მესამე მსოფლიო ომი
                          

             სავარაუდოა ,რომ ბირთვული  იარაღი შეასრულებს  გადამწყვეტ როლსმესამე  მსოფლიო ომში

ჰიპოთეზური კონფლიქტი პოლიტიკური ფორმირებებს შორის (სახელმწიფოებს შორის, პოლიტიკური დაჯგუფებას შორის და ა.შ.) შესაძლოა დაიწყოს მსოფლიოში მესამეჯერ.

 20-ე საუკუნეში სავარაუდო მონაწილეობა მესამე მსოფლიო ომი შესაძლოა გამხდარიყვნენ აშშ და სსრკ. ხოლო მეოცე აუკუნის დასასრულსა და 21-ე საუკუნის დასაწყისში ეძახდნენ პოტენციური სახედრო კონფლიტს, რ-იც შესაძლოა აღმოცენდეს როგორც ესკალაცია შემდეგ გამოყენებისას ბისრთვული იარაღის ან ბევრი იარაღი მასიური განადგურების ახალი ბირთვული სახლემწიფოებს შორის.

იხ.ვიდეო

ანატაგონისტურად ერთმანეთისგან.(მაგ., ინდოეთი და პაკისტანი) ან საერთაშორისო დაპირისპირებული ქვეყნები ჩრდ. კორეა და ირანი. ან ბირთვული ომი აშშ- სა და რუსეთს შორის ინიცირებული ხელისუფლებებისაგან, გაუფრთხილებელი მოქმედებით ან გამოსული კონტროლიდან წარმომადგენელი ერთერთი მხარის

სპეციალური სცენარის მიხედვით ბირთვული იარაღის გამოყენებით 1970 - 1980 წწ ითვალისწინებდა სწრაფი განვითარება მოვლენების. ფრენის დროს საკონტენატშორისო ბალისტიკური რაკეტების ,, LGM-30 Minuteman''გაშვებული აშშ-ს ტერიტორიიდან გაშვებისას სამიზნეზე სსრკ ტერიტორიაზე, შეადგენს 35 წთ და იმდენივე დრო დასჭირდება სსრკ რაკეტას  ,,Р-36М'' რ-იც იდგა საბრძოლო მორიგეობა სსრკ რომ პირველი და საპასუხო დარყმა.ხოლო ძალა რ-იც საბოლოოდ განადგურებდა დედამიწას. 

იმ შემტხვევაში ტუ მესამე მსოფლიო ომი მოხდება და გამოყენებული იქნება ბირთვული იარაღი შესაძლოა განადგურდეს დიდი ნაწილი  კაცობრიობის (გამოტვლით დაღუპულების მშვიდობიანი მცხოვრების იქნება მეტი ვიდრე სახედროების.) ექსპერტების მონაცემებით გაეოროსი 1980-იან წ-ში მარაგები ატომური იარაღის დედამიწაზე შეადგენს 13 გეგატონი ტროტილის ექვივალენტი. შეფასებით საერთაშორისო ჟურნალის შვედეთის სამეფოსი მეცნიერთა აკადემიის, ჩამოყრა ქალაქებში ჩრდ. ნახევარსფეროში 5000 ბირთვული მუხტის სიმძლავრის 2 გეგატონის შეუძლია გამოიწვიოს 750მლნ ადამიანი სიკვდილის მხოლოდ ერთი საზიანო ფაქტორის შემთხვევაში დარტყმის ტალღის შემთხვევაში.

მიუხედავად ამისა არსებული სახედრო პოტენციალი სახელმწიფოების, შესული ,,ბირთვული კლუბში'' იხ. ლინკი ალაბათომა გამოყენებისა ბირთვული იარაღის რჩება დაბალი იმის გამო, რომ ეფექტური საშუალება თავდაცვისა ამ იარაღისა არავის გააჩნია, რ-იც სრულად უზრუნველყოფდა აგრესორის შეჩერებას. მცდელობა შექმნილიყო ეფექტური ანტისარაკეტო სისტემების, მეტნაკლებად წარმატებული იყო (მაგ., პროგრამის ჩარჩოში სტრატეგიული თავდაცვის ინიციატივა) იხ. ლინკი,მაგრამ ეფექტურობა ასეთი სისტემის მაინც ასი პროცენტიანი არ არის, რისკის დაყენება საკუთარი ქვეყნის თუნდაც ნაკლები დანაკარგებით არ არის მისაღები. რევანდელი დროში საკმაოდ სწრაფად ვითარდება ანტისარაკეტო სისტემები განსაკუთრებით დასავლეთის ქვეყნების რაც რუსეთის მხრიდან პროტესტით ხვდება და პოლიტიკური დაპირისპირების საკითხია.

იხ. ვიდეო