გალია

                                               

                                                                     გალების ტომები

(ლათ. Gallia) — ისტორიული სახელმწიფო ძველი რომის აღმოსავლეთით. გალიას ეკავა საფრანგეთის, ლუქსემბურგის და ბელგიის მიწები. გარკვეულ პერიოდებში გალიაში შედიოდა პოს დაბლობი, დასავლეთი შვეიცარია, ნიდერლანდების და გერმანიის გარკვეული ნაწილები და მდინარე რაინის დასავლეთი სანაპირო. ამ ტერიტორიაზე მკვიდრი გალები ცხოვრობდნენ, რომლებიც გალურ ენაზე საუბრობდნენ, ეს ენა იმდროინდელ ევროპაში საკმაოდ ფართოთ იყო გავრცელებული, მას აგრეთვე გააჩნდა სხვადასხვა დიალექტები. პირველად მოხსეინებული გალები რომის ნაწერ წყაროებში  კელტური ტომები არც თუ ისე დიდ ნაწილი ტერიტორიისა რ-აც  საერთო ჯამში უწოდეს გალები. 
                                     
                                                                 გალია რომის დაპყობამდე
კელტური წარმოშობის ერი. ცხოვრობდნენ თანამედროვე საფრანგეთის და ჩრდილო იტალიის ტერიტორიაზე. ძვ. წ. IV საუკუნეში აიღეს რომი. საბოლოოდ გალები იულიუს კეისარმა დაიპყრო ძვ. წ. I საუკუნეში. რომაული სახელწოდება ისტორიული ევროპის ნაწილში მდინარე რუბიკონი, აპენინის მთებზე ხმელთაშუაზღვის მდინარე რეინზე და ალპებზე.პირველად გალები მოხსენიებული აქვს მარკუს პორციუს კატონი (უფროს) რომაელი სახელწიფო მოღვაწესა და მწერალს. რ-იც გამოიყენა მან 168წ-ს ჩვ.წ. აღ. მისი ერთერთი გასვლისას, რომ აღენიშნა კლეტები, რ-ებმაც დაკავეს პადანის დაბლობი. თუმცა არის მონაცემები, იმისა რომ ეს სიტყვა ჯერ კიდევ დაახლ. 250 წ- ჩვ. აღ. აღინიშნებოდა.
მიჩნეულია, რომ სიტყვა გალია ანუ გალები (ლათ. Gallia)  წარმოიშვა ბერძნ. სტყვისგან გალატია ტერიტორია თანამედროვე თურქეთის ტერიოტრიაზე სადაც   IV—III ს ჩვ. წ. აღ. დაარსდა კელტების ტომები, რ-იც გასხვავდებოდნენ რძის ფერი კანისგან ადგილობრივი ტომებისგან (ბერძნ. Γαλάται [galatai], [galatae] ,რძე''. იხ. ვიდეო