ჩინელები

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет                                                                   ჩინელები                       

                                         

                                                      საერთო რაოდენობა 1,4მლრდ

 დედამიწის ყველაზე მრავალრიცხოვანი ერი, ჩინეთის ძირითადი მოსახლენი (1,207 მლნ). დიდი ჩინური დიასპორებია მალაიზიაში (5.2 მლნ), ინდონეზიაში (5.2 მლნ), სინგაპურში (3.684 მლნ), ფილიპინებში (1.146 მლნ).

• სახელები: თვითწოდება - ჩინ. 汉族 ხან, ხანჟენ; ფრანგ.- Chinois; რუს. - Китайцы.
• საერთო რაოდენობა: დაახლ. 1,4 მილიარდი. მიეკუთვნება მონგოლოიდური რასის წყნარი ოკეანის შტოს.
• ენა: ჩინური.
• რელიგია: ბუდისტები, დაოსისტები, კონფუციანელები, არიან აგრეთვე ქრისტიანები.

სიტყვა ჰანი სათავეს იღებს ჰანის დინასტიიდან, რომელმაც შეცვალა ცინის დინასტია, რომელმაც მოახერხა მთელი ჩინეთის გაერთიანება. დინასტიის სახელწოდება მომდინარეობს მდინარე ჰანშუის სახელიდან ცენტრალურ ჩინეთში, სადაც ცხოვრობდნენ ჰანის დინასტიის დამფუძნებლები. ასევე, ეს სიტყვა ძველ ჩინეთში, განსაკუთრებით კლასიკურ ჩინურ ლიტერატურაში, შეიძლება ნიშნავდეს ირმის გზას, რადგან თავად ჰანებმა თავიანთ ქვეყანას უწოდეს ზეციური მდინარე ან ციური იმპერია.

ცინისა და ჰანის დინასტიების მეფობის დროს, ტომებმა, რომლებიც დასახლდნენ ჩინეთში, დაიწყეს თავი ერთი ხალხის ნაწილად იგრძნონ [წყარო არ არის მითითებული 1049 დღე]. გარდა ამისა, ჰანის დინასტიის მეფობა ითვლება ძველი ჩინური ცივილიზაციის აყვავების პერიოდის უმაღლეს წერტილად. ამ დროს მისი გავლენა გავრცელდა ცენტრალურ და ჩრდილო-აღმოსავლეთ აზიაში და ტერიტორიისა და მოსახლეობის თვალსაზრისით ძველ ჩინეთს შეეძლო კონკურენცია გაუწიოს რომის იმპერიას

წარმოშობა

ჰანის ხალხის ისტორია მჭიდრო კავშირშია ჩინეთის ისტორიასთან. მათი წინაპრები ჩრდილოეთ ჩინეთში, ყვითელი მდინარის ნაპირებზე ცხოვრობდნენ. ჩინელი ისტორიკოსის, სიმა ციანის "ში-ჩიში" (ისტორიულ ჩანაწერებში) ჰანის ხალხის მითიური წინაპრის, ყვითელი იმპერატორის მეფობის თარიღები განისაზღვრება ძვ.წ. 2698-2599 წლებში. მიუხედავად იმისა, რომ ისტორიის ამ პერიოდის შესწავლა გართულებულია ისტორიული ჩანაწერების ნაკლებობით, არქეოლოგიური ადგილების აღმოჩენამ გამოავლინა არაერთი ნეოლითური კულტურა ყვითელი მდინარის ცენტრალური კურსის გასწვრივ - ლონგშანი, კუჯიალინგი, იანგშაო და სხვა.

მე-19 საუკუნეში გაჩნდა მრავალი ვარაუდი, რომელიც ამბობდა, რომ ჩინელი ხალხი ძველი ეგვიპტიდან ინდოეთსა და მონღოლეთში ჩავიდა. მე-20 საუკუნის დასასრულს ფრანგმა ავტორმა ტერიენ დე ლაკუპერიმ შემოგვთავაზა ჰანი ხალხის წარმოშობის მოკვლევის თეორია კასპიის ზღვის სამხრეთ-აღმოსავლეთ ნაწილში ნაპოვნი ელამური წარწერიდან. მიუხედავად იმისა, რომ ამ თეორიის ელემენტების უმეტესობა დაუდასტურებელი და დისკრედიტირებულიც კი იყო, მაგალითად, ყვითელი იმპერატორის გაიგივება ღმერთ ნაჰუნტესთან (ნაჰუნტე) მესოპოტამიაში), რამდენიმე მეცნიერი კვლავ იცავდა ჰან ხალხის აქადური წარმოშობის თეორიას 1920-იან წლებში. . ლაკუპერიერის მცდარი იდეების მქონე წიგნები ითარგმნა იაპონურად და ასევე ფართოდ გავრცელდა ჩინეთში, ხშირად იაპონური ინტერესებისთვის, რის შედეგადაც ასეთი „დასავლური წარმომავლობა“ საფუძვლიანად დისკრედიტირებული გახდა მეორე მსოფლიო ომის შემდგომ ჩინეთში

იხ. ვიდეო - ყველაზე უჩვეულო საჭმელები, რომლებსაც მხოლოდ ჩინელები ჭამენ