ვოლუნტარიზმი

 ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -                                       ვოლუნტარიზმი

                                                                     ვოლუნტარიზმის სიმბოლო

პოლიტაკაში (ინგლ. voluntary - მოხალისეები) - ეს არის პოლიტიკური პოზიცი, რ-ის თანახმადაც ყველა ფორმის ადამნითა გაერთიანება უნდა იყოს ნებაყოფლობითი იმდენად რადენადაც ეს შესაძლეებლია.  ვოლუნტარიზმი უპირისპირდება ინიცირებული ვისგანც არ უნდა იყოს აგრესიას ძალადობას ან ძალდატანებას, რაც ჩადებულია არძალდანების პრინციპში. ,,ინიციარიბაში'' მოცემულ კონტექსტში ნიშნავს იმას, რომ ვოლუტარისტები არ ეწინაამღდეგებიან თვდაცვას. ვოლუნტარიზმი წარმოადგენს საბაზრო ანარქიზმის ფორმას.

იდეოლოგიისა და ფსიქოლოგიის, პოლიტიკისა და პრაქტიკის თვისება, რომელიც მომდინარეობს საზოგადოებრივ ცხოვრებაში ნების გადამწყვეტ ფაქტორად აღიარებიდან და ამ ნების გონებისა და საზოგადოებრივი კანონებისადმი დაპირისპირებიდან. დამახასიათებელია სუბიექტურის ობიექტურისაგან მოწყვეტა, ირაციონალურობის, იმპულსურობის, სტიქიურობის, სპონტანურობის როლის გაზვიადება, პოლიტიკასა და პრაქტიკაში ისტორიული განვითარების რეალური პირობებისა და შესაძლებლობების და პირობების იგნორირება, განუკითხაობა და სუბიექტივიზმი. ბუნებრივია, რომ ვ. განსაკუთრებით დამახასიათებელია სოციოლოგიისა და პოლიტიკური მეცნიერების სუბიექტივისტური მიმართულებისათვის, ხოლო პოლიტიკასა და პრაქტიკაში – ავტორიტარიზმის, ბონაპარტიზმის, ტოტალიტარიზმისათვის. მან არაერთხელ პოვა თავისი გამოვლინება ხალხოსნების, ანარქისტების, ესერების, ბოლშევიკების რევოლუციურ მოღვაწეობაში ოქტომბრამდე და ოქტომბრის შემდეგ, სტალინიზმის თვითნებობასა და განუკითხაობაში, ხრუშჩოვის სუბიექტივიზმსა და არაპროგნოზირებად პოლიტიკაში, როგორც პერესტროიკის, ისე უკანასკნელი ათწლეულის რეფორმატორი მოღვაწეების არაკომპეტენტურ, გაუთვლელ, დაუფიქრებელ, უსაფუძვლო და წინააღმდეგობებით აღსავსე პროექტებსა და პრაქტიკულ მოქმედებებში. 

იხ.ვიდეო

ფილოსოფიაში - (ლათ. voluntas  - ნება) იდელისტური  მიმართულების ფილოსოფია. ღვთიური ან ადამიანური ნების გამოხატვა მთავარ როლს ბუნების და საზოგადოების განვითარებაში

The Voluntaryist

The Voluntaryist-ის ბიულეტენი, რომელიც 1982 წლის ბოლოს გამოვიდა, მსოფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე ხანგრძლივი ლიბერტარიანული გამოცემაა. 1986 წლიდან კარლ უოტნერის რედაქტორობით, პირველი 100 ნომრიდან ყველაზე მნიშვნელოვანი სტატიები წიგნის ფორმატში იქნა შედგენილი და კარლ უოტნერმა 1999 წელს გამოსცა (I Must Speak Out: The Best of The Voluntaryist, 1982-1999 (ინგლისური) / კარლ უოტნერი. — სან-ფრანცისკო: Fox & Wilkes, 1999). კიდევ ერთ ანთოლოგიაში შეგროვებული იყო ხმის მიცემაზე უარის თქმის ვოლონტარისტთა არგუმენტები და გამოიცა კარლ უოტნერისა და ვენდი მაკელროის მიერ 2001 წელს (კარლ უოტნერი ვენდი მაკელროისთან ერთად, რედ. (2001), Dissenting Vote: Those Who Refuse to Vote and the Legitimacy of Their Opposition, Jefferson: McFarland and Company). „ვოლონტარისტს“ შესაძლოა ვოლონტარისტული შეხედულების საუკეთესო შეჯამება ჰქვია: „კონცენტრირდი საშუალებებზე და მიზანი თავად გიპოვის“. მაჰათმა განდის ეს განცხადება იმაზე მიუთითებს, რომ სამყაროს შეცვლა ერთდროულად მხოლოდ ერთი ადამიანის მიერ არის შესაძლებელი და მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ეს ადამიანი თავად აირჩევს ამას, რაც მას ბევრი ვოლონტარისტისთვის მიმზიდველს ხდის. ერთადერთ რამეს, რისი გაკეთებაც ადამიანს შეუძლია, ვოლონტარისტები ფრაზით აღწერენ: „საზოგადოებას ერთი გაუმჯობესებული ინდივიდის მიცემა“. ალბერტ ჯეი ნოკმა ეს აზრი ასე გამოხატა: „გამოცდილება აჩვენებს, რომ საზოგადოების გაუმჯობესების ერთადერთი გზა ინდივიდუალური მეთოდია... მეთოდი, რომლითაც თითოეული ინდივიდი ყველაფერს აკეთებს საკუთარი თავის გასაუმჯობესებლად“. ვოლონტარისტები თვლიან, რომ ეს საზოგადოების შეცვლის მშვიდი, მშვიდობიანი და მომთმენი გზაა, რადგან ის მამაკაცებისა და ქალების ხასიათის გაუმჯობესებაზეა ორიენტირებული. ვოლონტარისტები იმედოვნებენ, რომ ინდივიდების ცვლილებასთან ერთად, საზოგადოების გაუმჯობესება ბუნებრივად მოხდება. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, „თუ საშუალებებზე იზრუნებ, მიზანი თავისით იზრუნებს“.

რეკლამა - იყიდება ინვალიდების ეტლი ახალი ფასი 150ლ ტ. 599115061