ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
მერსედეს-ბენცი
დღეისთვის მერსედეს-ბენცის სამარკო ნიშნის ქვეშ მზადდება ფართო არეალის და დანიშნულების ტრანსპორტი: სამგზავრო მსუბუქი ავტომობილები, სამგზავრო/სამხედრო მსუბუქი ყველგანმავალი ავტომობილები, სატვირთო ავტომობილები, ავტობუსები, მინი-ვენები და ა.შ.
1906წ-ის მერსედეს-სიმპლექსი გერმანიის მუზეომი
ბრენდის სახელი - „მერსედეს-ბენცი” წარმოიშვა 1926 წელს ორი ბრენდის – მერსედესისა (დაიმლერ-ძრავების საზოგადოება DMG) და ბენცის (ბენცი და კომპანია Benz & Co.) შეერთებით.
თავდაპირველად ჯერ კიდევ 1890 წელს დაარსებული „დაიმლერ-ძრავების საზოგადოება” მის მიერ წარმოებულ ავტომობილებს მერსედესის სახელით არ ყიდდა. მერსედესის როგორც ბრენდის სახელის წარმოშობა ბიზნესმენ ემილ ელინეკთანაა დაკავშირებული, ეს უკანასკნელი 1898 წლიდან დაიმლერის ავტომობილებით ვაჭრობდა.
დაფუძნდა 1926 და დამფუძნებელი კარლ ბენცი, დაიმლერ გოტლიბი, ვიგემ მაიბაიხი, განლაგებულია გერმანიაში შტუტგარდში, დარგი - საავტომობილო წარმოება, პროდუქცია - მსუბუქი ავტომობილი, სატვირთო, ავტობუსი. ბრუნვა - €93,877 მლრდ (2019 წ), საოპერაციო €3,359 მლრდ. (2019 წ), აქტივი - €26,289 მლრდ (2018 წ), თანამშრომელთა რაოდენობა 152 048 (2019წ-ს 31 დეკემბრისთვის. შვილობილი კომპანიებია - Mersedes - AMG, Mersedes - maybach
1888 წელს ემილ ელენიკი ფსევდონიმით „მერსედესი” (თავისი ქალიშვილის ადრიანა მანუელა რამონა ელინეკის პატივსაცემად, რომელსაც მოფერებით სახელს მერსედესს ეძახდნენ) ნიცაში გამართულ ავტორბოლებზე იღებდა მონაწილეობას. თუმცა ამ დროისათვის „მერსედესი” ჯერ კიდევ არ იხმარებოდა ავტომობილის სახელად, არამედ ის მხოლოდ მძღოლის სახელი იყო. 1900 წელს ელინეკმა „დაიმლერ - ძრავების საზოგადოებასთან” მიაღწია შეთანხმებას ახალი უფრო მძლავრი ძრავიანი მოდელის შექმნაზე, რომელსაც სახელი „მერსედეს-დაიმლერი” დაერქმეოდა. სწორედ ამ დროს იქნა „მერსედესი”, როგორც პროდუქტის სახელი გამოყენებული. იმავდროულად ელენიკი დაიმლერის დისტრიბუტორი ხდება და უკვეთავს მას 36 ცალ ავტომობილს, საერთო თანხით 550.001 მარკა (დღევანდელი კურსით დაახლოებით 3 მილიონი ევრო), მოგვიანებით იგი დაიმლერს უკვეთავს დამატებით კიდევ 36 ცალ ავტომობილს, რომლებიც 8 ცხენის ძალიანი ძრავებით იყვნენ აღჭურვილნი.
1957წ-ის მერსედეს-ბენცი 300с კაბრიოლეტი
ამის შემდეგ, 1901 წლიდან, „მერსედეს-ავტომობილები” (უკვე ეს სახელი არა მხოლოდ მძღოლისთვის, არამედ უშუალოდ მანქანების სახელად გამოიყენებოდა) წარმატებით მონაწილეობდნენ ნიცაში გამართულ ავტორბოლებში, რამაც გაცილებით ფართო მასშტაბებზე გაშალა მერსედესის ცნობადობის ფაქტორი. საბოლოოდ დაიმლერ - ძრავების კორპორაციამ 1902 წელს ბრენდის სახელწოდებაზე - „მერსედესი” საავტორო უფლებები დაიცვა. ბრენდის ცნობილი სიმბოლოს - ვარსკვლავის რეგისტრაცია კი 1909 წელს მოხდა.
1926 წელს „დოიჩე-ბანკის” შუამავლობით „დაიმლერ- ძრავების საზოგადოება” და მისი კონკურენტი „ბენცი და კომპანია” შეერთდა, რის შედეგადაც შეიქმნა „დაიმლერ-ბენცის ავტოკორპორაცია”, სწორედ ამ თარიღს უკავშირდება „მერსედეს-ბენცის” როგორც ბრენდის სახელწოდების წარმოშობა.
აღსანიშნავია ისიც, რომ თუ მერსედეს ელინეკის გარეშე ცნობილ ავტომობილებს შესაძლოა სულ სხვა სახელი ჰქონოდა, ბერტა ბენცის (გათხოვებამდე რინგერის) გარეშე ისინი შესაძლოა საერთოდაც არ შექმნილიყო.
22 წლის ასაკში ამ ჭკვიანმა ახალგაზრდა ქალბატონმა მამისგან მზითევი გამოითხოვა და მთელი ფული კარლს ბენცისა და ავგუსტ რიტერის მეტალურგიულ და მანქანათმშენებელ საწარმოში ჩადო. ერთი წლის შემდეგ კი ბერტა კარლ ბენცს გაჰყვა ცოლად.
1888 წლის აგვისტოს ერთ დილას, ფრაუ ბენცმა ქმრისგან უკითხავად გამოიყვანა მისი თვითმოძრავი ეტლი (მართალია, იმხანად ამ ეტლს უკვე ჰქონდა მიღებული ჯილდო მიუნხენის გამოფენაზე, მაგრამ ხალხი მას მაინც ისე აღიქვამდა, როგორც ერთგვარ გასართობს და მასში პრაქტიკული გამოყენების საბაბს ვერ ხედავდა) და გაემგზავრა სტუმრად დედასთან. დედამისი კი მათი სახლიდან 106 კილომეტრის მოშორებით ცხოვრობდა. ბერტამ თან ორი ვაჟიც გაიყოლა. მანამდე არავის გაუვლია ამხელა მანძილი თვითმოძრავი ეტლით.
იხ. ვიდეო
ბერტა ბენცის მოგზაურობა წარმატებით დასრულდა. ეტლმა ნამდვილი ფურორი მოახდინა. სულ მალე კი ბენცის გამოგონებაზე ყველა ალაპარაკდა და ახალი ავტომობილების დამზადების შეკვეთებიც მოაწყდა. 1893 წელს „Motorwagen”-ის ტიპის 25 ავტომობილი გაიყიდა, მოგვიანებით კი გამოჩნდა მოდელი ველო. მოკლედ, კარლ ბენცის ბიზნესი, გონიერი მეუღლის წყალობით წარმატებით განვითარდა.
დღესდღეობით მერსედესის მუზეუმი განთავსებულია გერმანიის ქალაქ შტუტგარტში, სადაც დაინტერესებულ მნახველს შეუძლია იხილოს მერსედეს-ბენცის ისტორია დაწყებული მსოფლიოს პირველი ავტომობილით - ,,Motorwagen”-ით და დამთავრებული ლეგენდარული ,,Silberpfeil”-ით.
იხ. ვიდეო
მსუბუქი მანქანების ამჟამინდელი კლასიფიკაცია შემუშავდა 1990-იანი წლების შუა პერიოდში. თითოეული კლასი (გერმანული კლასს) განსაზღვრავს კორპუსის ტიპსა და ბაზრის სეგმენტს, მაგალითად: SL - Sport Leicht ("სპორტული, მსუბუქი" - როდსტერი); CLK - კომფორტ-ლეიხტ-კურცი ("კომფორტული, მსუბუქი, შემცირებული" - საშუალო ზომის კუპე); G - Geländewagen (ჯიპი) და სხვა. 2015 წელს გადაკეთდა ზოგიერთი კლასის სახელები. მაგალითად, M კლასს GLE- კლასი ეწოდა, ხოლო GL- კლასს - GLS.pირველი მსოფლიო ომის, ვალუტის კოლაფსი, ისევე როგორც უცხოელი მწარმოებლების შეღწევა, როგორიცა არის Ford Motor Company გერმანიის შიდა ბაზარზე, სერიოზული სტრუქტურული კრიზისი გამოიწვია გერმანიის საავტომობილო ინდუსტრიაში. 1926 წლის 28 ივნისს ორმა კონკურენტმა ფირმამ გაერთიანების გადაწყვეტილება მიიღო და შექმნა ახალი კონცერნი Daimler-Benz, რომელმაც შეძლო ორივე კომპანიის დიზაინერების გამოცდილებისა და ცოდნის ეფექტურად გამოყენება. ფერდინანდ პორშე დაინიშნა ახალი საწარმოს ხელმძღვანელად. მან მთლიანად განაახლა საწარმოო პროგრამა, დაფუძნებული Daimler-Motoren-Gesellschaft– ის უახლეს მოდელებზე, რომლებიც ახლა წარმოებულია Mercedes-Benz– ის ბრენდის ქვეშ. Porsche- ს მიერ 1926 წელს პირველი ახალი განვითარება იყო კომპრესორის სერია, რომელშიც შედიოდა Mercedes 24/100/140 PS მოდელი ექვსი ცილინდრიანი ძრავით, რომლის მოცულობა იყო 6,240 cc. დიდი ძალა და სიჩქარე (145 კმ / სთ-მდე), მას მეტსახელად "სიკვდილის ხაფანგი" უწოდეს. იგი გახდა უფრო ცნობილი S სერიის საფუძველი, რომელიც შედგებოდა S (Sport), SS (Supersport), SSK (Supersport Kurz - მოკლე სუპერპორტი) და SSKL (Supersport Kurz leicht - short light supersport) მოდელებისგან. 1928 წელს პორშემ დატოვა Daimler-Benz და შეცვალა ჰანს ნიბელმა [22]. მისი ხელმძღვანელობით აწარმოეს სამგზავრო მანქანები Mannheim 370 (ინგლისური) ექვსი ცილინდრიანი ძრავით, რომლის მუშა მოცულობა იყო 3,7 ლიტრი. და Nürburg 500 4.9 ლიტრიანი V8– ით, რომელიც დაფუძნებულია Porsche– ს უახლეს დიზაინზე. 1930 წელს გამოჩნდა "დიდი მერსედესი" (გერმ. Großer Mercedes) ან Mercedes-Benz 770 (W07) რვა ცილინდრიანი 200 ცხენის ძრავით, რომლის სიმძლავრეც 7655 სმ 3 იყო, სუპერჩამუხტით. 1931 წელს კომპანიამ დებიუტი შედგა მცირე ავტომობილების სექტორში, სადაც იგი წარმოდგენილი იყო უაღრესად წარმატებული მერსედესით 170 (ინგლისურად) ექვსცილინდრიანი ძრავით, 1692 სმ 3 მოცულობით და წინა ბორბლების დამოუკიდებელი დაკიდებით. 1933 წელს გამოჩნდა სამგზავრო Mercedes-Benz 200 და სპორტული Mercedes-Benz 380 (ინგლ.) 2.0 და 3.8 ლიტრიანი ძრავებით. ბოლო აღჭურვილი იყო სუპერჩამტენით და მისი ტევადობა 140 ცხენის ძალა იყო. 1934 წელს სპორტული მოდელის საფუძველზე შექმნეს Mercedes-Benz 500K 5 ლიტრიანი ძრავით, რომელიც ორი წლის შემდეგ გახდა საფუძველი უფრო ცნობილი დიდი კომპრესორი მანქანის Mercedes-Benz 540K (ინგლისური). 1934–1936 წლებში ფირმამ გამოუშვა მსუბუქი მსუბუქი Mercedes-Benz 130 უკანა დამონტაჟებული, ოთხცილინდრიანი, 26 ცხენის ძალის ძრავით, რომლის მოცულობამ სულ რაღაც 1308 ც.ს., რასაც მოჰყვა 150 Roadster და 170H სედანი. მთავარი დიზაინერის მაქს საილერის ტექნიკური ხელმძღვანელობით, რომელმაც ნიბელი შეცვალა 1935 წელს, შეიქმნა პოპულარული იაფი 170V ოთხცილინდრიანი ძრავა 1697 სმ 3 მოცულობით, მსოფლიოში პირველი მასობრივი წარმოების სამგზავრო მანქანა Mercedes-Benz 260 D დიზელის ძრავით. (1936), ასევე ახალი "დიდი" Mercedes-Benz 770 (W150) (1938) ოვალური სხივის ჩარჩოთი და უკანა ზამბარის სუსპენზიით, რომელიც ემსახურებოდა ნაცისტების ლიდერებს
Комментариев нет:
Отправить комментарий