ტელეპათია
(ბერძნ. ტელე „მანძილი“ და პატოს „გრძნობა“) — ეს არის მეცნიერების ტრანსცედენტული მიმართულება, პარაფსიქოლოგიური ფენომენი, აზრის და გრძნობების გადაცემა-მიღება (ეს ტერმინი 1882 წელს ინგლისელიმკვლევარისა და მწერლის ფრედერიკ მაიერსის მიერ იქნა მოფიქრებული). ტელეპათიის უმთავრესი არსი არის აზრის ორი თვისება — ვიბრაციის წარმოშობისა და მოძრაობის უნარი. სწორედ ამ თვისებების წყალობით აზრი იწვევს ვიბრაციას და ამ ვიბრაციას აქვს გადაადგილების უნარი. თუმცა არსებობენ ადამიანები რომლებლებსაც დაბადებიდანვე აქვთ ორივე ტიპის ტელეპათიის უნარი.
ტელეპათია არსებობს ორი ფორმის – სენსორული და აზრობრივი:
- სენსორული ტელეპათია, იგივე ემპატია, იგივე მგრძნობელობითი ტელეპათია ეს არის ერთი ადამიანის მიერ მეორის შეგრძნებების, გრძნობების აღქმა. ასეთი ტელეპათიის უმაღლესი დონე ეს არის სენსორული შეგრძნებები, შეიძლება ითქვას ექტრასენსორიკის დაბალი დონე, თუმცა ამ უნარს, ადამიანები პირველ ეტაპზე ვერ აცნობიერებენ და ის ინტუიციაში ერევათ.
- აზრობრივი ტელეპათია (გონებაგახსნილობა, ერთაზროვნება) – ეს არის უნარი, როდესაც ადამიანი მეორე ადამიანის გრძნობებს, აზრებს უკვე ხმით, გამოსახულებით, ბგერით აღიქვამს. ეს არის "აზრის წაკითხვის" უნარი, ანუ ტელეპათიის მაღალი დონე.
ტელეპათიის ყველაზე გავრცელებული ფორმა არის დედასა და შვილს სენსორული კავშირი – დედა წამიერად გრძნობს შვილის ნეგატიურ შეგრძნებებს (განსაკუთრებით) ნებისმიერ მანძილზე (ამას ამტკიცებს მეცნიერთა ნაწილიც, რომელიც მიიჩნევს, რომ ტელეპათი შეიძლება გახდეს ნებისმიერი ადამიანი, რომელიც შეძლებს გონების სურვილისამებრ გაკონტროლებას. მიჩნეულია, რომ ადამიანი დიდი საფრთხის, შიშის, უბედურების, ბედნიერებისა თუ სიხარულის ჟამს ავტომატურად გზავნის ტელეპათიურ შეტყობინებებს, რომელსაც, ძირითადად, უახლოესი ადამიანები მანძილისა და დროის მიუხედავად გრძნობენ). ამ პერიოდისთვის მსოფლიოში პარაფსიქოლოგიის ასზე მეტი კათედრა ფუნქციონირებს და ერთ-ერთი პირველი დაფუძნდა კალიფორნიის უნივერსიტეტში ჯეფერ მიშლოფისმიერ.
ფენომენი ტელეპათიისა და სავარაუდი შესაძლო გადაცემა აზრის და მანძილზე (ხადახან რამდენიმე მიმღებისა ) დაბრკილებას კამათს სპირიტუალისტებსა და მომხრე ტელეპათიის თეორიისა,დაკავშირებული ტელეპათისთან. სპირიტუალურ სისანსებზე მედიუმები მხოლოდ ტელეპათიის მეშვეობით ,,იჭერდნენ'' ინფორმაციული ველიდან. შექმნილი იქ მყოფიდან.
იყო მცდელობა კლასიფიკიცირების ხილვები როგორც გასხვავებული ტელეპათიური ჰალუცინაციების. მთავარი მომხრე ამ პროპაგანდირების იყო ბრიტანელი ფსიქოლოგი და მკვლევარი ფრენკ პოდმორი ზუსტად ეს პრობლემაა გაშუქებული მის წიგნში ,,ხილვები და გადაცემა აზრის''(англ. Apparitions and Thought Transference, 1894).
დღემდეა კამათი ამ მოვლენაზე მიუხედავად ამისა არის ფაქტები მისი რეალური სახისა მისი ბუნება და მექანიზმი დღემდე არაა შესწავლილი
იხ.ვიდეო
Комментариев нет:
Отправить комментарий