უინსტონ ჩერჩილი

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                        უინსტონ ჩერჩილი

 (ინგლ. Winston Churchill), სრული სახელი - სერ უინსტონ ლეონარდ სპენსერ ჩერჩილი (ინგლ. Sir Winston Leonard Spencer-Churchill, დ. 30 ნოემბერი 1874 — გ. 24 იანვარი 1965) ბრიტანელი სახელმწიფო და პოლიტიკური მოღვაწე, სამხედრო, ორატორი და მწერალი. გაერთიანებული სამეფოს პრემიერ-მინისტრი მეორე მსოფლიო ომის დროს 1940—1945 წლებში და მეორედ - 1951—1955 წლებში. „დიდი სამეულის“ ერთ–ერთი წევრი. ნობელის პრემიის ლაურეატი ლიტერატურის დარგში (1953).

უინსტონ ჩერჩილი გაერთიანებული სამეფოს ისტორიაში შევიდა, როგორც XX საუკუნის ერთ-ერთი გამოჩენილი პოლიტიკოსი, რომელიც ხელისუფლებაში 6 მონარქის მმართველობის პერიოდში მოღვაწეობდა დაწყებული დედოფალი ვიქტორიიდან, დამთავრებული ელისაბედ მეორეთი. მონაწილეობდა ანგლო-სუდანის ომში. პერიოდულად მისი ნახატები სამეფო აკადემიის დარბაზებში იფინებოდა. ჩერჩილი იყო თავისი დროის უდიდესი ორატორი.

იხ. ვიდეო

უინსტონ ჩერჩილი 1874 წლის 30 ნეომბერს ჰერცოგ მალბოროს საგვარეულო მამულში, ბლენჰეიმების სასახლეში დაიბადა. ჩერჩილის მამა - ლორდ რენდოლფ სპენსერ-ჩერჩილი, მე-7 ჰერცოგ მალბოროს მე-3 შვილი, ცნობილი პოლიტიკოსი, თემთა პალატის დეპუტატი იყო კონსერვატიული პარტიიდან, ეკავა ფინანსთა კანცლერის თანამდებობა. დედა - ლედი რენდოლფ ჩერჩილი, ქალიშვილობაში ჯენი ჯერომი (ინგლ. Jennie Jerome), მდიდარი ამერიკელი ბიზნესმენის შვილი იყო.

მამა გატაცებული იყო პოლიტიკური ცხოვრებით. დედა აქტიურად იყო ჩაბმული მაღალი საზოგადოების ცხოვრებაში. მშობლები შვილს არასათანადო ყურადღებას აქცევდნენ. 1875 წლიდან ბავშვის აღზრდა ძიძას, ელიზაბეტ ენ ევერესტს (ინგლ. Elizabeth Anne Everest), მიანდეს. მას ძლიერ უყვარდა უინსტონი და ჩერჩილისათვისაც იგი ყოველთვის ერთ-ერთი უახლოესი ადამიანი იყო.

როდესაც ჩერჩილს 8 წელი შეუსრულდა, იგი სენტ-ჯორჯის მოსამზადებელ სკოლაში გაგზავნეს. სკოლაში მოქმედებდა ფიზიკური სასჯელი და უინსტონი, რომელიც მუდმივად არღვევდა დისციპლინას, ხშირად ხდებოდა სასჯელის მსხვერპლი. მას შემდეგ, რაც მისმა ძიძამ, რომელიც რეგულარულად აკითხავდა, აღმოაჩინა ბავშვის ტანზე დალურჯებები, მაშინვე აცნობა დედას და უინსტონი, ბრაიტონში, დები ტომსონების სკოლაში გადაიყვანეს. გადასვლის შემდეგ მისი წარმატებები სწავლაში გაუმჯობესდა, მაგრამ ყოფა-ქცევის ატესტაცია შემდეგნაირად ჟღერდა: "მოსწავლეთა რაოდენობა კლასში — 13. ადგილი — მე-13."

                                                              

ჩერჩილის ძეგლი ლონდონში, პარლამენტის მოედანზა

1886 წელს, მან მძიმე ფილტვების ანთება გადაიტანა. სუსტი ჯანმრთელობისა და სწავლაში საეჭვო მიღწევების გამო, მშობლებმა იგი არა იტონში (სადაც მალბოროების მრავალი თაობა აღიზარდა), არამედ ჰაროუს სკოლაში (ინგლ. Harrow School) გაგზავნეს. 1889 წელს იგი "სამხედრო კლასში" გადავიდა, სადაც საერთოსაგანმანათლებლო საგნების შესწავლასთან ერთად, მოსწავლეებს სამხედრო კარიერისთვის ამზადებდნენ. სკოლა მან იმ 12 მოსწავლესთან ერთად დაამთავრა, რომლებმაც შეძლეს და ჩააბარეს გამოცდა ყველა საგანში, უინსტონმა განსაკუთრებულ წარმატებას ისტორიის საგანში მიაღწია. ჰეროუში ის ფარიკაობით დაკავდა და 1892 წელს სკოლის ჩემპიონიც გახდა.

1893 წლის 28 ივნისს, ჩერჩილი მესამედ ცდილობს ჩააბაროს გამოცდები სამეფო სამხედრო სასწავლებელში სენდჰიორსტში (სირთულეები ლათინურის წერით სამუშაოებთან ჰქონდა), ერთ-ერთ ყველაზე პრესტიჟულ სამხედრო სასწავლებელში დიდ ბრიტანეთში, მაგრამ დაბალი შედეგის გამო (92 102-დან) ის ხდება კურსანტი-კავალერისტი და მხოლოდ მას შემდეგ გადადის უფრო პრესტიჟულ ფეხოსანთა კლასში, როდესაც რამდენიმე კონკურსანტი უარს აცხადებს ჩაბარებაზე. სენდჰიორსტში ის 1893 წლის სექტემბრიდან 1894 წლის დეკემბრამდე სწავლობს და ამთავრებს რეიტინგით მე-20 130 სტუდენტიდან (სხვა ცნობებით მე-8 150-დან). 1895 წლის 20 თებერვალს ჩერჩილს უმცროსი ლეიტენანტის ჩინს ანიჭებენ.

იმავე წელს მან რამდენიმე მძიმე დანაკლისი განიცადა: იანვარში კვდება მამამისი, ხოლო ივლისში პერიტონიტისგან მისი საყვარელი ძიძა

იხ. ვიდეო

ჩერჩილს ქონდა საინტერესო ინდივიდუალური ფსიქიკა, მას შეეძლო ადვილად და სწრაფად, თითქმის მყისიერად დაეძინა. ამას თავადაც აქტიურად იყენებდა, აწყობდა დღისით დასვენებას, „ძილის საათს“ . ამით მან მხარი დაუჭირა თავის სხეულს. ალბათ ORISS?, ეს არის მისი აქტიური დღეგრძელობის საიდუმლო, მიუხედავად ცუდი ჩვევებისა, სიგარისადმი დამოკიდებულებისა და ძლიერი ალკოჰოლისა. მისი პირადი მედდა, დორის მაილსი, თავის წიგნში „საექთნო ჩერჩილი“ აღნიშნავს, თუ რას სვამდა პაციენტი დღის განმავლობაში: შამპანური ათი უნცია (დაახლოებით 280 მილილიტრი), კონიაკი ორი უნცია, ფორთოხლის წვენი რვა უნცია. ვისკი - რვა უნცია. მან უთხრა, რომ შამპანურის გარეშე ცხოვრება არ შეეძლო, რადგან თუ გაიმარჯვებდა, ამას იმსახურებდა და თუ დამარცხდებოდა, ეს მას დასჭირდებოდა. არსებობს ცნობები სომხური კონიაკისადმი ჩერჩილის სიყვარულის შესახებ. წიგნის "სომხური საკვები: ფაქტი, ფანტასტიკა და ფოლკლორი" ავტორების ცნობით, მათ ვერ იპოვეს ამ ლეგენდის დადასტურება არც ჩერჩილის მოგონებებში და არც მიქოიანის მოგონებებში [47]. ჩერჩილის მუზეუმის ვებსაიტის თანახმად, მისი საყვარელი კონიაკი / კონიაკი იყო ჰაინი. ჩერჩილი ოპტიმისტურად უყურებდა დედამიწის მიღმა ცხოვრების ალბათობას. ეს გამომდინარეობს ბრიტანელი მოღვაწის 11-გვერდიანი ნარკვევიდან, რომელიც 2017 წლის დასაწყისში აღმოაჩინა ჩერჩილის მუზეუმის ახალმა დირექტორმა ამერიკის ქალაქ ფულტონში (მისური), რომელიც კერძო კოლექციიდან გადავიდა საგამოფენო ზონის არქივში გასული საუკუნის 80-იან წლებში, მაგრამ მხოლოდ წლების შემდეგ გამოიცა. ... რამდენიმე ძირითადი იდეის საფუძველზე, როგორიცაა სამყაროს უსაზღვროობა, წყლის საჭიროება სიცოცხლის დასაბამიდან და "დასახლებული ზონის" კონცეფცია, ჩერჩილი მივიდა დასკვნამდე, რომ მზის სისტემაში სიცოცხლის წარმოშობა მხოლოდ მარსზე და ვენერაზეა შესაძლებელი. ”არსებობს პლანეტების არსებობის შანსები, რომელთა პირობებიც არ გამორიცხავს სიცოცხლის არსებობას”, - შეაჯამა პოლიტიკოსმა. სიგარა უინსტონ ჩერჩილის იმიჯის განუყოფელი ნაწილი იყო. მისი ბიოგრაფების მტკიცებით, ის დღეში 8-დან 10 ცალი სიგარეტს ეწეოდა, მიუხედავად იმისა, რომ სიგარეტს ეზიზღებოდა. საზოგადოებრივი მოწევის შეზღუდვებიც კი, რაც ხდებოდა სოციალურ და ოფიციალურ მიღებებზე, მას არ ეხებოდა. ჩერჩილი მწეველ სიბერემდე ეწეოდა და ყურადღებას არ აქცევდა ექიმების რეკომენდაციებს. უინსტონ ჩერჩილმა მასონური ინიციატივა მიიღო 1901 წლის 24 მაისს, ლონდონის სტადჰოლმის ლოჟაში No1591. იგი ასევე იყო Rosemary Lodge # 2851 - ის წევრი. ჩერჩილს ჰქონდა საკუთარი პირადი იარაღი: პისტოლეტი Mauser C96, რომელიც მან გამოიყენა ბურების ომების დროს.