ინვესტიცია

ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                      ინვესტიცია

                              

ინვესტიცია მშპ-ს პროცენტულად, CIA-ს მიხედვით 2006 წლის ნოემბრის მდგომარეობით

(ინგლ. Investment) - კაპიტალის განთავსება მოგების მიღების მიზნით . თუ პროექტი წამგებიანია, ინვესტიციები შეიძლება დაიკარგოს მთლიანად ან ნაწილობრივ.

ინვესტიციები სხვადასხვა ფორმით თანამედროვე ეკონომიკის განუყოფელი ნაწილია.

განმარტებები

ინვესტიციები - ფულადი სახსრები, ფასიანი ქაღალდები, სხვა ქონება, მათ შორის ქონებრივი უფლებები, ფულადი ღირებულების მქონე სხვა უფლებები, ჩადებული სამეწარმეო და (ან) სხვა საქმიანობის ობიექტებში მოგების მისაღებად და (ან) სხვა სასარგებლო ეფექტის მისაღწევად. K. R. McConnell და S. L. Brew თავის წიგნში "ეკონომიკა" ინვესტიციებს განსაზღვრეს, როგორც წარმოების საშუალებების წარმოებისა და დაგროვების ხარჯებს, ასევე მარაგების ზრდას.

საინვესტიციო საქმიანობა არის ინვესტიცია და პრაქტიკული ქმედებების განხორციელება მოგების მიღებისა და (ან) სხვა სასარგებლო ეფექტის მისაღწევად.

ფულის მონეტარული თეორიის პოზიციიდან, სახსრები შეიძლება მიმართული იყოს მოხმარებაზე ან დაზოგვაზე. მარტივი დაზოგვა აცილებს სახსრებს მიმოქცევიდან და ქმნის წინაპირობებს კრიზისისთვის. ინვესტიცია შემოაქვს დანაზოგს მიმოქცევაში. ეს შეიძლება მოხდეს პირდაპირ ან ირიბად (დროებით თავისუფალი სახსრების განთავსება დეპოზიტზე ბანკში, რომელიც უკვე თავად ახორციელებს ინვესტირებას).

იხ. ვიდეო - ის, რაც გაინტერესებს ინვესტიციების შესახებ

ინვესტიციების კლასიფიკაცია

ინვესტიციების სხვადასხვა კლასიფიკაცია არსებობს.

ინვესტიციის ობიექტის მიხედვით გამოყოფს

რეალური ინვესტიციები (რეალური კაპიტალის პირდაპირი შეძენა სხვადასხვა ფორმით):

მატერიალური აქტივების სახით (ძირითადი საშუალებები, მიწა), მშენებლობის ან რეკონსტრუქციის გადახდა;

ძირითადი საშუალებების კაპიტალური რემონტი;

ინვესტიციები არამატერიალურ აქტივებში: პატენტები, ლიცენზიები, გამოყენების უფლებები, საავტორო უფლებები, სავაჭრო ნიშნები, ნოუ-ჰაუ და ა.შ.;

ინვესტიციები ადამიანურ კაპიტალში (აღზრდა, განათლება, მეცნიერება);

მზა ბიზნესის შეძენა.

ფინანსური ინვესტიციები (კაპიტალის არაპირდაპირი შესყიდვა ფინანსური აქტივების მეშვეობით):

ფასიანი ქაღალდები, მათ შორის ურთიერთდახმარების ფონდების მეშვეობით;

გაცემული სესხები;

ლიზინგი (მეიჯარისთვის).

ვენჩურული ინვესტიციები

სპეკულაციური ინვესტიციები (აქტივების შეძენა მხოლოდ ფასის შესაძლო ცვლილების მიზნით):

ვალუტები;

ძვირფასი და იშვიათი მიწიერი ლითონები (გამოუყენებელი ლითონის ანგარიშების სახით);

ფასიანი ქაღალდები ( აქციები, ობლიგაციები, ერთობლივი საინვესტიციო ინსტიტუტების სერთიფიკატები და ა.შ.).

ძირითადი საინვესტიციო მიზნების მიხედვით

პირდაპირი ინვესტიციები.

პორტფელის ინვესტიცია.

რეალური ინვესტიცია.

არაფინანსური ინვესტიციები.

ინტელექტუალური ინვესტიციები (ასოცირებულია სპეციალისტების მომზადებასთან, კურსების ჩატარებასთან და მრავალი სხვა).

საინვესტიციო პერიოდის მიხედვით

მოკლევადიანი (ერთ წლამდე);

საშუალოვადიანი (1-3 წელი);

გრძელვადიანი (3-5 წელზე მეტი).

საინვესტიციო რესურსების ფლობის ფორმით

კერძო;

სახელმწიფო;

უცხოური;

შერეული.

გამრავლების მეთოდის მიხედვით

მთლიანი ინვესტიცია - ახალ მშენებლობაში ჩადებული სახსრების ჯამური ოდენობა, შრომის საშუალებებისა და ობიექტების შეძენა, ინვენტარი და ინტელექტუალური ფასეულობების ზრდა;

სარემონტო ინვესტიციები (განახლების ინვესტიციები) - ინვესტიციები ძირითადი საშუალებების და ამორტიზაციადი არამატერიალური აქტივების მარტივ რეპროდუქციაში (ჩვეულებრივ, ამორტიზაციის გამოქვითვის ოდენობით).

წმინდა ინვესტიცია - მთლიანი ინვესტიციების ჯამი ამორტიზაციის ხარჯების გამოკლებით.

ინვესტიციებზე მოთხოვნის მოცულობის განმსაზღვრელი ფაქტორების მიხედვით:

- ავტონომიური, ანუ ის ინვესტიციები, რომლებიც არ არის გამოწვეული მთლიანი მოთხოვნის (ანუ ეროვნული შემოსავალი) ზრდით, არამედ არის ინოვაციების, სამეცნიერო და ტექნოლოგიური პროგრესის შედეგი;

- გამოწვეული, ანუ გამოწვეული მთლიანი მოთხოვნის (ეროვნული შემოსავალი) ზრდით.

სახელმწიფო, როგორც ინვესტორი

ბევრი ცნობილი ეკონომისტი გმობს სახელმწიფო ინვესტიციების პრაქტიკას სახსრების არაეფექტური განაწილების საფრთხის გამო. ამ მიმართულებით ყველაზე თანმიმდევრულები არიან ავსტრიული ეკონომიკის სკოლის წარმომადგენლები, მაგალითად, ლუდვიგ ფონ მიზესის წიგნები „სოციალიზმი“, „ბიუროკრატია“.

ინვესტიცია თუ სპეკულაცია

ზღვარი ინვესტიციასა და სპეკულაციას შორის ბუნდოვანია. ჩვეულებრივ, დიფერენციაციის კრიტერიუმი არის დროის ფაქტორი. თუ ოპერაცია ერთ წელზე მეტ ხანს გაგრძელდება, ეს არის ინვესტიცია და ეკონომიკურ ეფექტს იძლევა ინვესტიციიდან მნიშვნელოვანი პერიოდის შემდეგ. თუ წელიწადზე ნაკლებია, ეს სპეკულაციაა. მაგალითად, თანამედროვე ეკონომიკური ლექსიკონი ამბობს:

ინვესტიციები არის სახელმწიფო ან კერძო კაპიტალის „გრძელვადიანი ინვესტიციები“ საკუთარ ქვეყანაში ან მის ფარგლებს გარეთ, შემოსავლის გამომუშავების მიზნით სხვადასხვა დარგის საწარმოებში, სამეწარმეო პროექტებში, სოციალურ-ეკონომიკურ პროგრამებში, ინოვაციურ პროექტებში.

ამავდროულად, როდესაც საუბარია ბირჟაზე ვაჭრობაზე, საუბარია, მაგალითად, „პორტფელის ინვესტორების“ მოზიდვაზე, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან ბაზარზე არსებული სიტუაციის მიმართ და შეუძლიათ დატოვონ იგი ტრანზაქციების ხანგრძლივობაზე ყურადღების გარეშე.

დადებული ხელშეკრულებების ხასიათის, განხორციელებული ქმედებების, მიზნებისა და სამართლებრივი შედეგების, გაცვლითი ინვესტიციებისა და სპეკულაციების მიხედვით არ განსხვავდება.

ბენჯამინ გრეჰემმა შესთავაზა, რომ ინვესტიცია ჩაითვალოს ოპერაციად, რომელიც დაფუძნებულია ფაქტების, პერსპექტივების, ინვესტირებული სახსრების უსაფრთხოებისა და საკმარისი შემოსავლის საფუძვლიან ანალიზზე. ყველაფერი დანარჩენი სპეკულაციად ითვლებოდა.

ხშირად განასხვავებენ ახალი ბიზნესის ორგანიზების კრიტერიუმს (რეალური ინვესტიცია, სახსრები იხარჯება აღჭურვილობის შეძენაზე, ნედლეულზე, პერსონალის ტრენინგზე) ან არსებულ ბიზნესში მონაწილეობაზე (სპეკულაციები, სახსრები იხარჯება კორპორატიული შესყიდვაზე. უფლებები, ფასიანი ქაღალდები).

ზოგჯერ გამოყოფის კრიტერიუმია ოპერაციის მიზანი. სპეკულაცია ითვლება ოპერაციად, რომლის მიზანია ფასში სხვაობა (წილები, აქციები, საქონელი). ტრანზაქციას შეიძლება დიდი დრო დასჭირდეს, მაგრამ შემოსავალი წარმოიქმნება მხოლოდ ერთხელ, როდესაც აქტივი იყიდება ან გამოსყიდულია. ინვესტიცია არის გარიგება, რომლის მიზანია შემოსავალი შეძენილ აქტივზე დარიცხული პროცენტის (დივიდენდების) სახით. დარიცხვები სისტემატურია და შეძენილი აქტივის მიმოქცევის დრო შეზღუდული არ არის.

იხ. ვიდეო - С Чего Начать ИНВЕСТИРОВАТЬ Новичку, Чтобы Сразу ЗАРАБАТЫВАТЬ

ინვესტიციების მოზიდვა

ითვლება, რომ ინვესტიციების მოსაზიდად საწარმომ უნდა:

გქონდეთ კარგად ჩამოყალიბებული და მომავალი სამოქმედო გეგმა მომავლისთვის. ინვესტორებს სურთ იცოდნენ, რომ მათი ინვესტიციები მომავალში მოგებას მოუტანს.

გქონდეთ კარგი რეპუტაცია საზოგადოებაში. ჩრდილოვან საწარმოში ინვესტიციებით ინვესტორები რისკავს დარჩებიან მოგების გარეშე, ამიტომ ისინი ირჩევენ მხოლოდ იმ საწარმოებს, რომლებიც ნდობას შთააგონებენ.

ღია, ანუ გამჭვირვალე აქტივობების ჩატარება. ეს მოითხოვს ბუღალტრულ აღრიცხვას და მედიასთან მუშაობას.

ბევრი რამ არის დამოკიდებული შიდა პოლიზე tiki ჩატარდა ქვეყანაში, რომელშიც მდებარეობს საწარმო. დეპოზიტებისთვის ინვესტორები ირჩევენ ყველაზე სტაბილურ ქვეყნებს.

თუმცა, პრაქტიკაში ეს პირობები აუცილებელია პორტფელის ინვესტორებისთვის. ინვესტიციების მოზიდვა შესაძლებელია ამ პირობების გარეშე, მაგრამ ინვესტორის ნდობით დაიცვან მისი უფლებები კაპიტალისა და მოგების განკარგვის შესახებ. ასეთი ნდობა შეიძლება გარანტირებული იყოს არა მხოლოდ კანონებითა და ბუღალტრული აღრიცხვის გამჭვირვალობით, არამედ პირადი კავშირებით, მაგალითად, მთავრობაში ან პარლამენტში, საწარმოში არსებული ვითარების პირდაპირი კონტროლის უფლების მოპოვებით საკონტროლო პაკეტის მეშვეობით და კონტროლირებადი დირექტორის დანიშვნით. ან პირადი პირდაპირი მენეჯმენტი. ინვესტიციების მოზიდვის არსებითი ფაქტორია მოგების და რისკის თანაფარდობა. ზოგიერთი ინვესტორი ირჩევს ნაკლებ რისკს, იღებს ნაკლებ მოგებას (და პირიქით). სასაქონლო კომპანიებს საერთოდ არ უწევთ არჩევანის გაკეთება: ისინი მიდიან იქ, სადაც არის რესურსი.

გარდა ამისა, ზოგჯერ იქმნება სპეციალური პირობები ინვესტიციების მოსაზიდად. ასეთი განსაკუთრებული პირობების შექმნის მაგალითია სპეციალური ეკონომიკური ზონები (SEZ). მაგალითად, რუსეთში შეიქმნა და ამჟამად ფუნქციონირებს SEZ "Lipetsk", SEZ "Alabuga", SEZ "Togliatti" და სხვა.

ინვესტორისთვის პირობების ერთობლიობას ზოგჯერ „საინვესტიციო კლიმატს“ უწოდებენ.

ინვესტიციების მოზიდვის დადებითი და უარყოფითი მხარეები

საწყის ეტაპზე გარე ინვესტიციები კომპანიებს აძლევს ორ ძირითად უპირატესობას:

კაპიტალი, რომელიც საშუალებას გაძლევთ გადახვიდეთ განვითარების შემდეგ ეტაპზე;

გააუმჯობესოს მენეჯმენტის ხარისხი, კერძოდ, დისციპლინის გაძლიერებით და სტრატეგიის კორექტირებით.

რისკი და მოგება

ინვესტიციებს, სხვა საკითხებთან ერთად, ახასიათებს ორი ურთიერთდაკავშირებული პარამეტრი: რისკი და მომგებიანობა (სარგებელი). როგორც წესი, რაც უფრო მაღალია ინვესტიციის რისკი, მით უფრო მაღალი უნდა იყოს მისი მოსალოდნელი მოგება. CAPM მოდელი ხშირად გამოიყენება რისკსა და ჯილდოს შორის ურთიერთობის აღსაწერად.

საინვესტიციო რისკის ღირებულება გვიჩვენებს ინვესტიციების და მათგან შემოსავლის დაკარგვის ალბათობას. ზოგადი ინტეგრალური რისკის ღირებულება შედგება შვიდი ტიპის რისკისგან: საკანონმდებლო, პოლიტიკური, სოციალური, ეკონომიკური, ფინანსური, სისხლის სამართლის, გარემოსდაცვითი. ამავდროულად, საშუალო რუსული რისკი აღებულია, როგორც ერთი, ხოლო რეგიონების რეალური მაჩვენებლები შეიძლება გადახრილი იყოს.

საინვესტიციო კლიმატი

ინვესტიციის მოცულობაზე დიდ გავლენას ახდენს კონკრეტულ ქვეყანაში ბიზნესის წარმოების პირობები (მათ ასევე უწოდებენ საინვესტიციო კლიმატს). ხელსაყრელი საინვესტიციო კლიმატის ყველაზე მნიშვნელოვანი ინდიკატორია საკუთრების უფლებების პატივისცემის გარანტიები, პროგნოზირებადობა და ბიზნეს პირობების სტაბილურობა.

საინვესტიციო პროექტი

საინვესტიციო პროექტი - ეკონომიკური ან სოციალური პროექტი, რომელიც დაფუძნებულია ინვესტიციებზე; კონკრეტულ ობიექტში პირდაპირი ინვესტიციის ეკონომიკური მიზანშეწონილობის, მოცულობისა და დროის დასაბუთება, მათ შორის, მოქმედი სტანდარტების შესაბამისად შემუშავებული საპროექტო შეფასებები. ზოგჯერ, მოხერხებულობისთვის, ბიზნეს გეგმის ცნებას გამოყოფენ დასაბუთების მითითების მიზნით, ხოლო თავად პროექტს ეწოდება "საინვესტიციო პროექტი".

საინვესტიციო პროექტები იყოფა: სამრეწველო, სამეცნიერო და ტექნიკური, კომერციული, ფინანსური, ეკონომიკური, სოციალურ-ეკონომიკური. კომერციულ პრაქტიკაში ჩვეულებრივია გამოვყოთ: ინვესტიციები ფინანსურ აქტივებში; ინვესტიცია ფულად აქტივებში; ინვესტიცია არამატერიალურ აქტივებში

საინვესტიციო წილი

საინვესტიციო წილი - (2001 წლის 29 ნოემბრის "საინვესტიციო ფონდების შესახებ" ფედერალური კანონის N 156-FZ შესაბამისად) რეგისტრირებული ფასიანი ქაღალდი, რომელიც ადასტურებს მისი მფლობელის წილს საკუთრებაში, რომელიც წარმოადგენს ერთეულ საინვესტიციო ფონდს, უფლება მოითხოვოს მმართველი კომპანია ერთეულის საინვესტიციო ფონდის სათანადო ნდობის მართვა, ფულადი კომპენსაციის მიღების უფლება ერთეულის საინვესტიციო ფონდის ნდობის მართვის შესახებ ხელშეკრულების შეწყვეტისას ამ ერთეულის საინვესტიციო ფონდის ყველა მფლობელთან (ერთეულის საინვესტიციო ფონდის შეწყვეტა).

ღია ურთიერთსაინვესტიციო ფონდის საინვესტიციო წილი ასევე ადასტურებს ამ წილის მფლობელის უფლებას მოითხოვოს მმართველი კომპანიისგან საინვესტიციო წილის გამოსყიდვა და ამასთან დაკავშირებით ფულადი კომპენსაციის გადახდა, მისი წილის შესაბამისი. ამ ურთიერთსაინვესტიციო ფონდის შემადგენელ ქონებაზე საერთო საკუთრების უფლება ნებისმიერ სამუშაო დღეს.

დახურული ურთიერთსაინვესტიციო ფონდის საინვესტიციო წილი ასევე ადასტურებს ამ წილის მფლობელის უფლებას მოითხოვოს მმართველი კომპანიისგან საინვესტიციო წილის გამოსყიდვა და ამასთან დაკავშირებით ფულადი კომპენსაციის გადახდა, მისი წილის შესაბამისი. ამ ურთიერთსაინვესტიციო ფონდის შემადგენელ ქონებაზე საერთო საკუთრების უფლება, 2001 წლის 29 ნოემბრის N 156-FZ "საინვესტიციო ფონდების შესახებ" ფედერალური კანონით გათვალისწინებულ შემთხვევებში, საინვესტიციო აქციების მფლობელთა საერთო კრებაში მონაწილეობის უფლება და, თუ ამ ერთეულის საინვესტიციო ფონდის ნდობის მართვის წესები ითვალისწინებს ამ ერთეულის საინვესტიციო ფონდის შემადგენელი ქონების ნდობით მართვის შემოსავლის გადახდას, ასეთი შემოსავლის მიღების უფლება.

საინვესტიციო მემორანდუმი

საინვესტიციო მემორანდუმი (ინგლისური შეთავაზების მემორანდუმი) არის გარე გამოყენების დოკუმენტი, რომელიც პოტენციურ ინვესტორებსა და კრედიტორებს უნდა აჩვენოს პროექტის საინვესტიციო მიმზიდველობა, იძლევა შესაძლებლობას გაანალიზოს ყველაზე სავარაუდო საინვესტიციო რისკები. საინვესტიციო მემორანდუმში აქცენტი კეთდება ბიზნეს იდეის, ბიზნეს მოდელისა და მისი განმახორციელებელი კომპანიის აღწერაზე. მათ შორის, ამ დოკუმენტის საფუძველზე ინვესტორი წყვეტს თავის ინტერესს და ბიზნესში ან პროექტში ინვესტიციის შესაძლებლობის შემდგომი, უფრო დეტალური შესწავლის აუცილებლობას.

დივესტიციები

Divestment (ინგლ. divestment, divestiture) - ინვესტიციების გატანა, აქტივების ნაწილის ან მთელი კომპანიის გაყიდვა. დივესტირება ინვესტიციის საპირისპიროა. ტერმინი ყველაზე ხშირად გამოიყენება იმ სიტუაციისთვის, როდესაც კომპანია ყიდის თავის განყოფილებას. როგორც წესი, ასეთი გაყიდვა ხორციელდება იმისათვის, რომ ფოკუსირდეს რესურსები კომპანიისთვის უფრო პერსპექტიულ მიმართულებაზე. ზოგჯერ კომპანიის გაყოფა ხდება ანტიმონოპოლიური შეზღუდვების გამო. ზოგჯერ აქტივების გაყიდვა დაკავშირებულია ეთიკურ მოსაზრებებთან. ამგვარად, ინგლისის ეკლესიის გენერალურმა სინოდმა დაამტკიცა წინადადება დივესტირების (კაპიტალის ინვესტიციების გამოტანის) შესახებ კომპანიებისგან, რომლებიც იღებენ სარგებელს ისრაელის მიერ პალესტინის მიწების „არალეგალური ოკუპაციის“ შედეგად.

იხ.ვიდეო - Invest in This #1 Asset Everyone Can Afford by December 2023 and Profit BIG in 2024