ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                    ატმოსფერული წნევა 

მე -17 საუკუნის ექსპერიმენტი ოტო ფონ გერიკეს მიერ. მან ღრმად ამოტუმბა ჰაერი ორ ერთმანეთზე დაწყობილ ლითონის ნახევარსფეროს შორის. ატმოსფეროს წნეხი ისე ძლიერად დააჭირა ნახევარსფეროები ერთმანეთს, რომ რვა წყვილი ცხენმა ვერ გაანადგურა ისინი.

 ჰიდროსტატიკური წნევა, რომელსაც ყოველი საგანი განიცდის ატმოსფეროსაგან. ატმოსფერული წნევა ყოველ წერტილში დამოკიდებულია ჰაერის სვეტის წონაზე, რომლის სიმაღლე ატმოსფეროს საზღვრამდე ვრცელდება.

ატმოსფერულ წნევას ზომავენ ბარომეტრით, გამოსახავენ მილიბარებით (მბ), ნიუტონებით მ²–ზე (ნ/მ²–ზე) ან ვერცხლისწყლის სვეტის სიმაღლით (მმ ვწყ. სვ.) სიმძიმის ძალის აჩქარების ნორმალური სიდიდისა (ზღვის დონეზე 45º განედზე) და 0 °C დროს. ატმოსფერული წნევა გარკვეული კანონით იკლებს სიმაღლესთან ერთად. 5 კმ სიმაღლეზე იგი ზღვის დონეზე არსებული წნევის დაახლოებით ნახევარია. ჰორიზონტალური მიმართულებით ატმოსფერული წნევა ცვალებადია და არათანაბრად ნაწილდება.

ატმოსფეროს ნორმალურ წნევად მიღებულია 760 მმ ვწყ. სვ. = 1013,25 მბ = 101325 ნ/მ²

^{იხ. ვიდეო}

დედამიწს ზედაპირზე ატმოსფერული წნევა დროდადრო იცვლება. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მაინდის განსაზღვირისათვის არა პერიადული ცვლილებები ატმოსფერული წნევის დროს, რ-იც უკავშირდება ნელა მოძრავი მაღალი წნევის (ანტიციკლონიები) და შედარებით სწრაფად მოძრავი უზარმაზარი დაბლობების (ციკლონები) განვითარებას და განადგურებას, რ-შიც შემცირებული წნევა ჭარბობს. აღინიშნა ატმოსფერული წნევის რყევები ზღვის დონეზე 641 - 816 მმ Hg დიაპაზონში. ხელოვნება. (ტორნადოს ცენტრალურ ნაწილში წნევა ეცემა და შეიძლება მიაღწიოს 560 მმ Hg).

ატმოასფერული წნევა ძალიან ცვალებადი ,ეტეროლოგიური ელემენტია. ვიანიდან ეს გამომდინარეობს ჰაერის შესაბამის სვეტის სიმაღლეზე, მის სიმკვრივეზე, სიმძიმის აჩქარებაზე, რ-იც იცვლება ადგილის გრძედისა და აძვის დონიდან სიმაღლის მიხედვით.