ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -
ბოჰემა (ოპერა)
ერთ-ერთი ყველაზე შესრულებული ოპერა მსოფლიოში
იხ. ვიდეო - Джакомо Пуччини - Богема (1993, Сидней) (русские субтитры) - ჯაკომო პუჩინი - ბოჰემია (1993, სიდნეი) (რუსული სუბტიტრები)
ლათინურ კვარტალში ყველა ხმაურით აღნიშნავს შობას. სათამაშოების ქუჩის გამყიდველის, პარპინიოლის საქმეები ამ დღეებში განსაკუთრებით აღმართს მიდის - ბავშვებს დასასრული არ აქვთ. რუდოლფი მიმისთვის ვარდისფერ ქუდს ყიდულობს, რომელიც მას დიდი ხანია სურდა, როგორც მოგვიანებით აღიარებს. კაფე Momus-ში მეგობრები ხვდებიან მარსელის ყოფილ შეყვარებულს მუზეტას, რომლის გვერდით არის მისი ახალი მდიდარი თაყვანისმცემელი ალკინდორი. მუზეტა ყოველმხრივ უბიძგებს მოხუცს, ლულუს უწოდებს - ყოფილი შეყვარებული რომ მიაქციოს ყურადღებას. მარსელი ეჭვიანობს, მაგრამ მუზეტი ახერხებს ალკინდორის გაგზავნას მარსელში დაბრუნების საქმეზე. მეგობრები ხალისიანად ტოვებენ მომუსს გადახდის გარეშე - შონარმა აღმოაჩინა, რომ მისი ფული ამოიწურა, რაზეც მუზეტამ მსახურს უთხრა, რომ მოხუცი ჯენტლმენი (ალსინდორი) გადაიხდის მათ დაბრუნების შემდეგ. უკან დაბრუნებისას და კანონპროექტის დანახვისას, მოხუცი ბიჭი წონასწორობას კარგავს და შოკში ჩავარდა სავარძელში.
მე-3 მოქმედება
მარია კუზნეცოვა მიმის როლში
თებერვლის დილა პარიზის გარეუბანში. მარსელს საშუალება ჰქონდა, გარკვეული თანხა გამოემუშავებინა ქალაქის გარეუბანში მდებარე კაბარეს მოხატვით. მუზეტა აქ გამოდის, კაბარედან მისი სიცილი ისმის. მიმი ეძებს მარსელს, რათა ესაუბროს მას რუდოლფის უსაფუძვლო ეჭვიანობის შესახებ, რაც მის ცხოვრებას აუტანელს ხდის. როდესაც პოეტი მოულოდნელად ჩნდება, მიმი იმალება და მეგობრების საუბარს უსმენს. ასე გაიგებს რუდოლფის საქციელის ნამდვილ მიზეზს - მიმი მოხმარებით ავად არის და მას არ სურს ან ეშინია, რომ ვერ შეძლებს მის მხარდაჭერას. ტირილით თავის დანებების შემდეგ, მიმი ცდილობს დაარწმუნოს რუდოლფი, დარჩეს მასთან ერთად, ისინი ერთად გადაწყვეტენ დარჩნენ წყვილი ზამთრის ბოლომდე, თუმცა არც ერთს და არც მეორეს არ სჯერა, რომ მათთვის გაზაფხული ნამდვილად მოვა. მარსელი მუზეტას სისულელეში ადანაშაულებს, ისინი ჩხუბობენ და საბოლოოდ წყვეტენ ურთიერთობას.
მე-4 მოქმედება
სხვენში ექვსი თვის შემდეგ. რუდოლფი და მარსელი გრძნობენ, რომ ენატრებიან თავიანთი საყვარელი ადამიანები, მაგრამ ამას ერთმანეთს არ აღიარებენ. ჩნდებიან კოლინი და შონარდი, მათ მოაქვთ საკვები, მაგრამ მეგობრები სიტუაციას იუმორით ეპყრობიან. ცოტა მოგვიანებით ჩნდება მუზეტა, რომელსაც თან მოჰყავს ავადმყოფი მიმი, რომელიც კიბეებზე დამოუკიდებლად ასვლას ვეღარ ახერხებს. მიმის სურს რუდოლფის ნახვა. ოთახის გასათბობად და ავადმყოფთა ექიმის გამოსაძახებლად, მუზეტა საყურეებს სწირავს, კოლენი კი საყვარელ ქურთუკს დაშორდა. მეგობრები საყვარელს მარტო ტოვებენ, მათ საერთო წარსული ახსოვს. მიმი იწყებს დახრჩობას და რუდოლფი ყვირის, დანარჩენები გარბიან. რუდოლფი უკანასკნელია, ვინც ხვდება, რომ მისი საყვარელი მკვდარია და სასოწარკვეთილი ყვირის მის სახელს.
იხ. ვიდეო - La Boheme - Freni, Raimondi, Martino, Panerai. Full Opera - La Boheme. Mimi: Mirella Freni. Musetta: Adriana Martino. Rodolfo: Gianni Raimondi. Marcello: Rolando Panerai. Schaunard: Gianni Maffeo. Colline: Ivo Vinco. Orchestra e Coro del Teatro Alla Scala. Conductor: H. Von Karajan. Direceted and designed by Franco Zeffirelli. Complete Opera.
„ლა ბოჰემი“ გამოირჩევა უვერტიურის არარსებობით, ოპერა დაყოფილია 4 მოქმედებად. საერთო ხანგრძლივობა დაახლოებით 1 საათი 50 წუთია. La bohème არის ჯუზეპე ვერდის შემდეგ კომპოზიტორთა თაობის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საოპერო ნაწარმოები. მუსიკა და ლიბრეტო ერთია. ლირიკულ-სენტიმენტალურ მუსიკას, სცენარიდან გამომდინარე, ენაცვლება ცოცხალი, ენერგიით სავსე თემები.
მოქმედება 1-ში მუსიკა სავსეა ახალგაზრდული ენთუზიაზმით, ის აცნობს მაყურებელს რომანტიკულ პოეტ რუდოლფსა და მის მეგობრებს. მიმის მოსვლასთან ერთად მუსიკა უფრო დელიკატური და მყიფე ხდება. მეორე მოქმედებისთვის დამახასიათებელია სპილენძის მუსიკალური ინსტრუმენტების ფართო გამოყენება, რომლებიც აღნიშნავდნენ ხალხის ქუჩის დღესასწაულებს. სწრაფი ვალსი ასახავს მუზეტას გამოსახულებას. ახალი დილის მუსიკა ხსნის მე-3 მოქმედებას, ადგილს უთმობს მიმის ტანჯვას და შემდეგ თანდათან დრამატულ ხასიათს იღებს. მეოთხე მოქმედება იწყება მუსიკალური თემით, რომელშიც ისმის დაკარგული ბედნიერების ლტოლვა. როდესაც ქალები ჩნდებიან, მუსიკა დაბნეულ ხასიათს იძენს, იცვლება შეყვარებულთა ნასვამი დიალოგით და ბოლოს ექსპრესიულად იფერება სამწუხარო და ტრაგიკული ნოტებით.
იხ. ვიდეო - Si Mi chiamano Mimì - Renata Tebaldi
Act 1
Opening, "Questo mar rosso" (4:15)
MENU0:00
Afro Poli (Marcello),
Beniamino Gigli (Rudolfo),
Duilio Baronti (Colline) – 1938
Problems playing this file? See media help.
In the four bohemians' garret (Christmas Eve)
Marcello is painting while Rodolfo gazes out of the window. They complain of the cold. In order to keep warm, they burn the manuscript of Rodolfo's drama. Colline, the philosopher, enters shivering and disgruntled at not having been able to pawn some books. Schaunard, the musician of the group, arrives with food, wine and cigars. He explains the source of his riches: a job with an eccentric English gentleman, who ordered him to play his violin to a parrot until it died. The others hardly listen to his tale as they set up the table to eat and drink. Schaunard interrupts, telling them that they must save the food for the days ahead: tonight they will all celebrate his good fortune by dining at Cafe Momus, and he will pay.
The friends are interrupted by Benoît, the landlord, who arrives to collect the rent. They flatter him and ply him with wine. In his drunkenness, he begins to boast of his amorous adventures, but when he also reveals that he is married, they thrust him from the room—without the rent payment—in comic moral indignation. The rent money is divided for their evening out in the Quartier Latin.
"Che gelida manina" (4:13)
MENU0:00
Beniamino Gigli (1931)
"Sì, mi chiamano Mimì" (4:01)
MENU0:00
Claudia Muzio (1911)
"O soave fanciulla" (3:16)
MENU0:00
Enrico Caruso, Nellie Melba (1907)
Marcello, Schaunard and Colline go out, but Rodolfo remains alone for a moment in order to finish an article he is writing, promising to join his friends soon. There is a knock at the door. It is a girl who lives in another room in the building. Her candle has blown out, and she has no matches; she asks Rodolfo to light it. She is briefly overcome with faintness, and Rodolfo helps her to a chair and offers her a glass of wine. She thanks him. After a few minutes, she says that she is better and must go. But as she turns to leave, she realizes that she has lost her key.
Her candle goes out in the draught and Rodolfo's candle goes out too; the pair stumble in the dark. Rodolfo, eager to spend time with the girl, to whom he is already attracted, finds the key and pockets it, feigning innocence. He takes her cold hand (Che gelida manina—"What a cold little hand") and tells her of his life as a poet, then asks her to tell him more about her life. The girl says her name is Mimì (Sì, mi chiamano Mimì—"Yes, they call me Mimì"), and describes her simple life as an embroiderer. Impatiently, the waiting friends call Rodolfo. He answers and turns to see Mimì bathed in moonlight (duet, Rodolfo and Mimì: O soave fanciulla—"Oh lovely girl"). They realize that they have fallen in love. Rodolfo suggests remaining at home with Mimì, but she decides to accompany him to the Cafe Momus. As they leave, they sing of their newfound love.
Act 2
Quartier Latin (same evening)
Set design by Adolfo Hohenstein for Act II in the première
A great crowd, including children, has gathered with street sellers announcing their wares (chorus: Aranci, datteri! Caldi i marroni!—"Oranges, dates! Hot chestnuts!"). The friends arrive; Rodolfo buys Mimì a bonnet from a vendor, while Colline buys a coat and Schaunard a horn. Parisians gossip with friends and bargain with the vendors; the children of the streets clamor to see the wares of Parpignol, the toy seller. The friends enter the Cafe Momus.
As the men and Mimì dine at the cafe, Musetta, formerly Marcello's sweetheart, arrives with her rich (and elderly) government minister admirer, Alcindoro, whom she is tormenting. It is clear she is tired of him. To the delight of the Parisians and the embarrassment of her patron, she sings a risqué song (Musetta's waltz: Quando me'n vo'—"When I go along"), hoping to reclaim Marcello's attention. The ploy works; at the same time, Mimì recognizes that Musetta truly loves Marcello. To be rid of Alcindoro for a bit, Musetta pretends to be suffering from a tight shoe and sends him to the shoemaker to get her shoe mended. Alcindoro leaves, and Musetta and Marcello fall rapturously into each other's arms.
The friends are presented with their bill. However, Schaunard's purse has gone missing and no one else has enough money to pay. The sly Musetta has the entire bill charged to Alcindoro. The sound of a military band is heard, and the friends leave. Alcindoro returns with the repaired shoe seeking Musetta. The waiter hands him the bill and, dumbfounded, Alcindoro sinks into a chair.
Act 3
Advertisement for the music score, showing the quartet that ends act 3
At the toll gate at the Barrière d'Enfer (late February)
Peddlers pass through the barriers and enter the city. Mimì appears, coughing violently. She tries to find Marcello, who is currently living in a little tavern where he paints signs for the innkeeper. She tells him of her hard life with Rod.
იხ. ვიდეო - Maria Callas singt "Si, mi chiamano mimi" La Bohème (Puccini) -- Tullio Serafin - Sinfonie-Orchester des RAI Rom
Tullio Serafin
1953
Комментариев нет:
Отправить комментарий