ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                 ბიონიური არქიტექტურა

ლონდონის ,,კიტრი'' (არქ. ნორმან ფოსტერი) 

მიმდინარეობა არქიტექტურასა და დიზაინში, რომელიც იდეებს ბუნებრივი (ანუ ბიოლოგიური) ფორმებისგან სესხულობს. მიმდინარეობამ ჩამოყალიბება XXI საუკუნის დასაწყისში დაიწყო და, შესაბამისად, ადრეულ პროექტებში ფორმის ძიება პრაქტიკულობას უსწრებს წინ. ბიონიური არქიტექტურა ეწინააღმდეგება ტრადიციულ მართკუთხა განლაგებასა და პროექტირების სქემებს, იყენებს რა მრუდ ფორმებსა და ზედაპირებს, რომელიც ბიოლოგიური და ფრაქტალური მათემატიკის კონსტრუქციებისთვისაა დამახასიათებელი.

                                                                   

მიულოკის ხელოვნების მუზეომი, კალატრავა

                        არქიტექტურული ბიონიკის ძირითადი მეთოდი არის ფუნქციური ანალოგიების მეთოდი, რომელიც ეფუძნება ველური ბუნების და არქიტექტურის ფორმირების პრინციპებისა და საშუალებების შედარებას. როგორც ზოგადად ბიონიკის, ისე ბიონიკური არქიტექტურის ძირითად პრაქტიკულ მეთოდს წარმოადგენს მოდელირება, ხოლო არქიტექტურულ და კონსტრუქციულ ამოცანებთან დაკავშირებულ მოდელებში სტრუქტურები და მათი ბინადრები განიხილება როგორც ერთიანი ბიოტექნიკური სისტემა, რომლის ცოცხალ და არაცოცხალ ელემენტებს აერთიანებს საერთო სამიზნე ფუნქცია .

არქიტექტურული ბიონიკის მიერ დასახული ერთ-ერთი ამოცანაა არქიტექტურისა და ველური ბუნების ჰარმონიული ერთიანობის ჩამოყალიბება. თანამედროვე არქიტექტურის ამ მიმართულების კიდევ ერთი ამოცანაა ისეთი არქიტექტურული ფორმების შექმნა, რომელიც გამოირჩეოდა ცოცხალი ბუნების დამახასიათებელი სილამაზითა და ჰარმონიით და, ამავდროულად, ფუნქციურად გამართლებული იქნებოდა. გარდა ამისა, ბიოტექნოლოგიისთვის აქტუალურია ისეთი არქიტექტურული და ტექნიკური გადაწყვეტილებების მოძიება, რომელიც საშუალებას მისცემს გამოიყენოს ეკოლოგიურად სუფთა ენერგიის ტიპები - მზის, ქარის ენერგია და ა.შ. 

სსრკ-ში კვლევითი სამუშაოების ერთ-ერთი მიმართულება არქიტექტურული ბიონიკის სფეროში იყო არქიტექტურული პროექტების შექმნა (განსაკუთრებით მობილური შენობებისა და ნაგებობების პროექტები) ექსტრემალური კლიმატური პირობების მქონე ტერიტორიებისთვის - შორეულ ჩრდილოეთში, უდაბნოში და მთიან რაიონებში.

არქიტექტურული ბიონიკა შექმნის პროცესშია, ბიოტექნოლოგიის თეორია და კვლევის საკითხები ჭარბობს ქალაქგეგმარებით პრაქტიკას. არქიტექტურული ბიონიკის მთავარი შინაგანი წინააღმდეგობა ის არის, რომ შენობების კონსერვატიული მართკუთხა განლაგება და სტრუქტურული სქემა ეწინააღმდეგება ბიომორფულ მრუდე ფორმებს, ჭურვებს და თვითმსგავს ფრაქტალურ ფორმებს; ამ თვალსაზრისით, ბიოტექნოლოგიის ერთ-ერთი მთავარი ამოცანაა ამ წინააღმდეგობის ეკონომიკურად გამართლებული და ესთეტიურად მისაღები გადაწყვეტა.

არქიტექტურული ბიონიკის კვლევისა და ექსპერიმენტების სფეროებს შორისაა შემდეგი:

არქიტექტურული ბიონიკის ზოგადი თეორია და მეთოდოლოგია;

ბიომასალები - ბიომასალების თვისებების შესწავლა და მათ საფუძველზე ახალი სამშენებლო მასალების შექმნა;

ბიოტექტონიკა - ცოცხალი ნივთიერების ნიმუშების, ფორმებისა და სტრუქტურის შესწავლა ახალი არქიტექტურული სტრუქტურული ფორმების შექმნის მიზნით;

ბიონიკური არქიტექტურა - კვლევა, რომელიც მიმართულია ცოცხალი ბუნების „სიბრძნის, ლოგიკისა და ინტუიციის“ საფუძველზე შენობებისა და ნაგებობების შექმნაზე;

არქიტექტურულ-ბიონური ციტოლოგია - კვლევები და ექსპერიმენტები ადამიანის პრაქტიკაში ცოცხალი უჯრედის სტრუქტურისა და უჯრედული სტრუქტურების შესახებ ცოდნის გამოყენების სფეროში;

ბიონიკური ურბანული კვლევები - კვლევები ურბანული დაგეგმარებისას ცოცხალი ბუნების კანონების გამოყენების სფეროში, ასევე ცალკეულ ქალაქებზე უფრო დიდ ტერიტორიებზე;

ბიონიკური ინფრასტრუქტურა - კვლევა ბიონიკის გამოყენების შესახებ თანამედროვე ურბანული ინფრასტრუქტურის მოწყობის სფეროში;

არქიტექტურულ-ბიონური ეკოლოგია - კვლევა არქიტექტურისა და ბუნების ეკოლოგიური ბალანსის უზრუნველყოფის სფეროში.

იხ. ვიდეო ბიონიკის არქიტექტურის სტილი