მუსიკალური პაუზა

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

ანალიტიკა შეფასება - რუსეთის მორიგი           მარცხი -  რუსული აპარატი „ლუნა-25“ მთვარეს შეეჯახა და ჩამოვარდა

იხ. ბმულზე წყარო როგორც მოგეხსენებათ მსოფლიო გეოპოლიტიკური დაპირსრების ფონზე რუსეთი ჩაბმულია  სისხლის მღვრელ  ომში უკრაინაში და ცდილობს ,,ველიკაძერჟავული'' იმპერიული  მონოპოლია მოიპოვის რომელიც დიდი ხანია არ აქვს რუსული პოლიტიკა არის  ძველი ჩარჩენილი დეპოში და ვერ გამოდის თავისვე არარელურ  ტყვეობაში ბუნებრივია რუსული სამხედრო და სახელწმიფოს ჩამოშლა არ წარმოადგენს დიდ პრობლემას დასავლეთის მხრიდან 90 წლებიდან მოყოლებული უბრალოდ არის   შიში   ბირთვული იარაღი რომელიც დიდი რაოდენობით შემორჩა სსრკ-ს დაშლის შემდეგ. ამ ომში უკრანის ასევე ვერ ეგუება რომ მის ყოფილ რესპუბლიკებზე კარგავ კონტროლს რატმღაც განახორციელა კოსმოსური გაშვების იმიტაცია დაუამრავი ფული დაჯდა თითქოს ამით უნდა რომ დაამტკიცოს რომ მაღალ ტეხნოლოგიაშიდა წამყვანი სამეცნიეროს ველიკადერჟავას წარმოადგენს სანქციების ფონზე. როგორც მოგეხსენებათ უახლოეს წლებში  აშშ აპირებს კოსმონავტების დაბრუნებას მთვარეზე და როგორც ადრე გავლილი ისტორიაშიც როცა ვერ დაეწევი შეჯიბრში იქნებ რამე დასვა მთვარეზე და მსოფლიოს დაანახო რომ წარმოადგენ გავლენიან მაღალ სამცნიეროტეხნოლოგიურ სახელმწიფოს. თუ შევადრით როსკოსმოსის და ნასას შეჯიბრებაში მერამდენჯერ დამარცხდა რუსეთი თან ისე რომ ამ სირცხვილით ჯობდა ეს ნაბიჯი არ გადაედგა რომ აღარაფერი ვთქვათ ფინანსური კოროფციული ზარალი.

იხ. ვიდეო - "Роскосмос" сообщил о крушении миссии «Луна-25»

ზგოდად თანამდროვე ტეხნოლოგიამ და განვითრებამ რომელიც აშშ უდგას ავანგარდში დიდი წარამტებები განიცადა როგორც სარაკეტ მაატრებლების განვითარების მიმართულებით საუბარია ილონ მასქის წარამტებური კოსმოსური კომპანია სფეის იქსი სადაც შექმნა მრავალჯერადი გამოყენების რაკეტა მატარებლის ფალოკენები შედეგში კი სტრშიფი მსოფლიოში ყველაზე დიდი რაკეტა რ-ის მიზანია მთვარეზე და შემდეგ მარსზე კოლონიზაცია ხოლო ნასამ რაკეტა SLS შექპმნა და გენერალი სატესტო გაფრენაც განახორციელა რუსეთი თითქოს ეოტინება რაღაცას რომ აჩვენოს ის რაც არ აქვს ძველი ინსტიქტიდან და ამ ფონზე ახორციელებს მისიას მთვარეზე მაშ  ასე:

2023 წლის 20 აგვისტო

რუსული ავტომატური მოდული არასაპროექტო ორბიტაზე შევიდა და მთვარის ზედაპირს შეეჯახა. ეს იყო პირველი ასეთი მისია რუსეთის პოსტსაბჭოთა ისტორიაში.

Roskosmos-ის ცნობით, 19 აგვისტოს, Luna-25-ის ფრენის პროგრამის შესაბამისად, იმპულსი იყო გათვალისწინებული მოწყობილობის წინასწარ სადესანტო ელიფსური ორბიტის ფორმირებისთვის.

მოსკოვის დროით დაახლოებით 14:57 საათზე ლუნა-25-თან კომუნიკაცია შეწყდა.

19 და 20 აგვისტოს განხორციელებულმა აპარატის ძიებამ და მასთან კონტაქტის დამყარების მცდელობამ შედეგი არ გამოიღო.

”თუ ის დაჯდება, მაშინ მას ძალიან გაუმართლა.” რუსეთი მთვარეზე მოწყობილობის დასაშვებად ემზადებოდა, მაგრამ საგანგებო სიტუაცია შეიქმნა

„წინასწარი ანალიზის შედეგების მიხედვით, იმპულსის ფაქტობრივი პარამეტრების გამოთვლილიდან გადახრის გამო, კოსმოსური ხომალდი Luna-25 გადავიდა არასაპროექტო ორბიტაზე და შეწყვიტა არსებობა შეჯახების შედეგად. მთვარის ზედაპირი“, - ნათქვამია მოხსენებაში. „კოსმოსური ხომალდის დაკარგვის მიზეზების გარკვევის საკითხებს განიხილავს სპეციალურად შექმნილი უწყებათაშორისი კომისია.

პირველი მთვარის მისია თანამედროვე რუსეთის ისტორიაში 11 აგვისტოს დაიწყო, ლუნა-25 ავტომატური პლანეტათაშორისი სადგურის გაშვება განხორციელდა ვოსტოჩნის კოსმოდრომიდან.

Roscosmos-ის აღმასრულებელი დირექტორის იური ბორისოვის თქმით, Luna-25-ის რბილი დაშვება 21 აგვისტოს უნდა მომხდარიყო.

სურათი გადაღებულია Luna-25 მთვარის მთვარის კამერიდან მთვარეზე ფრენის დროს

Luna-25 არის რუსული მთვარის პროგრამის ნაწილი მთვარისა და მთვარის მახლობლად მდებარე სივრცის შესწავლისა და პრაქტიკული გამოყენებისთვის ავტომატური ინტერპლანეტარული სადგურებით.

სადგური იწონიდა 1,8 ტონას, სამეცნიერო აღჭურვილობის კომპლექსი - 31 კგ. სამეცნიერო აღჭურვილობა შემუშავებულია რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის კოსმოსური კვლევის ინსტიტუტის (IKI RAS) მიერ. ლუნა-25-ის აღჭურვილობა უნდა კონტროლდებოდეს დედამიწიდან.

სადგური უნდა ყოფილიყო დაკავებული როგორც წმინდა სამეცნიერო კვლევებით - მთვარის გაჩენისა და ევოლუციის შესასწავლად და პრაქტიკული - სამომავლოდ თანამგზავრის განვითარების შესაძლებლობების შესასწავლად.

ექსპედიციის მთავარი ამოცანა იყო სამხრეთ პოლუსთან რბილი დაშვების ტექნოლოგიის შემუშავება მომავალი მისიების მუშაობის გასაადვილებლად. ეს უნდა გაკეთდეს ავტომატური ზონდის ორბიტალური ნაწილის მიერ.

ლუნა-25 ლანდერს უნდა შეესწავლა ზედაპირი სამხრეთ პოლუსის რეგიონში, მათ შორის კრიოგენული ბურღვის დახმარებით წყლის მოსაძებნად. გარდა ამისა, ლუნა-25-ის ინსტრუმენტები უნდა შეესწავლათ მტვრისა და მიკრომეტეორიტის პირობები და პოლარული მთვარის რადიაციული გარემო.

ახალი რუსული მთვარის მისიას ეწოდა „ლუნა-25“ საბჭოთა პროგრამის უწყვეტობის საჩვენებლად: მთვარეზე ბოლო ექსპედიციას ეწოდა „ლუნა-24“ და შემდეგ, 1976 წლის აგვისტოში, წარმატებით დასრულდა. მთვარის სადგურმა შეძლო რბილი დაშვება, ნიადაგის სინჯის აღება და დედამიწაზე მიტანა დაბრუნების მოდულზე.

Luna 25-ს დაარსების დღიდან ჰქონდა ტექნიკური და ფინანსური პრობლემები. Luna Globe პროექტზე მუშაობა, როგორც ამ სადგურს მაშინ ეძახდნენ, ჯერ კიდევ 2005 წელს დაიწყო. თავდაპირველად დაგეგმილი იყო მისი გაშვება 2014 წელს, მაგრამ რეალურად გამოვიდა ცხრა წლის შემდეგ.

Russia's Luna-25 lunar lander crashes in moon, ending mission

ლუნა-25

იხ. ბლულზე წყარო "Luna-25" (2013 წლის აპრილამდე მოწყობილობას ერქვა "Luna-Glob") - ავტომატური ინტერპლანეტარული სადგური, რუსული მთვარის პროგრამის ნაწილი, პირველი რუსული მთვარის მისია, რომელიც განხორციელდა S.A. Lavochkin-ის სახელობის NPO-ში. კვლევა და პრაქტიკული გამოყენება მთვარისა და ცირკულარული სივრცის ავტომატური ინტერპლანეტარული სადგურების მიერ.

დავალების ფარგლებში იგეგმებოდა ჯერ დასაშვები მანქანის გაშვება, რამდენიმე წლის შემდეგ კი ორბიტერი. დავალების მიზანი იყო ავტომატური ზონდის გაშვება, რომლის ორბიტალურ ნაწილს უნდა ჩაეტარებინა დისტანციური კვლევა და შეერჩია შესაფერისი ადგილები შემდგომი ჩამოსასვლელი მანქანებისთვის, ხოლო სადესანტო მანქანა იკვლევდა ზედაპირს სამხრეთ პოლუსის რეგიონში, კრიოგენული ბურღვის ჩათვლით. ორი მეტრის სიღრმეზე (მთავარი ამოცანაა წყლის ძებნა). მთვარის ზედაპირზე ზონდის აქტიური სიცოცხლე არის მინიმუმ ერთი დედამიწის წელი .

მისია შედგება ოთხი კომპონენტისგან: კოსმოსური ხომალდი Luna-25, Soyuz-2.1b სარაკეტო და კოსმოსური კომპლექსი, სახმელეთო კონტროლის კომპლექსი და სახმელეთო სამეცნიერო კომპლექსი.

სამეცნიერო დატვირთვის მთავარი ორგანიზაცია არის რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის კოსმოსური კვლევის ინსტიტუტი. პროექტის სამეცნიერო ხელმძღვანელია აკადემიკოსი ლევ ზელიონი, პროექტის მთავარი დიზაინერი პაველ კაზმერჩუკი.

პროექტის სახელწოდება გამიზნულია საბჭოთა მთვარის პროგრამის უწყვეტობის ხაზგასასმელად, რომლის ბოლო აპარატი Luna-24 1976 წელს ამოქმედდა.

რუსული აპარატის გაშვების პროექტი 1997 წელს დაიწყო. თავდაპირველად, გაშვება დაიგეგმა 2000 წელს, მაგრამ არაერთხელ გადაიდო დაფინანსების არარსებობის, ფობოს-გრუნტის მარსის მისიის ავარიის და 2014 წელს დაწესებული დასავლეთის სანქციების გამო .

ლუნა-25-ის ავტომატური სადგურის გაშვება განხორციელდა 2023 წლის 11 აგვისტოს, მოსკოვის დროით 02:10:57 საათზე, ვოსტოჩნის კოსმოდრომის 1C პლატფორმიდან Soyuz-2.1b გამშვები მანქანისა და Fregat-ის ზედა საფეხურის გამოყენებით. გადამზიდავი რაკეტა ნორმალურ რეჟიმში მუშაობდა, ზედა საფეხური გამოეყო რაკეტის მესამე საფეხურს და მიიყვანა ავტომატური სადგური მთვარეზე ფრენის ტრაექტორიაზე . 2023 წლის 16 აგვისტოს სადგური Luna-25 წარმატებით იქნა გაშვებული მთვარის ორბიტაზე.

2023 წლის 19 აგვისტოს, წინასწარი მონაცემებით, მამოძრავებელი სისტემის იმპულსის ფაქტობრივი პარამეტრების გამოთვლილიდან გადახრის შედეგად, სადგური დეორბიტირდა და ჩამოვარდა მთვარის ზედაპირზე.

პროექტის ისტორია

ლანდერზე მუშაობა, რომელსაც ადრე Luna Globe ერქვა, 2005 წელს დაიწყო. Luna-Glob ჩაფიქრებული იყო, როგორც სეისმური სადგურების ქსელი მთვარის ზედაპირზე, მაგრამ მოგვიანებით პროექტი გადაიხედა და ახლა რეალურად იმეორებს მთვარის თავდაპირველ კვლევას სსრკ-ში, რომელიც განხორციელდა 1960-1970-იან წლებში. ძირითადი ეტაპებია პატარა ავტომატური სადგურის რბილი დაშვება - ლუნა-9-ის ანალოგი, მთვარის როვერი, ნიადაგის მიწოდება - ლუნა-16-ის ანალოგი.

თავდაპირველად იგეგმებოდა ზონდის გაშვება მთვარეზე 2014 წელს . გაშვება არ მომხდარა სოიუზის გამშვები მანქანის ზენიტით ჩანაცვლების გადაწყვეტილებასთან დაკავშირებით, პირველის არასრული შესაბამისობის გამო ზოგიერთ ძირითად მახასიათებლებთან. ფობოს-გრუნტის ავტომატური პლანეტათაშორისი სადგურის ავარიის შემდეგ, გადაწყდა გაშვების გადადება 2015 წლისთვის. პროექტის აუდიტის შედეგების საფუძველზე, გადაწყდა ბორტ კომპიუტერის შეცვლა (მსგავსი, როგორც Phobos-Grunt-ზე დაინსტალირებული) უფრო საიმედოთი, მსგავსი, რომელიც შემუშავებულია ახალი თაობის Glonass-ისთვის - Glonass-. კ .

2013 წლის იანვარში როსკოსმოსმა გააფორმა კონტრაქტი NPO Lavochkin-თან Luna-25 სადესანტო მთვარის ზონდის შესაქმნელად (ძველი სახელია Luna-Glob);

2013 წლის 15 ოქტომბერს გამოცხადდა, რომ მოწყობილობის გაშვება გადაიდო 2016 წლისთვის, ხოლო ზონდი ძირითადად გამოყენებული იქნება სადესანტო ტექნოლოგიის შესამოწმებლად, სამეცნიერო აღჭურვილობის კომპლექსი მინიმუმამდეა დაყვანილი. შემდეგი მანქანა, Luna-26 ორბიტალური ზონდი (ყოფილი სახელები: Luna-Glob-2, შემდეგ Luna Glob-1 OA), უნდა გასულიყო კოსმოსში 2018 წელს, და მძიმე სადესანტო ზონდი Luna-27 (ყოფილი Luna-Resource). ) - 2019 წელს. დაგეგმილია სადესანტო ზონდების გაგზავნა მთვარის პოლარულ რეგიონებში. ასევე 2013 წლის ოქტომბერში ცნობილი გახდა, რომ ზონდის დიზაინი, ვიბრაციის სიძლიერე და ანტენის მოდელები მზად არის და გადის ტესტირების სხვადასხვა ეტაპებს. ამასთან, ტექნოლოგიური ნიმუში - ბოლო ეტაპი ფრენის მოდელის მშენებლობამდე, რომელიც მთვარეზე გავა - მზად იქნება 2014 წლის ბოლომდე;

2013 წლის 22 ოქტომბერს, მთავარი დიზაინერების საბჭოს სხდომაზე წარმოდგენილი და დამტკიცდა Luna-Glob-ის პროექტის განახლებული და გადამუშავებული ვერსია  (ეწოდა Luna-25) . პროექტის ახალი ვერსია გულისხმობს ტექნიკური გადაწყვეტილებების გამოყენების მინიმიზაციას, რომლებსაც არ გააჩნიათ ფრენის კვალიფიკაცია;

2016 წლის ზაფხულისთვის ჩატარდა ანტენის და მაკეტის დიზაინის ტესტები, შემოწმდა ძრავები და მამოძრავებელი სისტემის ელემენტები. სამუშაოების შემდეგ ეტაპზე რბილი დაშვების ტექნოლოგია სტენდზე შემოწმდება მთვარის ნიადაგის სიმულატორით;

2017 წლის 18 აგვისტოს როსკოსმოსმა მიიღო Luna-25 კოსმოსური სადგურის დიზაინის მოდელი, მისიის გაშვება დაიგეგმა 2019 წელს;

2018 წლის 11 მაისს ცნობილი გახდა, რომ შვედეთი გამოვიდა Luna-25 პროექტიდან და XSAN მოწყობილობა, რომელიც თავდაპირველად შეიქმნა რუსული AMS-ისთვის, მთვარეზე გაემგზავრება ჩინეთის სადგურ Chang'e-4-ზე. ამრიგად, იონური და ნეიტრალური მთვარის ეგზოსფეროს შესწავლის ამოცანები განხორციელდება ექსპერიმენტში რუსული აპარატით „Aries-L“;

2018 წლის 11 მაისს, რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის კოსმოსურმა საბჭომ შესთავაზა მისიის გაშვების გადადება 2019 წლიდან 2021 წლის ივნის-ოქტომბრის პერიოდამდე Bius-L მოწყობილობის განვითარების შეფერხების და არახელსაყრელი ბალისტიკური პირობების გამო. კოსმოსური ხომალდის გაშვება მთვარის ორბიტაზე 2020 წელს;

2019 წლის 19 მარტს, RAS-ის ვიცე-პრეზიდენტმა იური ბალეგამ განუცხადა მედიას, რომ Luna-25-ის გაშვება შეიძლება მოხდეს 2022-2024 წლებში. იმავე დღეს როსკოსმოსმა უარყო ბალეგას სიტყვები და დააკონკრეტა, რომ 2021 წელს გაშვების თარიღები არ გადაიდო;

2019 წლის 20 აპრილს არასამთავრობო ორგანიზაციის წარმომადგენელმა ე.წ ლავოჩკინამ მედიას განუცხადა, რომ წელს საწარმო დაასრულებს საპროექტო დოკუმენტაციის შემუშავებას და ლუნა-25-ის კომპონენტების გამოცდას;

2019 წლის 23 მაისი დიმიტრი როგოზინი, კითხულობს ლექციას მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტში. მ.ვ.ლომონოსოვმა აჩვენა "Luna-25" აპარატის ფოტო "ტექნიკაში" S.A. Lavochkin-ის სახელობის NPO-ში;

2019 წლის 19 ნოემბერს, ტატიანა კოზლოვამ, IKI RAS რობოტიკის ლაბორატორიის ხელმძღვანელმა მედიას განუცხადა, რომ ინსტიტუტში შექმნილმა მანიპულატორის ფრენის მოდელმა გაიარა ყველა ტესტი და მზად იყო კოსმოსურ ხომალდზე დასაყენებლად.

2019 წლის 26 დეკემბერს, IKI RAS-ის ბირთვული პლანეტოლოგიის დეპარტამენტის ხელმძღვანელმა იგორ მიტროფანოვმა განუცხადა მედიას, რომ ADRON დეტექტორის დიზაინისა და განვითარების ტესტები დასრულდა და ფრენის ნიმუშების ტესტირება დასრულდება 2019 წლის ბოლომდე. 2019 წელს, რის შემდეგაც ინსტრუმენტები გადაეცემა NPO im-ს. ს.ა. ლავოჩკინი ლუნა-25 ბორტზე დასამონტაჟებლად;

2020 წლის 1 აპრილს, იგორ მიტროფანოვმა, რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის კოსმოსური კვლევის ინსტიტუტის ბირთვული პლანეტოლოგიის განყოფილების ხელმძღვანელმა, განუცხადა მედიას, რომ ADRON ნეიტრონისა და გამა-სხივების დეტექტორის ფრენის ნიმუში, რომელიც განსაზღვრავს შემადგენლობას. რეგოლითი მთვარის პოლარულ რეგიონებში, გამოსცადეს და თებერვალში გადაეცა NPO-ს. ლავოჩკინი;

2020 წლის 14 აპრილი NPO-ს გენერალური დირექტორის სახელობის. ლავოჩკინმა, ვლადიმერ კოლმიკოვმა მედიას განუცხადა, რომ Luna-25 იმყოფება ექსპერიმენტული პროდუქტების მიწისზედა ტესტირების ეტაპზე;

2020 წლის 30 აპრილს მედიამ გაავრცელა ინფორმაცია რუსეთის მეცნიერებათა აკადემიის კოსმოსური საბჭოს განზრახვის შესახებ, მიმართოს რუსეთის მთავრობას 6,7 კგ წონით ელექტრული და თერმული ენერგიის რადიოიზოტოპური წყაროებით Luna-25-ის დროული მიწოდების პრობლემის გადასაჭრელად. სადგურის თბოელექტროენერგიის მიწოდების მიზნით მთვარის ღამის განმავლობაში (14,5 დედამიწის დღე);

2020 წლის 17 ივლისს მედიაში გავრცელდა ინფორმაცია, რომ NPO მათ. ლავოჩკინა გეგმავს ოთხი სფერული რეფლექტორის შეძენას შვეიცარიიდან, ხოლო 250 მაგნიტური დამჭერისა და სხვა აღჭურვილობის შეძენას აშშ-დან, რათა განახორციელოს რეგულირების სამუშაოები Luna-25-ზე. რუსული მთვარის სადგურის შესამოწმებლად უცხოური აღჭურვილობის გამოყენებას კომპანია რუსული ანალოგების არარსებობით ხსნის;

2020 წლის 28 სექტემბერს არასამთავრობო ორგანიზაციის პრესსამსახურმა ლავოჩკინამ თქვა, რომ დასრულდა Luna-25 თერმული მოდელის თერმული ვაკუუმის ტესტები, რომელიც ჩატარდა ივლისიდან სექტემბრამდე. მაკეტის სახმელეთო ტესტები მოიცავდა ატმოსფერულ თერმულ ტესტებს ვაკუუმურ კამერაში, რომელიც სიმულაციას უკეთებს მანქანის მუშაობას გაშვების კომპლექსში, ასევე თერმული ვაკუუმის ტესტები, რომლებიც აჩვენებენ, თუ როგორ მუშაობს კოსმოსური ხომალდი ფრენის დროს. ამჟამად მიმდინარეობს თერმული ატმოსფერული გამოცდები, რომლებიც ასახავს კოსმოსური ხომალდის ფუნქციონირებას კოსმოდრომის ტექნიკურ კომპლექსში;

2021 წლის 20 თებერვალს Roskosmos-მა გამოაცხადა აპარატის წარმატებული აკუსტიკური ტესტირება RSC Energia-ში.

2021 წლის მარტის შუა რიცხვებიდან ლუნა-25 იმყოფება NPO-ს სახელობის საკონტროლო და საზომი სადგურის დასრულების პალატაში. ლავოჩკინი, სადაც ტარდება მისი რთული ელექტრული ტესტები.

18 მარტს ცნობილი გახდა, რომ სადგურის დასაფრენად საჭირო ორი სამსახურებრივი ინსტრუმენტი არ იყო მზად: Bius-L ინერციული ერთეული და დოპლერის სიჩქარისა და დიაპაზონის მრიცხველი (DISD-LR), რომელსაც ვეგას კონცერნი უნდა მიეწოდებინა[56].

2021 წლის 9 აპრილს ევროპული Pilot-D კამერა გაიგზავნა რუსეთში Luna-25-ის მაღალი სიზუსტით დაშვების უზრუნველსაყოფად.

2021 წლის 16 აპრილს როსკოსმოსმა იტყობინება, რომ კოსმოსური ხომალდის ლუნა-25-ის მაკეტი (საერთო ასამბლეა) მიიტანეს ვოსტოჩნის კოსმოდრომში, რომელიც შექმნილია კოსმოდრომზე ტექნიკური საშუალებებისა და სისტემების ყოვლისმომცველი გამოცდების ჩასატარებლად. სამუშაოები მიმდინარე წლის ზაფხულშია დაგეგმილი. ტესტების დროს შემუშავდება კოსმოდრომზე პროდუქტთან მუშაობის ტექნოლოგია, რათა უზრუნველყოფილი იყოს საფრენი პროდუქტის შემდგომი გაშვება.

2021 წლის 5 მაისი ავტომატიზაციისა და ინსტრუმენტაციის კვლევისა და წარმოების ცენტრის სახელობის. პილიუგინმა ისინი NPO-ს გადასცა. ლავოჩკინის მოწყობილობა სანავიგაციო სისტემისთვის "Bius-L" . თავდაპირველად, მოწყობილობა 2020 წლის თებერვლისთვის უნდა დამზადდეს.

2021 წლის 7 ივლისს RKS-ის ჰოლდინგმა დაიწყო ლუნა-25 სადგურისთვის სარდლობისა და გაზომვის სისტემის საბორტო აღჭურვილობის ტესტირება.

2021 წლის 6 აგვისტოს კონცერნმა Vega-მ მიაწოდა სახელობის NPO ლავოჩკინის მოწყობილობა DISD-LR (იგულისხმებოდა, რომ მოწყობილობა ივნისში იქნებოდა მიწოდებული).

შდეგი - 2023 წლის 11 აგვისტოს, მოსკოვის დროით 02:10:57.189 საათზე, Soyuz-2.1b გადამზიდავი რაკეტა Fregat-ის ზედა საფეხურით და Luna-25 ავტომატური სადგურით გაშვებული იქნა ამურის რეგიონში, ვოსტოჩნის კოსმოდრომის 1C-დან. გადამზიდავი რაკეტა ნორმალურ რეჟიმში მუშაობდა, ზედა საფეხური გამოეყო რაკეტის მესამე საფეხურს და ავტომატური სადგური მიიყვანა მთვარეზე ფრენის ტრაექტორიაზე. ძრავის "ფრეგატის" პირველმა ჩართვამ სადგური წრიულ ორბიტაზე მიიყვანა, რომლის სიმაღლე დაახლოებით 200 კილომეტრია . გეგმის მიხედვით, გაშვებიდან 1 საათსა და 20 წუთში მეორე ჩართვა უნდა მომხდარიყო, რათა სადგური გამოეყო ზედა საფეხურიდან, რათა გაეგრძელებინა ფრენა მთვარეზე. თავად ფრეგატის ზედა საფეხური უნდა შესულიყო უაღრესად ელიფსურ ორბიტაში. განცალკევება წარმატებით დასრულდა და AMS შევიდა მითითებულ ტრაექტორიაში მთვარეზე ფრენისთვის.

ფრენა მთვარეზე

2023 წლის 12 აგვისტოს, მოსკოვის დროით 16:00 საათზე, პირველი ორბიტის კორექტირება განხორციელდა, როდესაც ლუნა-25 დედამიწიდან დაახლოებით 230 ათასი კილომეტრის მანძილზე იყო; მამოძრავებელი სისტემა მუშაობდა 46 წამის განმავლობაში.

2023 წლის 13 აგვისტოს, დედამიწიდან დაახლოებით 310 ათასი კილომეტრის დაშორებით, განხორციელდა IKI RAS-ის მიერ შემუშავებული სამეცნიერო აღჭურვილობის კომპლექსის პირველი ჩართვა. სერვისის ტელემეტრიული ინფორმაცია ყველა მოწყობილობიდან აჩვენებდა მათ რეგულარულ ფუნქციონირებას. მიღებული იქნა პირველი გაზომვის მონაცემები მთვარეზე ფრენის შესახებ, პროექტის სამეცნიერო ჯგუფმა დაიწყო მათი დამუშავება. STS-L საბორტო სატელევიზიო კამერებმა გადაიღეს პირველი სურათები, სადაც ნაჩვენებია Luna-25 სტრუქტურული ელემენტები დედამიწის ფონზე, ხოლო ADRON-LR ინსტრუმენტმა გაზომა მთვარის რადიაციული ფონი, რაშიც მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვს გალაქტიკური კოსმოსური სხივები .

2023 წლის 14 აგვისტოს მოსკოვის დროით 06:40 საათზე განხორციელდა ორბიტის მეორე კორექტირება; მამოძრავებელი სისტემა მუშაობდა 24,3 წამის განმავლობაში.

16 აგვისტოს "ლუნა-25" მოსკოვის დროით 12:03 საათზე მთვარის ორბიტაზე შევიდა. ამას უზრუნველყოფდა ავტომატური სადგურის მამოძრავებელი სისტემის ორი ჩართვა. პირველი გააქტიურება განხორციელდა მოსკოვის დროით 11:57 წუთზე მაკორექტირებელი დამუხრუჭების ძრავით და გაგრძელდა 243 წამი, მეორე - რბილი სადესანტო ძრავებით და გაგრძელდა 76 წამი.

წრიული მთვარის შუალედური ორბიტა

17 აგვისტოს, მოსკოვის დროით 08:23 საათზე, Luna-25-მა ჩაატარა მთვარის ზედაპირის პირველი გამოკვლევა STS-L კომპლექსის სატელევიზიო კამერებით - სამხრეთ პოლარული კრატერი ზეემანი მთვარის შორეულ მხარეს (75°04′). S 135°04′ ვ. გ). დაკვირვებები ასევე განხორციელდა ADRON-LR და PmL და ARIES-L ინსტრუმენტების გამოყენებით. გაზომეს გამა სხივების და ნეიტრონების ნაკადი მთვარის ზედაპირიდან და მიიღეს მთვარის სივრცის პლაზმის და გაზისა და მტვრის ეგზოსფეროს პარამეტრები მთვარის ორბიტაზე .

18 აგვისტოს, მოსკოვის დროით 09:20 საათზე, ლუნა-25-ის ამძრავმა სისტემამ ორბიტის კორექცია 40 წამის განმავლობაში შეასრულა. მისი მიზანია უზრუნველყოს საუკეთესო პირობები სადესანტო ორბიტის შემდგომი მშენებლობისთვის. შესწორებამ ნორმალურად ჩაიარა, Luna-25-ის ყველა საბორტო სისტემა ნორმალურად მუშაობდა, კავშირი სტაბილური იყო.

სადგურის დაკარგვა

19 აგვისტოს, მოსკოვის დროით 14:57 საათის შემდეგ, სადგური Luna-25 დაიკარგა. Roscosmos-ის მიერ მოწოდებული მონაცემებით, სადგურთან კომუნიკაცია შეწყდა 19 აგვისტოს მოსკოვის დროით დაახლოებით 14:57 საათზე. კომუნიკაციის შეწყვეტას წინ უძღოდა მორიგი შესწორება, რის შედეგადაც მოწყობილობას უნდა დაეკავებინა ელიფსური ორბიტა 18 კმ პერისაშენი და 100 კმ ა-დასახლება. ორბიტის კორექტირება უნდა დაწყებულიყო 19 აგვისტოს, მოსკოვის დროით 14:10 საათზე, მანევრის დამახასიათებელი სიჩქარის სავარაუდო მნიშვნელობა იყო 19 მ/წმ. იმავე დღეს, მოსკოვის დროით 18:35 სთ-ზე, როსკოსმოსმა გამოაცხადა საგანგებო ვითარება, „რაც არ აძლევდა საშუალებას მანევრის შესრულება მითითებული პარამეტრებით“. კომუნიკაციის აღდგენის მცდელობა წარუმატებელი აღმოჩნდა და 20 აგვისტოს, მოსკოვის დროით 11:50 საათზე, გამოცხადდა სადგურის შეჯახება მთვარესთან არასაპროექტო ორბიტაზე გადასვლის შედეგად. მედიაში გამოქვეყნებული მონაცემებით, ლუნა-25 სადგურის დაკარგვა იყო ძრავის ძალიან ხანგრძლივი მუშაობის შედეგი, რომელიც საჭიროზე ერთნახევარჯერ მეტი იყო. მთვარესთან შეჯახების მომენტში სიჩქარე იყო 1,7 კმ/წმ. საგანგებო სიტუაციის ყველაზე სავარაუდო მიზეზი არის პროგრამული შეცდომა, რის გამოც დაშვების ბრძანება არ გავიდა იმ მომენტში, როდესაც ეს დაგეგმილი იყო პროგრამის მიხედვით.

სადგურის შემთხვევის ვერსიები

2023 წლის 20 აგვისტოს, ნათან ეისმონტმა, IKI RAS-ის წამყვანმა მკვლევარმა, განუცხადა მედიას, რომ ჯერ კიდევ წინასადესანტო ორბიტაზე გადასვლამდე, სადგურის გამოთვლილმა პარამეტრებმა დაიწყეს განსხვავება ნომინალურიდან. როდესაც პრობლემა წარმოიშვა, საჭირო იყო ლოდინი და გადადეს გადასასვლელი წინასადესანტო ორბიტაზე, რადგან იყო დროის ზღვარი. ის, რაც თავიდან უმნიშვნელო გადახრას ჰგავდა, ავარიაში გადაიზარდა.

მედია, რამდენიმე ტელეგრამის არხზე დაყრდნობით, იტყობინება, რომ არაოფიციალური ინფორმაციით, მოწყობილობამ მიიღო იმპულსი, რომ შენელებულიყო ერთნახევარჯერ მეტი, ვიდრე დათვლილი იყო, რამაც გამოიწვია ზედაპირთან შეჯახება.

💘💋იხ.ვიდეო მუსიკალური პაუზა უსმინეთ და მიიღეთ ესთეტიკური სიამუვნება დიდი სიყვარულით და გულით და სულით  💋💘 ჩვენ გვინდა ჩავწდეთ სამყაროს საიდუმლოებას და ადამიანის ბუნებას როგორც ამ სამყაროს ნაწილის !!!!!!