ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                    სიყვარულის ხელოვნება

Cover of the first edition

(ინგლ. The Art of Loving. An Inquiry into the Nature of Love) - გამოქვეყნდა 1956 წელს, ფსიქოანალიტიკოსისა და ფროიდო-მარქსისტი ფილოსოფოსის ერიხ ფრომის ნაშრომი, რომელიც შეისწავლის ადამიანის ცხოვრების სულიერ სფეროს.

ერიხ ფრომი ფსიქოანალიტიკოსის ინტერესის სფეროს ასე ახასიათებს: „ანალიტიკოსი არ არის თეოლოგი ან ფილოსოფოსი და არ აცხადებს, რომ არის კომპეტენტური ამ სფეროებში; მაგრამ, როგორც სულის მკურნალი, ანალიტიკოსი ეხება იგივე პრობლემებს, როგორც ფილოსოფია და თეოლოგია - ადამიანის სული და მისი განკურნება“ .

ამავდროულად, თავად ერიხ ფრომის ინტერესის სფერო გაცილებით ფართოა. ნაშრომებში გაქცევა თავისუფლებიდან (1941), ჯანსაღი საზოგადოება (1955), ადამიანის სული (1964), ადამიანის დესტრუქციულობის ანატომია (1973), გქონდეს ან იყავი (1976) და სხვა, ერიხ ფრომი გამოიკვლია ადამიანთა ურთიერთობის სხვადასხვა ასპექტები. და საზოგადოება.

სიყვარული აბსტრაქციაა. კარლ მარქსი აკრიტიკებს პრედიკატის (ანუ აბსტრაქციის) სუბიექტად გადაქცევის მცდარობას. ასეთი მოქმედების შედეგად სიყვარული იქცევა მოლოქად [არაავტორიტეტულ წყაროდ?]. ერიხ ფრომი ყურადღებას ამახვილებს იმაზე, რომ სიყვარული აბსტრაქციაა და „სინამდვილეში არის მხოლოდ სიყვარულის აქტი“.

ერიხ ფრომი აღნიშნავს, რომ სიყვარული არის არა ნივთი, არამედ პროცესი, მოქმედება, აქტი. ენაში მიმდინარე იდიომატური ცვლილებები სიყვარულს აქცევს: „მე შენდამი დიდი სიყვარული მაქვს“. ასეთი გამოთქმა უაზროა[არაავტორიტეტული წყარო?]. შეგიძლიათ ისაუბროთ მოსიყვარულე ადამიანზე, ადამიანის სიყვარულზე, მაგრამ არ შეგიძლიათ ისაუბროთ სიყვარულის ადამიანზე. „არსებითი სახელი „სიყვარული“, როგორც ერთგვარი ცნება მოქმედების „სიყვარულის“ აღსანიშნავად, მოწყვეტილია პიროვნებას, როგორც მოქმედების საგანს. სიყვარული იქცევა ქალღმერთად, კერპად, რომელზედაც ადამიანი აპროექტებს თავის სიყვარულს; გაუცხოების ამ პროცესის შედეგად ის წყვეტს სიყვარულის განცდას, მისი სიყვარულის უნარი გამოხატულებას პოულობს „სიყვარულის ქალღმერთის“ თაყვანისცემაში. მან შეწყვიტა აქტიური, გრძნობადი ადამიანი იყო; სამაგიეროდ, იგი გადაიქცა თავხედურ კერპთაყვანისმცემლად“.

იხ. ვიდეო  - რა არის სიყვარული?

„ზოგიერთი არსებითი სახელი ასრულებს ერთსა და იმავე ფუნქციას: მაგალითად, სიყვარული, სიამაყე, სიძულვილი, სიხარული, ისინი ქმნიან მუდმივ, უცვლელ სუბსტანციებს, მაგრამ მათ მიღმა არ არის რეალობა; ისინი მხოლოდ ართულებენ იმის გაგებას, რომ საქმე გვაქვს ადამიანში მიმდინარე პროცესებთან“.

ერიხ ფრომი თავის ნაშრომებში ადარებს სიყვარულის ორ საპირისპირო ფორმას: სიყვარულს ყოფნის ანუ ნაყოფიერი სიყვარულის პრინციპზე და სიყვარული ფლობის ან უნაყოფო სიყვარულის პრინციპზე. თუ პირველი „მოიცავს ინტერესისა და მზრუნველობის გამოვლინებას, ცოდნას, ემოციურ პასუხს, გრძნობების გამოხატვას, სიამოვნებას და შეიძლება მიმართული იყოს ადამიანის, ხის, სურათის, იდეისკენ. ის ამაღელვებს და აძლიერებს სიცოცხლის სისავსის განცდას. ეს არის თვითგანახლების და თვითგამდიდრების პროცესი“, შემდეგ მეორე ნიშნავს ობიექტს „სიყვარულის“ თავისუფლების ჩამორთმევას და მის კონტროლს. „ასეთი სიყვარული არ აძლევს სიცოცხლეს, არამედ თრგუნავს, ანადგურებს, ახრჩობს, კლავს“  [არაავტორიტეტული წყარო?]. ის ასევე საუბრობს სექსუალურ სიყვარულსა და მის გაუაზრებელ ფორმებს შორის ღრმა განსხვავებაზე და ყოვლისმომცველად იკვლევს სიყვარულის საკითხს.

სიყვარული ყოფნის ანუ ნაყოფიერი სიყვარულის პრინციპით. ისეთი მსოფლიო რელიგიები, როგორებიცაა ბუდიზმი, იუდაიზმი, ქრისტიანობა და რიგი სხვა რელიგიები და სწავლებები ეძღვნება ნაყოფიერი სიყვარულის კულტურა[არაავტორიტეტული წყარო?].

მაგრამ ნაყოფიერი სიყვარული გამონაკლისია, ვიდრე წესი და ეს შენიშვნა ეხმიანება ბიბლიურ „...სრუტეა კარიბჭე და ვიწროა გზა სიცოცხლისაკენ, და ცოტანი ჰპოვებენ მას“ (მათ. 7). .

სიყვარულის ბუნების გასაგებად აუცილებელია ადამიანის ბუნების გაგება: „ადამიანს შეუძლია მოერგოს მონობას, მაგრამ მასზე რეაგირებს ინტელექტუალური და მორალური თვისებების დაქვეითებით; მას შეუძლია მოერგოს ზოგადი უნდობლობისა და მტრობის კულტურას, მაგრამ ასეთ ადაპტაციაზე ის რეაგირებს ძალების შესუსტებითა და უნაყოფობით. ადამიანს შეუძლია მოერგოს კულტურულ პირობებს, რომელიც მოითხოვს სექსუალური იმპულსების დათრგუნვას, მაგრამ ასეთ ადაპტაციაში, როგორც ფროიდმა აჩვენა, მას უვითარდება ნევროზული სიმპტომები. ადამიანს შეუძლია მოერგოს თითქმის ნებისმიერ კულტურულ სისტემას, მაგრამ რამდენადაც ეს სისტემები ეწინააღმდეგება მის ბუნებას, მას უვითარდება ფსიქიკური და ემოციური აშლილობა, რაც აიძულებს მას, საბოლოოდ, შეცვალოს ეს პირობები, რადგან მას არ შეუძლია შეცვალოს თავისი ბუნება. ადამიანის ბუნების დოქტრინაში მნიშვნელოვანი ადგილი უკავია განყოფილებას ადამიანის ეგზისტენციალური და ისტორიული დიქოტომიების შესახებ, ჰუმანისტური და არა ავტორიტარული ეთიკის დომინანტზე.

მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ადამიანი „აცნობიერებს ადამიანურ მდგომარეობას, მის არსებობას თანდაყოლილ დიქოტომიას და თავისი ძალების გამოვლენის უნარს, შეძლებს წარმატებით გადაჭრას თავისი ამოცანა: იყოს საკუთარი თავი და თავისთვის და მიაღწიოს ბედნიერებას. საჩუქრის სრული რეალიზება, რომელიც მის სპეციალობას წარმოადგენს, - გონების, სიყვარულისა და ნაყოფიერი შრომის ნიჭი“.

სიყვარული ფლობის ან არაპროდუქტიული სიყვარულის პრინციპით. „შეყვარებიდან“ სიყვარულის ილუზიაზე გადასვლა ხშირად შეიძლება ყველა კონკრეტული დეტალით შეინიშნოს იმ მამაკაცებისა და ქალების მაგალითზე, რომლებსაც „ერთმანეთი შეუყვარდათ“. შეყვარებულობის პერიოდში ორივე. ჯერ არ არიან ერთმანეთში დარწმუნებულები, მაგრამ თითოეული ცდილობს მეორის დაპყრობას.ორივე სიცოცხლით სავსეა,მიმზიდველი,საინტერესო,თუნდაც ლამაზი -რადგან ცხოვრების სიხარული

 ყოველთვის არის.

იხ. ვიდეო - ❤❤THE ART OF LOVE | Erich Fromm - The art of loving -  Love can be very hard to explain and understand.

Today we look at the concept of love from "The Art of Loving" by Erich Fromm.

We created "5 minute concepts" because we believe that our world needs healing in how we manage stress, how we treat ourselves, our friend and family. We have polluted our thoughts and actions and we have been destroying the planet for far too long. 

We believe that change in society will happen through developing individual self-power.❤❤