიანი ცხოვრების დასაწყისი („კარში გამო ჭიაჭია მარია“, 1946); ბუნების განცდა („თუთა“, 1945; „ჟუჟუნა წვიმა მოვიდა“, 1946; „ბეთანიის გზაზე“, 1954). ისტორია და თანამედროვეობა („შენ ისე ღრმა ხარ, ქართულო ცაო“, „ასეთი დარი თუ იყო მაშინ“, ორივე 1945; „ღრუბლები“, 1953); პატრიოტიზმი („საქართველოო ლამაზო“, „მრავალლჟამიერ“, 1952, „ფეხი დამადგით“, „მას ალავერდის დიდებულ ტაძარს“ 1959), ზნეობა („ნუ მიმცემ ეჭვთა“, 1957; „ისევ გახსენი გული ჩემი“, 1961) და სიყვარული („რისად არ მომხედავ“, 1945, „შეყვარებული ოდეს ქარები“, 1954).
მისი ლექსები ნათარგმნია რუსულ, ინგლისურ, ფრანგულ, პოლონურ და სხვა ენებზე. ყველაზე სრულია მისი ორტომეული, სადაც ორიგინალური ლექსების გარდა დაბეჭდილია სტეფან მალარმეს, ალექსანდრე პუშკინისა და სხვა პოეტური თარგმანები, აგრეთვე წერილები, ესეები და მოგონებები.
გავლენა ხელოვნებაზე
ანა კალანდაძის პოეზია აისახა მუსიკალურ ხელოვნებაში. კომპოზიტორმა მერი დავითაშვილმა და ჟურნალისტმა თეიმურაზ ნაცვლიშვილმა პირველებმა მიმართეს ანა კალანდაძის პოეზიას ორმოცდაათიანი წლების დასაწყისში, შექმნეს რა ვოკალური ნაწარმოებები: სიმღერა „საქართველოო ლამაზო“ , რომანსები „არაბი ხარ“ და „თუთა“. ანა კალანდაძის ლექსებზე დაწერეს სიმღერები აგრეთვე გივი ციციშვილმა, ტარიელ ბაქრაძემ, ჯემალ ბეგლარიშვილმა, კახა ცაბაძემ და სხვებმა.
იხ. ვიდეო - ანა კალანდაძე, „ფეხი დამადგით...“ - სიუჟეტი 1982 წლის კინოჟურნალიდან „საბჭოთა საქართველო“. ანა კალანდაძე კითხულობს ლექსს „ფეხი დამადგით
მოქალაქეობაFlag of the United Kingdom.svg გაერთიანებული სამეფო
ალმა-მატერიXaverian College[16] და მანჩესტერის ვიქტორიას უნივერსიტეტი
პერიოდი1956–1993
Magnum opusმექანიკური ფორთოხალი
ჯილდოებიპრომეთეს ჯილდო - დიდების დარბაზი, ხელოვნებისა და ლიტერატურის ორდენის კომანდორი, ლიტერატურის სამეფო საზოგადოების წევრი და Companion of Literature
ცნობილია ფსევდონიმით ენტონი ბერჯესი (დ. 25 თებერვალი, 1917 — გ. 22 ნოემბერი. 1993) — ინგლისელი მწერალი და კომპოზიტორი. მისი ყველაზე გახმაურებული ნაშრომია დისტოპიური სატირა „მექანიკური ფორთოხალი“, რომელმაც სტენლი კუბრიკის 1971 წელს გადაღებული ამავე სახელწოდების ეკრანიზაციის გამოსვლის შემდეგ მოიპოვა ცნობადობა.
იხ. ვიდეო - ჯონ ენტონი ბერჯესი/“კატოს საღამოები“/რადიო იმედი, Radio Imedi - ხელოვნება სუბლიმირებული ლიბიდოს ნაყოფია. საჭურისი ვერ იქნება მღვდელი და, ასევე, საჭურისი ვერ იქნება ხელოვანი. შეიძლება, ადამიანმა დაწეროს ერთი შესანიშნავი წიგნი, მაგრამ ეს მას არ აქცევს დიდ მწერლად, არამედ – მხოლოდ შესანიშნავი წიგნის ავტორად. ჩემი აზრით, მწერალი ცხოვრებას ძალზე ფართოდ და ღრმად უნდა ასახავდეს, რათა მას დიდი რომანისტი ვუწოდოთ”.
„ ფორთოხლის მექანიკოსი“, ჯონ ენტონი ბერჯესი, გადაცემაში „კატოს საღამოები“, პროექტ „კოდექს აუდიოს ფარგლებში“, მიშა მიმინოშვილთან ერთად.
წამყვანი: კატო;
თანაწამყვანი: მიშა მიმინოშვილი.
რადიო იმედი, გადაცემა "კატოს საღამოები",
105.9 (თბილისის სიხშირე),
4 დეკემბერი, 2017 წელი
ბიოგრაფია
ჯონ ენტონი ბერჯეს უილსონი დაიბადა 1917 წლის 25 თებერვალს მანჩესტერში, კათოლიკურ ოჯახში. ბერჯესის მამა ბუღალტერი იყო და საღამოობით პაბში ფორტეპიანოზე უკრავდა. მას შემდეგ, რაც ბერგესის დედა გარდაიცვალა გრიპის პანდემიის დროს, როდესაც ის ორი წლის იყო, მამამისი 1922 წელს დაქორწინდა პაბის მფლობელზე და თამბაქოს გაყიდვაში შევიდა. ბიჭი დეიდამ გაზარდა, შემდეგ კი დედინაცვალმა. მამამისი გარდაიცვალა 1938 წელს, 55 წლის ასაკში, მემკვიდრეობა არ დაუტოვებია.
თანატოლებთან ურთიერთობის შესახებ ბერჯესი იხსენებს: „მე ან მუშტებით დამესხნენ, ან საერთოდ არ შემიმჩნიეს. უბრალოდ მეზიზღებოდა. ბანდაში მოხვედრილი რაგამუფინები ჩემსავით მოწესრიგებულად ჩაცმულ ბავშვებს სცემდნენ. მალე იგი მანჩესტერის კათოლიკურ დაწყებით სკოლაში დაავალეს. მწერალი მოგვიანებით იხსენებდა: „სკოლაში რომ მიმიყვანეს, კითხვა უკვე ვიცოდი, მაგრამ სტუდენტების უმეტესობამ ვერ შეძლო. ასე რომ, მე არ ვიყავი სხვების მსგავსი." ბავშვობაში მას ნამდვილად არ უყვარდა მუსიკა, სანამ რადიოში არ მოისმინა "წარმოუდგენელი ფლეიტის სოლო" და მოიხიბლა. რამდენიმე წუთის შემდეგ დიქტორმა გამოაცხადა, რომ ითამაშა კლოდ დებიუსის პრელუდია "ფაუნის შუადღე".
ბერჯესმა განათლება მიიღო Xavierian College-ში და მანჩესტერის უნივერსიტეტში, რომელიც დაამთავრა 1940 წელს და იქ დაიწყო ლექციების კურსის კითხვა ინგლისური ენისა და ლიტერატურის ისტორიის შესახებ. მეორე მსოფლიო ომის დროს ბერგესი ჯარში მსახურობდა.
1942 წელს იგი დაქორწინდა ლუელა იშერვუდ ჯონსზე, რომელიც გარდაიცვალა 1968 წელს ღვიძლის ციროზით. ბერგესის ბიოგრაფი, ენდრიუ ბიზველი, თავის წიგნში „ენტონი ბერგესის რეალური ცხოვრება“ ყვებოდა, რომ ლუელა გააუპატიურეს და სცემეს ოთხმა შავკანიანმა ამერიკელმა დეზერტირმა გათიშვის დროს. 1946 წლიდან 1950 წლამდე ბერჯესი ასწავლიდა ბირმინგემის უნივერსიტეტში, მუშაობდა განათლების სამინისტროში და ბანბერის სკოლაში. ბერჯესის სადებიუტო რომანი დაიწერა 1949 წელს, მაგრამ არ გამოქვეყნებულა 1965 წლამდე. 1959 წლამდე ბერგესი სწავლობდა მუსიკის თეორიას და ცოტა დრო დაუთმო წერას. 1954 წელს იყო მალაიას ფედერაციის განათლების ინსპექტორი, ხოლო 1958 წელს ბრუნეიში.
1959 წელს მაშინდელ მასწავლებელს ენტონი ბერჯესს, მას შემდეგ, რაც კლასში გონება დაკარგა, დაუდგინეს თავის ტვინის სიმსივნე და ექიმის თქმით, მას ერთი წელი არ რჩებოდა სიცოცხლე. ეს მოვლენა იყო ბიძგი, რომ ბერგესს დაეწყო წერა. მას შემდეგ მან გამოაქვეყნა 50-ზე მეტი წიგნი, მათ შორის ყველაზე ცნობილი Enderby Tetralogy და A Clockwork Orange. ბერგესი წერდა არა მხოლოდ საკუთარი სახელით, არამედ სხვადასხვა ფსევდონიმებითაც, რომლებიც მას ცოლმა შესთავაზა. ბერგესმა ერთხელ დაწერა მიმოხილვა Yorkshire Post-ისთვის საკუთარი რომანის, Inside Mr. Enderby (1963) გაზეთის მთავარი რედაქტორის თხოვნით - რომანი დაიწერა ფსევდონიმით ჯოზეფ კელით, რომელიც რედაქტორმა. უფროსმა არ იცოდა ბერგესის კუთვნილების შესახებ.[2] ბერჯესმა ასევე გაუგზავნა წერილები Daily Mail-ს, ხელმოწერილი "მუჰამედ ალი".
1960-1964 წლებში ბერჯესმა დაწერა 11 რომანი.
მწერლის შემოქმედებაზე მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია ჯეიმს ჯოისის (რომლის ცხოვრებასა და მოღვაწეობას მიუძღვნა ბერგესმა მრავალი სტატია და რამდენიმე მონოგრაფია) და ასევე, გარკვეულწილად, მისმა კათოლიკურმა რელიგიამ.
მისი ყველაზე ცნობილი ნამუშევარი A Clockwork Orange, რომელმაც პოპულარობა ძირითადად სტენლი კუბრიკის ფილმის ადაპტაციის შემდეგ მოიპოვა, ეხება ისეთ თემებს, როგორიცაა ძალადობა, თავისუფალი ნება და მორალი.
ბერგესი საუბრობდა ბევრ ენაზე: რუსულ, გერმანულ, ესპანურ, იტალიურ, უელსურ, იაპონურ და მშობლიურ ინგლისურ ენაზე.
იხ. ვიდეო - Anthony Burgess documentary
ეს ცოდნა მას გამოადგა ხელოვნური ენის „ნადსატის“ შედგენისას, რომელსაც იყენებდნენ მისი წიგნის გმირები.
1968 წელს ბერჯესი იტალიელ პრინცესაზე დაქორწინდა. მონაწილეობდა სხვადასხვა თოქ-შოუებში, წერდა სტატიებს ბრიტანული გაზეთებისთვის. 1970-1971 წლებში ბერჯესი ასწავლიდა პრინსტონის უნივერსიტეტში და გახდა საპატიო პროფესორი ნიუ-იორკის სიტი კოლეჯში (1972). 1972 წელს იყო მინეაპოლისში გუტრის თეატრის ლიტერატურული განყოფილების ხელმძღვანელი. 1976 წელს ასწავლიდა ბუფალოს ნიუ-იორკის უნივერსიტეტში.
მთელი ცხოვრების განმავლობაში, ბერგესი წერდა მუსიკასაც - მთლიანობაში, მკვლევარის პოლ ფილიპსის თქმით, მას ეკუთვნის დაახლოებით 175 კომპოზიცია, მათ შორის საკმაოდ მარტივი მელოდიები და რთული ნაწარმოებები, რომლებიც აერთიანებს ინგლისური კომპოზიტორთა სკოლის ტრადიციებს (ელგარი, ტილო, უოლტონი, ვონი). უილიამსი) დებიუსისა და სტრავინსკის გავლენით. ბერჯესის მესამე სიმფონია დაკვეთით და პრემიერა შედგა აიოვას უნივერსიტეტის სიმფონიური ორკესტრის მიერ ჯეიმს დიქსონის მეთაურობით (22 ოქტომბერი, 1975 წ.), ხოლო Blooms of Dublin არის ოპერეტა, რომელიც დაფუძნებულია ჯოისის ცნობილ რომანზე "ულისესზე". შესრულდა BBC რადიოში 1982 წელს ჯოისის დღესთან დაკავშირებით. საუკუნოვანი. ბერჯესის ზოგიერთი ნაწერი ეფუძნება მალაიზიური მუსიკის შთაბეჭდილებებს; მას ასევე ეკუთვნის ოპერა "ტროცკი ნიუ იორკში" (1980), ფანტასტიკა ფორტეპიანოსა და ორკესტრისთვის "რომი წვიმაში" და ა.შ. ბერგესმა ასევე შეასრულა ბიზეს ოპერა "კარმენის" ახალი თარგმანი ინგლისურად და დაწერა ახალი ლიბერი.
იხ. ვიდეო - Энтони Бёрджесс: музыкант, который писал романы
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ჟან-მარი გუსტავ ლე კლეზიო
(ფრანგ. Jean-Marie Gustave Le Clézio; დ. 13 აპრილი. 1940, ნიცა) — ფრანგი მწერალი. 1963 წელს რომანისთვის „Le Procès-Verbal“ (დაკითხვა) რენოდოს პრემია მიენიჭა. 2008 წელს გახდა ნობელის პრემიის ლაურეატი ლიტერატურაში, როგორც „პოეტური თავგადასავლებისა და გონებრივი ექსტაზის ავტორი, მმართველი ცივილიზაციისა და ადამიანობის მკვლევარი“
ბიოგრაფია
ლე კლეზიოს მამა ეთნიკურად ბრეტონელი და მავრიკში დაბადებული იყო, სადაც მისი წინაპრები XVIII საუკუნეში გადასახლდნენ, დედა კი ფრანგი იყო და ნიცაში, ლაჟვარდოვან ნაპირზე დაიბადა. ორივენი წარმოშობით მორბიანიდან იყვნენ.
ლე კლეზიო 1940 წლის 13 აპრილს ნიცაში დაიბადა, რა დროსაც მისი მამა ბრიტანულ არმიაში, ნიგერიაში მსახურობდა. იგი სოფელ როკბიერში გაიზარდა. 1948 წელს ლე კლეზიო დედასთან და ძმასთან ერთად ნიგერიაში გადასახლდა. ნაწილობრივ ავტობიოგრაფიულია მისი 1991 წლის რომანი „Onitsha“, ხოლო 2004 წლის ესეში იგი ნიგერიაში გატარებულ ბავშვობასა და მშობლებთან ურთიერთობას იხსენებს.
ლე კლეზიო 1958-1959 წლებში ბრისტოლის უნივერსიტეტში სწავლობდა. 1964 წელს მან ექს-ან-პროვანსის უნივერსიტეტის დოქტორის ხარისხი მოიპოვა. მისი სადისერტაციო ნაშრომის თემა ანრი მიშოს შემოქმედება იყო.
ლონდონსა და ბრისტოლში რამდენიმეწლიანი ცხოვრების შემდეგ, ლე კლეზიო აშშ-ში გადავიდა, სადაც მასწავლებლად დაიწყო მუშაობა. 1967 წელს იგი ტაილანდში სამხედრო სამსახურს იხდიდა, თუმცა ბავშვთა პროსტიტუციის გაპროტესტების გამო იგი ქვეყნიდან გააძევეს და მექსიკაში გააგზავნეს. 1970-1974 წლებში ლე კლეზიო პანამაში ემბერა-ვოუნაანის ტომის წევრებთან ერთად ცხოვრობდა. 1975 წელს იგი მაროკოელ ჟემია ჟანზე დაქორწინდა. 1990 წლიდან წყვილი ალბუკერკში, ნიუ-მექსიკოში, მავრიკსა და ნიცაში ცხოვრობს.
იხ. ვიდეო - Блог Тираж | «Пустыня», Жан-Мари Гюстав Ле Клезио
1883 წელს ლე კლეზიომ პერპინიანის უნივერსიტეტში მექსიკის კოლონიურ ისტორიაზე სადოქტორო დისერტაცია დაიცვა. 2007 წელს იგი სამხერთ კორეაში, ქალთა უნივერსიტეტში ფრანგულ ენასა და ლიტერატურას ასწავლიდა. 1913 წლის ნოემბრიდან მწერალი ნანკინის უნივერსიტეტის პროფესორია.
ლიტერატურული კარიერა
ლე კლეზიომ პირველი აღიარება 23 წლის ასაკში რომანით „Le Procès-Verbal“ (დაკითხვა) მოიპოვა, რომელმაც მას რენოდოს პრემია მოუტანა. რომანი ასევე გონკურის პრემიის ნომინანტთა მოკლე სიაში მოხვდა. მას შემდეგ მწერალმა 30-ზე მეტი წიგნი გამოაქვეყნა. მისი შემოქმედება მოთხრობებს, რომანებს, ესეებს, ინდიელთა მითოლოგიის ორ თარგმანსა და რამდენიმე საბავშვო წიგნს მოიცავს.
1980 წელს ლე კლეზიო პოლ მორანდის სახელობის პრემიის პირველი ლაურეატი გახდა, რომელიც მას საფრანგეთის აკადემიამ რომანისთვის „უდაბნო“ გადასცა. 1994 წლის ფრანგული ლიტერატურული ჟურნალის, Lire-ის გამოკითხვის შედეგების მიხედვით, მკითხველთა 13 პროცენტს ლე კლეზიო საუკეთესო ცოცხალ ფრანგულენოვან მწერლად მიაჩნია.
2008 წელს ლე კლეზიოს მიენიჭა ნობელის პრემია ლიტერატურაში. შვედეთის აკადემიამ მისი შემოქმედება დაახასიათა, როგორც „პოეტური თავგადასავალი და გონებრივი ექსტაზი.“ მწერალმა ნობელის პრემიის მისაღებ სიტყვაში სიღარიბეზე ისაუბრა. მისი ლექციის სათაური იყო „პარადოქსების ტყეში“.
ბიბლიოგრაფია
რომანები
უდაბნო (1980)
რევოლუციები (2003)
ალმა (2017)
მოთხრობები და ნოველები
გაზაფხული და წელიწადის სხვა დრონი (1989
იხ. ვიდეო - J.M.G Le Clézio : l'âge d'or de la poésie chinoise
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ამაოების ბაზარი (2004 წლის ფილმი)
რეჟისორიმირა ნაირი
პროდიუსერიჯენეტ დეი
სცენარის ავტორიუილიამ ტაკერეი (რომანი)
მეტიუ ფაულკი (სცენარი)
მარკ სკიტი (სცენარი)
ჯულიან ფელოუსი
როლებშირიზ უიზერსპუნი
ჯონატან რაის მეიერსი
გაბრიელ ბაირნი
ეილინ ატკინსი
ბობ ჰოსკინსი
რომოლა გარი
ჯიმ ბროუდბენტი
სტუდიაFocus Features
გამოსვლის თარიღი1 სექტემბერი, 2004 (აშშ)
ხანგრძლივობა135 წუთი
ქვეყანაგაერთიანებული სამეფო
აშშ
ენაინგლისური
ბიუჯეტი23,000,000$
(ინგლ. Vanity Fair) — 2004 წლის ფილმი, რომანტიკული დრამა, რომელიც გადაღებულია მირა ნაირის მიერ, უილიამ მეიკპის ტაკერეის რომანის „ამაოების ბაზარი“ (1847—1848) მიხედვით. თუმცა ამ ეკრანულ ვერსიაში რომანისგან შესამჩნევი ცვლილებებია, მაგალითად — ბედნიერი დასასრული. მთავარ როლს ასრულებს რიზ უიზერსპუნი.
სიუჟეტი
ყურადღება! ქვემოთ მოყვანილია სიუჟეტის და/ან დასასრულის დეტალები.
ბრიტანული იმპერიის ყვავილები, ეგზოტიკური ინდოეთის ფერები, ინგლისური ფანტაზიები. ბეკი შარფი — მხატვრისა და მომღერლის დაობლებული ქალიშვილი ტოვებს საკუთარ სახლს, რათა გოგონების აღმზრდელი გახდეს. ის არის სიმამაცით სავსე, ძლიერ მახვილგონიერი, კარგი გარეგნობის, ფრანგულად თავისუფლად მოსაუბრე და თვალი სოციალურ პროგრესისკენ აქვს. საზოგადოება ცდილობს ყველაფერს, რათა აარიდოს იგი წარმატებას. ეპიზოდური მოთხრობა მიჰყვება მის კვალს 20 წლის განმავლობაში, სადაც არის ქორწინება, ნაპოლეონისმაგვარი ომები, ბავშვი, ერთგულება სკოლის მეგობრის მიმართ, იმ ოჯახის ცვალებადობები, რომლის ქალიშვილებსაც ის ღზრდიდა და ყურადღება მოწყენილი მარკისისაგან, რომელიც მისი მამის ნახატებს აგროვებდა. პატიოსნება აბალანსებს მის გეგმებს, ის არ არის არისტოკრატი და არც ბურჟუა, არამედ უბრალოდ გაბედული, გონიერი და დაუოკებელი.
იხ./ ვიდეო - Mychael Danna & Sissel - She Walks In Beauty (Vanity Fair (2004) soundtrack)
როლებში
რიზ უიზერსპუნი – რებეკა 'ბეკი' შარფ კრავლი
ანჟელიკა მენდი – ახალგაზრდა რებეკა 'ბეკი' შარფი
რომოლა გარი – ამელია სედლი ოსბორნი
ჯეიმზ პურეფოი – კოლონელ როდონ კრავლი
ჯონატან რაის მეიერსი – ჯორჯ ჰენრი ოსბორნი
რაის იფანსი – მაიორი უილიამ დობინი
ეილინ ატკინსი – მის მატილდა კრავლი
ჯერალდინ მაკევანი – ლედი საუტდაუნი
გაბრიელ ბაირნი – სტეინის მარკისი
კელი ჰანტერი – ლედი სტეინი
ბობ ჰოსკინსი – სერ პიტ კრავლი
დუგლას ჰოჯი – პიტ კრავლი უმცროსი
ნატაშა ლიტლი – ლედი ჯეინ შიპშენკს კრავლი
ჯიმ ბროუდბენტი – მისტერ ოსბორნი
ტონი მაუდსლი – ჯოზეფ 'ჯოს' სედლი
ჯონ ფრანკლინ–რობინსი – მისტერ სედლი
დებორა ფაინდლეი – მისის მერი სედლი
ბარბარა ლი–ჰანტი – ლედი ბერიკრესი
ტომ სტარიჯი – ახალგაზრდა ჯორჯი
კეტრინ დრისდეილი – როდა შვარტსი
ანჟელაკა მეისი – მონიკა შვარტსი
რობერტ პეტინსონი – როდი კრავლი
გამოხმაურება
კრიტიკოსებმა სხვა და სხვა ტიპის გამოხმაურებები დაუთმეს ფილმს. Metacritic-მა განაცხადა, რომ ფილმის საშუალო ქულა იყო 100–დან 53, რაც 41 კრიტიკული მიმოხილვიდან გამომდინარეობდა. სტეფენ ჰანტერმა The Washington Post–დან პოზიტიური მიმოხილვა დაუთმო ფილმს, რომელზეც აღნიშნა: "მირა ნაირის მშვენიერი ეკრანული ვერსია 1848 წლის წიგნისა, თავისი ყოველგვარი დიდებით, თვალთახედვითა და გონივრულობით. The Charlotte Observer–ში ლორენს ტოპმენმა აღნიშნა: "ფილმის შემქმნელებმა ბრძნულად დაიცვეს წიგნის მთავარი სტრუქტურა" და რომ "მსახიობთა შემადგენლობა ერთსახოვნად კარგია, მაშინაც კი როცა საქმე ეხება უეცარ ხასიათობრივ ცვლილებებს, რომლებიც გაკეთებულია სცენარისტების მოთხოვნილებით, რათა წინ წავიდნენ." ამასობაში, ლიზა შვარზბაუმმა თავის რივიუში Entertainment Weekly-დან შეაფასა ფილმი, როგორც B- და დაამატა, რომ ეს არის "უსაფრთხო, ტონალური არჩევანი ნებაზე მიშვებული ფხიანი საქმოსნის ამბავისა, რომლის დაცემა ისეთივე ციცაბოა როგორც აღმავლობა."
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
უილიამ თეკერეი
(დ. 18 ივლისი, 1811 – გ. 24 დეკემბერი, 1863) — XIX საუკუნის ინგლისელი რომანისტი. იგი ცნობილი იყო თავისი სატირული ნაშრომებით, მათ შორისაა ამაოების ბაზარი, რომელიც ინგლისური საზოგადოების პანორამულ სურათს წარმოადგენს.
ბიოგრაფია
უილიამ თეკერეი დაიბადა 1811 წლის 18 ივლისს კალკუტაში, სადაც მისი მამა და ბაბუა მსახურობდნენ. ადრეულ ასაკში ის გადავიდა ლონდონში, სადაც სწავლა დაიწყო Charterhouse School-ში. 18 წლის ასაკში ჩაირიცხა კემბრიჯის უნივერსიტეტში, მაგრამ სტუდენტად დარჩა არა უმეტეს ერთი წლის განმავლობაში. უნივერსიტეტში გამოსცემდა იუმორისტულ სტუდენტურ ჟურნალს, რომლის სათაურით „სნობი“ (ინგლ. სნობი), ჩანს, რომ „სნობების“ კითხვამ, რომელმაც ასე მოგვიანებით დაიპყრო, მაშინაც გამოიწვია მისი ინტერესი. თაკერი ბავშვობიდანვე ცნობილი იყო თანამებრძოლებს შორის თავისი მახვილგონივრული პაროდიებით. ამ ჟურნალში გამოქვეყნებული მისი ლექსი „ტიმბუქტუ“ მოწმობდა დამწყები ავტორის უდავო სატირული ნიჭის შესახებ.
1830 წელს კემბრიჯის დატოვების შემდეგ თეკერიმ იმოგზაურა მთელ ევროპაში: ის ცხოვრობდა ვაიმარში, შემდეგ კი პარიზში, სადაც სწავლობდა ხატვას ინგლისელ მხატვარ რიჩარდ ბონინგტონთან. მიუხედავად იმისა, რომ ხატვა არ გახდა თეკერეის მთავარი ოკუპაცია, მან შემდგომში ილუსტრირდა საკუთარი რომანები, აჩვენა უნარი კარიკატურული სახით გადმოეცა თავისი პერსონაჟების დამახასიათებელი თვისებები.
1832 წელს, უმრავლესობის მიღწევის შემდეგ, თეკერიმ მიიღო მემკვიდრეობა - შემოსავალი წელიწადში დაახლოებით 500 ფუნტი. მან სწრაფად გაფლანგა იგი, ნაწილობრივ დაკარგა ბარათები, ნაწილობრივ ლიტერატურული გამომცემლობის წარუმატებელი მცდელობების შედეგად (მის მიერ დაფინანსებული ორივე გაზეთი, The National Standard და Constitutional, გაკოტრდა).
1836 წელს, ფსევდონიმით Theophile Wagstaff, მან გამოაქვეყნა ტომი სახელწოდებით Flora and Zephyr, რომელიც იყო მარია ტალიონისა და მისი პარტნიორის ალბერტის კარიკატურების სერია, რომლებიც გასტროლებზე იმყოფებოდნენ ლონდონის სამეფო თეატრში 1833 წელს. გამოცემის გარეკანზე იყო პაროდიირებული შალონის ცნობილი ლითოგრაფია, რომელშიც ტალიონი ფლორის სახით იყო გამოსახული[4]:338.
1837 წელს თეკერეი დაქორწინდა, მაგრამ ოჯახურმა ცხოვრებამ მას დიდი სიმწარე მოუტანა ცოლის ფსიქიკური დაავადების გამო. მას შემდეგ, რაც მისი ცოლი იზოლირებული იყო, თეკერი ცხოვრობდა ორი ქალიშვილის გარემოცვაში (მესამე გარდაიცვალა ჩვილობაში). მისი უფროსი ქალიშვილი, ანა იზაბელა (დაქორწინებული ლედი რიჩმონდ რიჩი) ასევე გახდა მწერალი, მისი მოგონებები მამის შესახებ ღირებული ინფორმაციის წყაროა; ყველაზე უმცროსს, ქორწინების შემდეგ, ჰარიეტ სტივენ[en] ერქვა.
თეკერეის პირველი რომანი, ეკატერინე, გამოქვეყნდა ფრეიზერის ჟურნალში 1839-40 წლებში. ამ ჟურნალთან მუდმივი თანამშრომლობის გარდა, თეკერეი წერდა The New Monthly Magazine-სთვის, სადაც მისი The Paris Sketch Book გამოჩნდა მაიკლ ტიტმარშის ფსევდონიმით. 1843 წელს გამოიცა მისი ირლანდიური ესკიზის წიგნი.
მაშინდელი გავრცელებული ჩვეულების თანახმად, თაკერი აქვეყნებდა ფსევდონიმით. რომანის Vanity Fair-ის გამოქვეყნებით მან პირველად მოაწერა ხელი თავის ნამდვილ სახელს. ამავდროულად, ის იწყებს თანამშრომლობას სატირულ ჟურნალ Punch-თან, რომელშიც ჩნდება მისი Snob Papers და Ballads of the Policeman X.
თეკერეის აკვარელი პორტრეტი (1845) მისი მეგობრისა და კომპანიონის ირ ქროუს მიერ
Vanity Fair-მა, რომელიც გამოვიდა 1847-1848 წლებში, ნამდვილი პოპულარობა მოუტანა მის ავტორს. რომანი დაიწერა კარგად განსაზღვრული გეგმის გარეშე: თეკერეიმ ჩაფიქრდა რამდენიმე მთავარი პერსონაჟი და დააჯგუფა სხვადასხვა მოვლენები მათ გარშემო ისე, რომ ჟურნალში პუბლიკაცია შეიძლება გაფართოვდეს ან დასრულდეს სწრაფად, მკითხველთა რეაქციის მიხედვით.
Vanity Fair-ს მოჰყვა რომანები Pendennis (Pendennis, 1848-50), ჰენრი ესმონდის ისტორია (1852) და Newcomes (1855).
1854 წელს თეკერიმ უარი თქვა პანჩთან თანამშრომლობაზე. Quarterly Review-ში მან გამოაქვეყნა სტატია ილუსტრატორ ჯონ ლიჩის შესახებ (J. Leech's Pictures of Life and Character), რომელშიც ახასიათებს ეს კარიკატურისტი. თეკერეის ახალი საქმიანობის დასაწყისი სწორედ ამ დროით თარიღდება: მან დაიწყო საჯარო ლექციების წაკითხვა ევროპაში, შემდეგ კი ამერიკაში, რაც ნაწილობრივ დიკენსის წარმატებამ აიძულა. თუმცა, ამ უკანასკნელისგან განსხვავებით, ის არ კითხულობდა რომანებს, არამედ ისტორიულ და ლიტერატურულ ნარკვევებს. საზოგადოებაში წარმატებული ამ ლექციებიდან შედგენილია მისი ორი წიგნი: მე-18 საუკუნის ინგლისელი იუმორისტები და ოთხი გიორგი.
1857-59 წლებში თეკერიმ გამოაქვეყნა ესმონდის გაგრძელება - რომანი ვირჯინიელები, 1859 წელს გახდა ჟურნალ Cornhill-ის რედაქტორ-გამომცემელი.
უილიამ თეკერი გარდაიცვალა 1863 წლის 24 დეკემბერს ინსულტის შედეგად და დაკრძალეს ლონდონის კენსალის მწვანე სასაფლაოზე. მისი ბოლო რომანი, დენის დიუვალი, დაუმთავრებელი დარჩა
"ჯოზეფ სედლი და ბეკი შარპი", ნახატი ჯერი ბარეტის მიერ (?).
თეკერეის რომანებისა და იუმორისტული ესეების საფუძველია მისი პესიმიზმი და ინგლისური ცხოვრების რეალისტური ასახვა, ავტორს სურდა შეეწინააღმდეგა ცხოვრების ჭეშმარიტება ტიპიური ინგლისური რომანების პირობითი იდეალიზაციას. იმდროინდელ რომანში ითვლებოდა იდეალური გმირი ან ჰეროინი, მაგრამ თაკერი, უწოდებს თავის საუკეთესო ნამუშევარს - Vanity Fair - რომანს გმირის გარეშე - მოქმედების ცენტრში აყენებს მანკიერ ან სულ მცირე ეგოისტ ადამიანებს. იმ რწმენის საფუძველზე, რომ ცხოვრებაში ბოროტება ბევრად უფრო საინტერესო და მრავალფეროვანია, ვიდრე სიკეთე, თეკერიმ შეისწავლა ცუდი მოტივით მოქმედი ადამიანების პერსონაჟები. თავისი პერსონაჟების ბოროტებას, მანკიერებასა და წვრილმანს ასახავდა, ამით უფრო ნათლად ქადაგებდა პოზიტიურ იდეალებს, ამავდროულად, თავისი მანკიერი გმირებით გატაცებული, მკითხველის უფრო დიდ ინტერესს იწვევდა მათ მიმართ.
თეკერეის ნამუშევრებში თავისებური აკორდი ჟღერს პესიმიზმში შერწყმული იუმორთან, აძლევს მათ სიცოცხლისუნარიანობას და, ამავდროულად, ნამდვილ არტისტულობას. მიუხედავად იმისა, რომ თეკერი თავისი რეალისტური ტექნიკით დიკენსის მსგავსია, ის მისგან განსხვავდება იმით, რომ არ მიდის დათმობებზე ინგლისური სათნოების სენტიმენტალურ იდეაზე, მაგრამ უმოწყალოდ ასახავს ადამიანებს მთელი მათი არამიმზიდველობით. მისი რომანები გადაიქცევა სატირად, ადამიანური მანკიერებების თვალსაჩინო ასახვით ძალიან უსიამოვნო გზით.
იხ. ვიდეო - Английский писатель-прозаик, сатирик (Уильям Теккерей)
ბეკი შარპი, Vanity Fair-ის გმირი, ღარიბი გოგონაა, რომელმაც მიზნად დაისახა ცხოვრებაში „მოწესრიგება“. ის არ ერიდება საშუალების არჩევას, იყენებს გონებას და სილამაზეს იმისათვის, რომ ინტრიგებით ჩაერიოს მისთვის საჭირო ადამიანები: მოხიბლავს მდიდარ ბებერ ბაკალავრებს, ცოლად შეიყვარა ახალგაზრდა ოფიცერზე, ატყუებს მას. იმისდა მიუხედავად, რომ მისი ხრიკები ღიაა, ის ისე აწყობს თავს, რომ შეინარჩუნოს თავისი პოზიცია მსოფლიოში და შესაძლებლობა იცხოვროს ფუფუნებაში. ბეკი შარპის იმიჯი ნათლად განასახიერებს სიხარბეს, ამაოებას და ეგოიზმს, რომელიც თანდაყოლილია იმ ადამიანებში, რომლებიც შთანთქავენ ამქვეყნიური საქონლის დევნაში.
რომანის ჰეროინი და სხვა ნეგატიური ტიპები ავტორის მიერ განსაკუთრებით საინტერესოდ არის დაწერილი, რომანის სხვა გმირები - სათნო ემილია სედლი და ბეკის სხვა მსხვერპლი - საკმაოდ მოსაწყენი და უფეროა, გარდა იმ შემთხვევებისა, სადაც კომიკურია. და მახინჯი თვისებები ჭარბობს – როგორც ჯოზეფ სედლის ბამპკინში.
რომანის "პენდენისის" გმირები არიან ეგოისტი ბიძა და მისი უაზრო ძმისშვილი, ექვემდებარება ახალგაზრდობის სისუსტეებსა და ბოდვებს. შეცდომებში ორივე ადამიანად რჩება; ასევეა რომანის სხვა არასათნო გმირები: ირლანდიელი კოსტიგანის ოჯახი, დამაინტრიგებელი ბლანშ ამორი. The Newcomes-ში, პენდენისის გაგრძელებაში, თეკერი გვიჩვენებს, თუ როგორ მიდრეკილნი არიან ადამიანები მოატყუონ სხვები და თავად ხდებიან მოტყუების მსხვერპლნი. ბრწყინვალე იუმორით გამოსახული ცხოვრების ტიპების მთელი გალერეა თაკერი აქცევს რომანს ნამდვილ სატირად: ოჯახურ ცხოვრებაზე, ქალებზე, რომლებიც ქედს იხრებიან სიმდიდრისა და კეთილშობილების წინაშე, „ბრწყინვალე“ ახალგაზრდა მხატვრებზე, რომლებიც არაფერს აკეთებენ, მაგრამ ამბიციური ოცნებებით მხიარულობენ. . მწერლის პესიმიზმს რომანის ფინალში ტრაგიკული ნოტა მოაქვს - დანგრეული პოლკოვნიკი კვდება იმ საზოგადოებაში, რომელიც მას აფარებდა თავს. როდესაც ეს რომანი ჟურნალში გამოქვეყნდა, მკითხველებმა ავტორს წერილები გაუგზავნეს, ევედრებოდნენ ცოლად მოეყვანა სიმპატიურ გმირებზე, რომლებსაც მძიმე განსაცდელები ჰქონდათ, რაზეც მან უპასუხა: „ეს ჩემს ძალაში არ არის“ .
ესმონდი და ვირჯინიელები ისტორიული რომანია მე-18 საუკუნის ყოველდღიური ცხოვრებიდან. ესმონდის გმირი წვრილმანი, ამაო და ეგოისტური სულის განსახიერებაა მშვენიერ სხეულში. მიუხედავად იმისა, რომ ამ რომანებში კეთილშობილური პერსონაჟები არიან, სიყვარულით დაწერილი, საერთო ატმოსფერო სევდითაა გაჯერებული. ავტორი აჩვენებს, რომ დაბალი მოტივების შედეგი, თუნდაც ისინი მიაღწიონ გარკვეულ გარე სარგებელს, ყოველთვის სამწუხაროა.
ისტორიულ რომანებში თეკერეი ცდილობდა უნაკლოდ ობიექტური ყოფილიყო. მან ხელახლა შექმნა არა მხოლოდ ცნებები და წეს-ჩვეულებები, არამედ იმ ეპოქის ენაც. მაშინ მას „მოგონებების რომანისტი“ დაარქვეს, რადგან ისეთი რეალისტი იყო, თითქოს მოვლენების უშუალო მოწმე იყო. ჰენრი ესმონდის ისტორიის გამოქვეყნებისას ავტორმა აღმოაჩინა ტიპოგრაფიული ტიპი და ქაღალდი, რომელიც გამოიყენებოდა მე-18 საუკუნის დასაწყისში. მკითხველებს ჰქონდათ განცდა, რომ ეს მართლაც აღიარება იყო, მაშინ დაბეჭდილი და რატომღაც საწყობში საუკუნენახევარი იწვა .
თავის რომანებში მთელი ოჯახების ისტორიის გადმოცემით, თეკერი აღრმავებს რეალიზმს და აღწევს ეპიკურ თხრობას, აიძულებს პერსონაჟებს მხოლოდ ინგლისისთვის დამახასიათებელი ტიპიურობის საზღვრებს მიღმა.
თეკერეის სატირული ნიჭის მთელი ბრწყინვალება გამოიხატება მის „სნობის ნოტებში“ და „ილოუპლუშის ნოტებში“, რომლებიც მაღალი ინგლისური საზოგადოების მახვილგონივრული კარიკატურებია.
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ანგელოზების იერარქია
ანგელოზის ცხრა ორდენი. ხატი
ანგელოლოგიაში - ანგელოზთა სამყაროს ჰარმონიული ერთიანობის მოწესრიგებული წარმოდგენა, კერძოდ, ქრისტიანობაში, განვითარებული ტრიადული კონსტრუქციის პრინციპის საფუძველზე. ანგელოზთა იერარქიას იუდაიზმში, ქრისტიანობაში და ისლამში აქვს მსგავსება, მაგრამ ასევე მნიშვნელოვანი განსხვავებები.
იუდაური ანგელოზური იერარქია
ძველი ებრაელი ხალხის მჭიდრო კონტაქტების გამო ბაბილონთან და მის "ზედა" და "ქვედა" სულების სისტემასთან, ახალი ელემენტების შემოდინება ებრაულ ანგელოლოგიაში შეიძლება ე.წ. ბაბილონის ტყვეობის დრომდე მივიჩნიოთ. ამას ადასტურებს რაბინული ტრადიცია: „ანგელოზთა სახელები ებრაელებმა ჩამოიტანეს ბაბილონიდან“ (იერუსალიმის თალმუდი, როშ ჰაშანა I, 2; დაბადება რაბა, 48).
პოსტბიბლიური ებრაელი თეოლოგები თავიანთ იერარქიებს ააგეს ტანახში, თალმუდში, ვრცელ აპოკრიფულ და რაბინულ ლიტერატურაში, ასევე ტრადიციულ ებრაულ ლიტურგიაზე. ანგელოზური არსებები იყოფა სხვადასხვა იერარქიად:
მაიმონიდს "მიშნა თორაში" ან "იად ჰა-ჩაზაკა: იესოდეჩ ჰა-თორაში" (განყოფილება "თორას საფუძვლები" II, 7) აქვს ათი ანგელოზური წოდება, დაწყებული უმაღლესი:
რანგი ანგელოზური რიგი (სახელები მრავლობითში) სახელი სხვა ებრაულ ტრადიციულ თარგმანში წყარო, შენიშვნა
1 ჩაიოტი חיות הקדש "ცოცხალი არსებები" ეზკ. 1 და ეზეკ. ათი
აბრაამ ბენ ისაკი გრანადადან (XIV ს.) თავის ნაშრომში „ბრიტ მენუჩა [ის]“ („დასვენების შეთანხმება“; დაახლ. 1391-1409 წწ.), რომელსაც ძალიან აფასებს კაბალისტი იცხაკ ლურია, იძლევა საკუთარ კლასიფიკაციას, რომელიც კვლავ განსხვავდება იმისგან. ადრე შემუშავებული, განსხვავებული თანმიმდევრობით:
წოდება ანგელოზური წოდება (სახელები მრავლობითში) სახელი სხვა ებრაულ ანგელოზ პრინცებში, რომლებიც ხელმძღვანელობენ წოდებას
1 მალაქიმი მალაქია
2 ერელიმ არალიმ
3 სერაფიმ שרפים
4 ჰაიოტი
5 ofanim დაბრუნება
6 ჰაშმალიმი სამაელით სათავეში
7 ელიმ ალიმ
8 ელოჰიმ ალიჰიმ
9 Bene Elohim בני האלהים
10 ისიმ აშიმ
"Massehet Atzilut" ანგელოზის ათი ბრძანება მოცემულია შემდეგი თანმიმდევრობით. და ამ რიგების სათავეში მყოფი ანგელოზური მთავრები არიან ანგელოზები, რომლებიც ჯერ შექმნილნი არიან და მათზე მაღლა დგას მეტატრონი - ენოქი, ხორციდან და სისხლიდან ცეცხლოვან ცეცხლად გარდაქმნილი.
იხ. ვიდეო - video - The Most Famous Archangels - Angels and Demons - See U in History
წოდება ანგელოზური წოდება (სახელები მრავლობითში) სახელი სხვა ებრაულ ანგელოზ პრინცებში, რომლებიც ხელმძღვანელობენ წოდებას
1 სერაფიმე שרפים შემუელთან (კემუელ) ან ეხოელთან სათავეში
2 ofanim OPENIM ხელმძღვანელობით რაფაელი და ოფანიელი;
3 ქერუბიმი כרובים ქერუბიელით (კერუბიელი) თავთან
4 Shinannim שיננים ხელმძღვანელობით ცედეკიელი და გაბრიელი
5 თარშიშიმი תרשישים თარშიშისა და საბრიელის მეთაურობით
6 ishim אשים კეფანიელის სათავეში
7 ჰაშმალიმი חשמלים ჰაშმალით სათავეში
8 მალაქიმ מלאכים უზიელის სათავეში
9 Bene Elohim בני האלהים ჰოფნიელთან სათავეში
10 arelim aralim, მაიკლის სათავეში
კიდევ უფრო რთული სისტემა არის დიაგრამა, რომელიც მოცემულია სოდა რაზაში (ციტირებულია Yalkut Reuveni-ში დაბ. 1:1-ში) და აღწერს შვიდ ცას მათ ანგელოზთა თავებთან ერთად. ამ იერარქიაში ანგელოზები ათის ნაცვლად თორმეტ რანგად იყოფა.
ქრისტიანული ანგელოზების იერარქია
კერძო სქემები
ქრისტიანობის პირველი საუკუნეების განმავლობაში და გვიან შუა საუკუნეებამდე, ქრისტიანმა თეოლოგებმა შეიმუშავეს მთელი რიგი სქემები ანგელოზთა იერარქიებისთვის, რომლებიც ხაზს უსვამდნენ რამდენიმე დონეს ან ანგელოზთა გუნდებს[5][6]. ყველა ეს სქემა გარკვეულწილად ეფუძნება ძველი და ახალი აღთქმის ტექსტებს, კერძოდ, ისეთ ანგელოზურ წოდებებს, როგორიცაა "სამთავროები", "ავტორიტეტები", "ძალაუფლება", "ბატონობა" და მთავარანგელოზები, რომლებიც უცნობია იუდაიზმის ტრადიციიდან. დაფუძნებულია ახალი აღთქმის სამოციქულო წერილების ტექსტებზე: რომაელები, კოლოსელები, ეფესოელები, 1 პეტრე, 1 თესალონიკელები, იუდა (რომ. 8:38, კოლ. 1:16, ეფეს. 1:21, 6:12 და 1 პეტრე. 3:22, 1 თესალონიკელთა 4:16 და იუდა 1:9).
ზოგიერთი სქემა ეყრდნობოდა ერთმანეთს, ხშირად აფართოებდა ან ამცირებდა ანგელოზთა წოდებების რაოდენობას, სხვები გვთავაზობდნენ სრულიად განსხვავებულ კლასიფიკაციას, მათ შორის რეიტინგის საპირისპირო თანმიმდევრობით. ხშირად, მრავალი ავტორი (მაგალითად, ათანასე დიდი, გრიგოლ ღვთისმეტყველი) შემოიფარგლებოდა ანგელოზთა წოდებების მარტივი ჩამოთვლებით, ყოველგვარი სისტემის სისტემატიზაციის მცდელობის გარეშე. ამ იერარქიული სტრუქტურებიდან ზოგიერთი წარმოდგენილია ქვემოთ:
ბასილი დიდის ლიტურგიის წმიდა ანაფორაში (დაახლოებით 356-357):
ანგელოზები (შდრ. ბერძნ. Ἄγγελοι),
მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. Ἀρχάγγελοι),
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι),
ბატონობა (შდრ. ბერძნ. Κυριότητες),
დასაწყისი (შდრ. ბერძნ. Ἀρχαί), ძალაუფლება (შდრ. ბერძნ. Ἐξουσίαι),
ძალა (შდრ. ბერძნ. Δυνάμεις),
ქერუბიმები (შდრ. ბერძნ. Χερουβείμ),
სერაფიმე (შდრ. ბერძნ. Σεραφείμ)
რომის ფსევდოკლიმენტი სამოციქულო კონსტიტუციებში, (დაახლოებით 380):
ანგელოზთა წოდებები დეტალურად არის ჩამოთვლილი სამჯერ, მაგრამ მათი რიგი და რიცხვი განსხვავებულია, 9-დან 11-მდე, ხოლო ერთ-ერთ ვარიანტში მოცემულია მათი წყვილთა დაჯგუფება:
პირველი ვარიანტი (სამოციქულო კონსტიტუციები, VII 35. 3)
სერაფები (შდრ. ბერძნ. σεραφείμ, ლათ. seraphin),
ქერუბიმები (შდრ. ბერძნ. χερουβείμ, ლათ. cherubin),
ანგელოზები (შდრ. ბერძნ. άγγελοι, ლათ. angeli),
მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι, ლათ. archangeli),
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι, ლათ. throni),
ბატონობა (შდრ. ბერძნ. κυριότητες, ლათ. dominationes),
დასაწყისი (შდრ. ბერძნ. ἀρχαί, ლათ. principatus),
ავტორიტეტები (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι, ლათ. სათნოებები),
ძალა (შდრ. ბერძნ. δυνάμεις, ლათ. potestates)
მეორე ვარიანტი დაჯგუფებულია (სამოციქულო კონსტიტუციები, VIII 12. 8)
ქერუბიმები (შდრ. ბერძნ. χερουβείμ, ლათ. cherubin)
სერაფები (შდრ. ბერძნ. σεραφείμ, ლათ. seraphin)
საუკუნე (შდრ. ბერძნ. αιώνες, ლათ. saecula)
ჯარები (შდრ. ბერძნ. στρατιαί, ლათ. exercitūs)
ძალა (შდრ. ბერძნ. δυνάμεις, ლათ. potestates)
ავტორიტეტები (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι, ლათ. სათნოებები)
დასაწყისი (შდრ. ბერძნ. ἀρχαί, ლათ. principatus)
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι, ლათ. throni)
მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι, ლათ. archangeli)
ანგელოზები (შდრ. ბერძნ. άγγελοι, ლათ. angeli)
მესამე ვარიანტი (სამოციქულო კონსტიტუციები, VIII 12.27)
ანგელოზები (შდრ. ბერძნ. άγγελοι, ლათ. angeli),
მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι, ლათ. archangeli),
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι, ლათ. throni),
ბატონობა (შდრ. ბერძნ. κυριότητες, ლათ. dominationes),
დასაწყისი (შდრ. ბერძნ. ἀρχαί, ლათ. principatus),
ავტორიტეტები (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι, ლათ. სათნოებები),
ძალა (შდრ. ბერძნ. δυνάμεις, ლათ. potestates),
ჯარები (შდრ. ბერძნ. στρατιαί, ლათ. exercitūs),
საუკუნე (შდრ. ბერძნ. αιώνες, ლათ. saecula) ან მარადისობა (ლათ. aeterni),
ქერუბიმები (შდრ. ბერძნ. χερουβείμ, ლათ. cherubin),
სერაფები (შდრ. ბერძნ. σεραφείμ, ლათ. seraphin)
გრიგოლ ღვთისმეტყველი "ჰომილია 28 ღვთისმეტყველების შესახებ მეორე", 31 (IV საუკუნე):
ანგელოზები (შდრ. ბერძნ. άγγελοι),
მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι),
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι),
ბატონობა (შდრ. ბერძნ. κυριότητες),
დასაწყისი (შდრ. ბერძნ. ἀρχαί),
ავტორიტეტები (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι),
ბზინვარება (სიმსუბუქე) (შდრ. ბერძნ. λαμπρότητας),
აღმართები (შდრ. ბერძნ. ἀναβάσεις),
ჭკვიანი ძალები ან გონება (გაგება) (იხ.
ათანასე დიდი „პირველი ეპისტოლე სერაპიონის მიმართ, ეპისკოპოს თმიუსში“, 20:13 (IV საუკუნე):
ანგელოზები,
სერაფიმე,
ქერუბიმები,
მთავარანგელოზები,
ბატონობა,
ტახტები,
დაწყება
კირილე იერუსალიმელი მეხუთე საიდუმლო ინსტრუქციაში, 6 (IV საუკუნე):
ანგელოზები (შდრ. ბერძნ. άγγελοι),
მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι),
ძალა (შდრ. ბერძნ. δυνάμεις),
ბატონობა (შდრ. ბერძნ. κυριότητες),
დასაწყისი (შდრ. ბერძნ. ἀρχαί),
ავტორიტეტები (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι),
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι),
ქერუბიმები (შდრ. ბერძნ. χερουβείμ),
სერაფიმე (შდრ. ბერძნ. σεραφείμ)
ამფილოქიოს იკონიელი „ქადაგებაში I“ ჩვენი დიდი ღმერთისა და მაცხოვრის იესო ქრისტეს შობის შესახებ“, IV (IV საუკუნე) არ იძლევა კონკრეტულ ჩამონათვალს (თანმიმდევრობას), მაგრამ ახსენებს შემდეგ ანგელოზურ წოდებებს:
ქერუბიმები (შდრ. ბერძნ. Χερουβείμ, ლათ. cherubim),
სერაფიმე (შდრ. ბერძნ. Σεραφείμ, ლათ. seraphim),
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι, ლათ. sēdēs),
მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι, ლათ. archangeli),
დასაწყისი (შდრ. ბერძნ. ἀρχαί, ლათ. principatus),
ძალა (შდრ. ბერძნ. δυνάμεις, ლათ. potestates),
ავტორიტეტები (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι, ლათ. სათნოებები)
იოანე ოქროპირი 71-ე ქადაგებაში „ლუკას სახარებაზე, დრაქმაზე და სიტყვებზე: „ერთ კაცს ჰყავდა ორი ვაჟი“ (IV საუკუნე):
ანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀγγελοι),
მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι),
დასაწყისი (შდრ. ბერძნ. ἀρχαί),
ავტორიტეტები (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι),
ძალა (შდრ. ბერძნ. δυνάμεις),
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι),
ბატონობა (შდრ. ბერძნ. κυριότητες),
ქერუბიმები (შდრ. ბერძნ. χερουβείμ),
სერაფიმე (შდრ. ბერძნ. σεραφείμ),
ფსევდო-დიონისე არეოპაგელი „ზეციური იერარქიის შესახებ“ (V-VI სს. საზღვარი):
ტრაქტატში "ზეციური იერარქიის შესახებ" (ნაშრომი ასევე ცნობილია როგორც "არეოპაგიტიკა"), პირველად მოცემულია თეოლოგიური თვალსაზრისით ყველაზე განვითარებული იერარქია, მოგვიანებით, მცირე ცვლილებებით, გამოიყენეს ყველა შემდგომი ავტორი. ის, როგორც საფუძველი. ფსევდო-დიონისეს იერარქია ასახავს „მზარდი მემკვიდრეობის“ მაგალითს, რათა აჩვენოს ამა თუ იმ ანგელოზის წოდების იერარქიული მნიშვნელობა.
ფსევდო-დიონისე იძლევა იერარქიის ორ ვერსიას, რომლებიც განსხვავდებიან ანგელოზთა რიგების მიხედვით. ანგელოზთა ორდენებს შორის შეუსაბამობა მოგვიანებით ახსნილია თეოლოგების მიერ სქოლიაში არეოპაგიტებისთვის (PG. 4. Col. 64).
პირველი ვარიანტი („ზეციური იერარქიის შესახებ“, 5; „ზეციური იერარქიის შესახებ“, 6, § 2; „ზეციური იერარქიის შესახებ“, 11, § 2)
პირველი ხარისხი საპირისპირო თანმიმდევრობით: 1. ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι), 2. სერაფიმე (შდრ. ბერძნ. σεραφείμ), 3. ქერუბიმები (შდრ. ბერძნ. χερουβείμ)
მეორე ხარისხი: 4. ძალაუფლება (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι), 5. ბატონობა (შდრ. ბერძნ. κυριότητες), 6. ძალა (შდრ. ბერძნ. δυνάμεις)
მესამე ხარისხი საპირისპირო თანმიმდევრობით: 7. ანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἄγγελοι), 8. მთავარანგელოზები (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι), 9. სამთავროები (დასაწყისები) (შდრ. ბერძნ. ἀρχαὶ)
მეორე ვარიანტი („ზეციური იერარქიის შესახებ“, 7, § 1; „ზეციური იერარქიის შესახებ“, 8 § 1; „ზეციური იერარქიის შესახებ“, 9, § 1) ითვლება ყველაზე გავლენიან და საყოველთაოდ აღიარებულად.
ჰილდეგარდ ბინგენიდან "იცოდე სამყაროს გზა, ეს არის უფალი" (Sci vias lucis) I, 6 (1141-1151/1152)
ამრიგად, ფსევდო-დიონისიანმა ჰილდეგარდმა მიიღო ცხრაპუნქტიანი ზეციური იერარქია, ისევე როგორც მოსაზრება, რომ საეკლესიო იერარქია არის უმაღლესი ზეციური იერარქიის ანარეკლი. თუმცა, ჰილდეგარდის ნამუშევარი წარმოადგენს ინგლისური გუნდების ალტერნატიულ დაყოფას ორად, ხუთად და ისევ ორად და მისი ცხრა გუნდიდან რვა შეიძლება იყოს ზეციური ანალოგები ადამიანის ბუნების შემადგენელი ნაწილის. ანგელოზები და მთავარანგელოზები ნიშნავს სხეულს და სულს, ქერუბიმები და სერაფიმები სიმბოლოა ღვთის ცოდნისა და სიყვარულის შესახებ, ხოლო ხუთი შუა გუნდი წარმოადგენს ხუთ გრძნობას. სხვა ალეგორიული დეტალები განსახიერებასა და სათნო ცხოვრებას ეხება.
ანგელოზი (ლათ. Angeli), მთავარანგელოზი (ლათ. Archangeli),
ძალაუფლება (ლათ. სათნოებები), ძალაუფლება (ლათ. potestates), პრინციპი (ლათ. principatus), ბატონობა (ლათ. dominationes), ტახტი (ლათ. thronorum),
ქერუბიმები (ლათ. Cherubim), სერაფიმ (ლათ. Seraphim),
და ბოლოს, ძველი და ახალი აღთქმის შედარებითი ანალიზის მეთოდით, ეტიმოლოგიური და სემანტიკური ანალიზის ჩათვლით, ქრისტიანმა თეოლოგებმა (ცალკეულ ავტორებს შორის ცნობილი ვარიაციებით) მიიღეს არეოპაგიტური ანგელოზური იერარქია შემდეგი (დაღმავალი) თანმიმდევრობით:
პირველი ხარისხი (ძველი აღთქმის წყაროების მიხედვით)
სერაფიმე
ქერუბიმი
ტახტი (ასევე ახალი აღთქმის წყაროების მიხედვით)
მეორე ხარისხი (ახალი აღთქმის წყაროების მიხედვით)
ბატონობა
სულელური
ოფიციალურად
მესამე ხარისხი (ძველი აღთქმისა და ახალი აღთქმის წყაროების მიხედვით)
დაწყება
მთავარანგელოზი
ანგელოზი
ბონავენტურის (XIII ს.) თხზულებებში ინგლისურ ზემოხსენებულ ხარისხებს შესაბამისად უწოდებენ: „ეპიფანია“, „ჰიპერფანია“ და „ჰიპოფანია“. ამავდროულად, მისი იერარქიული სიის მეორე და მესამე ხარისხის წოდებები (ჰორა) ასევე გაერთიანებულია წყვილებში.
თეოლოგთა ამ ორი ორდენის არსებობა გამომდინარეობს მათი ეტიმოლოგიური სიახლოვით და აშკარა მსგავსებიდან მათი ფუნქციების აღწერაში. ის ასევე განმარტავს, თუ როგორ არის გამოხატული პოზიცია 1 Pet. 3:22 ეხება ჩემს სახელს:
ტახტი და ბატონობა
მთავარანგელოზი და ანგელოზი
პირველი ხარისხი
სერაფიმე (მესტილავის სახარების ხელფასი, 1551 წ.)
სერაფიმე
ებრ. שׂרף (სარაფი) — მხოლობითი „ცეცხლოვანი“, „ცეცხლოვანი“ , „მას“ დაბოლოებით სიტყვა שׂרפים იკითხება როგორც სარაფიმ და მიუთითებს ბევრზე. სთ. ეს განსხვავება შეინიშნება ლათ. seraph[us] - seraphi[m], ინგ. სერაფი - სერაფიმე და სხვ. რუსულში სესხის აღებისას მრავლობითი ფორმა. სერაფიმე მხოლობით აღებული იყო და მისგან უკვე ჩამოყალიბდა მრავლობითი რიცხვი: სერაფიმე - სერაფიმე.
ზოგჯერ ეტიმოლოგია ღრმავდება ებრაული სიტყვის სავარაუდო თავდაპირველ წყარომდე - ეგვიპტელებს შორის "სერეფი" ნიშნავდა "გრიფინს" - ეს არის სიტყვის ფორმა, რომელიც გამოიყენება პუნქტში. 21:6 და ის. 14:29 გველის მსგავსი ელვისთვის. სინამდვილეში, სერაფიმები ნახსენებია მხოლოდ ესაია წინასწარმეტყველის ბიბლიურ წიგნში (ესაია 6:2-3), სადაც ტექსტის მიხედვით ისინი გამოჩნდნენ ექვსი ფრთიანი ადამიანის მზერაზე, ორი ფრთით დაფარული მათი სახეები, ორი ქვედა სხეული ( ფეხები), ორი გაფრინდა, ადიდებდა ღვთის სიწმინდეს. ანგელოზთა იერარქიაში სერაფიმების დანიშნულება ასევე არის ღმერთის წმინდა მიზნების განსახიერება დედამიწაზე. ბიბლიური გამოყენებისას სერაფიმები არის ანგელოზთა წოდება, რომლებიც თაყვანს სცემენ ღმერთს და ემსახურებიან ადამიანების საჭიროებებს. დიონისეს თქმით, მათი სახელი გამოხატავს სწრაფ, განუწყვეტელ, განუწყვეტელ და მუდმივ სწრაფვას ღვთიურისკენ, მათ აქვთ უნარი აწიონ ქვედა სიმაღლეზე.
ენოქის აპოკრიფულ წიგნში მას სერაფიელი ეწოდება. მას არწივის თავი აქვს, მაგრამ ისეთ ნათელ შუქს ასხივებს, რომ ვერავინ, სხვა ანგელოზებიც კი ვერ ხედავენ.
ქერუბიმები (მსტისლავის სახარების დადგმა, 1551 წ.)
ქერუბიმები
როგორც სიტყვა „სერაფიმში“, დაბოლოება „-იმ“ მიუთითებს მრავლობით რიცხვში. თ. (ებრაული כרובים, წაიკითხეთ კერუფიმი); ეს განსხვავება შეინიშნება ლათ. cherub[us] - cherubi[m], ინგ. ქერუბიმი - ქერუბიმები ან ქერუბიმები. რუსულად სესხის აღებისას მრავლობითი ფორმა. ქერუბიმები ერთმნიშვნელოვნად მიიღეს და მისგან უკვე ჩამოყალიბდა მრავლობითი რიცხვი: ქერუბიმები - ქერუბიმები.
არსებობს რამდენიმე ეტიმოლოგიური ჰიპოთეზა, მაგრამ არ არსებობს გადამწყვეტი არგუმენტები რომელიმეს სასარგებლოდ. თალმუდში ებრ. შრუბე მომდინარეობს არამიდან. כרבია - „ბავშვივით“. XIX საუკუნის ბოლო მეოთხედში ფრიდრიხ დელიცშმა ეს მორფემა დაუკავშირა კირუბუ = შედუს, ფრთიანი ხარის ასურულ სახელს. რამდენიმე ასირიოლოგმა (Feuchtwang, Theloney, Budge) გააპროტესტა ეს ჰიპოთეზა 1885 წელს. მოგვიანებით დელიკმა მისცა ეტიმოლოგიის სხვა ვერსია - „კარუბუ“ (დიდი, ძლიერი). 1897 წელს კარპემ და შემდეგ ჰაუპტმა გამოთქვეს ვარაუდი, რომ כרוב შეიძლება იყოს ბაბილონური, და მაშინ ეს ნიშნავს არა ძლევამოსილს, არამედ ხელსაყრელს.
ბიბლიური შეხედულებით, ქერუბიმები, სერაფიმებთან ერთად, ყველაზე ახლოს არიან ყოვლისშემძლესთან. დიონისეს თქმით, მათი სახელი ნიშნავს ღმერთის შეცნობას და ჭვრეტას, უმაღლესი სინათლის მიღებისა და ღვთიური ბრწყინვალების ჭვრეტის უნარს, სხვებს ასწავლოს და უხვად გადასცეს საკუთარი თავის მიერ მინიჭებული სიბრძნე.
ტახტები
ტახტები (შდრ. ბერძნ. θρόνοι) - მათზე უფალი ზის, როგორც ტახტზე ან ტახტზე. დიონისეს თქმით, მათი სახელი ნიშნავს, რომ ისინი სრულიად უცხოა ყოველგვარი დაბალი მიწიერი სიყვარულისთვის, ისინი, მუდმივად მაღლა დგანან ყველაფერზე ქვევით, მიისწრაფვიან ზეცისკენ, იღებენ ღვთის წინადადებას ყოველგვარი უვნებელობითა და არამატერიალურობით, ატარებენ ღმერთს და მონურად ასრულებენ მის ბრძანებები .
მეორე საფეხური
"Force" მოთხოვნა გადამისამართდება აქ; სატელევიზიო სერიალისთვის იხილეთ ძალები (ტელესერიალი).
დომინაციები (შდრ. ბერძნ. κυριότητες, ლათ. dominationes) - მათი სახელი ნიშნავს სრულიად თავისუფალ ზეციურ მიწიერ ამაღლებას ყოველგვარი დაბალი მიდრეკილებისგან, მათ ბატონობას ამაში, რომელიც დგას ყოველგვარ დამამცირებელ მონობაზე, გამუდმებით მიისწრაფვის ჭეშმარიტი ბატონობისაკენ და, ალბათ, რამდენად , წმინდად გარდაქმნიან როგორც საკუთარ თავს, ისე ყველაფერს, რაც მათ ექვემდებარება მის სრულყოფილ მსგავსებად.
ძალები (შდრ. ბერძნ. δυνάμεις, ლათ. სათნოებები) - მათი სახელი ნიშნავს ძლევამოსილ და დაუძლეველ გამბედაობას, რომელიც აისახება მათ ყველა ქმედებაში, რათა ამოეღოთ ყველაფერი, რაც შეეძლო მათზე მინიჭებული ღვთაებრივი შეხედულებების შემცირებას და შესუსტებას, ისინი სტაბილურად უყურებენ უმაღლესი და ყოვლისმომცველი ძალა და, რამდენადაც ეს შესაძლებელია, მათი ძალების მიხედვით ხდება მისი ხატება, ღვთის მსგავსი დაბლა ქვეით ძალებში, რათა ძალაუფლება გადასცეს მათ.
ძალაუფლება (შდრ. ბერძნ. ἐξουσίαι, ლათ. potestates) - მათი სახელი ნიშნავს სულიერი ბატონობის მოწყობილობას, შეძლებისდაგვარად, შეთვისებულს ყოველგვარი ძალაუფლების წყაროსთან და მიმცემთან.
მესამე ხარისხი
საწყისები (არხონები) (შდრ. ბერძნ. ἀρχαί, ლათ. principates) - მათი სახელი ნიშნავს ღვთის მსგავს უნარს, მართოს და მართოს წმინდა წესრიგის შესაბამისად, მთლიანად მიმართოს ღმერთს და სხვებს, როგორც ეს უფროსებისთვისაა დამახასიათებელი, წარმართვის მიზნით. მან, რაც შეიძლება მეტი, აღბეჭდოს საკუთარ თავში დასაწყისის გამოსახულება, უნარი გამოხატოს ღმერთის უმაღლესი ლიდერობა მმართველი ძალების კეთილდღეობაში.
მთავარანგელოზები (ანგელოზთა თავები) (შდრ. ბერძნ. ἀρχάγγελοι) - მათი სახელი ნიშნავს ანგელოზებისა და ხალხის სწავლებისთვის განსაზღვრულ წოდებას. ისინი სამთავროების გავლით მიმართავენ ყველაზე მშვიდობიან საწყისს, შეძლებისდაგვარად ემორჩილებიან მას და ინარჩუნებენ ერთობას ანგელოზებს შორის მათი ხელმძღვანელობის შესაბამისად. ისინი იღებენ ღვთაებრივ განათებებს პირველი ძალების მეშვეობით და გადასცემენ მათ ანგელოზებს და ანგელოზების მეშვეობით ისინი ეცნობიან ადამიანებს იმდენად, რამდენადაც ვინმეს შეუძლია ღვთაებრივი განათება.
იხ. ვიდეო - ყველაზე ძლიერი ზეციური არსებები - (სინათლის ანგელოზები)
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ვერნოვ ვინჯი
ვერნოპვ ვინჯი 2006წ-ს
(ინგლ. Vernor Steffen Vinge - Vernor Steven Vindzhi , დაბადებული 1944 წლის 2 ოქტომბერს ) - ამერიკელი სამეცნიერო ფანტასტიკის მწერალი, ჰიუგოს ჯილდოს მფლობელი რომანების "ცეცხლი უფსკრულს ზემოთ", "ცაში ღრმა" ავტორი. , "The End Rainbows" და მოთხრობები "Hot Time at Fairmount High School" და "Cookie Monster", ასევე კრებული "True Names and Other Perils" და სხვა ნაწარმოებები. მათემატიკის პროფესორი.
დაიბადა ვაუკეშაში, ვისკონსინში. დაამთავრა მიჩიგანის სახელმწიფო უნივერსიტეტი. პროფესიით ის არის სან დიეგოს უნივერსიტეტის მათემატიკის პროფესორი. 1972 წლიდან 1979 წლამდე ის იყო დაქორწინებული ჯოან ვინგეზე, ჯილდოს მფლობელი სამეცნიერო ფანტასტიკის მწერალზე (რუსი მკითხველი ყველაზე ცნობილია რომანით "თოვლის დედოფალი". ვინგე, მკითხველთა თვალში, ცოლის „ჩრდილში წავიდა“, მაგრამ კრიტიკოსებმა ბევრად უფრო „სერიოზულ“ მწერლად აღიარეს.
ვინგის პირველი სამეცნიერო-ფანტასტიური პუბლიკაცია იყო მოთხრობა "განშორება" (Apartness, New Worlds[en] ჟურნალი, 1965). ვინჯის საუკეთესო მოთხრობები თავმოყრილია ნაწარმოებებში True Names and Other Perils (1987) და Threats...and Other Perspectives (1988). 1967 წელს გამოქვეყნებულ მოთხრობაში „თანამონაწილე“ ვინგე დეტალურად აღწერს სამგანზომილებიანი კომპიუტერული ანიმაციის შექმნის პროცესს. ვინჯის პირველი რომანი, გრიმის სამყარო (1969) არის მბზინავი კოსმოსური ოპერა „ჰუმანისტური“ მიმართულებით. მეორე რომანი „ჭკუა“ (1976) ეხება არაჩვეულებრივი ფსიქიკური შესაძლებლობებით დაჯილდოებული ადამიანის გარემოსთან კონფლიქტის პრობლემას. 1980-იანი წლების შუა პერიოდისთვის ვერნორ ვინგემ გამოუშვა ორი რომანი სერიებში „დროის მეშვეობით“: ომი მშვიდობისთვის (1984) და მიტოვებული რეალურ დროში (1986).
1992 წელს, ხუთწლიანი დუმილის შემდეგ, ვინგემ გამოაქვეყნა რომანი ცეცხლი უფსკრულზე (ჰუგოს ჯილდო საუკეთესო რომანისთვის 1992 წელს). წიგნმა დიდი მოწონება დაიმსახურა "მაღაზიაში ამხანაგებმა" (გრეგ ბირი, დევიდ ბრინი), ფაქტობრივად იქცა 90-იანი წლების "გალაქტიკური ეპიკური" ჟანრის ერთ-ერთ ყველაზე თვალსაჩინო მოვლენად . მიუხედავად „გალაქტიკური“ სიუჟეტისა, რომანი ადგილ-ადგილ იკითხება, როგორც ინტერნეტის და, კერძოდ, იუზენეტის პაროდია.
იხ. ვიდეო - Вернор Виндж о технологической сингулярности - Что такое технологическая сингулярность? Вернор Виндж, придумавший этот термин, говорит о быстрых технологических изменениях, переносящих наш интеллект в окружающую среду, и об огромном потенциале сильного искусственного интеллекта, кульминацией которого, по его словам, станет технологическая сингулярность к 2023 году.
«В течение тридцати лет у нас будут технологические средства для создания сверхчеловеческого интеллекта. Вскоре после этого человеческая эра закончится». - "Грядущая технологическая сингулярность" Вернора Винджа, 1993 г.
Вернор Виндж популяризировал и ввел в обращение термин «технологическая сингулярность» в своем эссе 1993 года «Грядущая технологическая сингулярность», в котором он утверждает, что создание сверхчеловеческого искусственного интеллекта обозначит точку, в которой «человеческая эра закончится», т.е. никакие современные модели реальности не достаточны для предсказания за ее пределами.
Виндж опубликовал свой первый рассказ «Книжный червь, беги!» В мартовском номере журнала «Аналоговая научная фантастика» за 1966 год, который затем редактировал Джон У. Кэмпбелл. История исследует тему искусственно расширенного интеллекта путем прямого подключения мозга к компьютеризированным источникам данных. Он стал умеренно плодовитым автором журналов научной фантастики в 1960-х и начале 1970-х годов. В 1969 году он расширил две связанные истории («Принцесса-варвар», «Аналог», 1966 г. и «История Гримма», «Орбита 4», 1968 г.) в свой первый роман, «Мир Гримма». Его второй роман, Уитлинг, был опубликован в 1975 году.
Виндж получил известность в 1981 году благодаря своей новелле «Истинные имена», возможно, первой истории, которая представила полностью конкретизированную концепцию киберпространства, которая позже станет центральной в киберпанк-историях Уильяма Гибсона, Нила Стивенсона и других. - რა არის ტექნოლოგიური სინგულარობა? ვერნორ ვინჟი, რომელმაც შექმნა ეს ტერმინი, საუბრობს სწრაფ ტექნოლოგიურ ცვლილებებზე, რომლებიც შემოაქვს ჩვენს ინტელექტს გარემოში და ძლიერი ხელოვნური ინტელექტის უზარმაზარ პოტენციალს, რომელიც, მისი თქმით, 2023 წლისთვის ტექნოლოგიური სინგულარობით დასრულდება.
„ოცდაათი წლის განმავლობაში ჩვენ გვექნება ტექნოლოგიური საშუალებები ზეადამიანური ინტელექტის შესაქმნელად. ცოტა ხანში კაცობრიობის ეპოქა დასრულდება“. - ვერნორ ვინგეს "მომავალი ტექნოლოგიური სინგულარობა", 1993 წ
ვერნორ ვინგემ პოპულარიზაცია მოახდინა და დაამკვიდრა ტერმინი „ტექნოლოგიური სინგულარობა“ 1993 წელს თავის ესსეში „მომავალი ტექნოლოგიური სინგულარობა“, სადაც ის ამტკიცებს, რომ ზეადამიანური ხელოვნური ინტელექტის შექმნა მიუთითებს იმ წერტილზე, სადაც „ადამიანის ეპოქა დასრულდება“, ე.ი. რეალობის არც ერთი თანამედროვე მოდელი არ არის საკმარისი მის მიღმა პროგნოზირებისთვის.
ვინგემ გამოაქვეყნა თავისი პირველი მოთხრობა, Bookworm Run! ანალოგური სამეცნიერო ფანტასტიკის 1966 წლის მარტის ნომერში, რომელიც მაშინ რედაქტირებულია ჯონ ვ. კემპბელის მიერ. სიუჟეტი იკვლევს ხელოვნურად გაძლიერებული ინტელექტის თემას ტვინი პირდაპირ კომპიუტერიზებულ მონაცემთა წყაროებთან დაკავშირებით. 1960-იან და 1970-იანი წლების დასაწყისში ის გახდა სამეცნიერო ფანტასტიკის ჟურნალების ზომიერად ნაყოფიერი ავტორი. 1969 წელს მან გააფართოვა ორი დაკავშირებული მოთხრობა (ბარბაროსი პრინცესა, ანალოგი, 1966 და გრიმის ამბავი, ორბიტა 4, 1968) თავის პირველ რომანში, გრიმის სამყაროში. მისი მეორე რომანი Whitling 1975 წელს გამოიცა.
ვინგმა პოპულარობა მოიპოვა 1981 წელს თავისი რომანით True Names, სავარაუდოდ პირველი მოთხრობა, რომელმაც წარმოადგინა კიბერსივრცის სრულად გააზრებული კონცეფცია, რომელიც მოგვიანებით გახდა ცენტრალური უილიამ გიბსონის, ნილ სტივენსონის და სხვების კიბერპანკ ისტორიებში.
1999 წელს გამოიცა რომანი "სიღრმე ცაში", რომელიც განიხილება "ცეცხლი უფსკრულს ზემოთ" პრიკველად, რომელმაც, წინას მსგავსად, მიიღო ჰიუგო და ნებულა ჯილდოები საუკეთესო რომანისთვის (1999).
ამ ორ რომანს აერთიანებს მზაკვარი და იღბლიანი კოსმოსური თავგადასავლების ფამ ნუვენის (ინგლ. Pham Nuwen) გამოსახულება, მისი ცხოვრების თითქმის ორასი წლის განმავლობაში, ან მიაღწია ველურ წარმატებას, შემდეგ დაკარგა ის, რაც მიაღწია და თავს უბრალო ადამიანად წარმოაჩინა. .
2006 წელს გამოიცა ცისარტყელას დასასრული, რომელმაც ასევე მოიპოვა ჰიუგოს ჯილდო საუკეთესო რომანისთვის (2007).
2011 წლის ოქტომბერში გამოვიდა რომანების "ცეცხლი უფსკრულს ზემოთ" და "ცაში ღრმა" გაგრძელება - "ცის ბავშვები" (ინგლ. Children Of The Sky).
ბიბლიოგრაფია
რომანები
გრიმის სამყარო (1969), რემასტერირებულია ტატია გრიმის სამყაროში (1987)
"ჭკუა" (The Witling) (1976)
ციკლში "დროში" გაერთიანებული ორი ამბავი:
სამშვიდობო ომი (1984)
Marooned in Realtime (1986)
A Fire Upon the Deep (1992)
ღრმა ცაში (1999)
Rainbows End (2006)[4]
ცის ბავშვები (2011)
მოთხრობების წიგნები
ვინგეს მიერ 1990-იან წლებამდე დაწერილი მოთხრობების ორი კრებული:
"ნამდვილი სახელები და სხვა საფრთხეები" (ნამდვილი სახელები და სხვა საფრთხეები)
"მუქარები ... და სხვა დაპირებები" (Threats ... and Other Promises)
სხვა კომპილაციები
ნამდვილი სახელები და კიბერსივრცის საზღვრის გახსნა (შეიცავს "ნამდვილ სახელებს" და სხვა ესეებს)
ვერნორ ვინჯის კოლექციური ისტორიები (2001 ვინჯის ფანტასტიკური მოთხრობების კრებული, წარსულ კრებულებზე მისი კომენტარების ჩათვლით)
ინდივიდუალური ისტორიები
მშრალი მარტინი (მე-60 მსოფლიო სამეცნიერო ფანტასტიკის კონვენცია ConJose' Restaurant Guide, გვერდი 60)
The Cookie Monster (ანალოგური სამეცნიერო ფანტასტიკის ჟურნალი, 2003 წლის ოქტომბერი)
პუბლიციზმი
"Technological Singularity" (The Technological Singularity). Მიმოხილვა
"რა მოხდება, თუ სინგულარობა არ მოხდება?" (რა მოხდება, თუ სინგულარობა არ ხდება?)
პრიზები და ჯილდოები
1987 - პრომეთეს პრემია კატეგორიაში "საუკეთესო რომანი" "მიტოვებული რეალურ დროში" (1986)
1993 - ჰიუგოს ჯილდო კატეგორიაში "რომანი" "ცეცხლი უფსკრულს ზემოთ" (1991)
2000 წელი - ჯონ კემპბელის ჯილდო "ცაში ღრმად" (1999) საუკეთესო სამეცნიერო ფანტასტიკის რომანისთვის
2000 წელი - ჰიუგოს ჯილდო კატეგორიაში "რომანი" "ცაში ღრმად" (1999)
2000 წელი - პრომეთეს ჯილდო კატეგორიაში "საუკეთესო რომანი" "ცაში ღრმად" (1999)
2001 წელი - "Sigma-F" ჯილდო კატეგორიაში "თარგმანი (საუკეთესო უცხოური ნამუშევარი)" "ცაში ღრმად" (1999)
2002 წელი - ჰიუგოს ჯილდო კატეგორიაში "Storyline" "A Hot Time at Fairmount High School" (2001)
2004 წელი - პრომეთეს ჯილდო დიდების დარბაზის კატეგორიაში უმართავებისთვის (1987)
2004 წელი - Locus Award ზღაპრის კატეგორიაში ქუქი-მონსტრისთვის (2003)
2004 წელი - ჰიუგოს ჯილდო ზღაპრის კატეგორიაში ქუქი-მონსტრისთვის (2003)
2007 წელი - ჰიუგოს ჯილდო კატეგორიაში "რომანი" "ცისარტყელას დასასრულისთვის" (2006)
2007 წელი - Locus Award სამეცნიერო ფანტასტიკური რომანის კატეგორიაში The End of Rainbows (2006)
2007 წელი - პრომეთეს ჯილდო დიდების დარბაზის კატეგორიაში ნამდვილი სახელებისთვის (1981)
2009 წელი - Sigma-F ჯილდო კატეგორიაში "თარგმანი (საუკეთესო უცხოური ნაწარმოები)" "The End of Rainbows" (2006)
იხ. ვიდეო - video - Свобода, научная фантастика и сингулярность: беседа с писателем Вернором Винджем
