ცოდნა სინათლეა - Knowledge is light - Знание свет -  

                          ფიზიკური ქიმია

მეცნიერება, რომელიც ხსნის ქიმიურ მოვლენებს და ადგენს მათ კანონზომიერებებს ფიზიკის პრინციპებისა და ფიზიკური ექსპერიმენტული მეთოდების გამოყენების საფუძველზე. ფიზიკური ქიმიის ძირითადი დარგებია ქიმიური თერმოდინამიკა, ქიმიური კინეტიკა, მოძღვრება კატალიზის შესახებ, კოლოიდური ქიმია, ფიზიკურ-ქიმიური ანალიზი, ელექტროქიმია, ფოტოქიმია, რადიაციული ქიმია, კრისტალთქიმია და სხვა. ტერმინი ფიზიკური ქიმია შემოიღო მიხეილ ლომონოსოვმა. მანვე დაადგინა ფიზიკური ქიმიის ერთ-ერთი ძირითადი კანონი — მასის მუდმივობის კანონი. პირველი თერმოქიმიური გაზომვები ჩატარდა XVIII საუკუნის II ნახევარში, ესენი იყვნენ მიხეილ ლომონოსოვი, ჯოზეფ ბლეკი, ანტუან ლავუაზიე, პიერ სიმონ ლაპლასი. 1840 წელს ჰერმან ჰესმა აღმოაჩინა რეაქციის სითბური ეფექტების ჯამის მუდმივობის კანონი. XIX საუკუნეში ჩატარდა ფუნდამენტური თერმოქიმიური კვლევები, რომელთა შედეგად საფუძველი ჩაეყარა ფიზიკური ქიმიის ერთ-ერთ ქვედარგს — თერმოქიმიას. დეივის მიერ წარმატებით დაწყებული ელექტროქიმიური კვლევები (1807) დასრულდა ელექტროლიზის კანონების აღმოჩენით. ფიზიკური ქიმია, როგორც მეცნიერების დამოუკიდებელი დარგი, ჩამოყალიბდა XIX საუკუნის დასასრულს. ფიზიკური ქიმიის პირველი კათედრა ჩამოყალიბდა ლაიფციგში (1887) ვილჰელმ ოსტვალდის მეთაურობით. ამავე წელს ვილჰელმ ოსტვალდმა ვანტ-ჰოფთან ერთად დააარსა პირველი სამეცნიერო ჟურნალი „ფიზიკური ქიმიის ჟურნალი“. საბოლოოდ დადგინდა მდგომარეობის განტოლება იდეალური აირებისათვის. ვითარდებოდა ქიმიური თერმოდინამიკა. იქმნებოდა ელექტროლიზური დისოციაციის თეორია. შემოიღეს ელექტროდული პოტენციალის ცნება.

იხ. ვიდეო ნივთიერების თვისებები

ატომური მოძღვრების ატომის აგებულება  (ძველი ბერძნულიდან ἄτομος - განუყოფელი) არის მიკროსკოპული ზომისა და მასის ნივთიერების ნაწილაკი, ქიმიური ელემენტის უმცირესი ნაწილი, რომელიც მისი თვისებების მატარებელია. ატომი შედგება ატომის ბირთვისა და ელექტრონებისგან. თუ ბირთვში პროტონების რაოდენობა ემთხვევა ელექტრონების რაოდენობას, მაშინ ატომი მთლიანობაში ელექტრული ნეიტრალურია. წინააღმდეგ შემთხვევაში, მას აქვს გარკვეული დადებითი ან უარყოფითი მუხტი და ეწოდება იონი. ზოგიერთ შემთხვევაში, ატომები გაგებულია მხოლოდ როგორც ელექტრულად ნეიტრალური სისტემები, რომლებშიც ბირთვის მუხტი უდრის ელექტრონების მთლიან მუხტს, რითაც ეწინააღმდეგება მათ ელექტრულად დამუხტულ იონებს.

იხ. ვიდეო

ბირთვი, რომელიც ატარებს ატომის მასის 99,9%-ზე მეტს, შედგება დადებითად დამუხტული პროტონებისა და დაუმუხტველი ნეიტრონებისგან, რომლებიც ერთმანეთთან მჭიდრო ურთიერთქმედებითაა დაკავშირებული. ატომები კლასიფიცირდება ბირთვში პროტონებისა და ნეიტრონების რაოდენობის მიხედვით: პროტონების რიცხვი Z შეესაბამება ატომის რიგით რიცხვს პერიოდულ სისტემაში და განსაზღვრავს მის კუთვნილებას გარკვეულ ქიმიურ ელემენტს, ხოლო ნეიტრონების რაოდენობა N - ა. ამ ელემენტის გარკვეული იზოტოპი. Z რიცხვი ასევე განსაზღვრავს ატომის ბირთვის მთლიან დადებით ელექტრულ მუხტს (Ze) და ნეიტრალურ ატომში ელექტრონების რაოდენობას, რაც განსაზღვრავს მის ზომას. სხვადასხვა ტიპის ატომები სხვადასხვა რაოდენობით, რომლებიც დაკავშირებულია ატომთაშორისი ბმებით, ქმნიან მოლეკულებს.