ბადრი პატარკაციშვილი

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                 ბადრი პატარკაციშვილი

2007წ

არკადი შალვოვიჩ (ბადრი) პატარკაციშვილი (ქართ. არკადი შალვას (ბადრი) ძე პატარკაციშვილი; 31 ოქტომბერი 1955, თბილისი – 12 თებერვალი 2008, Leatherhead[vd], სამხრეთ-აღმოსავლეთ ინგლისი) იყო ქართველი და რუსი ბიზნესმენი და პოლიტიკოსი.

ბორის ბერეზოვსკის უახლოესი ბიზნესპარტნიორი 1980-იანი წლების ბოლოდან. რუსეთში პატარკაციშვილს ხელმძღვანელ თანამდებობებზე ეკავა „ლოგოვაზ“-ში, ასევე ტელეარხებზე „ОРТ“ და „ТВ-6“. 1990-იანი წლების შუა პერიოდში მან მონაწილეობა მიიღო Sibneft-ის პრივატიზაციაში. 2001 წელს რუსეთის გენერალურმა პროკურატურამ მას ბრალი დასდო „აეროფლოტის“ ყოფილი გენერალური დირექტორის პირველი მოადგილის, ნიკოლაი გლუშკოვის, პატიმრობიდან გაქცევის ორგანიზებაში, რის გამოც პატარკაციშვილი იძულებული გახდა საქართველოში დაბრუნებულიყო, სადაც მას პოლიტიკური თავშესაფარი მიეცა. 2002 წლის ოქტომბერში მას ბრალი წაუყენეს მასშტაბური თაღლითობისთვის და საერთაშორისო ძებნილთა სიაში შეიტანეს.

საქართველოში მან დააფინანსა მიხეილ სააკაშვილის ხელისუფლებაში მოსვლა, თუმცა სწრაფად გადავიდა მის ოპოზიციაში. 2007 წელს პატარკაციშვილის წინააღმდეგ სისხლის სამართლის საქმე აღიძრა მთავრობის ძალადობრივი დამხობისკენ მოწოდებებთან დაკავშირებით. ის 2008 წლის იანვარში საქართველოს პრეზიდენტობის არჩევნებში იყრიდა კენჭს და ხმების 7.1%-ით მესამე ადგილი დაიკავა. არჩევნების შემდეგ მას ბრალი წაუყენეს მთავრობის დამხობის მიზნით შეთქმულებაში, პოლიტიკურ თანამდებობის პირზე თავდასხმის მომზადებასა და ტერორისტული თავდასხმის მომზადებაში.

პატარკაციშვილი მოულოდნელად გარდაიცვალა 2008 წლის თებერვალში. 2018 წლის ოქტომბერში საქართველოს მთავრობამ ოფიციალურად დაადანაშაულა ყოფილი პრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი პატარკაციშვილის მკვლელობის შეკვეთაში.

ის იყო საქართველოს უმდიდრესი მოქალაქე 12 მილიარდი დოლარის ქონებით, მისი პირადი ქონება მთელ სახელმწიფო ბიუჯეტს აღემატებოდა. მისმა გარდაცვალებამ ისტორიაში ერთ-ერთი უდიდესი მემკვიდრეობის სასამართლო დავა გამოიწვია.

ბიოგრაფია

დაიბადა 1955 წლის 31 ოქტომბერს, თბილისში, ქართველი ებრაელების რელიგიურ ოჯახში. მშობლები: შალვა (დ. 1995) და ნათელა პატარკაციშვილი. სინაგოგაში დადიოდა.

დაამთავრა საქართველოს პოლიტექნიკური ინსტიტუტის ეკონომიკის ფაკულტეტი. ახალგაზრდობაში მან კარიერა საქართველოს კომსომოლში გააკეთა. ის იყო საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის წევრი.

ის მუშაობდა თბილისის ტილოებისა და ქსოვილების ქარხანაში „საბჭოთა საქართველოში“, სადაც დირექტორის მოადგილე გახდა. 1980-იანი წლების ბოლოს ის „ჟიგულის“ ავტომობილების სერვის სადგურის ხელმძღვანელი გახდა. 1990 წლიდან - LogoVAZ-ის კავკასიის რეგიონალური წარმომადგენლობის დირექტორი.

ბიზნესი რუსეთში

მისი მეგობრის, ოთარი კვანტრიაშვილის მხარდაჭერით, პატარკაციშვილი და მისი ოჯახი 1993 წელს ჯერ ლიუბერციში, ხოლო შემდეგ 1994 წელს მოსკოვში გადავიდნენ საცხოვრებლად. პატარკაციშვილი ბორის ბერეზოვსკის მარჯვენა ხელი გახდა LogoVAZ-ში. 1992 წლის მაისიდან 1994 წლის მაისამდე - სს „ლოგოვაზის“ გენერალური დირექტორის მოადგილე, 1994 წლის ივნისიდან - სს „ლოგოვაზის“ გენერალური დირექტორის პირველი მოადგილე.

1990-იან წლებში მას სანქტ-პეტერბურგში ბიზნესი ჰქონდა, სადაც ვლადიმერ პუტინთან დაახლოვდა. საკუთარი აღიარებით, მან და ბერეზოვსკიმ პუტინი პოლიტიკაში შემოიყვანეს.

1995 წლის იანვარში მან ბერეზოვსკის მიერ მართული საზოგადოებრივი რუსული ტელევიზიის (ORT) არხზე კომერციის გენერალური დირექტორის მოადგილის თანამდებობა დაიკავა. არხის მართვის საკვანძო სიტყვა პატარკაციშვილი იყო. პატარკაციშვილი 1995 წელს ვლად ლისტიევის მკვლელობასთან დაკავშირებით დაკითხეს. 1995 წელს მან კონსტანტინ ერნსტი ORT ტელეარხის გენერალურ პროდიუსერად დანიშნა. 2001 წლის მარტიდან აპრილამდე ის იყო ZAO MNVK-ის (TV-6) გენერალური დირექტორი.

1995 წელს ბერეზოვსკიმ დაარწმუნა ბორის ელცინი, შეექმნა „სიბნეფტი“ (სამთავრობო კომისიის გვერდის ავლით, პრეზიდენტის ბრძანებულებით) და პრივატიზებულიყო ისე, რომ ის რომან აბრამოვიჩის ხელში მოხვედრილიყო. გარიგების პირობების თანახმად, „სიბნეფტი“ უნდა გამოეყენებინათ ტელეარხ „ORT“-ის დაფინანსების წყაროდ, რომელსაც იმ დროს ბერეზოვსკი აკონტროლებდა და რომელიც ელცინს 1996 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში მხარს დაუჭერდა. 1997 წელს პატარკაციშვილი „სიბნეფტის“ პრივატიზაციაზე პასუხისმგებელად აირჩიეს. პატარკაციშვილის 2012 წელს გარდაცვალების შემდეგ, „სიბნეფტის“ პრივატიზაცია აბრამოვიჩსა და ბერეზოვსკის შორის დავის საგანი გახდა. „ტაიმსის“ ცნობით, აბრამოვიჩმა სასამართლოს 53-გვერდიანი დაცვის წერილი წარუდგინა, რომელშიც ბერეზოვსკი და პატარკაციშვილი მას უცნობობიდან ამოსვლის სანაცვლოდ უზარმაზარი თანხების მოთხოვნაში ადანაშაულებდა. პატარკაციშვილი აბრამოვიჩსა და ბერეზოვსკის შორის შეტყობინებების გადაცემის მთავარ შუამავლად ითვლებოდა.

2001 წელს რუსეთის ხელისუფლებამ იგი აეროფლოტის საქმეში ბრალდებული ნიკოლაი გლუშკოვის პატიმრობიდან გაქცევის ორგანიზებაში დაადანაშაულა და იძულებული გახდა, თბილისში დაბრუნებულიყო. რუსეთის გენერალური პროკურატურა მას ასევე ადანაშაულებდა განსაკუთრებით მასშტაბურ თაღლითობაში AvtoVAZ-ის ავტომობილების ქურდობის საქმეში.

1990-იანი წლების ბოლოს ბერეზოვსკიმ და პატარკაციშვილმა ასევე შეიძინეს რუსეთის ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი პოლიტიკური გაზეთი „კომერსანტი“. 2006 წელს ბერეზოვსკიმ თავისი საკონტროლო პაკეტი პატარკაციშვილს მიჰყიდა, რითაც პატარკაციშვილის წილი 100%-მდე გაიზარდა. შემდეგ პატარკაციშვილმა 2006 წლის აგვისტოში ორგანიზება გაუწია „კომერსანტის“ ალიშერ უსმანოვისთვის გაყიდვას.

ბიზნესი და პოლიტიკა საქართველოში

2001 წელს მან შეიძინა თბილისის საფეხბურთო გუნდი „დინამო“ და ასევე გახდა საქართველოს ოლიმპიური კომიტეტის პრეზიდენტი, მას შემდეგ, რაც ეროვნული ოლიმპიური კომიტეტის წინა პრეზიდენტმა, ჯანსუღ ბაგრატიონ-დავითიშვილმა თანამდებობა დატოვა. ორჯერ დააფინანსა სოციალური პროგრამები და კულტურული ღონისძიებები, ასევე ორჯერ გადაიხადა თბილისელების მიერ მოხმარებული გაზისა და ელექტროენერგიის ვალები. მან დააფინანსა რამდენიმე საქველმოქმედო პროექტი, მათ შორის სკოლები, გასართობი პარკები და მონასტერი. ამ შემოწირულობების სანაცვლოდ, პრეზიდენტი ედუარდ შევარდნაძე დათანხმდა, რომ მას სახელმწიფო დაცვას უწევდა რუსეთში მის წინააღმდეგ წაყენებული ბრალდებებისგან.

2001 წელს მან დააარსა პირველი დამოუკიდებელი რადიოსადგური „იმედი“, ხოლო 2003 წელს - ამავე სახელწოდების ტელეარხი. შემდგომში მან ბიზნესის უმეტესი ნაწილი რუპერტ მერდოკს მიჰყიდა.

2002 წელს, პატარკაციშვილმა ბერეზოვსკისთან ერთად დააარსა „სალფორდ კაპიტალ პარტნერსმა“, რომელმაც შეიძინა „ბორჯომის“ მინერალური წყლის ბრენდი და წარმოება. შეიქმნა კომპანია IDS Borjomi International, რომელიც აერთიანებს წყლის წარმოებას საქართველოში, უკრაინასა და რუსეთში. 2008 წელს, პატარკაციშვილის გარდაცვალების შემდეგ, მის მემკვიდრეებსა და ბერეზოვსკის შორის სამართლებრივი დავა წარმოიშვა Salford Capital Partners-ის აქტივებთან დაკავშირებით. 2012 წელს ბერეზოვსკიმ „ბორჯომის“ აქციების 100% პატარკაციშვილების ოჯახს გადასცა. „სალფორდ კაპიტალ პარტნერსს“ ასევე ეკუთვნოდა მობილური ოპერატორის, „მაგთიკომის“ აქციების 46%. ფონდმა, Sun Capital Partners-თან ერთად, აქტივი 2007 წელს 180 მილიონ დოლარად შეიძინა.

პატარკაციშვილი 2006 წელს

პატარკაციშვილს ქვეყნის პრეზიდენტთან, ედუარდ შევარდნაძესთან, კონფლიქტი შეექმნა და პერსპექტიული პოლიტიკოსის, მიხეილ სააკაშვილის მხარდაჭერა გადაწყვიტა. პატარკაციშვილის ფულით ნაწილობრივ მხარდაჭერილმა სააკაშვილმა წარმატებით გადააყენა შევარდნაძე 2003 წლის ბოლოს მასშტაბური ქუჩის დემონსტრაციების ფონზე და საქართველოს პრეზიდენტის თანამდებობა დაიკავა. მალე პატარკაციშვილმა სააკაშვილის მიმართ ნდობა დაკარგა. მან ოპოზიციური პარტიების დაფინანსება დაიწყო და განაცხადა, რომ პრეზიდენტი მის მოკვლას გეგმავდა. თავისი ტელეარხი „იმედის“ გამოყენებით, პატარკაციშვილი სულ უფრო ხმამაღალ განცხადებებს აკეთებდა პრეზიდენტისა და მისი სავარაუდო დანაშაულებების წინააღმდეგ და ახალი რევოლუციის ორგანიზება დაიწყო. 2006 წლის ივლის-აგვისტოში, ურეკში პატარკაციშვილის სახლს ცეცხლსასროლი იარაღიდან ესროლეს. 2006 წლის ბოლოს და 2007 წლის დასაწყისში პატარკაციშვილმა ოპოზიციური პარტიების დაფინანსება დაიწყო და მალე პარლამენტში პატარკაციშვილის მხარდამჭერთა ჯგუფი გამოჩნდა, რომელიც პარტია „ჩვენი საქართველო“ გახდა. საპასუხოდ, მთავრობამ ის სახელმწიფო გადატრიალების დაგეგმვაში დაადანაშაულა და 2007 წლის ნოემბერში მის დაპატიმრების ორდერი გასცა. ის დიდ ბრიტანეთში გაიქცა.

ლონდონში ყოფნისას პატარკაციშვილმა გადაწყვიტა, კენჭი ეყარა სააკაშვილის მიერ 2008 წლის იანვარში გამოცხადებულ საპრეზიდენტო არჩევნებში. 2008 წლის 3 იანვარს გამოცხადდა, რომ პატარკაციშვილმა, სავარაუდოდ, კათოლიკოს-პატრიარქ ილია II-თან კონსულტაციის შემდეგ, გადაწყვიტა მონაწილეობა მიეღო 2008 წლის 5 იანვარს დაგეგმილ საქართველოს საპრეზიდენტო არჩევნებში; მანამდე მისმა წარმომადგენლებმა განაცხადეს, რომ პატარკაციშვილი არჩევნებამდე ერთი დღით ადრე მოხსნიდა კანდიდატურას. საარჩევნო კამპანიის დროს კანდიდატმა გამარჯვების შემთხვევაში საქართველოს მოქალაქეებს „საკუთარი სახსრებიდან“ პირდაპირი ფინანსური დახმარება დაჰპირდა. პატარკაციშვილი (შვიდი კანდიდატიდან) მესამე ადგილზე გავიდა, ხმების შვიდი პროცენტით.

ურთიერთობები ბორის ბერეზოვსკისთან

ბერეზოვსკისთან ერთობლივ ბიზნესებში პატარკაციშვილი ფინანსურ ოპერაციებსა და კონცეპტუალურ ნაწილზე იყო პასუხისმგებელი. 1993 წლისთვის პატარკაციშვილი მათ ტანდემში მთავარი ბიზნეს ფიგურა გახდა, რადგან ბერეზოვსკი პოლიტიკით სულ უფრო მეტად დაინტერესდა. მიუხედავად იმისა, რომ პატარკაციშვილი ფორმალურად ყოველთვის აღიარებდა ბერეზოვსკის ლიდერობას, ფაქტობრივად, არასდროს მიუღიათ ისეთი გადაწყვეტილება, რომლითაც პატარკაციშვილი არ იქნებოდა კმაყოფილი. ეს 2000-იანი წლების დასაწყისში შეიცვალა, როდესაც ბერეზოვსკიმ ვლადიმერ პუტინთან დაპირისპირება დაიწყო. ბერეზოვსკის საკუთრებაში არსებული ბიზნესის დიდი ნაწილი პატარკაციშვილის სახელზე იყო რეგისტრირებული, რის გამოც ბერეზოვსკი რესურსებზე წვდომის გარეშე დარჩა, როდესაც მისი პარტნიორი 2008 წელს მოულოდნელად გარდაიცვალა ანდერძის დატოვების გარეშე.

მოგონებები

ლეონიდ ბოგუსლავსკი იხსენებდა, რომ პატარკაციშვილი თავის თანამემამულეს, იოსებ სტალინს ჰგავდა:

ვგრძნობდი, რომ ბადრი ძალიან მკაცრი, ცბიერი და ჭკვიანი ადამიანი იყო. ის რაღაცით სტალინს მაგონებდა - მსგავსი ფსიქოტიპი, მხოლოდ სისხლის აშკარა წყურვილისა და მოწინააღმდეგეების სრულად განადგურების საჭიროების გარეშე. მაგრამ ისიც მსგავსად მოიქცა. ბადრი გუნდის ზოგიერთ წევრთან თანამშრომლობდა ერთის გასაძევებლად, შემდეგ კი სხვებთან ერთად ითანამშრომლა მეორის გასაძევებლად - ეს ყველაფერი ლენინის დროინდელი თანამებრძოლების გაძევებას აგონებდა.

მსგავსი შეფასება გააკეთა ვლადიმერ პოზნერმა, რომელმაც პატარკაციშვილისგან ტელევიზიის გადაცემების წარმოებისთვის ფული მიიღო: „თავიდან მეჩვენა, რომ სტალინს შევხვდი, მხოლოდ ქერას; რატომღაც მან მაშინვე გამახსენა იგი“.

პირადი ცხოვრება

1979 წელს ის დაქორწინდა მართლმადიდებელ ინა გუდავაძეზე, რომელსაც არასოდეს გაშორებია. ამ ქორწინებაში ორი ქალიშვილი ჰყავს: იია და ლიანა (დაიბადა 1980 წელს). ოლგა საფონოვასთან ქორწინებიდან, რომელიც 1997 წელს მეუღლისგან ფარულად დაიდო და რომელიც ბადრის გარდაცვალების შემდეგ, 2008 წელს, სასამართლოს გადაწყვეტილებით ბათილად იქნა ცნობილი – ჰყავს ვაჟი, დავითი (დაიბადა 1997 წელს).

სიკვდილი

ბადრი პატარკაციშვილი 2008 წლის 12 თებერვალს, ინგლისის ქალაქ სურეიში, საკუთარ სახლში, ადგილობრივი დროით დაახლოებით 23:00 საათზე მიოკარდიუმის ინფარქტით გარდაიცვალა. ის დაკრძალეს თბილისში, მისი რეზიდენციის „არკადიის“ ეზოში, რომელიც ყოფილ საზეიმო რიტუალების სასახლეში მდებარეობს.

სიკვდილის ვერსიები და სისხლის სამართლის გამოძიება

დიდი ბრიტანეთის პოლიციამ პატარკაციშვილის გარდაცვალების გამოძიება მძიმე დანაშაულების წინააღმდეგ ბრძოლის განყოფილებას გადასცა.

ბიზნესმენმა ბოლო დღე ლონდონში, საერთაშორისო იურიდიული ფირმის „დებევოის ენდ პლიმპტონის“ ოფისში გაატარა, სადაც შეხვდა თავის ბიზნესპარტნიორ ბორის ბერეზოვსკის, მის წარმომადგენელს ტიმ ბელს და იურისტებს ლორდ გოლდსმიტსა და რიჩარდ გიბონს, ასევე თანამემამულე ემიგრანტებს, რუსებს ნიკოლაი გლუშკოვსა და იული დუბოვს. სიტიდან ის ბერეზოვსკის ოფისში, დაუნ სტრიტზე, მეიფერში გაემგზავრა და საღამოს 7 საათზე თავისი მაიბახით ლეზერჰედში დაბრუნდა. ვახშმის შემდეგ მალევე, პატარკაციშვილმა ოჯახს განუცხადა, რომ თავს ცუდად გრძნობდა და საძინებელში ავიდა, სადაც მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ უგონო მდგომარეობაში იპოვეს.

წინასწარი მონაცემებით, გარდაცვალების მიზეზი მიოკარდიუმის ინფარქტი იყო. პირველი გაკვეთის შედეგების თანახმად, პატარკაციშვილის გარდაცვალების მიზეზი, როგორც ჩანს, გულთან დაკავშირებული ბუნებრივი მიზეზები იყო. პათოლოგის, ეშლი ფეგან-ერლის თქმით, მას შეეძლო განესაზღვრა „სიმძიმის ხარისხი, რომელმაც შეიძლება ნებისმიერ მომენტში გამოიწვიოს უეცარი და აუხსნელი კოლაფსი და სიკვდილი“. მან ასევე დაასკვნა, რომ პატარკაციშვილის გულმკერდის ტკივილი და უეცარი კოლაფსი „შეესაბამებოდა გულის იშემიური დაავადებით გამოწვეულ სიკვდილს“.

მის გარდაცვალებამდე ერთი კვირით ადრე, საქართველოში სკანდალი ატყდა გაზეთ „ალიას“ მიერ ბადრი პატარკაციშვილსა და საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს სპეციალური დეპარტამენტის ხელმძღვანელს, ირაკლი კოდუას შორის საუბრის ჩანაწერის გამოქვეყნების გამო. ჩანაწერის ის ნაწილი, რომელიც პატარკაციშვილის პუტინთან კავშირებს ეხება, რუსული თარგმანის ორ ვერსიად ჟურნალ „კომერსანტ-ვლასტში“ პატარკაციშვილის გარდაცვალებამდე ორი დღით ადრე გამოქვეყნდა. კერძოდ, ამონაბეჭდის ტექსტის რედაქციული თარგმანის თანახმად, პატარკაციშვილმა განაცხადა:

ის [პუტინი] სანქტ-პეტერბურგში იმყოფებოდა, სობჩაკის მოადგილედ მუშაობდა და ჩემს სანქტ-პეტერბურგულ ბიზნესებს იცავდა. <…> როდესაც იაკოვლევმა იქ არჩევნები სობჩაკს დაუპირისპირდა, იაკოვლევმა მას დარჩენა შესთავაზა, მაგრამ პუტინმა კაცივით მოიქცა და არ დარჩა - მან მერის კაბინეტი სობჩაკთან ერთად დატოვა. დღეში ორჯერ მირეკავდა და მეხვეწებოდა: ბადრი, მოსკოვში გადამიყვანე - აქ დარჩენა არ მინდა. ბოროდინთან წავედი - პალ პალიჩთან, რომელიც მაშინ ელცინის ოჯახის უფროსი იყო. ის კარგი ბიჭია - ჩემი მეგობარი. მე მასთან მივედი და პუტინზე ვუთხარი, რომ ის ჭკვიანი ბიჭია და შეუძლია მისი ფინანსური კონტროლის განყოფილებაში გადაყვანა? „გინდათ, რომ ის ჩემს მოადგილედ გადავიყვანო?“ — თქვა მან. პუტინს დავურეკე, იმავე დღეს ჩამოვიდა, შემდეგ FSB-ის დირექტორი გახდა, შემდეგ კი პრემიერ-მინისტრი.

— ბ. პატარკაციშვილი

სახელმწიფო დუმის დეპუტატი ალექსანდრე ხინშტეინი: (პუტინის პოლიტიკურად ქვეშევრდომი)

ბოლო წელიწადნახევრის განმავლობაში ბ. პატარკაციშვილი და ბ. ბერეზოვსკი კონფლიქტურ ურთიერთობაში იმყოფებოდნენ. პატარკაციშვილმა მათი ერთობლივი ბიზნესის წილები გამოისყიდა, ხოლო განხეთქილების ინიციატორი თავად ბადრი იყო, რომელსაც პარტნიორის არაჯანსაღი პოლიტიკური ამბიციების ტვირთი დაეკისრა. საქართველოსთან დაკავშირებული მთელი ისტორია ბერეზოვსკისთან არ იყო დაკავშირებული, უფრო მეტიც, ბორის აბრამოვიჩმა პატარკაციშვილი რუსეთის ინტერესებიდან გამომდინარე მოქმედებასა და რუსეთის სპეცსამსახურებთან კონტაქტებში შესვლაში დაადანაშაულა. ამგვარად, დარწმუნებული ვარ, რომ ბერეზოვსკი ყველაზე მეტად არის დაინტერესებული პატარკაციშვილის სიკვდილით.

— ა. ხინშტეინი

ოპოზიციური „ეროვნული დამოუკიდებლობის პარტიის“ ლიდერის, ირაკლი წერეთლის თქმით, პატარკაციშვილის გარდაცვალებაში არც მიხეილ სააკაშვილი და არც საქართველოს ხელისუფლება არ მონაწილეობდნენ. მისი აზრით, ბორის ბერეზოვსკი დაინტერესებული იყო ბიზნესმენის გარდაცვალებით. პატარკაციშვილის გარდაცვალების შემდეგ, რუსეთსა და საქართველოში მის წინააღმდეგ აღძრული სისხლის სამართლის საქმეები შეწყდა.

2018 წლის 17 ოქტომბერს, საქართველოს პროკურატურამ ბადრი პატარკაციშვილის გარდაცვალებაში საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის მონაწილეობის შესახებ განაცხადა. პროკურორები აცხადებენ, რომ საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის ყოფილმა თანამშრომლებმა პატარკაციშვილის მკვლელობის დაგეგმვა 2007 წელს დაიწყეს.

მემკვიდრეობის საკითხებზე სასამართლო დავა

პატარკაციშვილის გარდაცვალების შემდეგ, მისმა რამდენიმე უახლოესმა ბიზნესპარტნიორმა სცადა მისი ბიზნეს აქტივების ჩამორთმევა მისი ოჯახის წევრებისგან, რომლებსაც ეს უფლება ჰქონდათ საქართველოს კანონმდებლობის თანახმად, რადგან ის გარდაიცვალა მოქმედი ანდერძის დატოვების გარეშე.

პატარკაციშვილის გარდაცვალებიდან მალევე, მისი დეიდის გერმა და ბიზნესპარტნიორმა, ჯოზეფ კეიმ, ამერიკელ იურისტ ემანუელ ზელცერთან ერთად, სცადა „იმედის“, მთაწმინდის პარკისა და რუსტავის მეტალურგიული ქარხნის, ასევე ინა გუდავაძისა და პატარკაციშვილების ოჯახის საკუთრებაში არსებული სხვა აქტივების, მათ შორის ფლორიდაში, ფიშერ აილენდზე მდებარე დიდი კომპლექსის კონტროლის მოპოვება, ამტკიცებდა რა, რომ ფლობდა პატარკაციშვილის ანდერძს, რომელშიც კეი მისი ქონების აღმასრულებლად იყო დასახელებული. შემდგომში, გაერთიანებული სამეფოს უზენაესმა სასამართლომ ეს დოკუმენტები ყალბად ცნო. კეის საქმე სრულად უარყო ბატონმა მოსამართლე დადლიმ გიბრალტარის უზენაეს სასამართლოში 2010 წლის თებერვალში. მოსამართლე დადლიმ კეის არგუმენტები „აბსოლუტურად არადამაჯერებელი“ უწოდა და დასძინა, რომ ის „მატყუარა კაცი“ იყო და „რა თქმა უნდა, არ იყო სიმართლის მოწმე“. აშშ-ში, დიდ ბრიტანეთსა და საქართველოში რამდენიმე სასამართლო პროცესის შემდეგ, აქტივები პატარკაციშვილების ოჯახს დაუბრუნდა.

2012 წელს ბორის ბერეზოვსკიმ ქონებასთან დაკავშირებით კიდევ ერთი სარჩელი შეიტანა. ბერეზოვსკი ამტკიცებდა, რომ პატარკაციშვილის აქტივების ნახევარი მას ეკუთვნოდა 1995 წელს დადებული ზეპირი შეთანხმების თანახმად, რომლის მიხედვითაც მათ ყველა კომერციული ინტერესი თანაბრად გაიყვეს. თუმცა, მას შემდეგ, რაც მოსამართლე ელიზაბეტ გლოსტერის 2012 წლის გადაწყვეტილება ბერეზოვსკი აბრამოვიჩის წინააღმდეგ საქმეში ბერეზოვსკის შესახებ დამაზიანებელ ინფორმაციას შეიცავდა, ბერეზოვსკიმ სწრაფად მოაგვარა თავისი საქმე პატარკაციშვილების ოჯახის წინააღმდეგ. თუმცა, შეთანხმების დეტალები კონფიდენციალური დარჩა.

2013 წელს ინა გუდავაძემ, მისმა ორმა ქალიშვილმა, ია პატარკაციშვილმა და ლიანა ჟმოტოვამ, და პატარკაციშვილის დედამ, ნათელა პატარკაციშვილმა, 1.8 მილიარდი დოლარის ოდენობის სარჩელი შეიტანეს მისი კიდევ ერთი ბიზნესპარტნიორის, ვასილი ანისიმოვის წინააღმდეგ. ოჯახი აცხადებდა, რომ მას უფლება ჰქონდა ანისიმოვის ადრე კუთვნილი 20%-იანი წილის ნაწილზე სამთო კომპანია „მეტალოინვესტში“. საქმე სასამართლომდე მისვლამდე 2014 წლის მარტში მოგვარდა.

2022 წელს ქვრივი ინა გუდავაძე The Sunday Times-ის დიდი ბრიტანეთის უმდიდრესი ადამიანების სიაში 66-ე ადგილზე იყო. მისი ქონება 2.65 მილიარდ ფუნტ სტერლინგად იყო შეფასებული.

იხ.ვიდეო - "იმედის" დაბადებიდან 22 წელი და ბადრი პატარკაციშვილი რუბრიკაში „პირადი ისტორიები“ - ადამიანი, რომელმაც ტელეკომპანია „იმედი“ შექმნა და საქართველოს  უახლესი ისტორიის მნიშვნელოვანი მოვლენების მთავარი მონაწილე გახდა - პროტესტი  რეჟიმის მიმართ, ქველმოქმედება, ქართული კულტურის ხელშეწყობა, ათასობით გადარჩენილი ბავშვი, სიყვარული,  ტრაგიკული გარდაცვალება და დღემდე პასუხგაუცემელი კითხვები.