ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                        პატარა უფლისწული

 (ფრანგ. Le Petit Prince) — ალეგორიული ნოველა; ფრანგი არისტოკრატის, მწერლის, პოეტისა და მფრინავის ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერის ყველაზე ცნობილი ნაშრომი. პირველად გამოქვეყნდა 1943 წელს ნიუ-იორკში, ინგლისურ ენაზე. საფრანგეთში ნოველა გამოიცა ომის შემდეგ, 1946 წელს (თუმცა ორიგინალის ენაზე ნოველა პირველად ჯერ კიდევ აშშ-ში გამოიცა, ინგლისურენოვანი პუბლიკაციის შემდეგ).

პატარა უფლისწული ყველაზე კითხვადი და ყველაზე მეტად თარგმანი ფრანგულენოვანი წიგნია. საფრანგეთში ის XX საუკუნის საუკეთესო წიგნად აღიარეს. გადათარგმნილია 250-ზე მეტ ენასა და დიალექტზე (მათ შორის ბრაილზე), მსოფლიოს მასშტაბით გაყიდულია 140 მილიონზე მეტი ეგზემპლარი და წარმოადგენს ყველა დროის ერთ-ერთ მოწინავე ბესტსელერს.

სენტ-ეგზიუპერი საფრანგეთის რამდენიმე უმაღლესი ლიტერატურული ჯილდოს ლაურეატია. მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში მან სამხედრო პილოტად დაიწყო მუშაობა. წიგნი კი აშშ-ში დაწერა და დააილუსტრირა, მას შემდეგ რაც საფრანგეთის კამპანიისას განცდილი მარცხისას ამ ქვეყანაში გადაიხვეწა. აშშ-ში მას პირადი დავალება ჰქონდა, რომ მისი მთავრობა დაერწმუნებინა სასწრაფოდ ჩართულიყო ნაცისტური გერმანიის წინააღმდეგ ომში. ნაწარმოების ნახევარზე მეტი მან პირადი აღმასვლისა და ჯანმრთელობის გაუარესების პარალელურად დაწერა, მათ შორის მგრძნობიარე ამბავი მარტოობაზე, მეგობრობაზე, სიყვარულსა და სასოწარკვეთაზე, რასაც ის დედამიწაზე ჩამოვარდნილი ახალგაზრდა უფლისწულის პირით ჰყვება.

ავტორს ადრეული საავიაციო გამოცდილება გააჩნდა საჰარის უდაბნოში და მიჩნეულია, რომ ნაწარმოების სიუჟეტში სწორედ ამ გამოცდილებიდან მიღებული ელემენტები აქვს ჩართული. გამოსვლის დღიდან ათწლეულების მანძილზე, პატარა უფლისწულზე გაკეთდა მრავალი აუდიო ჩანაწერი, დაიდგა სპექტაკლები, ბალეტები, ოპერები, გადაიღეს ფილმები.

იხ. ვიდეო  ,,პატარა უფლისწული“ ანტუან დე სენტ ეგზიუპერი. პატარა უფლისწული - ალეგორიული ნოველაა; ფრანგი მწერლის, პოეტისა და მფრინავის ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერის ყველაზე ცნობილი ნაშრომი. პატარა უფლისწული ყველაზე კითხვადი და ყველაზე მეტად თარგმნილი ფრანგულენოვანი წიგნია. საფრანგეთში ის XX საუკუნის საუკეთესო წიგნად აღიარეს. გადათარგმნილია 250-ზე მეტ ენასა და დიალექტზე (მათ შორის ბრაილზე), მსოფლიოს მასშტაბით გაყიდულია 140-ზე მეტი ეგზემპლარი და წარმოადგენს ყველა დროის ერთ-ერთ მოწინავე ბესტსელერს.

ეგზიუპერმა ნაწარმოების ნახევარზე მეტი პირადი აღმასვლისა და ჯანმრთელობის გაუარესების პარალელურად დაწერა, მათ შორის მგრძნობიარე ამბავი მარტოობაზე, მეგობრობაზე, სიყვარულსა და სასოწარკვეთაზე, რასაც ის დედამიწაზე ჩამოვარდნილი ახალგაზრდა უფლისწულის პირით ჰყვება.

წიგნის გამოსვლის დღიდან ათწლეულების მანძილზე ,,პატარა უფლისწულზე'' გაკეთდა მრავალი აუდიო ჩანაწერი, დაიდგა სპექტაკლები, ბალეტები, ოპერები, გადაიღეს ფილმები, მულტფილმები.

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერი

(ფრანგ. Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry, დ. 29 ივნისი, 1900, ლიონი – გ. 31 ივლისი, 1944) — ფრანგი მწერალი და მფრინავი. ხშირად მოიხსენიებენ სახელით „Saint-Ex“.

ვიკონტი ჟან დე სენტ ეგზიუპერისა და მარი ბუაიერ დე ფონკოლომბის ვაჟიშვილი, ანტუანი დაიბადა 1900 წელს. მისი ოჯახი საფრანგეთის არისტოკრატიას მიეკუთვნებოდა. ანტუანს ხუთი ძმა და ერთი და ჰყავდა. 1904 წელა მამა ცერებრალური ჰემორაგიით გარდაიცვალა. რის შემდეგაც დედა მარტო ზრდიდა შვილებს. ანტუანთან დედას განსაკუთრებით თბილი ურთიერთობა ჰქონდა. მომავალმა მწერალმა სწორედ დედისგან მიიღო ის ღირებულებები, რომლებიც მთელი ცხოვრება შეიარჩუნა: პატიოსნება, სხვისი პატივისცემა, ჰუმანიზმი. ეგზიუპერმა დაამთავრა მონტრეში არსებული იეზუიტური სკოლა, შემდეგ სწავლობდა შვეიცარიაში კათოლიკურ პანსიონში, 1917 წელს კი შევიდა პარიზის ნატიფი ხელოვნების სკოლაში, არქიტექტურის ფაკულტეტზე.

ანტუანის ცხოვრებაში გადამწყვეტი მომენტი დადგა 1921 წელს, როცა გაიწვიეს ჯარში და მოხვდა პილოტთა კურსზე. ერთი წლის შემდეგ ეგზიუპერმა მიიღო მფრინავის მოწმობა და საცხოვრებლად გადავიდა პარიზში, სადაც დაიწყო სამწერლობო კარიერა. ამ პერიოდში ეგზიუპერს თავის სარჩენად ყველანაირი სამუშაოს შესრულება უხდებოდა: ვაჭრობდა ავტომობილებით, მუშაობდა გამყიდველად წიგნების მაღაზიაში.

მხოლოდ 1925 წელს მიაგნო ანტუან დე სენტ ეგზიუპერმა თავის ნამდვილ მოწოდებას - გახდა კომპანია "აეროპოსტალის" პილოტი, რომელსაც საფოსტო გზავნილები გადაჰქონდა აფრიკის ჩრდილოეთ ნაპირზე. ორი წლის შემდეგ იგი დანიშნეს კაპ-ჯუბის აეროპორტის უფროსად, საჰარასთან ახლოს.

1929 წელს ეგზიუპერი "აეროპოსტალის" ბუენოს აირესის განყოფილების უფროსი ხდება. 1931 წელს ევროპაში ბრუნდება და ისევ საფოსტო მარშრუტებს ასრულებს. 1931 წელს ცოლად ირთავს სალვადორელ კონსუელო სანდოვალ დე გომესს. 1930-იან წებში ჟურნალისტად და კორესპონდენტად მუშაობს. როგორც კორესპონდენტი იგი გაემგზავრა ომის დროს ესპანეთშიც. მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში სენტ-ეგზიუპერმა შეასრულა რამდენიმე საბრძოლო გაფრენა და ჯილდოზეც ("საომარი ჯვარი" (Croix de Guerre)) იყო წარდგენილი. 1941 წლის ივნისში თავის დასთან გადავიდა არაოკუპირებულ ზონაში, მოგვიანებით კი აშშ-ში გაემგზავრა. ნიუ იორკში ცხოვრებისას დაწერა თავისი ყველაზე ცნობილი ნაწარმოები "პატარა უფლისწული". 1943 წელს ფრანგულ საჰაერო სამხედრო ძალებში დაბრუნდა და ჩრდილოეთ აფრიკის კომპანიაში მონაწილეობდა. 1944 წლის 31 ივლისს კუნძულ სარდინიაზე გაფრინდა სადაზვერვო მისიით, საიდანაც აღარ დაბრუნებულა.

დიდი ხნის მანძილზე სენტ ეგზიუპერის დაღუპვის შესახებ არანაირი ცნობები არ არსებობდა. მხოლოდ 1998 წელს, მარსელთან ახლოს ზღვაში ერთმა მეთევზემ იპოვა სამაჯური, რომელზეც შემდეგი წარწერა იყო: «Antoine», «Consuelo» (ასე ერქვა ანტუანის ცოლს) და «c/o Reynal & Hitchcock, 386, 4th Ave. NYC USA». ეს უკანასკნელი იყო იმ გამომცემლობის მისამართი, რომეშიც გამოიცემოდა სენტ-ეგზიუპერის წიგნები. 2000 წლის მაისში მყვინთავმა ლიუკ ვანრელმა განაცხადა, რომ 70 მეტრ სიღრმეში აღმოაჩინა ნარჩენები თვითმფრინავისა, რომელიც შესაძლოა სენტ-ეგზიუპერის ეკუთვნოდა. გამოძიების შედეგად ეს ვერსია დადასტურდა. თუმცა თვითმფრინავის ჩამოვარდნის მიზეზი დღესაც არ არის ცნობილი.

იხ. ვიდეო ანტუან დე სენტ–ეგზიუპერი - თავისუფლება მხოლოდ მისთვის არსებობს, ვინც... - 

ანტუან მარი ჟან-ბატისტ როჟე დე სენტ-ეგზიუპერი – ფრანგი მწერალი, რომლის სახელიც იცის ყველამ, ვისთვისაც კი ცნობილია წიგნი „პატარა უფლისწული“. დაუვიწყარი ნაწარმოების ავტორის ბიოგრაფია სავსეა არაჩვეულებრივი მოვლენებითა და დამთხვევებით, მისი ძირითადი საქმიანობა ხომ ავიაციასთან იყო დაკავშირებული.

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                                     სერინი

                                                                   

L-სერინის სტრუქტურა 

ერინი - α-ამინო-β-ოქსიპროპიონმჟავა, HOCH₂CH(NH₂)CÓÓH, ბუნებრივი ამინომჟავა. არსებობს ოპტიკურად აქტიური L-, D- და რაცემული DL-ფორმების სახით. უჯრედში სერინი მონაწილეობს გლიცინის, გოგირდშემცველი ამინომჟავების (მეთიონინი, ცისტეინი), ტრიპტოფანის, ეთანოლამინის, სფინგოლიპიდების ბიოსინთეზში. იძლევა ერთნახშირბადიან ფრაგმენტს ქოლინის, პურინული ფუძეებისა და სხვა ნაერთების წარმოქმნისას. ორგანიზმში სერინის დაშლისას წარმოიქმნება პიროყურძენმჟავა, რომელიც A კოენზიმის მეშვეობით ერთვება ტრიკარბომჟავების ციკლში. მთელი რიგი ფერმენტების კატალიზური ფუნქცია განპირობებულია სერინის ჰიდროქსილური ჯგუფის რეაქციულობით. სერინის წარმოებული ანტიბიოტიკებია ციკლოსერინი აასერინი.

იხ. ვიდეო ნატურალური დამაშვიდებბელი საშუალება L - სერინი - Натуральное успокоительное средство Л серин

ზოგიერთი ფოსფორორგანული ნაერთების მოქმედება ემყარება შხამის მოლეკულის შეუქცევად მიმაგრებას სერინის ნარჩენების OH-ჯგუფებთან, რაც იწვევს ფერმენტების კატალიზური აქტივობის სრულ დათრგუნვას. ტოქსიკური ეფექტი ძირითადად ასოცირდება აცეტილქოლინესთერაზას ინჰიბირებასთან. პროტეინებში სერინის ნარჩენების ფოსფორილირება მნიშვნელოვანია უჯრედიდან უჯრედის სიგნალიზაციის მექანიზმებში. გარდა ამისა, სერინი მონაწილეობს რიგი სხვა ამინომჟავების ბიოსინთეზში: გლიცინი, ცისტეინი, მეთიონინი, ტრიპტოფანი.

Serine biosynthesis - სერინის ბიოსინთეზი

გლიცინი წარმოიქმნება სერინისგან სერინის ჰიდროქსიმეთილტრანსფერაზას მოქმედებით ტეტრაჰიდროფოლის მჟავას თანდასწრებით. გარდა ამისა, სერინი არის პურინისა და პირიმიდინის ფუძეების, სფინგოლიპიდების, ეთანოლამინის და სხვა მნიშვნელოვანი მეტაბოლური პროდუქტების სინთეზის საწყისი პროდუქტი.

ორგანიზმში დაშლის პროცესში, სერინი განიცდის პირდაპირ ან არაპირდაპირ დეამინაციას პირუვინის მჟავას წარმოქმნით, რომელიც შემდგომში შედის კრებსის ციკლში. D-სერინი წარმოიქმნება L-სერინისგან სერინ-რაცემაზას ფერმენტის მიერ და არის NMDA რეცეპტორის გლიცინის ადგილის ენდოგენური ლიგანდი. D-სერინის დეგრადაცია ხდება D-ამინომჟავის ოქსიდაზას გავლენის ქვეშ

ყაზახეთის მთავრობა

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

  ყაზახეთის მთავრობა  რა ხდება დღეს                 ყაზახეთში მიმოხილვა და ანალიზი

ყაზახეთის რესპუბლიკის მთავრობის სახლი ნურ-სულთანი, Mangilik El-ის გამზირი, 6

ყაზახეთის რესპუბლიკის მთავრობა (Kazakstan Respublikiasyk Ukimeti) არის კოლეგიური ორგანო, რომელიც ახორციელებს ყაზახეთის რესპუბლიკის აღმასრულებელ ხელისუფლებას, ხელმძღვანელობს აღმასრულებელი ორგანოების სისტემას და ხელმძღვანელობს მათ საქმიანობას.

პოზიცია უჭირავს კასიმ-ჟომარტ ტოკაევი 2019 წ-ის 20 მარტიდა

მთავრობას კონსტიტუციით დადგენილი წესით აყალიბებს ყაზახეთის რესპუბლიკის პრეზიდენტი.

დღეს ყაზახეთი სამოქალაქო ომის წინაშეა და როგორც არაერთხელმომხდარა მათ შორის საქართველოშიც ყაზახეთის პრედიდენტმა სთხოვა ეწ კუხ ანუ რეალურად რუსული ჯარი შევიდა ყაზახეთში ეხლა მას დაარქვეს კოლექტიუირი სამშვიდობო არმია ყველამ ვიცით რას ნიშნავს რუსული ჯარების რეალური შემოსავლა სახელწიფოში

იხ. ვიდეო

საქართველოშიც იყო გამოყენებული ეს კერძოდ ჯერ კიდევ ეროვნული მთავრობის დროს 90წ- ებში თბილისის კრიმინალური გადატრილების დროს მოწილებას იღებდა რუსული გემერალიტეტი კერძოდ საბჭოთა არმიის გენერალ-ლეიტენატი სიფიან ბეპაევი იხ. ბლულზე სრული ინტერვიუმ მასთან ასევე მოგვიანებით შევარდნაძემ ეწ დსთ-ში შეათრია საქართველო და ბალტინის ჯარი შემოიყვანა რათა თანამდებობა არ დაეკარგა იხ. ბმულზე სრული მიმოხილვა თემაზე ბალტინის ულტიმატუმი შემდეგი იყო სირია სადაც ასევე რუსეთი ირანთან ერთად მონაწილებდა მოსახლეობი ხოცვა ჟლეტაში ასიათასობით სამოქალაქო ადამიანი პირდაპირი განადგურება ქალაქების და სოფლების შემდეგ იყო ბელორუსია იქ უბრალოდ ხალხი გამოვიდა და მარტო ერთ კაცსს დაუჭირა მხარე რუსეთი პრეზიდენმა პუტინმა ლუკაშენკოს. ეხლა კი ყაზახეთშია მსგავსი სიტუაცია სცენარი არ იცვლება. ადრე სსრკ აკეთებდა სადამსჯელო ოპერაციებს. რათქმა უნდა ამის მთავარი მიზეზი არის გაზზე ფასების ზრდა მაგრამ ასევე ვიცით რომ ეს არ იყო მხოლოდ ეხლანდელი მდგომარეობა.

იხ. ვიდეო Что творится в Казахстане: захват аэропорта, ввод войск из России | Причины протестов

რა ხდება ყაზახეთში: აეროპორტის აღება, რუსეთიდან ჯარების შემოსვლა | პროტესტის მიზეზები

კერძოდ ყაზახეთში ნურსულთან ნაზარბაევის კლანური მართველობა იყო რომელიც 30 წელი იყო ყაზახეთის ხელიუსფლებაში. და  იქ  არანაირი დემოკრატიის მსგავსი არ არის. მე პირადად ჯერ კიდევ მრავალი წლის წინ ვესაუბრე ყაზახელებს და როგორც მითხრეს ნაზაბრაევის კლანს აქვს მთელი სიმდიდრეო. ხახლს მაინც უჭირსო მოიხედავად მდიდარი წიაღისეულისა. იქ არამარტო გაზი და ნავთობი მოიპოვება არამედ ურანიც .  შესაძლოა გარე ძალებიც არიან ჩართულნი როგორც მოგეხსენებათ ყაზახეთს ემეზობლება  ორი დუიდესი სახელმწიფო რუსეთი და ჩინეთი. თან რაღაც მენიშნა რომ ბოლო ინფორმაციით ნურსულთან ნაზრბაევი ჩინეთში უნდა იყოს. როგორც არ უნდა იყოს ჩინეტიც თავის კარტს გაათამაშებს.რატომაც არა თუ ამის საშუალება მიეცემა.

უხ. ვიდეო მოულოდნელი ირონია: კრემლის "ყაზახური ბლიცკრიგი" წააწყდა "ჩინურ ფაქტორს" - Внезапный поворот: "Казахский блицкриг" Кремля споткнулся о "китайский фактор"...

პუტინი როგორც პოლტიკური პრეზერვატივი - ტაკევმა გადააგდო მოსკოვი - Путин как политический презерватив: Токаев кинул Москву - Токаев использовал Путина как политический презерватив: через несколько дней после того, как президент Казахстана счел российские войска выполнившими их грязную задачу, он выгнал их, и российский автократ, который надеялся остаться подольше, вынужден был согласиться.

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                              პოლონელები

პოლონეთის ნათლობა. დეტალები იან მატეიკოს პოლონეთის გაქრისტიანებიდან AD 966 წ

 ხალხი, პოლონეთის ძირითადი მოსახლეობა (37,75 მლნ). ცხოვრობენ აგრეთვე აშშ-ში 3.8 მლნ, საფრანგეთში 300 ათ., რუსეთის ფედერაციაში 94,6 ათ., უკრაინაში 219,2 ათ., ლიეტუვაში 258 ათ., ბელარუსში 417,7 ათ.. ზოგიერთი ეთნოგრაფიული ჯგუფი (კაშუბები, მაზურები და ა.შ.) ინარჩუნებენ ენისა და კულტურის თავისებურებებს.

• სახელები: თვითწოდება - Polacy;
• საერთო რაოდენობა: 44,2 მლნ.
• ენა: პოლონური.
• მორწმუნეები: ძირითადად კათოლიკეები.

თვითსახელწოდება - პოლონური. Polacy [პოლონელები]; ქმარი. გვარი - პოლაკი [პოლუსი]; ცოლები გვარი - პოლკა [პოლკა]. შუა საუკუნეებში სახელი "პოლუსები" ხშირად გამოიყენებოდა პოლონელ ხალხთან მიმართებაში. ასე რომ, მე-16-17 საუკუნეებში თათრებს, თურქებსა და კაზაკებს შორის პოლონეთს (გვირგვინს) ეწოდებოდა ლიახისტანი, ან ლეხისტანი. ძველ რუსულ ლიტერატურაში სიტყვა „პოლუსები“ იყო სიტყვა „პოლუსის“ ნეიტრალური სინონიმი; რუსულ ლიტერატურულ ენაში მე-18-19 საუკუნეებში ამ სიტყვამ თანდათანობით შეიძინა უარყოფითი მნიშვნელობა.

იხ. ვიდეო ვინ არიაბ პოლონელები - Кто такие Поляки? Узнай Топ 5 Интересных Фактов о Польше! - Поляки представляют собой коренное население Польши. Это государство в Восточной Европе. Польский народ относится к группе западных славян. В него входит ряд этногрупп, являющихся потомками древнеславянских племен. Близкими к нему являются словаки, чехи, лужичане. - პოლონელები წარმოადგენენ პოლონეთის ძირძველ მოსახლეობას. ეს არის სახელმწიფო აღმოსავლეთ ევროპაში. პოლონელი ხალხი დასავლეთ სლავების ჯგუფს მიეკუთვნება. იგი მოიცავს უამრავ ეთნიკურ ჯგუფს, რომლებიც ძველი სლავური ტომების შთამომავლები არიან. მასთან ახლოს არიან სლოვაკები, ჩეხები და ლუზატები

თანამედროვე რუსულ ენაზე მდედრობითი სქესის ნორმატიული ლიტერატურული ფორმაა სიტყვა „პოლკა“. მე-19 საუკუნის შუა წლების რუსულ ენაში სიტყვები „პოლკა“ და „პოლკა“ ითვლებოდა ეკვივალენტურად და ნეიტრალურად, ვ. დალის ლექსიკონში სიტყვა „პოლკა“ მონიშნულია, როგორც „საზიზღარი“ , ქ. მოგვიანებით ლექსიკონებში სიტყვა „პოლუსი“ მონიშნულია მოძველებულად ან სასაუბროდ.

იხ. ვიდეო რატომ სწავლობენ პოლონელები ქართულ ენას და ცეკვას პოლონელები

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                         საქორწინო ბეჭედი

საქორწილო ბეჭედი, საკურთხევლის ბეჭედი არის სამკაული, რომელიც განასახიერებს ქორწინების კავშირს: მეუღლეები ატარებენ მას ერთმანეთის ერთგულების ნიშნად მარჯვენა ან მარცხენა ხელის ბეჭედზე, რუკაზე არსებული წერტილის მიხედვით. . ევროპული სახელმწიფოების უმეტესობა იცავს ძველ წეს-ჩვეულებებს და ატარებს საქორწინო ბეჭედს მარცხენა ხელზე. ინგლისში, პორტუგალიაში, ესპანეთში მეუღლეები ატარებენ ბეჭდებს მარცხენა ხელზე. ქრისტიანობის გავრცელებასთან ერთად ზოგიერთი ქვეყნის, უკრაინის, რუსეთის, ბელორუსის ადათ-წესები დარჩა ასეთ წესებში: საქორწინო ბეჭედი მარჯვენა ხელზე. მარცხენა ხელზე ბეჭედი ქვრივობის ან განქორწინების სიმბოლოა. ტრადიციული საქორწინო ბეჭედი - გლუვი .

იხ. ვიდეო

ხვადასხვა წყაროები განსხვავებულად აღწერს საქორწინო ბეჭდის ტრადიციის გაჩენას. ზოგიერთი ავტორი თვლის, რომ ტრადიცია თავის ისტორიას იწყებს ძველ ეგვიპტეში, სხვები - ძველ საბერძნეთში.

იხ. ვიდეო

ძველი ბერძენი მწერალი პლუტარქე, აპიონის ნაშრომზე „ეგვიპტეზე“ მოხსენიებული გვაძლევს საინტერესო ისტორიულ ინფორმაციას იმის შესახებ, თუ რატომ ატარებენ ბეჭდებს ჩვეულებრივ თითზე: „ლეგენდის თანახმად, ძველი ბერძნები ატარებდნენ ბეჭედს თითზე, რომელიც ყველაზე ახლოს იყო თითზე. მათი მარცხენა ხელის პატარა თითი. რომაელებსაც იგივე ჩვეულება ჰქონდათ, როგორც ამბობენ. ამის მიზეზი ისაა, რომ ეგვიპტეში მიღებული ჩვეულების მიხედვით (ბერძნები ამას ანატომიას ეძახიან) ადამიანის სხეულების გაკვეთისა და გაკვეთისას გაირკვა, რომ ამ ერთი თითიდან გარკვეული დელიკატური ნერვი ტოვებს და აღწევს გულამდე; ამიტომ მიზანშეწონილად მიიჩნიეს პატივი მიგვეღო ამ თითს, როგორც ასეთ სამკაულს, როგორც ყველაზე ახლო ჩართულ გულს, რომელიც დომინირებს სხეულზე.

საქორწინო ბეჭედი

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                                 ნიშნობა

კათოლიკე - ქალი აჩვენებს საქორწილო ბეჭედს

 დანიშვნა, დაწინდვა, დაბელგვა — ვაჟის მიერ ქალის საცოლედ დაბევება. გავრცელებული იყო მსოფლიოს მრავალ ხალხში და ქორწინების ერთ-ერთ სავალდებულო წინაპირობას წარმოადგენდა. ნიშნობამ დროთა ვითარებაში ქართველებშიც და სხვა ხალხებშიც მნიშვნელოვანი ცვლილებები განიცადა, მაგრამ ბოლომდე მაინც წესად დარჩა ვაჟის მიერ საცოლისათვის რაიმე ნივთიერი ნიშნის (ძველი ქართული წინდი, ნიშანი, ბელგა) მიტანა.

საქართველოში ისტორიულად ქალის დაწინდვის ანუ დანიშვნის სხვადასხვა წესი იყო ცნობილი (აკვანში დანიშვნა, მცირეწლოვანთა დანიშვნა, გარიგებით დანიშვნა და სხვა). თუმცა ნიშნობის ეს წესები საქართველოს ცალკეულ რეგიონებში გარკვეული თავისებურებებით ხასიათდებოდა, მთავარი მომენრები მაინც საერთო ჰქონდათ: მოყვრობაზე შეთანხმების ინიციატორად გამოდიოდა ვაჟის მხარე, რაც გამოიხატებოდა ქალის ოჯახში მისი შუაკაცის მისვლით და საპატარძლოს თხოვნით. მატერიალური პასუხისმგებლობა ეკისრებოდა ვაჟის ოჯახს, რომელიც ვალდებული იყო, ადგილობრივი წეს-ჩვეულების შესაბამისად, ქალის ოჯახისა და საპატარძლოსათვის მიერთმია საჩუქრები და ძღვენი (მ. შ. უპირველეს ყოვლისა, სანიშნო ბეჭედი). ქალის ოჯახის მიერ ნიშნის მიღება დამოყვრების ნიშნად ნიშნობის რიტუალის შესრულება და ქალ-ვაჟის დალოცვა ქორწინების აუცილებელ პირობად იყო მიჩნეული და მისი დარღვევა დანაშაულად ითვლებოდა.

იხ. ვიდეო

ნიშნობის წარმოშობა უნდა მივაწეროთ იმ მომენტს, როდესაც გოგონასთვის ფასის გადახდას აღარ ახლდა მისი უშუალოდ გადაცემა საქმროს ან მისი ოჯახის უფროსისთვის და ქორწინება დაიშალა რამდენიმე დამოუკიდებელ ყოველდღიურ რიტუალში. , რელიგიური ცერემონიები და სამართლებრივი აქტები. ქორწილისგან განსხვავებით (გოგონას საზეიმო გადაცემა), ნიშნობა ამ დროიდან იქცევა შეთანხმებად, რომლის მიხედვითაც პატარძლისა და სიძის ოჯახის უფროსები საბოლოოდ თანხმდებიან ამ უკანასკნელის ქორწინებაზე, ადგენენ მის პირობებს, უცვლიან რეალურ თუ სიმბოლურ უსაფრთხოებას. მათი შეთანხმებისთვის (ანაბარი ან arra, რომელიც ჩვეულებრივ იყო ბეჭედი) და შეასრულონ სხვა საზეიმო მოქმედებები, რომლებიც ზოგადად თან ახლდა უძველესი ხელშეკრულებები (ხელნაწერი, ლოცვა და ა.შ.). ამ ფორმით ნიშნობა იძენს ქორწინების საფუძვლის მნიშვნელობას; ქორწილი მხოლოდ ხელშეკრულების შესრულების აქტია. აქედან მომდინარეობს ნიშნობის უძველესი შედეგი - იძულებითი ქორწინება ან ჯარიმის გადახდა, რომელიც ზოგადად აწესებდა ხელშეკრულებების შეუსრულებლობას.

შემდგომ განვითარებაში, როდესაც ქორწილის დროს შეთანხმებას, რაც უფრო და უფრო მეტად უზრუნველყოფს ქორწინებაში მყოფთა თავისუფლებას, უფრო და უფრო მეტი მნიშვნელობა ენიჭება, ნიშნობის იურიდიული როლი თანდათან უკანა პლანზე ქრება და ის იქცევა შეთანხმებად. პირდაპირ გავლენას არ ახდენს ქორწილის დამოუკიდებელ აქტზე, რომლის სიძლიერე უკვე არის სპეციალურ შეთანხმებაში (ლათინური consensus facit nuptias) და არა წინა ნიშნობაზე. ეს უკანასკნელი ახლა განსაზღვრავს მხოლოდ ზოგიერთ გირაოს ვალდებულებას, რომელიც თავისთავად არანაირ კავშირში არ არის ქორწინების არსთან.

იხ. ვიდეო

გვიანდელ რომაულ სამართალში (ადრეის შესახებ ინფორმაცია არ გვაქვს) ნიშნობა უკვე გადავიდა ამ ბოლო ეტაპამდე, თუმცა ძველი შეხედულების ბევრ ნარჩენს მაინც ინახავს. დაქორწინებული პირობას დებს, რომ ერთგული იქნება ერთმანეთის მიმართ; პატარძალი იღებს უფლებას სარჩელზე სარჩელი აუტსაიდერთა მიერ მისი პატარძლის შეურაცხყოფის შესახებ; პატარძალი სიწმინდის დარღვევისთვის ისჯება ისევე, როგორც ცოლი მრუშობისთვის; ორივე მხარის უახლოეს ნათესავებს შორის მყარდება ერთგვარი ნათესაური ურთიერთობა. ძველი ნიშნობის გაწყვეტა და სხვა ადამიანთან ახლის დადება იწვევს ინფამიას, მაგრამ მხარეები არ იღებენ პრეტენზიას ქორწინების შესახებ ან ხელშეკრულების შეუსრულებლობისთვის ჯარიმის უფლებას, თუნდაც ეს შეთანხმებული იყოს. ამ შემთხვევაში რომაელებმა სასჯელი ზოგადად „კეთილ ზნეობის“ საწინააღმდეგოდ მიიჩნიეს. ნიშნობის დაშლის სამოქალაქო სამართლის შედეგები შემცირდა მხოლოდ არის დაკარგვით ან, მიმღები მხარისთვის, მისი გაორმაგებული ოდენობით გაცემამდე, აგრეთვე თითოეულისგან მიღებული საჩუქრების დაბრუნებამდე. სხვა. ეს უკანასკნელი რჩებოდა, თუმცა პატარძლისთვის, თუ ნიშნობა დალუქული იყო კოცნით. რომში ნიშნობის ყოველდღიური მნიშვნელობა, როგორც ჩანს, უფრო მეტი იყო, ვიდრე კანონიერი