ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
მარო მაყაშვილი
მარო მაყაშვილი
დაბადების თარიღი25 აგვისტო, 1902
გარდაცვალების თარიღი19 თებერვალი, 1921
ეროვნებაქართველი
საქმიანობამოწყალების და
ჯილდოებისაქართველოს ეროვნული გმირის ორდენი
მარიამ (მარო) მაყაშვილი (დ. 25 აგვისტო, 1902, — გ. 19 თებერვალი, 1921) — საქართველოს ეროვნული გმირი, მოწყალების და; დაიღუპა საბჭოთა რუსეთის ჯარებთან ბრძოლაში თბილისის მისადგომებთან.
იხ. ვიდეო - მარო მაყაშვილის დღიური.
მარო მაყაშვილი დაიბადა თავადაზნაურთა ოჯახში. მამა, კონსტანტინე მაყაშვილი პოეტი და საქართველოს მწერალთა კავშირის ერთ-ერთი დამაარსებელი იყო; დედა, თამარ გაბაშვილი კი — მწერალ ეკატერინე გაბაშვილის ასული. დაამთავრა ქალთა ქართული გიმნაზია და სწავლა თბილისის უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტზე განაგრძო. წითელი არმიის შემოჭრის დღეებში, 19 წლის სტუდენტი მოხალისედ წავიდა ფრონტზე, წითელ ჯვარში ჩაეწერა მოწყალების დად და შეუერთდა კოჯრისკენ მიმავალ სანიტარულ რაზმს. 19 თებერვალს, ყუმბარის ნამსხვრევით სასიკვდილოდ დაიჭრა კეფაში. დაკრძალულია ქართველ იუნკრებთან ერთად ყოფილი სამხედრო ტაძრის ეზოში (ამჟამად საქართველოს პარლამენტის შენობის ტერიტორია რუსთაველის გამზირზე). შემორჩენილია მაყაშვილის დღიურები და წერილები.
სამშობლოს დამოუკიდებლობისათვის ბრძოლის პირველი მსხვერპლი — ქალის დაღუპვა მძიმედ განიცადა ქართველმა საზოგადოებრიობამ, რაც აისახა იმდროინდელ პრესაში, მას ქართველი ჟანა დ’არკი უწოდეს. დაკრძალეს 23 თებერვალს, სამხედრო ტაძრის გალავნის შიგნით, კოჯორში დაღუპულ ქართველ იუნკერებთან ერთად, ოღონდ საპირისპირო, ახლანდელი მოსწავლე-ახალგაზრდობის სასახლის მხარეს.
2015 წელს ეროვნულ ბიბლიოთეკაში მარო მაყაშვილის სახელობის ბაღი გაიხსნა. მარო მაყაშვილის პატივსაცემად ზაქარია ფალიაშვილმა თავისი ოპერის დაისის მთავარ გმირს მისი სახელი — მარო — დაარქვა.
2015 წლის 24 დეკემბერს საქართველოს პრეზიდენტმა, გიორგი მარგველაშვილმა მარო მაყაშვილს გარდაცვალების შემდეგ საქართველოს ეროვნული გმირის წოდება მიანიჭა. მარო მაყაშვილი გახდა პირველი ქალი, რომელსაც საქართველოს ეროვნული გმირის წოდება მიენიჭა.
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ვიქტორ ორბანი
უნგრ. Orbán Viktor Mihály - გვარი. 31 მაისი, 1963, Székesfehérvár, უნგრეთის სახალხო რესპუბლიკა) არის უნგრელი სახელმწიფო მოღვაწე და პოლიტიკოსი.
უნგრეთის პრემიერ-მინისტრი 1998 წლიდან 2002 წლამდე და 2010 წლიდან. Fidesz-უნგრეთის სამოქალაქო კავშირის ლიდერი.
განათლება და ოჯახი
საშუალო სკოლის დამთავრებისა და სამხედრო სამსახურის შემდეგ (1981-1982 წწ.) ჩაირიცხა ბუდაპეშტის უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე. დაამთავრა 1987 წელს და ორი წლის განმავლობაში მუშაობდა სოფლის მეურნეობისა და კვების მრეწველობის სამინისტროსთან არსებულ ინსტიტუტში სოციოლოგად. 1989 წელს მან მიიღო სოროსის ფონდის სტიპენდია და ერთი წლით გაიარა სტაჟირება პემბროკის კოლეჯში, ოქსფორდი.
ცოლი - ანიკო ლევაი [ჰუ] (დ. 15 აგვისტო, 1963 წ.) - ადვოკატი. ოჯახს ჰყავს ხუთი შვილი (რეიჩელ[ჰუ], გაშპარი, შარა, როუზი, ფლორა).
პოლიტიკური აქტივობა
სკოლის კომსომოლის ორგანიზაციის ბოლო მდივანი ორბანი იყო 1988 წელს შექმნილი Fidesz პარტიის ერთ-ერთი დამფუძნებელი. მან ეროვნული პოპულარობა მოიპოვა 1989 წლის 16 ივნისს 1958 წელს სიკვდილით დასჯილი იმრე ნაგისა და სხვა უნგრელი პოლიტიკური მოღვაწეების დაკრძალვის ცერემონიაზე გამოსვლის შემდეგ. თავის გამოსვლაში მან მოითხოვა თავისუფალი არჩევნები და საბჭოთა ჯარების ქვეყნიდან გაყვანა.
1990 წელს, პოსტკომუნისტურ უნგრეთის პირველ არჩევნებზე, ორბანი აირჩიეს პარლამენტში (ის კვლავ აირჩიეს 1994, 1998, 2002, 2006 წლებში). 1990 წელს ის გახდა Fidesz-ის ლიდერი, რომელიც მისი ხელმძღვანელობით ლიბერალური ორგანიზაციიდან (და ლიბერალური ინტერნაციონალის წევრი) მემარჯვენე კონსერვატიულ პარტიად გადაკეთდა. 1995 წლიდან ორბანის პარტიას ოფიციალურად ეწოდა Fidesz-MPP (ახალგაზრდა დემოკრატთა კავშირი - უნგრეთის სამოქალაქო პარტია). 2002 წლიდან ორბანი Fidesz-ის ხელმძღვანელობასთან ერთად არის ევროპის სახალხო პარტიის (ევროპარლამენტის კონსერვატიული პარტიების ასოციაცია) ვიცე-თავმჯდომარე.
1998 წელს, მას შემდეგ რაც ფიდესმა მოიგო საპარლამენტო არჩევნები (ხმების 44%), მან ჩამოაყალიბა მემარჯვენე ცენტრის მთავრობა. 35 წლის ასაკში იგი გახდა ყველაზე ახალგაზრდა პრემიერ-მინისტრი თანამედროვე უნგრეთში (მე-20 საუკუნეში კი მეორე - მასზე ახალგაზრდა მხოლოდ ანდრაშ ჰეგედუსი იყო, რომელიც მთავრობას 1955-56 წლებში ხელმძღვანელობდა). იგი მხარს უჭერდა გადასახადებისა და სოციალური შენატანების შემცირებას, უმუშევრობასა და ინფლაციას. მისი მმართველობის დროს ინფლაცია 1999 წლის 10%-დან 2001 წელს 7,8%-მდე შემცირდა (1998 წელს ეს იყო 15%). ბიუჯეტის დეფიციტი 1999 წელს 3,9%-დან 2001 წელს 3,4%-მდე შემცირდა. 1999 წელს ეკონომიკური ზრდა იყო 4,4%, 2000 წელს 5,2%, 2001 წელს კი 3,8%. უნივერსიტეტში სწავლის საფასური გაუქმდა და დედებისთვის საყოველთაო შეღავათები აღდგა.
ორბანი იყო მმართველობის გერმანული მოდელის მომხრე, რომელიც ითვალისწინებს პრემიერ-მინისტრის წამყვან როლს ძალაუფლების სისტემაში. მან გააძლიერა პრემიერის აპარატის როლი და გაატარა სახელმწიფო აპარატის რადიკალური რეფორმა, რამაც გამოიწვია, კერძოდ, ეკონომიკის სუპერ სამინისტროს შექმნა. ორბანის სურვილმა შეამციროს პარლამენტის გავლენა პოლიტიკურ პროცესებზე და გაზარდოს მისი პირადი გავლენა, გამოიწვია ოპოზიციის მწვავე კრიტიკა, რომელმაც ის დაადანაშაულა ავტორიტარულ ტენდენციებში და მედიაზე გავლენის მოხდენის სურვილში. ორბანის პრემიერობის დროს უნგრეთი, პოლონეთთან და ჩეხეთთან ერთად, ოფიციალურად იქნა მიღებული ნატოში 1999 წელს.
2002 წლის არჩევნებში ორბანის პარტია დამარცხდა და მან თანამდებობა დატოვა. ფიდესმა ხმების გადათვლა მოითხოვა. ცენტრალურმა საარჩევნო კომისიამ ეს მოთხოვნა უარყო. თუმცა, საერთაშორისო დამკვირვებლებმა ერთადერთი სერიოზული კრიტიკა გაავრცელეს საარჩევნო კამპანიასთან დაკავშირებით: სახელმწიფო ტელევიზია მიკერძოებული იყო თავად ფიდესის სასარგებლოდ. ამავდროულად, მემარცხენე და ლიბერალური პრესა მუდმივად ექვემდებარებოდა ორბანს მკაცრ კრიტიკას.
2006 წლის არჩევნებში ორბანი კვლავ ხელმძღვანელობდა ფიდესს და შემდეგ მოქმედებდა როგორც მთავარი ფიგურა ოპოზიციაში სოციალ-ლიბერალური კოალიციის მთავრობაში. ექსპერტების აზრით, ის თავის პოლიტიკურ საქმიანობაში კონსერვატიული იდეოლოგიისა და პოპულისტური პრაქტიკის შერწყმას ცდილობს.
2009 წელს ორბანმა სლოვაკეთში მცხოვრები ეთნიკური უნგრელებისადმი ერთ-ერთ გამოსვლაში მათ უწოდა უნგრეთის „სახელმწიფოს შემქმნელი საზოგადოება“, რამაც გამოიწვია შეშფოთება და შიში სლოვაკეთის ხელმძღვანელობაში.
2010 წლის არჩევნებში ორბანმა გააცნობიერა 1998-2002 წლების შეცდომები. 2010 წლის საპარლამენტო არჩევნებში მისი პარტიის Fidesz-ის გამარჯვების შემდეგ, მაისში ორბანი კვლავ დაინიშნა პრემიერ-მინისტრად. ახლა ყველა ეთნიკურ უნგრელს მიეცა ხმის უფლება, მათაც კი, ვინც არასდროს უცხოვრია უნგრეთში. საარჩევნო ოლქების რაოდენობა 176-დან 106-მდე შემცირდა, მათ შორის „მარცხენა“ ოლქების შერწყმა იმ ოლქებთან, სადაც ფიდესი და ჯობიკი ყოველთვის ფლობდნენ. მისმა პარტიამ შეინარჩუნა აბსოლუტური უმრავლესობა პარლამენტში, სოციალისტებმაც გააძლიერეს თავიანთი პოზიციები და ჯობიკის რეიტინგი ცაში გაიზარდა. ახალი კონსტიტუციის მიღების გამო პარლამენტში დეპუტატების რაოდენობა 386-დან 199-მდე შემცირდა.
სახელმწიფოს ოფიციალური სახელი შეიცვალა "უნგრეთის რესპუბლიკიდან" უბრალოდ "უნგრეთი". სახელის შეცვლა მიზნად ისახავდა არა მხოლოდ ქვეყნის მოქალაქეებს, არამედ მის საზღვრებს გარეთ მცხოვრები უნგრელების უნგრეთის საზოგადოებაში შეყვანას. დაიწყო ქვეყნის კლერიკალიზაცია - კონსტიტუციაში შევიდა დებულება, რომ უნგრეთის ხალხს ღმერთი და ქრისტიანობა აერთიანებს. ეს გახდა აბორტისა და ერთსქესიანთა ქორწინების კანონიერი აკრძალვის წინაპირობა. ყველა დამსწრემ მხარი დაუჭირა კანონპროექტის მიღებას, გარდა პარტია Jobbik-ისა (რომელიც ზოგადად მხარს უჭერდა ორბანს, მაგრამაბორტის აკრძალვა ძალიან მკაცრ გადაწყვეტილებად მიიჩნია, აბორტის მომხრე უკიდურესად იშვიათ შემთხვევებში, როგორიცაა გაუპატიურება) - ოპოზიციურმა სოციალისტებმა პროტესტის ნიშნად დატოვეს პარლამენტის შენობა.
ახლა, რომ ქვეყანა ევროზონაში გაწევრიანდეს, საჭიროა პარლამენტის წევრთა 2/3-ის თანხმობა (სხვათა შორის, ეს ორი მესამედი ფიდესია). მსგავსმა რადიკალურმა ცვლილებებმა, რა თქმა უნდა, გამოიწვია ევროკავშირის კრიტიკა. ამავდროულად, ფიდესმა მიიღო ჯობიკის იდეები, ამ პარტიის წევრებთან კოალიციაში შესვლისა და მისი ამომრჩეველი ნაწილობრივ თავისკენ წაყვანის გარეშე. 4 ივნისი გამოცხადდა "ეროვნული ერთიანობის დღე" ტრიანონის ხელშეკრულების ხსოვნის ნიშნად, რომელიც დაიდო 1920 წელს პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ, როდესაც უნგრეთმა დაკარგა თავისი ტერიტორიის დიდი ნაწილი. ამის შემდეგ უნგრელების მნიშვნელოვანი ნაწილი ცხოვრობს რუმინეთში, სერბეთსა და სლოვაკეთში. ასევე დანგრეული იქნა კომუნისტი ლიდერების ძეგლები, რომლებიც შეცვალეს მიკლოშ ჰორთის ძეგლებით, რომლის მეფობის დროს უნგრეთი ნაცისტური გერმანიის მოკავშირე იყო მეორე მსოფლიო ომში. ასევე დაწესებულია რიგი შეზღუდვები ტრადიციულ მედიაში მომუშავე ჟურნალისტების საქმიანობაზე - ახლა მათ მოეთხოვებათ უნგრული იდენტობისა და უნგრული საზოგადოების იდეების გაზიარება. ორბანის მთავრობამ ასევე მოახერხა მრავალი კანონის მიღება, რომლებიც ბოშა უმცირესობის ცხოვრებას ბევრად ართულებს. ახლა, სოციალური შეღავათების მისაღებად, ნებისმიერი ეროვნების მოქალაქემ უნდა დაუშვას საცხოვრებელი ადგილის შემოწმება და დასაქმების ტიპის დადასტურება (მინიმუმ, მოხალისეობრივი საქმიანობა). ნებადართული იყო ცეცხლსასროლი იარაღის გამოყენება თავდაცვის მიზნით, რამაც გააძლიერა არაფორმალური მილიტარისტული ორგანიზაციები, ხშირად ძლიერი ანტიბოშური ორიენტაციის მქონე. დაბოლოს, რეფორმების ბოლო მნიშვნელოვანი ღონისძიება იყო ცვლილებები სისხლის სამართლის კანონმდებლობაში, რომელიც კოპირებულია ამერიკულიდან. ახლა, მესამე დანაშაულის შემდეგ, მოქალაქეს ექვემდებარება სასჯელის მაქსიმალური დასაშვები ზღვრები და თავისუფლების აღკვეთა, განურჩევლად დანაშაულის სიმძიმისა. 2014 წლის აპრილის საპარლამენტო არჩევნების შედეგად იგი დარჩა ქვეყნის პრემიერ-მინისტრის პოსტზე.
2013 წელს ორბანმა ისაუბრა უნგრული დიასპორის მესამე კონგრესზე და თქვა: „შეიძლება მოგვიწიოს ახალი ეკონომიკური და სოციალური სისტემების აშენება, ისევე როგორც კულტურული მოდელი, რომელიც განსხვავდება თანამედროვე ევროპულისგან“.
2014 წლის გაზაფხულზე მან უკრაინის ხელისუფლებას მიმართა ამიერკარპათიაში მცხოვრები ეთნიკური უნგრელებისთვის ავტონომიის მინიჭების მოთხოვნით. მიუხედავად ბრიუსელის ხშირი ბრალდებებისა მოსკოვის მიმართ „გადაჭარბებულ ლოიალობაში“, მან არაერთხელ გამოთქვა მხარდაჭერა უკრაინის ტერიტორიული მთლიანობისადმი და დაამტკიცა უკრაინის სურვილი გაწევრიანდეს ევროკავშირში და დასძინა, რომ ამისათვის უკრაინა უნდა გახდეს სტაბილური სახელმწიფო და ჰქონდეს სრული კონტროლი. მისი საზღვრები.
უნგრეთის პარლამენტმა 2020 წლის 30 მარტს მხარი დაუჭირა ორბანის მთავრობის უფლებამოსილების გაფართოებას განუსაზღვრელი ვადით COVID-19 პანდემიასთან დაკავშირებით. ქვეყანაში ვადამდელი არჩევნები არ შეიძლება ჩატარდეს; გადაწყვეტილება გააკრიტიკეს ევროპის საბჭომ, გაერო-მ და ევროპარლამენტმა.
2022 წლის 24 მაისს ორბანმა ქვეყანაში საგანგებო მდგომარეობა გამოაცხადა უკრაინის ომის გამო. „ჩვენ ვხედავთ, რომ ომმა და ბრიუსელის სანქციებმა გამოიწვია უზარმაზარი ეკონომიკური არეულობა და ფასების მკვეთრი ზრდა. მსოფლიო ეკონომიკური კრიზისის ზღვარზეა“, - განაცხადა პრემიერმა. მისი თქმით, ეს ღონისძიება შესაძლებელს გახდის დაუყოვნებლივ რეაგირებას მოახდინონ უკრაინაში განვითარებული მოვლენების შედეგებზე, ხაზგასმით აღნიშნა, რომ უკრაინის ომი საფრთხეს უქმნის უნგრეთის ენერგეტიკულ და ფინანსურ უსაფრთხოებას.
ზოგიერთი მკვლევარი ორბანის რეჟიმს ბონაპარტისტულად ახასიათებს. პოლიტოლოგი ბალინტ მაგიარის თქმით, ორბანმა და ფიდესმა პარტიამ 2010 წლიდან უნგრეთში ააშენეს „მაფიოზური სახელმწიფო“, სადაც მთელი ძალაუფლება ეკუთვნის პარტიასთან და პირადად ორბანთან ასოცირებულ ჯგუფს.
შეხედულებები - 2008 წელს ორბანმა დაგმო რუსეთის სამხედრო შემოჭრა საქართველოში და მოუწოდა საქართველოსა და უკრაინის ნატოში რაც შეიძლება სწრაფად მიღებას.
ვიქტორ ორბანი და ვლადიმერ პუტინი,
2015 წლის 17 თებერვალი
ეწინააღმდეგება აშშ-სა და ევროკავშირის მიერ რუსეთის წინააღმდეგ დაწესებულ სანქციებს 2014 წლის გაზაფხულზე. მას უარყოფითი დამოკიდებულება ჰქონდა სამხრეთ ნაკადის პროექტის დახურვის მიმართ. ამასთან, მან არაერთხელ განაცხადა, რომ არ უჭერს მხარს ყირიმის ანექსიას. მუდმივად აგრძელებს რუსეთის წინააღმდეგ დაწესებულ სანქციებს 2014 წლის გაზაფხულზე ევროკავშირისა და შეერთებული შტატების მიერ ყირიმის ანექსიის გამო და რუსეთს ადანაშაულებს აღმოსავლეთ უკრაინაში ომში. 2018 წლის 15 დეკემბერს, ევროკავშირის ასამბლეაზე, ქერჩის ინციდენტისა და მაიდანის მეხუთე წლისთავის ფონზე, ევროკავშირის 28-ვე ქვეყანამ სახელმწიფოების და მთავრობის მეთაურების დონეზე, ორბანის ჩათვლით, სოლიდარობა გამოუცხადა უკრაინას და მოუწოდა რუსეთის მიუღებელი ქმედებები.
მიკულაშ ძურინდა, ორბანი და გიუნტერ ვერჰოგენი მარია ვალერიას ხიდის გახსნისას დუნაის გასწვრივ, რომელიც აკავშირებს სლოვაკეთის ქალაქ შტუროვოს ესტერგომთან, უნგრეთში, 2001 წლის ნოემბერში.
2019 წლის იანვრის ბოლოს, აშშ-ს მოთხოვნის საპასუხოდ, დაეკისროს უფრო მკაცრი პოზიცია რუსეთისა და ჩინეთის მიმართ, ვიქტორ ორბანმა გამოაცხადა ზეწოლა და უპასუხა, რომ უნგრეთი ცდილობს უფრო ნეიტრალური პოზიციის დაკავებას, რომ ეს ქვეყნისთვის მომგებიანია. რუსეთთან ბიზნესის წარმოება .
2022 წლის იანვარში მან მხარი დაუჭირა ყაზახეთის პრეზიდენტის კასიმ-ჯომარტ ტოკაევის ქმედებებს CSTO-ს ჯარების განლაგების მოთხოვნით.
ორბანი არალეგალური მიგრაციის წინააღმდეგია. მას მიაჩნია, რომ არაევროპული ქვეყნებიდან ევროპაში იმიგრაცია უნდა იყოს კონტროლირებადი და ემიგრანტების კატეგორიზაცია. ის ზოგიერთ ლტოლვილს შეშფოთებით ეპყრობა და არის თვით უნგრეთის მიერ იმიგრანტების კვოტების შემოღების მომხრე, მაგრამ არა ევროკავშირის მიერ. ამის მიზეზი უნგრეთის სატრანზიტო პოზიცია გახდა, საიდანაც დებრეცენში ლტოლვილთა ბანაკიდან დასავლეთ ევროპაში გადაჰყავთ არასაბუთო ემიგრანტები, ძირითადად ავღანეთიდან, ერაყიდან და სირიიდან.
მაიკ პომპეო და ვიქტორ ორბანი,
2019 წლის 11 თებერვალი
2022 წლის 23 ივლისს მან თქვა, უკრაინაში რუსეთის შეჭრის შემდეგ, რომ ევროკავშირს სჭირდებოდა ახალი სტრატეგია უკრაინის ომთან დაკავშირებით, რადგან მოსკოვის წინააღმდეგ სანქციები არ მუშაობდა, მაგრამ ამავე დროს, ევროპაში მთავრობები იშლებოდა. დომინოს მსგავსად“ და ენერგიის ფასები მკვეთრად გაიზარდა.
ქრისტიან-დემოკრატების საერთაშორისო კონგრესზე ორბანმა მხარი დაუჭირა უკრაინას და რუსეთს ევროპისთვის საფრთხე უწოდა და თქვა: „ევროპა ერთიანია თავის მიზნებში. რაც მთავარია, რუსეთი ევროპის უსაფრთხოებას საფრთხეს არ უქმნის და ამისთვის გვჭირდება სუვერენული უკრაინა“.
2023 წლის აგვისტოში ვიქტორ ორბანმა მოუწოდა ნატოს არ მიეღო უკრაინა ალიანსში, უარი ეთქვა მისთვის ყირიმის დაბრუნების მოთხოვნაზე და შეწყვიტოს მისი სამხედრო მხარდაჭერა. მისი აზრით, დასავლეთსა და მოსკოვს შორის ასეთი გარიგება შეძლებს საომარი მოქმედებების შეჩერებას, რის შემდეგაც შეერთებულ შტატებსა და მოკავშირეებს შესაძლებლობა ექნებათ უზრუნველყონ კიევს რუსეთის ფედერაციასთან ერთად შემუშავებული უსაფრთხოების გარანტიები.
ორბანი ჯორჯ ბუშთან ერთად თეთრ სახლში 2001 წელს
ჰობი
ორბანის მთავარი ჰობი ფეხბურთია. პოლიტიკური საქმიანობის პარალელურად თამაშობდა მესამე დივიზიონის საფეხბურთო კლუბ Felcsút FC-ში. 2001 წელს, უნგრეთის მთავრობის ყოველკვირეული კრება გადავიდა სამშაბათიდან პარასკევის ჩათვლით, მისი საფეხბურთო ვარჯიშის გამო ეროვნული ჩემპიონატისთვის მოსამზადებლად. გარდა ამისა, ორბანი თავისი კლუბის ერთ-ერთი მთავარი სპონსორია და 2004 წელს მისი მწვრთნელი შეცვალა.
Ჯილდო
ღირსების ორდენის დიდი ჯვარი (უნგრეთი, 2001 წ.)
გრიგოლ დიდის ორდენის დიდი ჯვარი (ვატიკანი, 2004 წ.)
ლიტვის დიდი ჰერცოგის გედიმინას ორდენის დიდი ოფიცერი (ლიტვა, 2009)
ორდენი „8 სექტემბერი“ (მაკედონია, 2013 წ.)
ოქროს ორდენი „აზერბაიჯანის მეგობარი“ (ჟურნალი „ჩემი აზერბაიჯანი“, 2022 წ.) - უნგრეთსა და აზერბაიჯანს შორის ძმური ორმხრივი ურთიერთობების განმტკიცებისა და განვითარების მომსახურებისთვის
წმინდა სავას ორდენი, I ხარისხის (სერბეთის მართლმადიდებელი ეკლესია, 2022 წ.)
წმიდა ჯვრის მედალი (სომეხთა კათოლიკური ეკლესია, 2022)
დიდებისა და ღირსების ორდენი, I ხარისხის (რუსეთის მართლმადიდებლური ეკლესია, 2023 წ.)
ორდენი "დოსტიკი" 1-ლი ხარისხის (ყაზახეთი, 2023)
Republika Srpska-ს ორდენი ჯაჭვზე (Srpska რესპუბლიკა, ბოსნია და ჰერცეგოვინა, 2024)
იხ. ვიდეო - CPAC 2024
ფეხბურთის ინტერესები
ორბანს ძალიან უყვარს სპორტი, განსაკუთრებით ფეხბურთი; ის იყო FC Felcsút-ის ხელმოწერილი მოთამაშე და შედეგად ის ასევე გამოჩნდება Football Manager 2006-ში.
ორბანი ფეხბურთს ადრეული ბავშვობიდან თამაშობდა. ის იყო FC Felcsút-ის პროფესიონალი მოთამაშე. საფეხბურთო კარიერის დასრულების შემდეგ, იგი გახდა უნგრული ფეხბურთის ერთ-ერთი მთავარი ფინანსისტი და მისი მშობლიური კლუბის, ფელცუტის FC, რომელსაც მოგვიანებით დაერქვა ფერენც პუშკაშის საფეხბურთო აკადემია. მან მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ფელცუტში პუშკაშ აკადემიის დაფუძნებაში, შექმნა ერთ-ერთი ყველაზე თანამედროვე საწვრთნელი ცენტრი ახალგაზრდა უნგრელი ფეხბურთელებისთვის.
მან მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ყოველწლიურად ორგანიზებული საერთაშორისო ახალგაზრდული თასის, პუშკაშის თასის დაარსებაში, პანჩო არენაზე, რომლის მშენებლობაშიც მან ხელი შეუწყო მის მშობლიურ ქალაქ ფელცუტში. მისი ერთადერთი ვაჟი, გასპარი, იქ სწავლობდა და წვრთნიდა.
ამბობენ, რომ ორბანი დღეში ექვს თამაშს უყურებს. მისი პირველი მოგზაურობა საზღვარგარეთ პრემიერ-მინისტრის რანგში 1998 წელს იყო მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალში პარიზში; შიდა წყაროების თანახმად, მას შემდეგ არ გამოუტოვებია მსოფლიო ჩემპიონატის ან ჩემპიონთა ლიგის ფინალი.
შემდეგ ფიფას პრეზიდენტმა ზეპ ბლატერმა 2009 წელს მოინახულა პუშკაშის აკადემიის ობიექტები. ] მან შეასრულა ფეხბურთელის უმნიშვნელო როლი უნგრულ ოჯახურ ფილმში Szegény Dzsoni és Árnika (1983).
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ლიუ ცისინი
(ჩინური trad. 劉慈欣, ex. 刘慈欣, pinyin Liú Cíxīn, დაიბადა 1963 წლის 23 ივნისს, პეკინი) არის ჩინელი სამეცნიერო ფანტასტიკის მწერალი, ითვლება ჩინური სამეცნიერო ფანტასტიკის სახე, ყველაზე ნაყოფიერი და პოპულარული სამეცნიერო ფანტასტიკის მწერალი ჩინეთში . ის ყველაზე ცნობილია, როგორც ტრილოგიის „დედამიწის წარსულის ხსოვნა“ ავტორი.
სამეცნიერო ფანტასტიკურ ლიტერატურაში ჩინური ინიჰეს პრიზის ცხრაგზის მფლობელი, სამეცნიერო ფანტასტიკის სფეროში რამდენიმე ყველაზე პრესტიჟული უცხოური ჯილდოს მფლობელი - ჰიუგო 2015 წელს, ლოკუსი 2017 წელს, ქურდ-ლასვიც-პრეისი ) 2017 წელს, "იგნოტუსი". ჯილდო“ (Premio Ignotus[en]) 2017 წელს და „Seiun Award“ 2020 და 2021 წლებში.
სანამ წარმატებული მწერალი გახდებოდა, ლიუ ციქსინი მუშაობდა ინჟინრად იანკუანში (შანქსის პროვინცია) ელექტროსადგურში. მან გახსნა ახალი თემები ჩინურ სამეცნიერო ფანტასტიკაში. მისი ნამუშევრები ძირითადად ყურადღებას ამახვილებს ჩინეთის როლზე მომავალ სამყაროში.
იხ. ვიდეო - Лю Цысинь // Фантаст покоривший мир
ბიბლიოგრაფია
რომანები
„დედამიწის წარსულის ხსოვნას“ ტრილოგია მოიცავს რომანებს „სამი სხეულის პრობლემა“, „ბნელი ტყე“ და „სიკვდილის მარადიული სიცოცხლე“.
ჩინეთის 2185-ის გარდა, დედამიწის წარსულის გახსენებით დაწყებული ტრილოგიით, ყველა რომანი ითარგმნა რუსულად; „დედამიწის წარსულის ხსოვნას“ ითარგმნა 2016-2017 წლებში, „Ball Lightning“ 2019 წელს, „The Age of Supernova“ 2020 წელს.
რომანი Ball Lightning დაიწერა 20 წლის შემდეგ, რაც ავტორმა, რომელმაც ზაფხული გაატარა ჰანდანის პროვინციაში 1981 წელს, პირველად შეესწრო უცნაური ფენომენის ცაში, სადაც ბურთის ელვა გამოჩნდა ორ ელვას შორის; იგი მოხიბლული იყო ამ ბუნებრივი ფენომენით..
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
სამუელი
იაკობი ებრძოლება ანგელოზს, გუსტავ დორე (1855)
(ებრაულად: סַמָּאֵל, Sammāʾēl, "ღვთის შხამი"; არაბული: سمسمائيل, Samsama'il ან سمائل, Samail; ალტერნატიულად Smal, Smil, Samil, ან Samiel) არის მთავარანგელოზი თალმუდის და პოსტთალმუდის სწავლებაში; ფიგურა, რომელიც არის ბრალმდებელი ან მოწინააღმდეგე (სატანა იობის წიგნში), მაცდუნებელი და დამღუპველი ანგელოზი (გამოსვლის წიგნში).
მიუხედავად იმისა, რომ მისი მრავალი ფუნქცია წააგავს სატანის ქრისტიანულ ცნებას, იმ დონემდე, რომ ზოგჯერ დაცემულ ანგელოზად არის აღიარებული, : 257–60 ის სულაც არ არის ბოროტი, რადგან მისი ფუნქციები ასევე განიხილება როგორც რაც იწვევს სიკეთეს, როგორიცაა ცოდვილთა განადგურება.
მიდრაშის ტექსტებში ის მიჩნეულია ზეციური მასპინძლის წევრად, რომელსაც ხშირად აქვს საშინელი და დამღუპველი მოვალეობები. სამაელის ერთ-ერთი უდიდესი როლი ებრაულ სწავლებაში არის სიკვდილის მთავარი ანგელოზის და სატანების ხელმძღვანელის როლი. მიუხედავად იმისა, რომ ის აპატიებს ადამიანის ცოდვებს, ის რჩება ღვთის ერთ-ერთ მსახურად. ის ხშირად ჩნდება ედემის ბაღის ამბავში და მოამზადა ადამისა და ევას დაცემა გველთან ერთად მეორე ტაძრის პერიოდში. თუმცა გველი სამაელის ფორმა კი არ არის, არამედ მხეცი, რომელსაც აქლემივით ამხედრებდა. ერთ ანგარიშში ის ასევე ითვლება კაენის მამად და ასევე ლილიტის პარტნიორად. ადრეულ თალმუდის და მიდრაშის ლიტერატურაში ის ჯერ არ არის იდენტიფიცირებული სატანასთან. მხოლოდ გვიანდელ მიდრაშიმში იწოდება „სატანების თავი“.
როგორც რომის მფარველი ანგელოზი და პრინცი, ის არის ისრაელის მთავარი მტერი. ევროპაში ებრაული კულტურის დაწყებისთანავე სამაელი ჩამოყალიბდა ქრისტიანობის წარმომადგენელად, რომში მისი იდენტიფიკაციის გამო.: 263.
ზოგიერთ გნოსტიკურ კოსმოლოგიაში სამაელის, როგორც ბოროტების წყაროს როლი გაიგივებული იქნა დემიურგთან, მატერიალური სამყაროს შემოქმედთან. მიუხედავად იმისა, რომ სავარაუდოდ ორივე ცნობა ერთი და იმავე წყაროდან მოდის, გნოსტიკური განვითარება განსხვავდება სამაელის ებრაული განვითარებისგან, რომელშიც სამაელი მხოლოდ ანგელოზი და ღვთის მსახურია.
იხ. ვიდეო - Падшие ангелы: Люцифер, Вельзевул, Асмодей, Левиафан, Сатана, Азазель, Самаэль. - დაცემული ანგელოზები: ლუციფერი, ბელზებუბი, ასმოდეუსი, ლევიათანი, სატანა, აზაზელი, სამაელი. - Словосочетание «Падший Ангел» встречается во многих исторических и художественных произведениях, и каждый автор вкладывает свое видение этому термину. Человечество испокон веков верило в существование сил зла и добра. Борьба между ними является основой для многих религии и учении. Сегодня мы сделаем небольшой экскурс в религиозные текста, и попытаемся разобраться, откуда они взялись с точки зрения исторической науки. Не забудьте поставить лайк на видео и подписаться, чтобы не потерять новые выпуски на нашем канале.
В Библии сказано, что первыми существами, которых создал Бог, стали Верховные ангелы. Они имели физическое тело и чистый разум. Верховные могли сами сделать выбор и решить свою судьбу. Это отделяло их от других. Самым старшим среди прочих был Люцифер. Он – первый сын Бога, а позже первый падший ангел. На самом деле, подобных ему было больше. Человек не может знать имена всех падших тогда ангелов, потому что было много тех, кто последовал за Люцифером, то есть за Денницей. - ფრაზა "დაცემული ანგელოზი" გვხვდება ბევრ ისტორიულ და მხატვრულ ნაწარმოებში და თითოეული ავტორი ამ ტერმინზე საკუთარ ხედვას აყენებს. უხსოვარი დროიდან კაცობრიობას სჯეროდა ბოროტისა და სიკეთის ძალების არსებობის. მათ შორის ბრძოლა მრავალი რელიგიისა და სწავლების საფუძველია. დღეს ჩვენ გავაკეთებთ მოკლე ექსკურსიას რელიგიურ ტექსტებში და ვეცდებით გავარკვიოთ, საიდან მოვიდა ისინი ისტორიული მეცნიერების თვალსაზრისით. არ დაგავიწყდეთ ვიდეოს მოწონება და გამოწერა, რათა არ დაკარგოთ ახალი ეპიზოდები ჩვენს არხზე.
ბიბლია ამბობს, რომ პირველი არსებები, რომლებიც ღმერთმა შექმნა, იყვნენ უზენაესი ანგელოზები. მათ ჰქონდათ ფიზიკური სხეული და სუფთა გონება. უზენაესს შეეძლო გაეკეთებინა საკუთარი არჩევანი და გადაეწყვიტა მათი ბედი. ამან გამოყო ისინი სხვებისგან. მათ შორის ყველაზე ძველი იყო ლუციფერი. ის არის ღვთის პირველი შვილი, შემდეგ კი პირველი დაცემული ანგელოზი. სინამდვილეში, მისნაირი უფრო მეტი იყო. ადამიანმა არ იცის ყველა იმ ანგელოზის სახელი, რომელიც მაშინ დაეცა, რადგან ბევრი იყო, ვინც ლუციფერს გაჰყვა, ანუ დენიცა.
სამაელი პირველად მოიხსენიება მეორე ტაძრის პერიოდში და მისი განადგურებისთანავე. ის პირველად მოხსენიებულია ენოქის წიგნში სხვა მეამბოხე ანგელოზებთან ერთად. ენოქის 1-ში ის არის ერთ-ერთი დამკვირვებელი, რომელიც ჩამოვიდა დედამიწაზე ადამიან ქალებთან შესათანხმებლად, თუმცა ის არ არის მათი ლიდერი, ეს არის სემიაზა.
ბარუხის ბერძნულ აპოკალიფსში ის არის დომინანტი ბოროტი ფიგურა. სამაელი რგავს ცოდნის ხეს, რის შემდეგაც იგი განდევნილი და დაწყევლილია ღმერთის მიერ.
ის შემდგომში ჩნდება, როგორც ბოროტების განსახიერება ესაიას ამაღლებაში, ხშირად იდენტიფიცირებული როგორც:
მელკირა (ებრ. מלך רע, melek ra, 'ბოროტების მეფე, 'ბოროტების მეფე');
ბელკირა (პრობ. בעל קיר, baal qir, 'კედლის მბრძანებელი'); ან
ბეჩირა (בחיר רע, ბაჩი რა, 'ბოროტის რჩეული, ბოროტების მიერ არჩეული').
სახელები ბელიალი და სატანა ასევე გამოიყენება მასზე და ის აკონტროლებს მეფე მენაშეს, რათა დაადანაშაულოს ესაია ღალატში.
მთავარანგელოზ სამიელის რელიეფი წითელ სამოსში, ნაჩვენებია საკურთხევლის მარცხენა მხარეს წმინდა ბართლომეს ეკლესიაში, სიდენჰემში, ლონდონში.
თალმუდურ-მიდრაშული ლიტერატურა
თალმუდურ-მიდრაშულ ლიტერატურაში სამაელის, როგორც ბოროტების აგენტის როლი საკმაოდ მარგინალურია, მაგრამ მეხუთე ან მეექვსე საუკუნიდან მოყოლებული, ეს სახელი კვლავ ხდება ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული დემონურ არსებებს შორის: 257–60 სამაელი არ ყოფილა. თალმუდში გაიგივებული იყო სიკვდილის ანგელოზთან.
გამოსვლის რაბაში სამაელი გამოსახულია ზეციურ სასამართლოში ბრალდებულად და ცოდვის მაცდუნებლად, ხოლო მიქაელი იცავს ისრაელის ქმედებებს. აქ სამაელი გაიგივებულია სატანასთან. მიუხედავად იმისა, რომ სატანა აღწერს თავის ფუნქციას, როგორც "ბრალმდებელი", სამაელი ითვლება მის საკუთრივ სახელად. ის ასევე ასრულებს სიკვდილის ანგელოზის როლს, როდესაც მოდის მოსეს ცხედრის ასაღებად და მას სატანების წინამძღოლს უწოდებენ.
სატანის ტიტული მას ასევე ეხება მიდრაშ პირკე დე-რაბი ელიეზერში, სადაც ის არის დაცემული ანგელოზების მთავარი : 257–60 და თორმეტფრთიანი სერაფიმი. ტექსტის მიხედვით, სამაელი ეწინააღმდეგებოდა ადამის შექმნას და დაეშვა დედამიწაზე ბოროტებისკენ ცდუნების მიზნით. გველზე მიჯაჭვული ის არწმუნებს ევას აკრძალული ხილის ჭამა. მისი როლი აქ შეიძლება იყოს იბლისის ისლამური იდეის მსგავსი, რომელმაც უარი თქვა ადამის წინაშე დაემხო, რადგან ის შედგება ცეცხლისგან და ადამისგან მხოლოდ მტვრისგან. მიდრაში ასევე ცხადყოფს, რომ სამაელი კაენი ევასთან ერთად იყო.
მიდრაშ კონენში ის მესამე ჯოჯოხეთის მმართველია. რამდენიმე წყარო, როგორიცაა იალკუტ შიმონი (I, 110) აღწერს მას, როგორც ესავის მფარველ ანგელოზს, რომელიც მას რომს უკავშირებს, ვინც ეჭიდავა იაკობს, ანგელოზი, რომელმაც უბრძანა აბრაამს ისაკის მსხვერპლად შეწირვა და ედომის მფარველი.
სამაელი ზის სამოსით ხელში მსოფლიოს თავზე, გუსტავ დორის ილუსტრაცია
კაბალა
კაბალაში (A. E. Waite, 255), სამაელი აღწერილია, როგორც "ღვთის სიმძიმე" და ჩამოთვლილია ბრიას სამყაროს მთავარანგელოზთა მეხუთე ადგილზე. მის ნაწილებს შორის არის ესავი, ხალხი, ვინც დაიმკვიდრა მახვილი და მოაქვს ომი; თხები და სეირიმი (დემონები); და დამღუპველი ანგელოზები.
მიუხედავად იმისა, რომ სამაელიც და ლილიტიც ადრინდელ ებრაულ ტრადიციებში მთავარი დემონები არიან, ისინი დაწყვილებულები არ ჩანან მეცამეტე საუკუნის მეორე ნახევრამდე, როდესაც ისინი ერთად გაიცნეს. ლილიტი არის ადამთან ერთად შექმნილი დემონი, რომელიც თავდაპირველად შეიქმნა იმ როლისთვის, რომელსაც ევა შეასრულებდა, რომელიც შემდეგ ხდება სამაელის საცოლე. მასთან ერთად სამაელმა შექმნა დემონი შვილების მასივი, მათ შორის ვაჟი, „სამაელის მახვილი“ (ან ასმოდაის).
კაბალისტურ ნაშრომში „ტრაქტატი მარცხენა ემანაციის შესახებ“ სამაელი არის ქლიპოტის ნაწილი, ყველა დემონის პრინცი და ლილიტის მეუღლე. ნათქვამია, რომ ეს ორი პარალელურად ატარებს ადამსა და ევას, რომლებიც ერთად გამოდიან დიდების ტახტიდან, როგორც კოლეგა. ასმოდეუსი ასევე მოხსენიებულია, როგორც სამაელის დაქვემდებარებაში და ცოლად უმცროს, მცირე ლილიტზე. ტრაქტატის მიხედვით, ღმერთმა კასტრაცია მოახდინა სამაელს, რათა არ აევსო სამყარო მათი დემონური შთამომავლებით, ეს არის მიზეზი იმისა, რომ ლილიტი კაცებთან სიძვას ცდილობს.
ზოჰარში, კაბალას ერთ-ერთ მთავარ ნაშრომში, სამაელი აღწერილია, როგორც განადგურების ღვთაებრივი ძალების ლიდერი, რომელიც არის ქლიპოტის ნაწილი. ის კვლავ მოიხსენიება, როგორც გველის მხედარი, და აღწერილია, რომ იგი შეწყვილდა ეიშეთ ზენუნიმთან, ნაამასთან და აგრატ ბატ მაჰლატთან, ყველა წმინდა მეძავობის „ანგელოზები“ . აღსანიშნავია, რომ მოგვიანებით იგივე ნაშრომი მას აზაზელს უწოდებს, რაც შეიძლება იყოს მცდარი იდენტობის შემთხვევა, რადგან აზაზელი შესაძლოა თავად იყოს ზოჰარისტურ სწავლებაში ანგელოზების აზასა და აზრაელის კომბინაცია.
ასევე ნათქვამია, რომ ბაალ-შემ ტოვმა ერთხელ დაიბარა სამაელი, რათა მისი ბრძანება შეესრულებინა.
იხ. ვიდეო- Samael: The Angel of Death or the Father of Demons? (Exploring Angels & Demons)
სხვა ტრადიცია
სამაელი ასევე გამოსახულია როგორც სიკვდილის ანგელოზი და შვიდი მთავარანგელოზიდან ერთ-ერთი, მეხუთე ცაზე მმართველი და ორი მილიონი ანგელოზის მეთაური, როგორიცაა ყველა დამღუპველი ანგელოზის უფროსი.
აპოკრიფული გედულატ მოშეს მიხედვით (მოსეს აპოკალიფსი, „მოსეს ამაღლება“ ლუი გინზბერგის ებრაელთა ლეგენდებში) სამაელი ასევე მოხსენიებულია, როგორც მე-7 ცაში:
ბოლო ზეცაში მოსემ იხილა ორი ანგელოზი, თითოეული ხუთასი პარასანგის სიმაღლის, შავი ცეცხლისა და წითელი ცეცხლის ჯაჭვებით გამოყვანილი, ანგელოზები აფ, „რისხვა“ და ჰემა, „რისხვა“, რომელიც ღმერთმა შექმნა საუკუნის დასაწყისში. სამყარო, აღასრულოს მისი ნება. მოსე შეშფოთდა, როცა მათ შეხედა, მაგრამ მეტატრონი მოეხვია მას და უთხრა: „მოსე, მოსე, ღვთის რჩეულო, ნუ გეშინია და ნუ შეშინდები“ და მოსე დამშვიდდა. მეშვიდე ცაზე იყო კიდევ ერთი ანგელოზი, გარეგნულად განსხვავებული ყველა დანარჩენისგან და საშინელი ადამიანისა. მისი სიმაღლე იმდენად დიდი იყო, ხუთასი წელი დასჭირდებოდა მის ტოლი მანძილის გავლას და თავის გვირგვინიდან ფეხის ძირებამდე გაბრწყინებული თვალებით იყო მოჭედილი. - ეს, - თქვა მეტატრონმა და მოსეს მიმართა, - არის სამაელი, რომელიც სულს ართმევს ადამიანს. "სად მიდის ახლა?" ჰკითხა მოსემ და მეტატრონმა უპასუხა: „ღვთისმოსავი იობის სულის მოსატანად“. ამის შემდეგ მოსემ ევედრებოდა ღმერთს ამ სიტყვებით: „შენი ნება იყოს, ღმერთო ჩემო და ჩემი მამა-პაპის ღმერთო, არ მომეცი ამ ანგელოზის ხელში ჩავარდნა.
იხ. ვიდეო - ძველი აღთქმა - 1 სამუელი (1 მეფეთა წიგნი)
იოანეს აპოკრიფონში, სამყაროს წარმოშობის შესახებ და არქონთა ჰიპოსტასიში, ნაპოვნი ნაგ ჰამადის ბიბლიოთეკაში, სამაელი არის დემიურგის სამი სახელიდან ერთ-ერთი, რომლის სხვა სახელებია იალდაბაოთი და საკლასი.
მას შემდეგ, რაც იალდაბაოთი ამტკიცებს თავისთვის ერთპიროვნულ ღვთაებრიობას, გამოდის სოფიას ხმა, რომელიც მას სამაელს უწოდებს, მისი უცოდინრობის გამო. „მსოფლიოს წარმოშობის შესახებ“ მის სახელს ხსნიან როგორც „ბრმა ღმერთს“ და ამბობენ, რომ მისი თანამემამულე არქონებიც ბრმები არიან. ეს ასახავს ქრისტიანული ეშმაკის მახასიათებლებს, აბრმავებს ადამიანებს, ისევე როგორც ეშმაკი 2 კორინთელთა 4-ში. ასევე სამაელი არის პირველი ცოდვილი არქონთა ჰიპოსტასში და იოანეს პირველი ეპისტოლე ეშმაკს თავიდანვე ცოდვილს უწოდებს. ეს მახასიათებლები მის ტრაბახობასთან ერთად ებრაელ ღმერთს ეშმაკთან აერთიანებს. მისი გარეგნობა ლომისსახიანი გველის გარეგნობაა. მიუხედავად იმისა, რომ გნოსტიკოსები და ებრაელები თავდაპირველად იყენებდნენ ერთსა და იმავე წყაროს, სამაელის ორივე გამოსახულება დამოუკიდებლად განვითარდა.: 266.
ზოგიერთ წიგნში სამაელი ზოგჯერ აირია კამაელთან, რომელიც ეგვიპტელების კოპტურ სახარებაში ჩნდება, როგორც ბოროტი ძალა, რომლის სახელიც ჰგავს სიტყვებს, რაც ნიშნავს "ღმერთის მსგავსად" (მაგრამ კამაელი აკლია ვაუ). სახელი შეიძლება აიხსნას, რადგან ებრაულ ტრადიციებში გველს აქლემის ფორმა ჰქონდა, სანამ ღმერთი განდევნებოდა.: 259.
ლომისსახიანი ღვთაება, რომელიც ნაპოვნია გნოსტიკურ ძვირფასეულობზე ბერნარ დე მონფოკონის სიძველეში ახსნილი და წარმოდგენილია ფიგურებში, შესაძლოა იყოს დემიურგის, სამაელის გამოსახვა.
ანთროპოსოფია
ანთროპოსოფოსებისთვის სამაელი ცნობილია, როგორც შვიდი მთავარანგელოზიდან ერთ-ერთი: წმინდა გრიგოლი შვიდ მთავარანგელოზს აძლევს, როგორც ანალი, გაბრიელი, მიქაელი, ორიფიელი, რაფაელი, სამაელი და ზერაკიელი. როგორც გლობალური ზეიტგეისტი („დროის სული“), თითოეული დაახლოებით 360 წლის განმავლობაში
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ამელი
ფრნგ. Le Fabuleux Destin d’Amélie Poulain, - ამელი პულენის წარმოუდგენელი ბედი ( ინგლ. The Incredible Fortune of Amélie Poulain ) — 2001 წლის ფრანგული რომანტიკული კომედიური ფილმი რეჟისორ ჟან-პიერ ჟეუნეს მიერ. რუსულ გავრცელებაში მას ერქვა მთავარი გმირის სახელი - "ამელი" (ზოგიერთ თარგმანში ასევე - "ამელი მონმარტრიდან").
ფილმმა მეორე ადგილი დაიკავა „მსოფლიო კინოს 100 საუკეთესო ფილმის არა ინგლისურ ენაზე“ სიაში, რომელიც შედგენილია 2010 წელს ჟურნალ Empire-ის მიერ.
სიუჟეტი - ამელი პულენის ბავშვობის წლები გატარებულია გამოგონილ სამყაროში და მარტოობაში. მას მეგობრები არ ჰყავს, ამიტომ მუდმივად ფანტაზიორობს და ესაუბრება თავის წარმოსახვით მეგობარს, ნიანგს. მამამისი ქალიშვილთან საკმარის დროს არ ატარებდა, რის შედეგადაც ამელი ძალიან წუხდა ყოველთვიური სამედიცინო გამოკვლევების დროს, ამიტომ მამამ გადაწყვიტა, რომ მას გულის დეფექტი ჰქონდა. ამ წარმოსახვითი ავადმყოფობის გამო მას სკოლაში არ აძლევდნენ და ნერვიულ და ისტერიულ დედასთან სახლში მეცნიერების სწავლა მოუწია, რომელსაც მეგობრობის შესაძლებლობა ჩამოერთვა.
ამელის დედა, ამანდინ პულენი, გარდაიცვალა, როდესაც კანადელი თვითმკვლელი ტურისტი ნოტრ-დამის ტაძრის ზემოდან მასზე დაეცა. პულენების ოჯახის ბაღში მამა აშენებს მინიატურულ მავზოლეუმს გარდაცვლილის ფერფლისთვის. იქაც სათამაშო, ზღაპრული სამყარო მეფობს. სრულწლოვანი რომ გახდა, ამელი ტოვებს მამის სახლს. ის მუშაობს მონმარტრის კაფე „Two Mills“-ში და რამდენჯერმე ცდილობს მამაკაცებთან სასიყვარულო ურთიერთობის დაწყებას, მაგრამ მისი მცდელობები „არადამაჯერებელი გამოდის“.
ამელი ძალიან კრეატიულია და იცის, როგორ იპოვნოს სიამოვნება მცირე ყოველდღიურ სიხარულებში: ლობიოს ტომარაში ხელის ჩადება, კრემ-ბრულიეს ქერქი ჩაის კოვზით დაამტვრიოს და სენტ-მარტინის არხზე "კრეპების" გაგზავნა. მაგრამ 1997 წლის 30 აგვისტოს საღამოს, პრინცესა დიანას გარდაცვალების დღეს , მისი ცხოვრება იცვლება: ამელი შემთხვევით აღმოაჩენს თავის სააბაზანოში ქეშს, რომელშიც არის თუნუქის ყუთი კალის ჯარისკაცებით, მინის ბურთებით და სხვა ბავშვთა საგანძურებით.
ეს ყველაფერი უცნობ ბიჭს ეკუთვნოდა, რომელიც ოდესღაც მის ბინაში ცხოვრობდა. ახლა ის 50 წელზე მეტია. ამელი გადაწყვეტს ყუთი დაუბრუნოს მფლობელს და ფიქრობს, რომ თუ წარმატებული იდეა მასში რაღაც გრძნობებს გააღვიძებს, მაშინ მთელ ცხოვრებას სხვა ადამიანების ბედნიერებაზე ზრუნვას დაუთმობს. ამელი, თუმცა დიდი გაჭირვებით, პოულობს ამ ქეშის მფლობელს და ელოდება მის რეაქციას. კაფეში ბარში მჯდომარე ისმენს, როგორ აღიარებს, რომ ბავშვობიდან უხარია ასეთი ამბების მიღება.
ამიერიდან ამელი ერევა სხვა ადამიანების ცხოვრებაში. „განძის“ დაბრუნების ისტორიის შემდეგ, ის ეხმარება „ორი წისქვილის“ ერთ-ერთ თანამშრომელს სიყვარულის პოვნაში ჩვეულებრივი სტუმრის სახით - კაცი ხმის ჩამწერით (სხვა თანამშრომლის ყოფილი ეჭვიანი მოსარჩელე) და აღადგენს. იმედოვნებს ქალს, რომელიც მასთან ერთად ცხოვრობს გარდაცვლილი ქმრის წერილის გაყალბებით. ამელი დიდი ხანია ურჩევს მამას, ემოგზაურა მსოფლიოში, მაგრამ ის მაინც ვერ ბედავს წასვლას, შემდეგ კი ამელი იტაცებს მამის ბაღის ჯუჯას (საჩუქრად კოლეგებისგან) და სთხოვს მის ნაცნობ ბორტგამცილებელს გადაიღოს ეს ჯუჯა სხვადასხვა ქალაქში, წინააღმდეგ. ღირსშესანიშნაობების ფონი და გაუგზავნეთ მას მიღებული სურათები. ჯუჯის გატაცების შემდეგ მატარებელი რომ გამოტოვა, ამელი ღამეს მეტროში ატარებს.
დილით მან შეამჩნია ბიჭი, ნინო კვინკამპუა, რომელიც ერთ-ერთი ფოტო ჯიხურის ქვეშ რაღაცას ეძებს. მასთან მზერის გაცვლის შემდეგ ამელი გარბის, ნინო კი ჯიხურის ქვეშ აგრძელებს ჩხუბს. შემდეგ ამელი ისევ ხვდება მას, როდესაც ის აგრძელებს რაღაცის ძებნას ფოტო ჯიხურში, შემდეგ კი, ვიღაცის შემჩნევისას, გარბის მის უკან. გზად ის კარგავს ალბომს, რომელსაც ამელი პოულობს.
ეს ალბომი სავსეა დაქუცმაცებული და დახეული ფოტოებით - ცუდი სურათებით, რომლებიც გადაყარეს ფოტო ჯიხურის უკმაყოფილო მომხმარებლებმა და ამ კაცმა აიღო. იქ ხშირად შეგიძლიათ ნახოთ ერთი და იგივე ადამიანის ფოტო, რომელსაც თითქოს უემოციო სახე აქვს. ამელი ამ აზრებს უზიარებს "მინის კაცს", მისი სახლის ერთ-ერთ მცხოვრებს. ისინი ერთად გადაწყვეტენ გაარკვიონ, როგორი ადამიანია გამოსახული ამ უცნაურ ფოტოებზე. ბოლოს ირკვევა, რომ ეს არის ადამიანი, რომელიც არემონტებს ფოტო ჯიხურებს, და ფოტოს მხოლოდ შესამოწმებლად იღებს, რის შემდეგაც ახევს და აგდებს.
როგორც ირკვევა, იგივე კითხვა აწუხებს ნინოს. ამელი ახერხებს საიდუმლოს ამოხსნას და ნინოს აძლევს მინიშნებებსა და გამოცანებს: ფოტო ზოროს ნიღაბში, ისრები ასფალტზე და შარადები. შედეგად, ისინი მიჰყავთ მას პირდაპირ იმ იდუმალ უსულო ადამიანთან, რომელიც გამოსახულია ფოტოებზე. ნინო და ამელი საბოლოოდ ხვდებიან ერთმანეთს, იციან რომელი რომელია და თურმე ისინი ერთმანეთისთვის არიან შექმნილნი.
როლებში
ოდრი ტოტუ - ამელი პულენი
მატიე კასოვიცი - ნინო კვინკამპუა
რუფუსი - რაფაელ პულენი
ლორელა კრავოტა - ამანდინ პულინი
სერჟ მერლინი - რამონ დუფაელი
ჯამელ დებუზი - ლუსიენი
კლოტილდა მოლეტ - ჯინა
კლერ მორიე - მადამ სუზანა
იზაბელ ნენტი - ჟორჟეტი
დომინიკ პინონი - ჯოზეფ
არტუს დე პენგერნი - იპოლიტო
იოლანდა მორო - მადლენ უოლესი
Jurbain Canselier - კოლინონი
მორის ბენიშო - დომინიკ ბრეტო
ანდრე დიუსოლიე - ტექსტი ავტორისგან
შექმნის ისტორია
ჟან-პიერ ჟეუნეს სურდა დაეკისრა ბრიტანელი მსახიობი ემილი უოტსონი (აქედან მომდინარეობს მთავარი გმირის სახელი ამელი), რომელიც მან შენიშნა ფილმში "ტალღების მსხვრევა". მსახიობს ასევე სურდა ამელის თამაში, მაგრამ ეს არ მოხდა ორი მიზეზის გამო - ის ძალიან ცოტა ლაპარაკობდა ფრანგულად და, უფრო მეტიც, რობერტ ალტმანის გოსფორდ პარკში (ფილმი გამოვიდა 2001 წელს) უკვე იყო ნათამაშები როლისთვის. ორიგინალური სცენარიდან, რომელიც ძირითადად უოტსონის ქვეშ იყო დაწერილი, მისი სახელი დარჩა ფრანგულად გადმოცემული. შეიცვალა მამის ეროვნება (ინგლისური) და საცხოვრებელი ადგილი (ლონდონი).
არაჩვეულებრივი ისტორიები, რომლებიც უხვადაა ფილმში, ძირითადად დაფუძნებულია რეალობაზე და აღებულია იმ კოლექციიდან, რომელსაც ჯეუნე აგროვებს 1974 წლიდან, სადაც ჩაწერილია მისი ნაცნობების უჩვეულო მოგონებები. ფოტოკრებულს, რომელსაც ნინო აგროვებს, ნამდვილი პროტოტიპიც აქვს: მსგავსი კოლექცია შეაგროვა რეჟისორის მეგობარმა, სცენარისტმა მიშელ ფოლკომ (მას ბოლო ტიტრებში მადლობას უხდიან); თუმცა ორიგინალური ფოტოკოლექციის ჩვენება ფილმში ვერ მოხერხდა, რადგან საფრანგეთის კანონი კრძალავს შემთხვევითი ადამიანების ჩვენებას ფილმში მათი თანხმობის გარეშე; ფოტოკრებული შეიქმნა მსახიობების ფოტოებიდან: მსახიობები ისხდნენ კამერის წინ და სთხოვდნენ გამოეხატათ სახის ესა თუ ის გამომეტყველება, ხშირად მათ უბრალოდ ეუბნებოდნენ: "ოჰ, შენი ფეხსაცმელი ცარციანია" ან "რა არის". ეს შენს შუბლზე?” და ამ დროს დააჭირეს კამერის ჩამკეტს.
ბაღის ჯუჯასთან მოთხრობის საფუძველი ასევე ჟენეს მოთხრობების კრებულიდანაა. გლობუსზე მოძრავი ბაღის ჯუჯის იდეა წარმოიშვა ავსტრალიელი კაცისგან, რომელმაც 1980-იანი წლების შუა პერიოდში მსოფლიოს გარშემო მოგზაურობისას მეზობელს გაუგზავნა ბაღის ჯუჯის ფოტოები, რომელიც მან თავისი ბაღიდან გადაიღო. 1990-იან წლებში ასეთი ხუმრობები ძალიან პოპულარული გახდა დიდ ბრიტანეთში და საფრანგეთში. მოგზაურობის ჯუჯების იდეა კიდევ უფრო პოპულარული გახდა ფილმის გამოსვლის შემდეგ: იგი გამოიყენეს რამდენიმე კომპიუტერულ თამაშში, ვიდეო კლიპსა და სერიალში, ასევე საფუძვლად დაედო სარეკლამო კამპანიას ამერიკული ტურისტული კომპანიისთვის.
კაფე „ორი წისქვილი“, სადაც ფილმი გადაიღეს
ამელის ოთახში ნახატები, ისევე როგორც წარმოსახვითი ნიანგი, რომელთანაც ჰეროინი მეგობრობს, გამოიგონა და დახატა მხატვარმა მაიკლ ზოვამ[en]; ფილმის წყალობით იგი ფართოდ გახდა ცნობილი.
ფილმმა ასევე პოპულარობა მოუტანა კომპოზიტორ იან ტიერსენს და ჯეინემ თავდაპირველად გეგმავდა არა მისი, არამედ ინგლისელი კომპოზიტორის მაიკლ ნაიმანის მოწვევას ფილმისთვის მუსიკის დასაწერად, მაგრამ ვერ დაუკავშირდა მას.
მრავალი სცენა გადაიღეს პარიზის ქუჩებში (განსაკუთრებით მონმარტრის რაიონში) და ფილმში ნაჩვენები ბევრი ადგილიც რეალურია: კაფე Two Mills, სასურსათო მაღაზია, მატარებლის სადგური. განსხვავება ფილმსა და რეალობას შორის იყო ის, რომ გადაღების ყველა ადგილი კარგად იყო გარეცხილი გრაფიტისგან, ჭუჭყისა და მტვრისგან.
ფილმის ბიუჯეტი იყო 77 მილიონი ფრანკი (დაახლოებით 10 მილიონი აშშ დოლარი).
იხ ვიდეო - Comptine d'un Autre Été - Yann Tiersen - TheChiefEmperor
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
სამი სხეულის პრობლემა - კინო (სერიალი)
ეპიზოდი 1-30 (სეზონი 1) - Okko
2006 წელს მსოფლიო მეცნიერებაში მომუშავე ნანოტექნოლოგი შეესწრო უცნაურ მოვლენებს, რომლებიც დაიწყო სამეცნიერო საზოგადოებაში. მეცნიერებმა, რომლებიც ატარებდნენ ექსპერიმენტებს ნაწილაკების ამაჩქარებლებზე, მიიღეს წინააღმდეგობრივი შედეგები, რამაც გამოიწვია სერიოზული შედეგები. ზოგიერთმა მათგანმა, წარუმატებლობისა და იმედგაცრუებისგან დაღლილმა, თვითმკვლელობა დაიწყო.
ჩვენი გმირი, როგორც ნანოტექნოლოგი, თანახმაა მონაწილეობა მიიღოს გამოძიებაში მსგავსი მოვლენების მიზეზების გასარკვევად. მუშაობისას ის იწყებს რიცხვების დანახვას უკუთვლაზე, რომლებიც დაკავშირებულია დედამიწაზე არსებულ საშიშ სიტუაციასთან. გამოძიებაში ჩართული სამხედრო და სადაზვერვო სააგენტოები მიდიან დასკვნამდე, რომ ვიღაც ან რაღაც ცდილობს შეანელოს მეცნიერული პროგრესი დედამიწაზე და გაანადგუროს კაცობრიობა. შედეგად, ჩვენი გმირი იძულებულია მონაწილეობა მიიღოს სახიფათო მისიაში საფრთხის შესაჩერებლად და სამყაროს გადასარჩენად.
მეტი სათაური: სამი სხეული, სამი ტანის პრობლემა რეჟისორი: ლეონ იანგი როლებში: ედვარდ ჟანგი, იუ ჰევეი, ჩენ ჯინი, ვანგ ზივენი, ლინ იონგიანი, ლი სიაორანი, ვანგ ჩუანჯუნი, ჰე დუჟუანი, ჟაო ჯიანი, ჟანგ ჯუნინგი სცენარისტი: ლიუ ციქსინი , Tian Liangliang პროდიუსერი: Bai Itzun ჟანრი: დრამა, თრილერი, სამეცნიერო ფანტასტიკა, დეტექტივი ქვეყანა: ჩინეთი წელი: 2023 (სეზონი 1) დრო: 45 წთ. თარგმანი: პროფესიონალური, პოლიფონიური. იხ.ბმულზე კინო რუსულ ენაზე
იხ. ვიდეო - 3 Body Problem | Final Trailer | Netflix
ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
გაეროს სამშვიდობო ძალები კვიპროსში
UNFICYP-ის სამშვიდობო ძალები პატრულირებენ ბუფერულ ზონას, ე.წ. მწვანე ხაზს.
გაეროს სამშვიდობო ძალები კვიპროსში (UNFICYP) არის გაეროს სამშვიდობო ძალების კონტინგენტი კვიპროსში, რომელიც იქ განლაგებულია 1974 წლიდან დღემდე, კვიპროსელ ბერძნებსა და კვიპროსელ თურქებს შორის მშვიდობის შესანარჩუნებლად.
ამბავი
სამშვიდობო ძალები გაიგზავნა კუნძულ კვიპროსზე 1964 წლის მარტში გაეროს უშიშროების საბჭოს 186 რეზოლუციის საფუძველზე 1963 წლის დეკემბრის "სისხლიანი შობის" შემდეგ. ისინი ჩამოყალიბდნენ პროფესიონალი სამხედრო პერსონალისგან დიდი ბრიტანეთიდან, კანადიდან და ირლანდიიდან, ასევე ფინელი, დანიელი და შვედი მოხალისეებისგან სამხედრო რეზერვებიდან. პირველ წლებში გაეროს ძალები არ აღემატებოდა 6500 პერსონალს, მისი ბირთვი შედგებოდა 2719 ბრიტანელი ჯარისკაცისგან. შემდეგ დიდი ბრიტანეთი მუდმივად ამცირებდა თავისი სამხედრო პერსონალის ყოფნას გაეროს ძალების რიგებში, რაც დაკავშირებული იყო როგორც კვიპროსელ ბერძენთა, ასევე კვიპროსელ თურქთა ნეგატიურ დამოკიდებულებასთან ბრიტანეთის სამხედროების მიმართ.
1974 წელს კუნძული კვიპროსი გაიყო თურქულ და ბერძნულ ნაწილებად, როდესაც ბერძნულმა სამხედრო ხუნტამ სცადა კუნძულის შემოერთება საბერძნეთთან, ხოლო თურქეთმა, კუნძულის დამოუკიდებლობის შენარჩუნების საბაბით, თავისი ჯარები გაგზავნა ჩრდილოეთ ნაწილში. კვიპროსი, რომელიც ახლა დასახლებულია 1974 წელს, ძირითადად თურქების მიერ განხორციელებული მოსახლეობის გაცვლის შემდეგ, ხოლო 1983 წელს შეიქმნა მხოლოდ თურქეთის მიერ აღიარებული ჩრდილოეთ კვიპროსის თურქული რესპუბლიკის სახელმწიფო. მას შემდეგ გაეროს კონტინგენტი იცავს მხარეებს შორის გამყოფ ხაზს.
2004 წლის შემოდგომაზე გაეროს გენერალურმა მდივანმა კოფი ანანმა რეკომენდაცია გაუწია უშიშროების საბჭოს გაახანგრძლივოს ამ ძალების მანდატი, მაგრამ შეამციროს მათი სამხედრო კომპონენტის ზომა მესამედით - 1230-დან 860 ადამიანამდე, ამავდროულად გააძლიეროს პოლიტიკური და სამოქალაქო კომპონენტები. მისია.
2005 წლის მონაცემებით, გაეროს სამშვიდობო ძალები კუნძულ კვიპროსზე მოიცავდა 870 სამხედრო პერსონალს 12 შტატიდან, ასევე 50 პოლიციელი და 150 სამოქალაქო თანამშრომელი.
2005 წლის ივნისში უშიშროების საბჭომ გააგრძელა გაეროს სამშვიდობო ძალების მანდატი კვიპროსში კიდევ ექვსი თვით, 2005 წლის 15 დეკემბრამდე. ამავდროულად, გაეროს უშიშროების საბჭომ მოუწოდა კუნძულის ბერძნულ და თურქულ თემებს განაახლონ კონტაქტები, რომლებიც შეწყვეტილი იყო 2004 წლის აპრილის რეფერენდუმის შემდეგ. კვიპროსში გაერთიანების პოლიტიკური პროცესი ჩიხში მივიდა, როდესაც გაეროს გენერალური მდივნის კოფი ანანის მიერ შემოთავაზებული მოგვარების გეგმა კვიპროსულმა ბერძნულმა მხარემ რეფერენდუმზე უარყო და მასში მნიშვნელოვანი ცვლილებები მოითხოვა. ბოლო წლებში კვიპროსში გაეროს სამშვიდობო ძალების მანდატი ყოველ 6 თვეში ერთხელ განახლდება.
კოფი ანანის მოხსენებაში, რომელიც გაეროს უშიშროების საბჭოს წარუდგინა, მიუთითებს, რომ ზოგადად კვიპროსში ვითარება სტაბილურია, მაგრამ მხარეებს შორის უნდობლობა რჩება. მისი აზრით, კუნძულზე სამშვიდობო კონტინგენტის არსებობა კვლავ აუცილებელია ცეცხლის შეწყვეტის შენარჩუნებისა და კვიპროსის პრობლემის მოსაგვარებლად ხელსაყრელი პირობების შესაქმნელად.
2019 წლის ივლისის ბოლოს კვიპროსში იმყოფებოდა 863 სამშვიდობო 25 ქვეყნიდან (743 კონტინგენტი, 67 პოლიცია, 53 შტაბის ოფიცერი), საერთაშორისო სამოქალაქო პერსონალი - 35 ადამიანი; ადგილობრივი სამოქალაქო პერსონალი - 114 ადამიანი. ყველაზე მეტი სამშვიდობო იყო დიდი ბრიტანეთიდან - 259, სლოვენიიდან - 247, არგენტინიდან - 242.
2021 წელს კვიპროსში 857 სამშვიდობო იყო 25 ქვეყნიდან.
1964 წლიდან კვიპროსში 186 სამშვიდობო დაიღუპა
იხ. ვიდეო - UN peacekeeping in Cyprus: Mission criticised by disputing sides - The United Nations peacekeeping mission on the island of Cyprus is being criticised by both sides over the decades-long conflict.
Leaders of the self-declared Republic of Northern Cyprus say they want more influence on the UN’s actions.
But the Greek Cypriot government says there is already too much of it.
UNFICYP-ის ამოღება კვიპროსის კუნძულიდან
გაეროს გენერალურმა მდივანმა ბან კი-მუნმა 2011 წელს განაცხადა, რომ „დაწყებულია წინასწარი შიდა დისკუსიები გაეროს ყოფნის შესახებ კვიპროსში“ და მიანიშნებდა, რომ „UNFICYP-ის მუდმივი ყოფნა კუნძულზე არ შეიძლება ჩაითვალოს თავისთავად“.
UNFICYP-ის ამოღება ჩრდილოეთ კვიპროსიდან
2018 წლის ივლისში კვიპროსის თურქეთის პრეზიდენტმა მუსტაფა აკინჯიმ მოუწოდა ჩრდილოეთ კვიპროსსა და UNFICYP-ს შორის ცალკეული ძალის მდგომარეობის შესახებ შეთანხმების (SOFA) დადების შესახებ და გაუგზავნა წერილი გაეროს უშიშროების საბჭოს UNFICYP-ის მანდატის გადასინჯვის მიზნით და განაცხადა, რომ UNFICYP გრძელდება. ითანამშრომლოს ჩრდილოეთ კვიპროსის ხელისუფლებასთან სამართლებრივი საფუძვლის არარსებობის შემთხვევაში და დააზუსტა, რომ ჩრდილოეთ კვიპროსი მზად იყო გაეროსთან მოამზადოს დოკუმენტი, რომელიც ეხება მათი ურთიერთობების ყველა ასპექტს.
2022 წლის ოქტომბერში UNFICYP-ს ჩრდილოეთ კვიპროსმა (ჩრდილოეთის დე ფაქტო ადმინისტრაციამ) ულტიმატუმი წაუყენა და მოითხოვა, ეღიარებინა ჩრდილოეთ კვიპროსის თურქული რესპუბლიკა ან დაეტოვებინა 2 ბაზა, რომელიც ამჟამად აქვს ჩრდილოეთში. 36] ერსინ თათარმა, ჩრდილოეთ კვიპროსის პრეზიდენტმა განაცხადა, რომ გაეროს ბრაჰიმის მოხსენების შესაბამისად, UNFICYP-ის განთავსებაზე ჩრდილოეთ კვიპროსის თანხმობა აუცილებელია. ჩრდილოეთ კვიპროსის საგარეო საქმეთა მინისტრმა თაჰსინ ერთუღრულოღლუმ განაცხადა, რომ ჩრდილოეთ კვიპროსზე UNFICYP-ის ოპერაციებისთვის ჩრდილოეთ კვიპროსის დამტკიცების მოთხოვნის ულტიმატუმის ბოლო ვადაა 2022 წლის ოქტომბრის ბოლო.
2023 წლის 28 სექტემბერს თურქეთმა მოითხოვა წერილობითი შეთანხმება ჩრდილოეთ კვიპროსსა და UNFICYP-ს შორის ორივეს ურთიერთობასთან დაკავშირებით. თურქეთმა თქვა: "აუცილებელია შეთანხმება UNFICYP-ის ფუნქციების დელიმიტირებისთვის ჩრდილოეთ კვიპროსთან ურთიერთქმედების თვალსაზრისით. UNFICYP-ის ორმაგი სტანდარტების დამოკიდებულება და პრაქტიკა TRNC-ის სუვერენიტეტთან და კვიპროსელ თურქთა ყველაზე ფუნდამენტურ ჰუმანიტარულ საჭიროებებთან დაკავშირებით შეუთავსებელია. UNFICYP-ის ვალდებულებით, შეინარჩუნოს ნეიტრალიტეტი და ზიანს აყენებს მის პრესტიჟს. ამ კონტექსტში აღინიშნა, რომ კიდევ ერთხელ გაჩნდა საჭიროება, რომ სამშვიდობო ძალების საქმიანობა ხელისუფლებასთან წერილობითი შეთანხმების საფუძველზე განთავსდეს ლეგალურ საფუძველზე. თურქეთი გააგრძელებს უსაფრთხოებისა და მშვიდობის გარანტიას თურქეთის კვიპროსელებისთვის საერთაშორისო სამართლისა და ხელშეკრულებებიდან გამომდინარე თურქეთის უფლებების კონტექსტში.
იხ.ვიდეო - Что делает ООН на Кипре? (русские субтитры)
