კლაუსტროფობია 
ფსიქიატრია
(ლათ. claudere – „ჩაკეტვა“ და ბერძნ. φόβος ფობოს – „შიში“) — ჩაკეტილი სივრცის შიში.
კლაუსტროფობიით დავადებული ხალხი ვარდებიან პანიკაში ან უბრალოდ განიცდიან შიშს ჩაკეტილ სივრცეში, როგორიცაა ლიფტი, მატარებელი, ან თუნდაც კარავი. ბრბოში ყოფნის შიშიც კლაუსტროფობიის ფორმაა. როგორც წესი, პაციენტს აქვს შფოთვის შეგრძნება, როდესაც ის ნებისმიერ ოთახშია, განსაკუთრებით მაშინ, თუ ის პატარაა ან ფანჯრები ცოტაა. პაციენტს ურჩევნია კარები ყოველთვის ღია დატოვოს და გასასვლელთან უფრო ახლოს იყოს. ადამიანში შფოთვის შეგრძნება მნიშვნელოვნად მძაფრდება, თუ შეუძლებელია დახურული ოთახის დატოვება განსაკუთრებულ შემთხვევებში (ლიფტი, მატარებლის ვაგონი, თვითმფრინავი). როგორც წესი, პაციენტი თავს არიდებს ლიფტს და იყენებს კიბეებს. პაციენტი ასევე ცდილობს თავიდან აიცილოს დიდი და მკვრივი ბრბო. კლაუსტროფობიის მიზეზი შეიძლება იყოს ბავშვობიდან ფსიქიური ტრავმა ან საშიშ სიტუაციებში (მაგალითად, ხანძარი), ან სუსტი ფსიქიკის შედეგად. შეტევის დროს შემდეგი სიმპტომები ვლინდება:
იხ. ვიდეო
ძლიერი გულისცემა
ქოშინი დატვირთვის გარეშე
სიმსუბუქე, თავბრუსხვევა
ოფლიანობა
კანკალი
აბსოლუტური საფრთხის შეგრძნება
კლაუსტროფობიის ფსიქოთერაპიის მეთოდები იგივეა, რაც სხვა სახის ფობიების დროს. კერძოდ, ბიჰევიორიზმის ფარგლებში შემოთავაზებულია შემდეგი მეთოდი:
პაციენტს ასწავლიან რელაქსაციის უნარს, აკონტროლებენ ფიზიკურ სტრესს და უარყოფენ აზრებს.
პაციენტის ეტაპობრივი ჩაძირვა საშიშ სიტუაციაში (იმპლოზიური თერაპია).
კვლევამ აჩვენა, რომ მსოფლიოს მოსახლეობის 5-7% -ში განიცდის მწვავე კლაუსტროფობიას, მაგრამ ამ ადამიანების მხოლოდ მცირე პროცენტი იღებს რაიმე მკურნალობას ამ აშლილობისთვისმათ სამკურნალოდ ძირითადად უნიშნავენ ანტიდეპრესანტებს.
Комментариев нет:
Отправить комментарий