ანთროპომორფიზმი

 (ბერძნ. ἄνθρωπος "ანთროპოს" ნიშნავს - ადამიანს, ხოლო μορφή მორფოს – სახეობას) — ადამიანის თვისების გავრცელება ბუნების მოვლენებსა და საგნებზე. მათ ახასიათებთ ადამიანური თვისებები. ბუნება ცოცხალია და სულიერია. ანთროპომორფიზმი ძველი რელიგიური წარმოდგენების დამახასიათებელი ნიშანია.

ტერმინი ანთროპომორფიზმი პირველად გამოიყენეს 1700-იანი წლების შუა პერიოდში

  ადამიანი —ერთ-ერთ ყველაზე ცნობილი უძველერი ქანდაკება. 40 ათასი წლის

გადატანა ადამიანის სახის და მისი თვისებების არა სულიერი საგნებზე, სულიერი არსებებზე გადატანა ბუნების მოვლენების ან ბუნებრივი მოვლენების, ასევე  გაცოცხლება აბსტრაქტული არსებების ზებუნებრივი არსებების და სხვა.

კონცეფცია მსოფლხვედელობისა და გამოხატვის წარმოადგენს ნომინალურ საშუალებას ენისა და შენოქმედებითი ხელოვნების. თანახმად ამ პრინციპისა არასულიერი ნივთები, სულიერი არსება და გამოგონებული პირები არ მქონე ადამიანის ბუნების, შეუძლიათ განაწილება ადამიანური გრძნობების როგორც ფიზიკური ასევე ემოციური. განხილული ობოექტებს შეუძლიათ საუბარი, ფიქრი განცდა და ემოცია, იმსჯელოს ადამიანის მოქმედებაზე.



ადამიანი  — ერთ-ერთი  უძველესი  ცნობილი ქანდაკება უცნობი მოქანდაკე . 40 წლის წინ ლომის2 თავის გამოსახულებით ადამიანის ტანით აღმოჩენილი არქეოლოგების მის გერმანიაში. ქანდაკება დამზადებულია მამონტის რქისგან მიჩნეულია ერთ-ერთი უძველესად და მეცნიერები ვარაუდობენ, რომ ის წარმოადგენდა რელიგიური ღვთაებას
                                                       
                                                      იხ.ვიდეოები თემაზე

ანთროპომორფიზმი დამახასიათებელია როგორც ძველი რელიგიისთვის ასევე მომდენო რელიგიებისთვის, არის მითებში ყველა ხალხის. ფ. ბეკონს მიაჩნდა, რომ ანთროპომორფიზმი იყო ,,გვარების კერპები" რ-ის გამოხატულება ,, მისწრაფებისა ახსნა ბუნების მოქმედების ანალოგიუარად მოქმედებისა და ნაბიჯებისა ადამიანებისა ანუ დარწმუნება იმისა,რომ ბუნება აკეთებს იმას რასაც ადამიანი. ვოლტერი წერდა თუ ღმერთმა შეგვქნა ჩვენ თავის ხატად ჩვენს შევძელით გვეპასუხა იგივეთი.

მილო ვინთერის ილუსტრაცია, რომელზეც არის ქარის ანთროპომორფიზმული გამოსახულება